|
หัวข้อ: ความทรงจำนอกมิติ : มันอาจจะมาตรงเวลาก็ได้ เริ่มหัวข้อโดย: มดเอ๊ก ที่ 13 มิถุนายน 2553 15:39:49 (http://www.saburchill.com/facts/images/230907042.jpg)
ความแน่นอนกับความไม่แน่นอนนั้น หากมันยังไม่ได้เคลื่อนไปสู่จุดที่สุดของมันจริง มันก็มีความหมายไม่แตกต่างกัน เพราะฉะนั้น เรื่องของบทความวันนี้จึงตีกันเผื่อเหนียว ที่พูดว่ามันอาจจะมาตรงเวลาก็ได้นั้น หมายถึง ค.ศ.2012 ที่ผู้เขียนได้ย้ำถึงความเป็นไปได้ของสภาพการณ์สองอย่างสองประการ อันสำคัญยิ่งซึ่งจะเกิดขึ้นกับโลกและกับสังคมของมนุษย์ทั่วทั้งโลกเลย โดยจะไม่มีประชาชนคนใดหรือชุมชนสถานที่ไหนได้รับการยกเว้น แต่ไม่ใช่โลกแตกอย่างแน่นอน อาจจะพังไปบางส่วนโดยเฉพาะไบโอสเฟียร์ (biosphere) จะเกิดการเปลี่ยนแปลงที่สุดจะยิ่งใหญ่ที่ดาวเคราะห์โลก อย่าว่าแต่ไม่เคยเห็น แต่ทว่าแม้แต่ฝันถึงก็ไม่เคยฝันมาก่อน อย่างที่เนชันแนลจีโอกราฟิกแมกกาซีน ฉบับเดือนธันวาคม 2009 นำโฆษณาของไอบีเอ็มมาลง "สนทนากับดาวเคราะห์โลกผู้ทรงปัญญา" ว่าต่อไปนี้ "คือบัญชาที่สั่งให้ (ใครสั่ง? สวรรค์รึ?) ดาวเคราะห์โลกจะต้องเปลี่ยนแปลง ซึ่งก็คือบัญชาที่สั่งให้ดาวเคราะห์โลกจะต้องมีปัญญา" นั่นคือ บัญชาที่ทำให้ดาวเคราะห์โลกหรือมนุษยชาติ จำต้องเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยนทั้งสองด้าน คือโลกกายกับจิตมนุษย์ อย่างหนึ่งไม่ดีกับอย่างหนึ่งดี กายอาจไม่ดี แต่จิตอาจจะเรียกว่าดีก็ได้ นั่นคือสภาวะล่มสลายทางโลกแห่งรูปกายภาพ กับการวิวัฒนาการของจิตมนุษย์สู่จิตวิญญาณ (หรือ noosphere) แต่มันก็เป็นเรื่องของดุลยภาพที่เป็นธรรมชาติอย่างปกติ ซึ่งจะเกิดขึ้น-ในมาตรของโลก-อาจเรียกว่าทันทีทันใดก็ได้ ซึ่งผู้เขียนเชื่อว่าสภาพการณ์ทั้งสองอาจจะเกิดขึ้นจริงๆ ก็ได้ นั่น-เพราะว่ามีเหตุผลพร้อมมูลทั้งศาสนาและวิทยาศาสตร์ อย่าลืมว่าในทางปฐพีวิทยานั้น มนุษยชาติมีความสุขกายสบายใจมานานนักหนา เพราะว่าเราอยู่ในยุคแห่งอินเตอร์เกลเชียลพีเรียด เรามีความสนุกสบายกับกายวัตถุนิยมกับความรู้ผิดๆ ที่คิดว่าถูกคิดว่าจริง อยู่กับระบบทุกๆ ระบบที่ได้มาจากความรู้ผิดๆ นั้น ไม่ว่าระบบนั้นจะเป็นระบบของสังคม ระบบการเมือง ระบบเศรษฐกิจ ระบบการศึกษา กระทั่งระบบการแพทย์แผนปัจจุบัน ที่มีเงินและบริษัทยาเป็นนายและประชาชนทั้งโลกเป็นทาส ผู้เขียนได้พูดได้เขียนเรื่องของปี 2012 มานานร่วม 10 ปีแล้ว และที่เขียนเพราะมีเหตุผลที่เป็นความรู้ทั้งทางวิทยาศาสตร์ ทั้งทางศาสนา ทั้งหมดไม่ใช่ว่ามีเจตนามองโลกในแง่ร้าย เพราะว่าจริงๆ แล้วการที่มองโลกด้านหนึ่งด้านใดโดดๆ เพียงด้านเดียวนั้นไม่มี มันจะมีสองด้านเสมอ เป็นดีกับชั่ว เป็นซ้ายหรือเป็นขวา เป็นข้างบนหรือล่าง เป็นหน้าหรือหลัง สองขั้วสุดโต่งเสมอไป ดุลยภาพหรือมัชฌิมาปฏิปทาคือชีวิต ฉะนั้นเอง ความทุกข์ทรมานไม่ชอบใจกับความสุขความพอใจ-ในความเห็นส่วนตัว-เป็นเรื่องที่มีผ้าคลุมบางๆ กั้นขวางไว้เท่านั้นเอง ทำไมชีวิตถึงจะต้องสนุกอย่างเดียว? ประเด็นคือ มันมีเหตุผลที่เป็นภาพรวมของชีวิตและมนุษยชาติจริงๆ คิดดูให้ดีๆ ที่ผู้เขียนจำเรื่อง 2012 ได้แม่น ส่วนหนึ่งเพราะเป็นผู้เขียนเองที่แปลวิทยานิพนธ์ของซูซาน แคนนอน ตอนที่เธอทำปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย และหนังสือพิมพ์ ครับ-อนาคตที่เป็นบวก (Yes! The Positive Future, 2000) เอาธีสิสของเธอ (ที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยม) มาลง วิทยานิพนธ์ของเธอได้กล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงของสังคมและอารยธรรมโลก "สมัยใหม่" ที่จะเกิดขึ้นและจำต้องเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 21 นี้ ในรูปแบบหนึ่งรูปแบบใดในสี่รูปแบบ ซึ่งเธอได้เสนอไว้ในวิทยานิพนธ์ของเธอนั้น ซึ่งสังคมอารยธรรมที่เรามีเราใช้กันอยู่มาช้านาน จนถึงในขณะนี้นั้นมันจะจบสิ้นลง-ขึ้นกับสถานภาพของชุมชน สังคมของประเทศที่จะลุกลามไปทั่วทั้งโลก กับสภาพการณ์ของระบบยุติธรรมและจิตสำนึกโดยรวมของประชาชน (law and level of mind) ในขณะนั้นๆ ซึ่งในทั้งสี่รูปแบของสังคมหรือประเทศต่างๆ ที่จะค่อยๆ ลุกลามไปทั่วโลก ถ้าว่ากันจริงๆ แล้วซูซาน แคนนอน ดูจะเขียนไปในทำนองว่า น่าจะเป็นรูปแบบของสังคม อนารยธรรมและความป่าเถื่อน (anarchy) มากกว่ารูปแบบใด ทั้งนี้ก็เพราะว่าซูซาน แคนนอน คงจะเอาจิตใจของคนในสังคมขณะนี้ กับสภาพของระบบเศรษฐกิจของรัฐบาลและของประชาชนในเมือง-นครใหญ่ๆ ของประเทศตะวันตก เช่น อเมริกา หรือยุโรปเป็นบันทัดฐาน (รัฐบาลก็ไม่มีคนอยากเป็น เพราะไม่มีเกียรติและต้องรับผิดชอบสูง แถมไม่มีเงินเพราะเอาเงินไปช่วยประชาชนที่เดือดร้อนจากภัยธรรมชาติหมด) ในธีสิสของซูซาน แคนนอน นั่นเองที่ผู้เขียนได้ความคิดเรื่องปี 2012 ของพวกนิวเอจ ที่ประชากรจำนวนไม่น้อยกวาหนึ่งในสามของโลกเชื่อ (the crash of 2012!) นั่น-เสริมเติมคำทำนายของศาสนาทุกศาสนา กับความคิดทางวิทยาศาสตร์ที่ว่าโลกจะร้อน "ดุจนรก" หรือน้ำท่วมโลก หรือยุคน้ำแข็งใหม่ หรือการย้ายขั้วโลก อุกกาบาตและอื่นๆ ที่ผู้เขียนค้นหามาเขียนเล่าว่า ทั้งหมดอาจจะเกิดขึ้นได้ในเร็วๆ วันนี้ หรือวันที่ 21 December 2012 เมื่อดวงอาทิตย์โคจรมาตรงกับจุดศูน์กลางของกาแล็กซี (Jose Arguelles: Galactic Research Institute, www.lawoftime.org (http://"http://www.lawoftime.org"); and Major Jenkins: Galactic Alignment, According to Mayans, Egyptians, Vedas Tradition, 2006) โดย ดร.โฮเซ อาร์กีเลส กล่าวว่า "วันที่ 21 เดือนธันวาคม ค.