[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

เป็นเพราะความหวังนั้นล่ะทำให้จิตนั้นดิ้นรนทะเยอทะยาน

เพราะความหวัง นั้นล่ะ จึงมีสมหวัง มีผิดหวัง

เพราะความหวัง นั้นล่ะ จึงมีสุขเพราะสมหวัง จึงมีทุกข์เพราะผิดหวัง

เพราะความหวัง นั้นล่ะ จึงเกิดการปรุงแต่งหลอกลวงจิตจมไปอยู่กับอดีตฝันไปถึงอนาคต ทิ้งสติในปัจจุบัน

คนที่คิดว่าตนสิ้นหวังหมดหวัง แต่ก็ยังเสียใจ ก็เพราะยัง มีหวังอยู่

แท้จริงคนที่หมดหวังหรือสิ้นหวังแล้ว หรือไม่หวังแล้วก็ตาม เขาย่อมไม่สุข ไม่ทุกข์ มีปรกติไม่ยินดี ไม่ยินร้ายในอารมณ์ทั้งปวง

เมื่อจิตนี้สงบไม่หวั่นไหว เพราะไม่มีความยินดีไม่มีความยินร้ายเสียแล้ว

จิตนี้ก็จักสงบควรแก่การ ปฏิบัติอบรม สติก็มั่นคง สมาธิก็ตั้งมั่น ปัีญญาก็กว้างขวางไม่คับแคบ และก็จักได้รับความสงบสุข

ในสุขที่ยิ่ง ๆ ขึ้นไปผู้ปฏิบัติธรรมจึงควรรู้จักกระทำตนอย่างคนที่สิ้นหวังหมดหวังอย่างฉลาดในอุบาย ตามโอกาสและตาม

ความเหมาะสมแก่ธรรมก็จักเห็นความเป็นอิสระของจิตพ้นบ่วงพันธนาการได้

แม้เพียงชั่วคราว ก็นับว่าประเสริฐ ดีกว่าไม่รู้จักปล่อยสละวางเสียเลย

เพราะเมื่อสิ้นหวังหมดหวังเสียได้ การปล่อยวางก็ย่อมเกิดขึ้นได้อย่างสมบูรณ์

และคำว่าสิ้นหวังหมดหวังนี้ก็ขอให้เข้าใจว่าหมายตรงถึง สิ้นหวังหมดหวังในทางโลก กล่าวโดยย่อคือ

โลกธรรม ๘ โดยพิสดารก็คือ สังสารวัฏ ภพภูมิทั้งหมด

ส่วนทางธรรมไม่จำต้องนำมากล่าวถึงเพราะเมื่อเห็นสัจจะความจริงอยู่ดังนี้

ความหมาย ดั่งกล่าวก็เป็นเพียงสมมติบัญญัติจะละปล่อยวางโดยปรกติ มิต้องปรุง

แต่งอะไรอีกต่อไปรู้เอง + เข้าใจเอง + ตามธรรมชาติของจิต

ธรรมทั้งปวงที่รู้ที่เข้าใจที่ปฏิบัติศึกษาไว้ก็ไม่ได้มีไว้เพื่อยึดหรือเพื่อละ

แต่เพื่อทำให้แจ้งแห่งปัญญาเพียงเท่านั้นเอง




http://forums.212cafe.com/boxser/ (http://forums.212cafe.com/boxser/)