|
หัวข้อ: รสแห่งเซ็น เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 04 มิถุนายน 2553 00:31:40 (http://www.dhammajak.net/images/stories/nitan_zen/zen14.jpg) รสแห่งเซน เรื่องราวในโลกล้วนเป็นทุกข์ ไม่เหมือนอยู่ในป่าเขา เอนกายใต้ต้นหวาย ใช้ก้อนหินมาหนุนนอน ไม่อยากเป็นพระราชา หรือจะอยากเป็นอำมาตย์ เกิดตายไม่กังวล หรือจะกลัวการเปลี่ยนแปลง พระอาจารย์ท่านหนึ่งเขียนบทกลอนด้านบนนี้ไว้ ฮ่องเต้ถังเต๋อจงเมื่อได้อ่านบทกลอนนี้แล้ว อยากจะพบและสนทนาธรรมกับพระท่านนี้ ว่าเป็นอย่างไร? จึงให้ท่านเสนาออกไปเชิญพระอาจารย์มาเข้าเฝ้า เสนาท่านนั้นนำพระราชโองการมาถึงปากถ้ำที่พระอาจารย์ท่านนี้อยู่ ก็เห็นพระอาจารย์กำลังก่อไฟอยู่ในถ้ำ จึงตะโกนเข้าไปว่า “พระราชโองการมาถึง รีบมาคุกเข่ารับพระราชโองการ” แต่พระท่านนั้นทำเป็นคนหูหนวกไม่รู้ไม่ชี้ เสนานั้นเห็นพระอาจารย์เอาขี้วัวมาก่อไฟ บนเตานั้นกำลังเผาแตงชนิดหนึ่งอยู่ ไฟยิ่งมายิ่งลุกโชน ควันไฟลอยคละคลุ้งออกมาทั้งในถ้ำและนอกถ้ำ ควันไฟนั้นทำให้น้ำมูกของพระอาจารย์ไหลออกมา เป็นทางยาวเฟื้อยจนหยดติ๋งๆ เสนานั้นเห็นสภาพอย่างนั้น จึงพูดขึ้นว่า “พระอาจารย์ น้ำมูกของท่านไหลออกมาอย่างนี้ ทำไมไม่เช็ดเสียเล่า?” “ข้าไม่มีเวลาว่างจะมาเช็ดน้ำมูกให้กับชาวโลกหรอก”พระอาจารย์ตอบ พูดพลางก็คีบแตงร้อนๆนั้นเข้าปากพลาง “อร่อยจริงๆ! อร่อยจริงๆ!” แล้วก็ยื่นแตงนั้นให้เสนา แล้วพูดว่า “รีบกินตอนที่ยังร้อนๆอยู่! สามโลกก็มีแค่จิต ธรรมทั้งหลายก็อาศัยรู้ รวยหรือจน สูงหรือต่ำ ดิบหรือสุก อ่อนหรือแข็ง จิตรู้อยู่แต่ตรงกลาง อย่าแบ่งแยกมันออกเป็นสองฝั่ง” เสนานั้นเห็นพระอาจารย์ทำอะไรแปลกๆ พูดธรรมะที่ฟังไม่รู้เรื่อง เลยรีบกลับไป ทูลฮ่องเต้ ฮ่องเต้ตรัสว่า “ประเทศของเรามีพระอาจารย์อย่างนี้ เป็นบุญกุศลของทุกคนจริงๆ” (http://viboon.files.wordpress.com/2010/04/zen-stones.jpg) พุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา Pics by : Google Credit by : http://www.dhammajak.net/zen/14.html (http://www.dhammajak.net/zen/14.html) ขอบพระคุณที่มาทั้งหมดมากมาย อนุโมทนาสาธุธรรมค่ะ |