ศ.2012 คือวันที่ดวงอาทิตย์ของเราจะเคลื่อนมาทับกับจุดศูนย์กลางของกาแล็กซีของเราพอดี (ระบบสุริยะจะโคจรไปรอบๆ จุดศูนย์กลางของกาแล็กซีทางช้างเผือกได้ครบหนึ่งรอบ โดยใช้เวลา 250 ล้านปี) ซึ่งวันนั้นคือวันสำคัญที่สุดของการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการของจักรวาลจากกายมาสู่จิต (โลกได้ผ่านวิวัฒนาการของ physicoshere-biosphere มาแล้ว ต่อไปนี้จะเป็นเวลาของ biosphere-nosphere transition-ตามที่ เตยา เดอ ชาดัง ศรีอรพินโธ และวลาดิเมีย เวอนาดสกี มองเห็นในสมาธิ ต่างกรรมต่างวาระกัน)-สำหรับประชาชนส่วนที่รอดพ้นธรณีประตู (ของความตายและความล่มสลายระดับโลกมาได้)" นัน-โฮเซ อะกีเลส บอกว่าโลกไม่ได้แตก แต่หากเป็นการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการของโลกของจักรวาล จากสิ่งไม่มีชีวิต (physicosphere) มาเป็นวิวัฒนาการของชีววิทยา หรือสิ่งมีชีวิตในอดีต (biosphere) ซึ่งโฮเซ อะกีเลส ได้บอกว่าวิวัฒนาการทางชีววิทยาได้ก้าวมาถึงจุดจบแล้ว-และโฮเซ อะกีเลส ก็กล่าวว่า "ความสำเร็จของเทคโนโลยี (ที่โฮเซ อะกีเลส เรียกว่า technosphere อันเป็นส่วนของ biosphere-ที่ข้อมูล (information) ซึ่งข้อมูลนั้นก็คือความหมาย (meaning) ที่จะต้องแปลด้วยจิตรู้หรือจิตสำนึกซึ่งได้เปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการสู่จิตวิญญาณ (spirituality) ตามเสปกตรัมของจิตไปเรียบร้อยแล้ว (spectrum of consciousness) ถึงจะแปลความหมายได้ถูกต้องตามเจตนาของจักรวาล เพราะฉะนั้นปี 2013 เป็นต้นไป จะเป็นปีที่จะมีวิวัฒนาการของจิตสู่จิตวิญญาณหรือธรรมจิต (spirituality คือการเริ่มต้นของ noosphere) ซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้ายของวิวัฒนาการของโลกแห่งชีวิต ซึ่งมีจิตของมนุษยชาติเป็นจุดหมายปลายทางนั่นเอง (physicosphere-biosphere-noosphere) ถามว่ารู้ได้อย่างว่าจิตมนุษย์คือจุดหมายปลายทางของวิวัฒนาการของจักรวาล หรือถามว่ารู้ได้อย่างไรว่าวิวัฒนาการมีแค่สาม spheres เท่านั้นเองหรือ? แล้วโลกพัง และประชาชนจำนวนมากยิ่งกว่ามากที่ตายด้วยภัยธรรมชาติหลากหลายที่ว่านั่น มันเกี่ยวข้องกับจักรวาลอย่างไร? คำตอบที่ถามทั้งหมดนั้นได้อธิบายไว้แล้วในพารากราฟนี้ กรุณาอ่านซ้ำๆ หลายๆ หน เพราะว่าอาจจะเป็นที่ผู้เขียนเองเขียนไม่กระจ่างพอก็ได้ ไล่มาตั้งแต่โลกได้มีชีวิตเกิดขึ้นมา จนกระทั่งมีมนุษยชาติเมื่อประมาณสองแสนปีที่แล้ว มนุษยชาติในภาพรวมเพิ่งจะย่างเท้าเข้าสูวัยรุ่น ไม่เคยทำอะไรถูกต้องธรรมชาติเลย หากว่าสิ่งที่ผู้เขียนคิด วิเคราะห์ เชื่อมั่น ตามที่ได้เขียนเล่ามาในบทความต่างๆ ซึ่งผู้เขียนได้มาจาก-น้อยหรือมาก-ศาสดา ปราชญ์ นักวิทยาศาสตร์ที่อ้างอิงมาทั้งหมด ล้วนแสดงภาพใหญ่และภาพรวมของวิวัฒนาการ (ของจักรวาล ของโลกมนุษยชาติกับสังคม) อย่างน่าสนใจยิ่ง คือแสดงภาพลักษณ์ที่สอดคล้องต้องกันกับการวิวัฒนาการ และการเจริญเติบโตของเด็กหรือมนุษย์แต่ละคนเป็นปัจเจกอย่างใดก็อย่างนั้น (ดูญอง เปียเจต์ และโจเซฟ ซี. เพียร์ซ ด้วย) ในความเห็นของผู้เขียน มนุษยชาติยังเป็นเด็กที่เพิ่งย่างก้าวเข้าสู่วัยรุ่น ความรู้เรื่องของโลกรอบๆ ตัวและตัวตนของตัวเอง