[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

นั่งเล่นหลังสวน => สุขใจ ใต้เงาไม้ => ข้อความที่เริ่มโดย: ขม..ค่ะึึ ที่ 27 มิถุนายน 2553 07:59:04



หัวข้อ: คำสั่งของพ่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: ขม..ค่ะึึ ที่ 27 มิถุนายน 2553 07:59:04
(http://www.renaultclubthai.com/forum/uploads/Metta/2009-07-17_001350_59701.jpg)

คำสั่งของพ่อ...

ทุกครั้งที่เดินผ่านประตูเข้าบ้าน....ที่ตรงนี้
เพียงแค่ช่วงขณะ..ที่รู้สึกเหมือนได้เห็นแผ่นหลังของเค้า
ในใจโหยหา...ภาวนาให้เป็น..เหมือนที่ใจเรียกร้อง
เค้ายังคงนั่งอยู่ตรงนั้น..บนม้านั่ง
คอยอยู่เหมือนที่ผ่านมา

หันมองมา และส่งรอยยิ้มสดใส
แววตาเป็นประกาย.แสดงความดีใจ
เมื่อได้พบ…คนที่เค้าเฝ้ารอคอย

เค้าบอกว่า
"เราทุกคนจะไปรอที่..ปลายฟ้าโน้น....."

(http://www.krusak.com/images/FatherandSon.jpg)

แหละนี่ ก็คือคำสั่งของพ่อ ที่เข้าใจง่ายหากปฏิบัติได้จะเป็นคุณอนันต์แก่ชีวิต

๑. ล้างมือให้สะอาดก่อนรับประทานอาหาร ขอบคุณข้าวทุกเม็ดอาหารทุกจาน และน้ำทุกหยดหลังรับประทานอาหาร.

๒. เฝ้าดูดวงอาทิตย์ขึ้นและตกอย่างน้อยปีละหนึ่งครั้ง.

๓. อ่านหนังสือธรรมะจริงจังปีละหน.

๔. อย่าสวดมนต์เพื่อขอสิ่งใดนอกจากปัญญาและความกล้าหาญ.

๕. จำไว้?? เพื่อนใหม่คือของขวัญที่ให้กับตัวเอง ส่วนเพื่อนเก่าคือ อัญมณีที่นับวันจะเพิ่มคุณค่า.

๖. ปฏิบัติต่อคนอื่นเช่นเดียวกับที่ต้องการให้คนอื่นปฏิบัติต่อเรา.

๗. พูดคำว่า "ขอบคุณ" ให้มากๆ.

๘. รักษาความลับให้เป็น.

๙. อย่าประเมินค่าของการให้อภัยต่ำเกินไป.

๑๐. ฟังให้มากแล้วจะได้คู่สนทนาที่ดี.

๑๑. ออกกำลังกายสม่ำเสมอ พักผ่อนให้พอเพียง.

๑๒. อย่าโกง แม้กระทั่งค่ารถเมล์.

๑๓. ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองหากมีใครตำหนิและรู้อยู่แก่ใจว่าเป็นจริง.

๑๔. หากล้มลงจงอย่ากลัวการลุกขึ้นตั้งต้นใหม่เหมือนนักรบที่เรียนรู้การพ่ายแพ้ในศึกเล็ก เพื่อที่จะชนะในศึกใหญ่.

๑๕. เมื่อเผชิญหน้ากับงานหนัก คิดเสมอว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะล้มเหลว.

๑๖. ยังไม่สำเร็จเสร็จสิ้น อย่าพึงโอ้อวด.

(http://www.precadet26.org/msgboard/userpic/baby(1).jpg)

๑๗. เดินเข้าไปทุกที่ด้วยความมั่นใจ.

๑๘. อย่าถกเถียงธุรกิจภายในลิฟต์.

๑๙. ใช้บัตรเครดิตเพื่อความสะดวก อย่าใช้เพื่อเป็นหนี้สิน.

๒๐. อย่าคิดว่าชีวิตจะยุติธรรมเสมอไป.

๒๑. อย่าผัดวันประกันพรุ่ง ทำสิ่งที่ควรทำเมื่อเวลามาถึง.

๒๒. อย่าหยิ่ง หากจะกล่าวคำว่า "ขอโทษ"เช่นเดียวกับอย่าอายหากจะบอกใครว่า"ไม่รู้".

๒๓. ระยะทางนับพันกิโลเมตร ไม่มีหนทางที่จะราบรื่น ดังนั้นอย่ากลัวความลำบาก.

๒๔. เมื่อไม่มีใครเกิดมาแล้ววิ่งได้ จึงควรทำสิ่งต่างๆอย่างค่อยเป็นค่อยไปอย่าใจร้อน.

