|
หัวข้อ: นี่เป็นเรื่องของธรรมชาติ พอจ.สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี เริ่มหัวข้อโดย: Maintenence ที่ 11 กุมภาพันธ์ 2568 18:41:09 (http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/45662898156377_476613579_1204377337737087_331.jpg) นี่เป็นเรื่องของธรรมชาติ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี เรื่องจิตใจนี้ถ้าไม่มีธรรมะแล้ว พอร่างกายเป็นอะไรนิดอะไรหน่อย ก็เกิดความวุ่นวายใจขึ้นมา วิ่งกันวุ่นไปหมด หาหมอหาหยูกหายากัน โดยไม่หายาที่จะรักษาตัวที่กำลังวุ่นวายอยู่นั้น ตรงนี้สำคัญกว่า คือใจของเรา เพราะความทุกข์ทางร่างกายนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับความทุกข์ทางจิตใจแล้ว มันห่างกันมาก ถ้าหากมีร้อยนี่ เก้าสิบเปอร์เซ็นต์จะเป็นความทุกข์ทางด้านจิตใจ ความทุกข์ทางร่างกายเพียงสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้นเอง คนที่สามารถรักษาจิตใจไม่ให้ทุกข์ ไม่ให้เจ็บ ไม่ให้ปั่นป่วน ไม่ให้วุ่นวายได้แล้ว เวลาเกิดอาการเจ็บไข้ได้ป่วยทางร่างกาย จะเจ็บเพียงแค่ ๑๐ เปอร์เซ็นต์เท่านั้นเอง ไม่ได้เจ็บ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เหมือนพวกเราที่ไม่ได้ดูแลรักษาจิตใจ เวลาเป็นอะไรนี้ จะเจ็บจะวุ่นวายทางด้านจิตใจ มากกว่าความเจ็บทางร่างกาย การปฏิบัติธรรมก็คือการดูแลรักษาจิตใจนั่นเอง เป็นการสร้างธรรมโอสถ เอายาธรรมะมารักษาใจ ทำให้ใจไม่ทุกข์ไม่วุ่นวาย กับความเป็นไปต่างๆของร่างกาย และสิ่งอื่นๆที่เราไปเกี่ยวข้องด้วย ถ้าไม่มีธรรมะแล้ว จิตใจจะต้องปั่นป่วน จะต้องวุ่นวายกับสิ่งที่เราไปเกี่ยวข้อง กับบุคคลที่เราไปเกี่ยวข้องด้วย เพราะความหลงและอุปาทานความยึดมั่นถือมั่นที่มีอยู่ในใจ เวลาเรารักใคร เราก็อยากจะให้เขาดี ให้เขาสุขให้เขาสบาย ให้เขาอยู่ไปนานๆ คนที่เราไม่ชอบเราก็อยากจะให้เขาตายไป หรือให้แย่ลง ให้ลำบากลำบน แต่ความเป็นไปของเขานั้นไม่ได้ขึ้นอยู่กับความอยากของเรา เขาจะสุขจะทุกข์ จะดีหรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่ความอยากของเรา เขาจะแย่ลงไปหรือไม่ ก็ไม่ได้อยู่ที่ความอยากของเรา แต่อยู่ที่การกระทำของเขาส่วนหนึ่ง แล้วก็อยู่ที่ธรรมชาติอีกส่วนหนึ่ง ธรรมชาติของเราทุกคนนั้นมีแต่จะเสื่อมลงไป เมื่อพ้นวัยแห่งการเจริญแล้ว คนเราเวลาเกิดมาในเบื้องต้นก็จะมีการเจริญมากกว่าการเสื่อม แต่เมื่อถึงจุดที่เจริญเต็มที่แล้วก็จะเริ่มเสื่อมลงไป การเจริญก็จะน้อยลง ความเสื่อมก็จะมีมากขึ้นไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้มากับสิ่งต่างๆ เช่นร่างกายของพวกเราก็เป็นอย่างนั้น ถ้าเราไม่เข้าใจแล้ว เราก็จะทุกข์จะวุ่นวายอยู่เสมอ เพราะเราจะคิดอยู่อย่างเดียวว่าอยากจะให้เขาอยู่ไปนานๆ อยากจะให้เขาไม่เจ็บไข้ได้ป่วย ไม่จากเราไป แต่มันเป็นไปไม่ได้ ที่จะเป็นไปตามความอยากของเรา นี่เป็นเรื่องของธรรมชาติ. จุลธรรมนำใจ ๔ กัณฑ์ที่ ๒๓๕ วันที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๔๙ |