ส่วนใหญ่ที่ได้มาจากประสบการณ์ตรงตั้งแต่ครบ 3 ขวบบริบูรณ์มาในช่วงการเจริญเติบโตระหว่างนั้น ทำให้ตัวเองมั่นใจว่า ตนเองได้เรียนรู้โลกรอบๆ ตัวที่สำคัญต่อ "การอยู่รอด" กับเรียนรู้ตัวตนของตัวเองได้ทั้งหมดแลัว เพราะไม่รู้ว่าที่ตัวเองคิดอย่างมั่นใจว่า ที่คิดนั้นเป็นแต่เพียงได้เรียนรู้เฉพาะที่สำคัญๆ ของหนึ่งการเรียนรู้ ซึ่งมีอยู่ทั้งหมดถึงสามการเรียนรู้-รู้รอด รู้เพื่อรู้ (intellectual การเข้าโรงเรียน) และรู้แจ้ง-ดังนั้นเด็กวัยรุ่น (ซึ่งได้รับการสนับสนุนด้วยฮอร์โมนเพศ) จึงทะนงตน "ข้าใหญ่" ไปตามเพศนั้นๆ นั่นคือธรรมชาติของวิวัฒนาการ ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลจะต้องเป็นไปตามนั้น ฉันใดฉันนั้น มนุษยชาติโดยเผ่าพันธุ์ก็ต้องเป็นเช่นนั้น ตามที่ ปิแอร์ เดอ ชาดัง ศรีอรพินโธ วลาดิเมีย เวอนาดสกี และนักจิตวิทยาแทบจะทุกคนรวมทั้ง เคน วิลเบอร์ (spectrum of consciousness) จะมองเรื่องของวิวัฒนาการไม่ว่าของสิ่งใด มีชีวิตหรือไม่มีชีวิต รวมทั้งจักรวาลกับโลก หรือมนุษยชาติกับสังคมของมนุษย์ล้วนคิดไปทำนองนั้น นั่นคือ physicosphere-biosphere-noosphere ที่กล่าวมาข้างต้น ซึ่งก็คือหัวใจของอิทัปปัจจยตา การคลี่ขยายเป็นวัฏจักรอันไม่มีที่สิ้นสุดที่วิทยาศาสตร์เพิ่งค้นพบ (non-linear dynamicity) เพราะฉะนั้น ผู้เขียนจึงคิดว่าครั้งนี้ "มันอาจจะมาตรงเวลาก็ได้" มัน-ในที่นี้คือสองอย่างสองประการที่ได้อ้างถึง-ความล่มสลายบางส่วนที่อาจเป็นส่วนใหญ่ของโลกแห่งรูปกาย กับการเปลี่ยนแปลงวิวัฒนาการของจิตสู่จิตวิญญาณ (biosphere to noosphere)-ซึ่งหมายความว่าต่อไปนี้มนุษยชาติและสังคมของมนุษย์ โดยรวมจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างสุดใหญ่หลวง จนเราไม่อาจมองเห็นหรือคาดเดาอย่างไรได้แม้แต่น้อย เพราะว่ามันไม่เคยมีมาก่อน ประเทศไทยจะไม่มีหรือมีน้อยในปัญหาและวิกฤติต่างๆ การขัดแย้งแตกแยก ปัญหาแยกดินแดน ปัญหาข้าราชการกับนักการเมืองคอรัปชั่น กระทั่งปัญหาเศรษฐกิจ การศึกษา ยาเสพติด ฯลฯ จะน้อยลงๆ ครั้งแรกที่ physicosphere เปลี่ยนเป็น biosphere หรือวงจรแห่งชีวิตนั้นเกิดขึ้นเมื่อร่วม 3,500-4,000 ล้านปีมาแล้ว และโลกก็ไม่แตกด้วย ในทางวิทยาศาสตร์คาดกันว่า มีการเคลื่อนย้ายของแผ่นเปลือกโลกขนานใหญ่ มีดาวหางอุกกาบาตวิ่งมาชนโลก มีการย้ายขั้วโลกหรือบางส่วนมาแล้ว-เฉกเช่นครั้งนี้-ทั้งนั้น ทั้งหมดจึงมากกว่าเป็นไปได้ อย่าลืมว่าการอธิบายปฏิทินของชาวมายา โฮปี อียิปต์และฮินดูโบราณนั้น ล้วนเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญยิ่งกว่าประวัติศาสตร์ที่บุคคลเขียนขึ้นมากนัก ความล่มสลายโลกในครั้งนี้ หากจริงคงจะได้พิสูจน์เสียทีว่า ระหว่างบังเอิญและกายวัตถุนิยม กับจิตและจิตวิญญาณนั้น อันไหนคือความจริงแท้กว่ากัน. http://www.thaipost.net/sunday/271209/15580 (http://www.thaipost.net/sunday/271209/15580) |