[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

   เมื่อพูดถึง ชีวิตินทริย นั้น มีทั้ง รูป และ นาม(เจตสิก) อธิบายดังนี้.......................

   ชีวิตินทริยเจตสิก เป็นเจตสิกที่ดำรงรักษาสัมปยุตตธรรม ให้ดำรงชีวิตอยู่ก่อนที่จะดับ

   ไปแม้แต่นามธรรมที่เกิดขึ้นแล้วนั้นจะดำรงอยู่ได้เพียงชั่วขณะ ก็ยังต้องอาศัยปัจจัย คือ

   ชีวิตินทริยเจตสิกที่เกิดร่วมกันในขณะนั้นรักษาไว้จึงดำรงอยู่ได้ ชีวิตินทริยเจตสิกจึงเป็น

   ปัจจัยแก่จิตและเจตสิกที่เกิดร่วมกันโดยเป็นอินทริยปัจจัย คือ เป็นใหญ่ในการรักษา

   สัมปยุตตธรรมที่เกิดร่วมด้วยให้ดำรงอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะดับไป

   ชีวิตินทริยรูป คือ รูปที่เป็นใหญ่ในความเป็นอยู่ทำให้มีอายุอยู่ได้ หมายถึง สภาวรูปที่

   มีลักษณะรักษาสหชาตรูป คือรูปที่เกิดขึ้นพร้อมกัน ให้มีชีวิตดำรงอยู่ได้ เหมือนน้ำที่หล่อ

   เลี้ยงดอกอุบลฉะนั้น ชีวิตรูปเป็นรูปที่มีกรรมเป็นสมุฏฐาน คือเกิดจากกรรม จึงตามอนุ

   บาลรักษากัมมชรูปที่เกิดพร้อมกันเท่านั้น ทำให้รูปของสัตว์ที่มีชีวิตแตกต่างจากรูปของ

   สิ่งที่ไม่มีชีวิตหรือสัตว์ที่ตายแล้ว ดังนั้น รูปของสัตว์ที่มีชีวิต จึงมี{ชีวิตินทริย}รูปแต่ รูป

   ของสิ่งที่ไม่มีชีวิต ไม่มีชีวิตินทริยรูป

   ถึงแม้ชีวิตอินทรีย์ จะเป็นทั้งรูปและเจตสิก แต่ก็เป็นธรรมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
  
   ไม่ปะปนกัน เพราะเหตุว่า..........ถ้าเป็นชีวิตินทริย{เจตสิก}แล้วเป็นนามธรรมที่เกิดร่วมกับ
  
   จิตทุกขณะทุกประเภทไม่มีเว้น เป็นใหญ่ในการรักษาจิตและเจตสิกที่เกิดร่วมกันให้
  
   ดำรงอยู่จนกว่าจะดับไป  
  
   ถ้าเป็น{ชีวิตทริยรูป}แล้วไม่ใช่นามธรรมไม่ใช่สภาพรู้ แต่เป็นธรรมที่มีจริง เป็น
  
   รูปธรรมประเภทหนึ่งที่เกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นสมุฏฐานกลุ่มของรูปที่เกิดจากกรรม
  
   จะมีชีวิตินทริยรูปเกิดด้วยเสมอชีวิตินทริยรูปเป็นใหญ่ในการรักษารูปที่เกิดจากกรรม
  
   ด้วยกันชีวิตินทริยรูปจะไม่เกิดจากสมุฏฐานอื่นเลยนอกจากกรรมเป็นสมุฏฐาน

   เท่านั้น