[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

ถาม.......เคยอ่านเจอข้อความ พยาบาทนั้น จะละได้ก็ด้วยการใส่ใจโดยแยบคาย ในเมตตา

เจโต - วิมุตติ ในคำว่า เมตตาเจโตวิมุตินั้น เมื่อพูดกันถึงเมตตา ย่อมควรทั้งอัปปนา ทั้ง

อุปจาระ. บทว่า เมตตาเจโตวิมุตติ ได้แก่อัปปนาโยนิโสมนสิการมีลักษณะดังกล่าวแล้ว.

เมื่อภิกษุทำโยนิโสมนสิการให้เป็นไปมาก ๆ ในเมตตาเจโตวิมุตตินั้น ย่อมละพยาบาทได้.

เพราะฉะนั้น........พระผู้มีพระภาคเจ้า จึงตรัสไว้ (ในสังยุตกายมหาวารวรรค) ว่าดูก่อนภิกษุ

ทั้งหลาย เมตตาเจโตวิมุตติมีอยู่ การทำให้มากซึ่งโยนิโสมนสิการในเมตตาเจโตวิมุตติ

นั้น นี้เป็นอาหารเพื่อความไม่เกิดแห่งพยาบาทที่ยังไม่เกิด หรือเพื่อละพยาบาทที่เกิด

แล้วดังนี้.....และทราบว่าอัปปนาสมาธิซึ่งเป็นฌานจิตนั้น และอัปปนาสมาธิเกิดกับจิตที่

เป็นรูปวจรภูมิ อรูปาวจรภูมิ และโลกุตรภูมิ ไม่เกิดกับจิตที่เป็นกามาวจรภูมิ
 
จากข้อความที่ได้อ่านมาดังนี้ จะเข้าใจอย่างไรว่า ถ้าจะเกิดเมตตาต่อสัตว์อื่นสูงสุด

จนละพยาบาทได้เโ้ดขาด ต้องเข้าฌานถึงขั้นอัปปนาสมาธิอย่างนั้น หรือมีมีความ

หมายอย่างอื่นด้วยครับ ที่สงสัยเพราะว่าถ้าบุุคคลที่เป็นพระอริยะบุคคล เช่นพระอรหันต์

ที่เป็นสุขวิปัสโก ท่านไม่ได้ทำฌานท่านจะมีเมตตาสูงสุดได้ไหม ?

ตอบ........

---

---

จากข้อความที่กล่าวมานั้น คำว่า เมตตาเจโตวิมุติ คำว่า {เจโตวิมุติ}นั้นมุ่งหมายถึง

ความหลุดพ้นแห่งจิต หลุดพ้นจากราคะ ด้วยกำลังของสมาธิ ที่เป็นฌานจิต เป็นต้น

ดังนั้น เมตตาเจโตวิมมุติ เป็นการเจริญเมตตาที่มีกำลัง ที่ทำให้หลุดพ้นจากกิเลส มี

ราคะชั่วขณะที่กำลังเจริญเมตตาซึ่ง{เมตตาเจโตวิมุตติ}เป็นเมตตาที่มีกำลังแผ่ไป

ไม่มีประมาณในสรรพสัตว์ทั้งหลายจนสามารถทำให้จิตสงบชั่วขณะ อย่างต่อเนื่องที่

เป็นการเจริสมถภาวนาซึ่ง คำถามว่า พระอรหันต์ที่ไม่ไ่ด้ฌาน ท่านไม่มีเมตตาหรือ

เมตตา เป็นความหวังดี นำประโยชน์เกื้อกูลไปให้ เมตตาจึงเกิดได้ แม้แต่ปุถุชนผู้ไม่ไ่้ด้

ฌาน และพระอรหันต์ผู้ไม่ไ่ด้ฌานก็มีเมตตาเกิดได้ แต่เมตตาของผู้ที่ไม่ได้ฌาน ไม่เป็น

เมตตาเจโตวิมุติ เมตตานั้น เกิดไม่ต่อเนื่องติดต่อกันไปเหมือนเมตตาเจโตวิมมุติ และ

เมตตานั้น ก็ไม่ไ่ด้แผ่ไปไม่มีประมาณ ในขณะนั้นที่กำลังเจริญเมตตาเจโตวิมมุติ เพียง

แต่พระอรหันต์ที่ไม่ไ่ด้ฌาน และปุถุชนที่ไมไ่ด้ฌานก็มีเมตตา เกิดขึ้นได้ เฉพาะบุคคล

ขณะที่เกิดในขณะนั้นไม่ได้แผ่ไปไม่มีประมาณ และไม่เกิดเมตตาต่อเนื่ิอง ดังเช่น

เมตตาเจโตวิมุติ ของผู้ที่อบรมสมถาภวานา จะเกิดกุศลที่เป็นเมตตาต่อเนื่องติดต่อกัน

ไป จนปรากฎลักษณะของสมาธิ

---

พระพุทธเจ้าตรัสว่า{เมตตาเจโตวิมุตติอันบุคคลเสพแล้วเจริญแล้วทำให้มากแล้ว}

ทำให้เป็นดุจยาน

ทำให้เป็นที่ตั้ง

ให้ตั้งมั่นโดยลำดับ

สั่งสมดีแล้ว

ปรารภด้วยดีแล้ว  

พึงหวังอานิสงส์ 11 ประการ คือ............................

ย่อมหลับเป็นสุข 1

ย่อมตื่นเป็นสุข 1

ย่อมไม่ฝันลามก 1

ย่อมเป็นที่รักแห่งมนุษย์ทั้งหลาย 1

ย่อมเป็นที่รักแห่งอมนุษย์ทั้งหลาย 1

เทวดาทั้งหลายย่อมรักษา 1

ไฟยาพิษหรือศาสตราย่อมไม่กล้ำกราย 1

จิตย่อมตั้งมั่นโดยรวดเร็ว 1

สีหน้าย่อมผ่องใส 1

เป็นผู้ไม่หลงใหลทำกาละ 1

เมื่อไม่แทงตลอดคุณอันยิ่งย่อมเป็นผู้เข้าถึงพรมหโลก 1

สาธุ ๆ