[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

(http://static.weloveshopping.com/shop/client/000032/roongkul/WST-20.jpg)

ตะเกียงดวงน้อย..

ฉันอาจเป็นเพียงตะเกียงดวงหนึ่ง ที่มีแสงเพียงน้อยนิด
อาจจะไม่จำเป็นเลยในบางช่วง..บางขณะ..ที่พระจันทร์ทอแสงนวลกระจ่าง
เธออาจจะทิ้งฉันไว้ข้างทางก็เป็นได้
หากเธอคิดว่าฉันไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย

ฉันจึงเปรียบตะเกียง เป็นดั่ง ตัวฉัน...
ส่วนเธอน่ะ เป็น นักเดินทางคนนึง...
ส่วนเค้าคนนั้น เป็น พระจันทร์....

นักเดินทางคนหนึ่งกับตะเกียงดวงเก่า
ตะเกียงที่ให้แสงสว่างในค่ำคืนที่มืดมิด
ตะเกียงที่ให้ความอบอุ่นได้ เมื่อนักเดินทางผู้นั้นต้องการ
ในค่ำคืนที่สายลมหนาวได้ผ่านพัดมาอีกครา
การเดินทางของนักเดินทางผู้นั้นก็มี ตะเกียงเป็นเพื่อนคู่ชีพ

แสงเพียงน้อยนิดที่พอจะส่องทางได้เป็นระยะๆ
ทำให้นักเดินทางผู้นั้นเริ่มไม่พอใจในสิ่งที่ เค้ามีอยู่

เมื่อเค้ามีเพื่อนร่วมทาง เพื่อนร่วมทางก็ได้กล่าวว่า
"จะใช้ตะเกียงดวงเก่านี้ไปทำไม...
ในเมื่อแสงจากพระจันทร์ออกจะสว่างถึงเพียงนี้..."

นักเดินทางผู้นั้นคิดได้จึงทิ้งตะเกียงผู้น่าสงสารไว้ข้างทาง
หลงเชื่อคำกล่าวของเพื่อนร่วมทาง
ซึ่งเป็นเพียงแค่คนที่ผ่านมาแล้วก้อผ่านไป
ค่ำคืนนั้น เป็นคำคืนที่ยาวนานสำหรับฉัน...

...ตะเกียงผู้ถูกทอดทิ้งไว้ข้างทาง

ก้อเค้าไม่สนใจแม้แต่น้อย
กลับกัน เธอนักเดินทางที่กำลังหลงระเริง
กับแสงจากพระจันทร์
ที่ส่องแสงนวลกระจ่าง มันสวยงาม มันชวนฝัน
นักเดินทางผู้นั้นจึงเดินทางไปเรื่อยๆ เพียงลำพัง
แค่สัมภาระ ไร้ตะเกียงดวงเก่า!
เมื่อความมืดมิดแห่งค่ำคืนได้ผ่านพ้นไป
แสงจันทร์ที่เคยกระจ่างยามค่ำคืนก้อเลือนหาย

ดวงตะวันได้โผล่ขึ้นมารับอรุณ
บอกกับทุกคนที่อยู่ใต้ผืนฟ้าว่านี่คือ..เช้าวันใหม่ ..............
สายลมหนาว --ผ่านพัดมาเยือนอีกครา----------
ผ่านพัด---เป็นลมหนาวที่เย็นยะเยือก

ตะเกียงดวงเก่าที่ถูกทอดทิ้ง
บัดนี้ นักเดินทางอีกคนได้ผ่านมาพบจึงเก็บไว้เป็นสมบัติตน
ตะเกียงจึงกลับกลายเป็น ของมีค่าอีกครั้ง
มันได้ทำหน้าที่เช่นเดิม คือ ให้แสงสว่างและ
ความอบอุ่นไปพร้อมๆ กัน

เมื่อตะวันลับฟ้าไปแล้วลำแสงสุดท้ายของวันเป็นสีส้มเป็นแสงสว่างสุดท้ายของวันนี้

ค่ำคืนได้ย่างกรายเข้ามา
สายลมหนาวก็เริ่มพัดแรงขึ้นๆ
ดวงจันทร์ที่เคยทอแสงกระจ่างกลับถูกหมอกเมฆบดบังจนสิ้น!
ราวกับจะกลั่นแกล้งนักเดินทาง
คนเก่าที่เคยเป็นเจ้าของตะเกียง
เค้าผู้นั้นไม่มีแม้แต่แสงไฟที่จะใช้ส่องทางและเช่นกัน
เค้าไม่มีแม้กระทั่งความอบอุ่น
นักเดินทางหนาวสั่นจะเดินต่อก็กลัว หลงทาง

