[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => บทสวด - คัมภีร์ คาถา - วิชา อาคม => ข้อความที่เริ่มโดย: Maintenence ที่ 08 ธันวาคม 2567 11:57:34



หัวข้อ: บทสวด มหาสติปัฏฐานสูตร บาลีอักษรไทย(แปล) วัดป่ามหาชัย
เริ่มหัวข้อโดย: Maintenence ที่ 08 ธันวาคม 2567 11:57:34
.

       (https://f.ptcdn.info/543/039/000/o1hklkkpvWejTKFM4fe-o.jpg)

       มหาสติปัฏฐานสูตร ฉบับ บาลีอักษรไทย(แปล)
       วัดป่ามหาชัย จ.นครพนม
              (http://www.watpamahachai.net/metta_8.gif)

(นำ) หันทะ มะยัง มะหาสะติปัฏฐานะธัมมะปาฐัง ภะณามะ เส ฯ

(รับ) เอกายะโน อะยัง ภิกขะเว มัคโค
       - ภิกษุทั้งหลาย หนทางนี้ เป็นที่ไปอันเอก

สัตตานัง วิสุทธิยา
       - เพื่อความบริสุทธิ์ของสัตว์ทั้งหลาย

โสกะปะริเทวานัง สะมะติกกะมายะ
       - เพื่อล่วงซึ่งความโศกและปริเทวะ

ทุกขะโทมะนัสสานัง อัฏฐังคะมายะ
       - เพื่อความดับสูญแห่งทุกข์และโทมนัส

ญายัสสะ อะธิคะมายะ
       - เพื่อการบรรลุธรรมที่ถูกต้อง

นิพพานัสสะ สัจฉิกิริยายะ
       - เพื่อกระทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน

ยะทิทัง จัตตาโร สะติปัฏฐานา
       - หนทางนี้ คือ สติปัฏฐานสี่

กะตะมา จัตตาโร
       - สติปัฏฐานสี่ คืออะไรเล่า?

อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ
       - ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้

กาเย กายานุปัสสี วิหะระติ
       - พิจารณาเห็นกายในกายอยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา
       - มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง
       - นำอภิชฌาและโทมนัส ในโลกออกเสียได้

เวทะนาสุ เวทะนานุปัสสี วิหะระติ
       - พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา
       - มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง
       - นำอภิชฌาและโทมนัส ในโลกออกเสียได้

จิตเต จิตตานุปัสสี วิหะระติ
       - พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา
       - มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง
       - นำอภิชฌาและโทมนัส ในโลกออกเสียได้

ธัมเมสุ ธัมมานุปัสสี วิหะระติ
       - พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่

อาตาปี สัมปะชาโน สะติมา
       - มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ

วิเนยยะ โลเก อะภิชฌาโทมะนัสสัง
       - นำอภิชฌาและโทมนัส ในโลกออกเสียได้


อธิบาย
       อภิชฌา คือ ความเพ่งเล็งอย่างยิ่ง ด้วยอำนาจความโลภ ความหลง
       โทมนัส คือ ความขัดใจ ด้วยอำนาจของความโกรธ ความหลง
       สติ คือ ความระลึกได้.
       สัมปชัญญะ คือ ความรู้ตัว.

องฺ. ทุก. ๒๐/ ๑๑๙. ที. ปาฏิ. ๑๑/ ๒๙๐.