๒๕. หาเวลาและสถานที่สงบ นึกทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นมาในชีวิต.

๒๖. มีชีวิตอยู่ภายใต้จุดมุ่งหมายของตนเอง และ

๒๗. จงเขียนเรื่องที่อยากเรียนรู้ก่อนตายไว้ในกระเป๋าติดตัวและหยิบขึ้นมาอ่านเสมอ.

(http://www.phudis.com/th/images/stories/content/content16-12-2008/114-20071203184540_jpg.gif)

นึกไป.แล้วอมยิ้ม
เป็นความรู้สึก อุ่นๆ ในใจ .
ในโลกของจินตนาการ ความฝัน
และความหวังที่ริบหรี่

แต่.เมื่อมองดู..ในโลกของความเป็นจริง
ไม่มีใครอยู่ตรงนั้น..ม้านั่งยาวก็ว่างเปล่า
ในใจเงียบเหงา..มีเพียงเค้ากับความฝัน

ได้แต่ยิ้มเศร้าๆ ปลอบใจตัวเอง
เราจะเข้มแข็งได้อีกนานไหม.ไม่รู้. ตอบตัวเองไม่ได้
เพียงแค่ตอนนี้.กลั้นเก็บไว้ ไม่อยากให้.มีน้ำตา

เพราะสองนัยตาเต็มไปด้วยน้ำ
ภาพที่ฉันมองเห็น จะพร่าเลือน
แต่..ก็ยังเด่นชัด..ในความทรงจำ..ฉันเสมอ.........

"พ่อขา..ยังเฝ้ามองหนูอยู่หรือเปล่าค่ะ.."

(http://www.212cafe.com/boardvip/user_board/cm99/picture/01127_7.jpg)


หัวข้อ: Re: คำสั่งของพ่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 27 มิถุนายน 2553 14:48:45

(http://statics.atcloud.com/files/comments/54/546548/images/1_display.jpg)

"พ่อขา..ยังเฝ้ามองหนูอยู่หรือเปล่าคะ.."
ลูกทำที่เคยบอกอยู่น่ะค่ะ...

(http://statics.atcloud.com/files/entries/2/22831/images/1_thumbnail.jpg)
เค้าบอกว่า
"เราทุกคนจะไปรอที่..ปลายฟ้าโน้น....."


หัวข้อ: Re: คำสั่งของพ่อ...
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 27 มิถุนายน 2553 15:51:58

(http://statics.atcloud.com/files/comments/54/546548/images/1_display.jpg)

"พ่อขา..ยังเฝ้ามองหนูอยู่หรือเปล่าคะ.."
ลูกทำที่เคยบอกอยู่น่ะค่ะ...

(http://statics.atcloud.com/files/entries/2/22831/images/1_thumbnail.jpg)
เค้าบอกว่า
"เราทุกคนจะไปรอที่..ปลายฟ้าโน้น....."


(:88:) (:88:) (:88:)


ไป ณ.ที่ ปลายฟ้า สุข สงบ สันติ


(http://www.seesod.com/storage32/rEOnEARzuE1270550058/m.jpg)



หัวข้อ: พ่อพระในบ้าน
เริ่มหัวข้อโดย: ขม..ค่ะึึ ที่ 19 กรกฎาคม 2553 17:03:20
(http://img691.imageshack.us/img691/3751/36650049.jpg)

พ่อพระในบ้าน

พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอ
แต่...คนขี้บ่นนี่แหละ
ที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยา
ซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียง

พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆ ข้างนอกกินเป็นกิจวัตร
บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน
แต่...พ่อก็สั่งเมณี่ไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากินที่บ้าน
เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว
แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ
ทั้งๆ ที่เมณี่ก็ว่ากับข้าวอร่อยดี
แต่...พ่อกลับว่า วันนี้เชฟฝีมือตก ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่

แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย
บ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อน
แต่...ของแห้งที่บ้านหมด รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย
พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียดการเดินซูเปอร์มาเก็ต
บอกลูกๆ ว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ

พวกเราอมยิ้ม
ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้
ต้องอ้างยังโน้นยังงี้
แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า
คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์
เฮ้อ...

พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ
พ่อต้องเดินช้าๆ เพราะไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป
แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้
พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้
เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม
ข้าวต้มซองชนิดมีกับพร้อมปรุงถูกพ่อกวาดมาทุกชนิด

เครื่องข้าวต้ม...ทั้งผักดอง ผักกระป๋อง

(http://ithai.jp/img/inews/1_original.jpg)