|
หัวข้อ: พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๒๒๑ พกชาดก : นกยางเจ้าเล่ห์ เริ่มหัวข้อโดย: Kimleng ที่ 04 กุมภาพันธ์ 2568 19:55:55 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/13576513404647__500_320x200_.jpg) พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ เรื่องที่ ๒๒๑ พกชาดก นกยางเจ้าเล่ห์ ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์เป็นปลา มีบริวารมาก อาศัยอยู่ในสระแห่งหนึ่งในป่าหิมพานต์ ครั้งนั้นมีนกยางตัวหนึ่งคิดว่าจะกินปลา จึงยืนก้มหัวไม่กางปีกทำเชื่องๆ มองดูปลาในที่ใกล้สระ คอยดูปลาเหล่านั้นเผลอ ขณะนั้นพญาปลาแวดล้อมด้วยฝูงปลาเที่ยวหาเหยื่อกินไปถึงที่นั้น ฝูงปลาเห็นนกยางนั้นจึงกล่าวว่า “นกมีปีกตัวนี้ดีจริงหุบปีกทั้งสองไว้ ง่วงเหงาซบเซาอยู่ตัวเดียว เหมือนจะหมดแรง ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อะไรทั้งนั้น” พญาปลามองดูนกยางนั้น กล่าวว่า :- “เจ้าทั้งหลายไม่รู้จักกิริยาของมัน พวกเจ้าไม่รู้จึงพากันสรรเสริญ นกตัวนี้ไม่ได้คุ้มครองรักษาพวกเราดอก เป็นเพราะมันจ้องคอยจะกินพวกเราตอนเผลอต่างหาก มันจึงไม่เคลื่อนไหวเลย” เมื่อพญาปลากล่าวอย่างนี้ ฝูงปลาก็พ่นน้ำให้นกยางหนีไป ธรรมนิทานชาดกเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “อย่าไว้ใจใครง่ายๆ จงศึกษาให้ดีเสียก่อน” พุทธศาสนสุภาษิตประจำเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สงฺเกเถว อมิตฺตสฺมึ ควรระแวงคนที่มิใช่มิตรไว้ให้ดี (๒๗/๑๘๐) คัดจาก : หนังสือ พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ ฉบับสมบูรณ์ / จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดย สถาบันบันลือธรรม |