เค้าจึงย้อนกลับไปเอาตะเกียงดวงเก่าที่ได้ทิ้งไว้เมื่อคืนก่อน

... ลมหนาวได้ผ่านพัดมาราวกับจะทรมานนักเดินทางผู้นั้น
จนกระทั่งมาถึงจุดที่เขา ได้ทิ้งตะเกียงไว้
บัดนี้ตะเกียงดวงเก่าได้ สาปสูญไปแล้ว
เค้านึกเสียดายจับใจ
แม้จะเรียกร้องเพียงใดก้อมิได้กลับคืน
จึงทำได้แต่เพียงนอนหนาว
รอให้เมฆหมอกที่บดบังดวงจันทร์นั้นได้ผ่านเลยไป
เวลาได้ผ่าน........
เมฆหมอกได้เลือนหายไปแล้ว
แสงจันทร์ได้กลับมาสดใสอีกครา
ทำให้นักเดินทาง ผู้เหน็บหนาวอุ่นใจขึ้น
แต่ดวงจันทร์ก้ออยู่ไกลเกินไป.......

ไกลเกินที่จะทำให้นักเดินทางผู้เหน็บหนาวได้รับความอบอุ่น..

เคยมีคนกล่าวเอาไว้ว่า

"เรามักจะไม่รู้ว่าสิ่งที่เราครอบครองนั้นดีเพียงไรมีคุณค่ากับเราเพียงใด
เราจะรู้ก็ต่อเมื่อเราได้สูญเสียสิ่งนั้นไปแล้ว"

อยากให้ผู้ที่ใฝ่สูงทั้งหลายจงหันกลับมามองคนใกล้ตัว

"การชะเง้อมันเมื่อยกว่าการก้ม จริงไหม?....."

ที่มา : http://www.thaireaderclub.com/read.php?id=395 (http://www.thaireaderclub.com/read.php?id=395)

(http://static.weloveshopping.com/shop/client/000032/roongkul/LWST-15.jpg)

(http://static.weloveshopping.com/shop/client/000032/roongkul/SWST-21.jpg)

หากพบตะเกียงดวงน้อย..
กับเวลาที่ยังพอเหลืออยู่บ้าง..
อยากให้โลกรู้ว่า..หัวใจฉันเหมือนไฟแผดเผา..

ที่ผ่านมานั้นเคยคิดคร่ำครวญ
อยากจะหวนย้อนคืนวันเก่า
ชีวิตเราเปรียบดังตะเกียงดวงน้อย
ได้เจอเธอเหมือนดังได้พบโลกใหม่
อบอุ่นสดใสหัวใจเหมือนนกโบยบิน
มีเธอนั้นเป็นเพื่อนร่วมทาง ความอ้างว้างมลายไปสิ้น

ตะเกียงดวงนี้สาดแสงเหมือนดวงตะวัน
แต่บทสุดท้ายเหมือนดังฟ้าดินกลั่นแกล้ง
ให้แตกกระใสหัวใจให้แตกสลาย
ให้เรานั้นจำต้องแยกทาง
ความอ้างว้างเกาะกุมหัวใจ
ช่างโชคร้ายมีใครที่เป็นเหมือนเรา

ตะเกียงดวงนี้ถึงคราวอับแสงสว่าง
ล่องลอยเคว้งคว้างเหมือนดังหิ่งห้อยราตรี
สิ่งที่เหลือสิ่งที่ยังอยู่ คือหัวใจอ่อนล้าเต็มที่
จะมีใครเห็นใจฉันบ้างหรือเปล่า..

จากวันนั้นหัวใจมีแต่ความว่างเปล่า
ความเงียบเหงาเศร้าซึมทุกข์ใจทุกข์กาย
จะยอมทิ้งมันไว้ข้างทางสร้างพลังสร้างชีวิตใหม่
จะมีใครเห็นใจฉันบ้างหรือเปล่า..

..หรืออาจมีใครเห็นใจฉันบ้างสักคน..

(http://static.weloveshopping.com/shop/client/000032/roongkul/extra/2446507.jpg)