วันที่ ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๓
| ๏ ช้าปี่ เมื่อนั้น | | พระมะเหลเถไถมะไหลถา |
| สถิตย์ยังแท่นทองกะโปลา | | ศุขาปาลากะเปเล |
| วันหนึ่งพระจึงมะหลึกตึก | | มะเหลไถไพรพรึกมะรึกเข |
| แล้วจะไปเที่ยวชมมะลมเต | | มะโลโตโปเปมะลูตู |
| ตริแล้วพระมะเหลจึงเป๋ปะ | | มะเลไตไคลคละมะหรูจู๋ |
| จรจรัลตันตัดพลัดพลู | | ไปสู่ปราสาทท้าวโปลา ฯ๖คำฯ เพลงช้า |
| ๏ ร่าย ครั้นถึงจึงเข้าตะหลุดตุด | | ก้มเกล้าเค้าคุดกะหลาต๋า |
| มะเหลไถกราบไหว้ทั้งสองรา | | จึงแจ้งกิจจามะเลาเตา |
| ด้วยบัดนี้ตัวข้ามะเหลเถ | | ไม่สบายถ่ายเทกะเหงาเก๋า |
| จะขอลาสองราหน้าเง้าเค้า | | เที่ยวมะไลไปเป่าพนาวัน ฯ๔คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | ท่านท้าวโปลากะปาหงัน |
| กับนางตาลากะปาลัน | | ได้สดุบตรุบหันมะเลเท |
| มะลอกทอกบอกว่าจะลาไป | | พนาปำทำไมจะไพล่เผล |
| มะเลอเตอเป๋อเปื้อนเที่ยวเชือนแช | | จึงตรัสห้ามมะเหลเถมะเลทา |
| เจ้าอย่าไปไชเชกะเปลู | | จงเอ็นดูพ่อเถิดมะไหลถา |
| พระมะเหลไถเฝ้ามะเลาชา | | ก็จำให้ลูกยามะลาปอง ฯ๖คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | เสนารับสั่งกะงังกึ่ง |
| ไม่นั่งนิ่งวิ่งไปมะลึงตึง | | มะลันตันครั้นถึงจึงบอกกัน |
| ว่าบัดนี้มีรับสั่งมะเหลเถ | | ให้ผูกม้าปาเปกะหงันกั๋น |
| จะเสด็จเตร็จเตร่มะเลตัน | | ว่าแล้วชวนกันมะแลงแตง ฯ๔คำฯ |
| ๏ ยานี ผูกเบาะอานพานหน้ามะเหลาะเตาะ | | เข็มสลักปักเปาะกะแง๋งแก๋ง |
| เตรียมทั้งพหลพลแปงแมง | | แล้วไปทูลแถลงมะแรงตา ฯ๒คำฯ |
| ๏ ร่าย เมื่อนั้น | | พระมเหลเถไถมะไหลถา |
| ได้ฟังเสนาทะเลาปา | | เสด็จมาที่สรงมะลงโช ฯ๒คำฯ เสมอ |
| ๏ โทน สระสรงทรงสุคนธ์ปนตลึก | | ลูบไล้ไป่ปีกกะโง๋โก๋ |
| สนับเพลาเชิงไชกะไรโจ | | ภูษาสีสะโรกะโปลัน |
| เจียรบาดปักทองกะลองเต็ด | | ปั้นเหน่งเพชรสายสอดจรอดฉัน |
| ฉลององค์อย่างน้อยกะปอยลัน | | มะลวงชวงปวงปันคั่นทองกร |
| มงกุฎแก้วแวววาบมาราบรับ | | กรรเจียกจันปันกับมะหลอนฉอน |
| ธำมรงค์จินดากะราชอน | | ตลุดฉุดอรชรมะลอนชัน |
| ดูเลือบเชือบเหลือบแลกะโปงโลง | | งามดังปังโปงกำงั๋นกั๋น |
| กะงวยกวยฉวยพระแสงมะแรงตัน | | มอระตอก็รันขึ้นอาชา ฯ๘คำฯ เชิดฉิ่ง |
| ๏ ร่าย พร้อมหมู่โยธาพะลาแหน | | พลาหับนับแสนแน่นหนา |
| ได้ฤกษ์เลิกพหลมะลนทา | | ออกจากภารากะปาโล ฯ๒คำฯ กราว |
| ๏ ชมดง พระชมเขาเนาเนินกะหรกกก | | รุกขชาติดาษดกมะโหลโต๋ |
| มะลาตันสาระพันกะลันโป | | กะลาปียี่โถมะโยตัน |
| มะโยติงปริงปรางลางสาบ | | ลางสาดหาดหาบมะหลันปั๋น |
| มะลันปีสีเสียดประเหยียดกัน | | ประยงคุ์แก้วแถวพันมะลันดา |
| มาลีดวงพวงช่อมะลอชร | | มาลีชาดมาดซ้อมมะรอนฉา |
| มะรินชิงจิงจ้อมะยอตา | | มะยมเต็มเข็มลามะกาโล |
| มะกาลิงปิงปุ่มกะทุ่มท้อน | | กะทิงถินกลิ่นขจรมะลอนโหว |
| มลิวันมันโมกกะโหลกโก | | กุหลาบแกมแนมโยทกาลี |
| กาหลงชงโคมะโยแป๋ว | | มะโยปมนมแมวมะแลวฉี |
| มะไลยฉาวสาวหยุดมะลุดลี | | มลิลาสารภีมะลีโช |
| พระชมปักษากาลาชอน | | กะลาฉินบินว่อนกะล่อนโฉ |
| กะลิงเฉียบเหยียบแต้วเค้าแมวโม | | เค้าเมงหมิ่นผินโผพะโวตา |
| พะวาติบจิบจาบคาบไข่ | | ขาบเคียงเขาไฟไถลถา |
| ถลาโถมโจมจับมารับกา | | รับกันจำพันจากะสาลม |
| กะสาเล่นเบญจวันมะลันปี | | มะลันโปโนรีมะลีสม |
| มะลาโสนโกญจากะทาทม | | กะทาเทืองเงื่องงมมะลมปา |
| มะลาปิงคลิ้งโคลงอีโลงแล่น | | อีลุ้มลี้อีแอ่นกะแรนฉา |
| กะเรียนฉาบคาบคั้นมะรันบา | | มาร่อนบินกินหว้ามะลาแชง |
| มะลาชัดสัตวากระสาสูง | | กระแสเสียงเถียงยูงกะรูงแฉ่ง |
| กะรอกฉวยกล้วยไม้ดูไวแวง | | ดุเหว่าหวานขานแข่งระแวงวัง |
| ระเวงแว่วแจ้วเจื้อยระเรื่อยร้อง | | ระเรื่อยรี่มี่ก้องมะลองกั๋ง |
| มะเลียบกิ่งทิ้งถ่อนมะลอนกัง | | มะเล่นกิ่งชิงรังมะลังโต |
| มาโลดเต้นเม่นหมีชะนีบ่าง | | ชะนีแบดแรดช้างกะงางโก๋ |
| กะแหงนเกยเสยแทงทะโยงโย | | ทยานโยกโศกโสทะโลเป |
| ทลายป่นกล่นเกลื่อนทะเลือนเท่า | | ถลาโถมถล่มเท้าทะเลาเส |
| ถลันสำถลำสวบระยวบเย | | ระยำทับเทมะเลทอน |
| มะไลโทโคถึกมรึกคี | | มรึกคาพาชีมะหลอนฉอน |
| มาลบเชือเสือสิงห์มะหิงษ์จร | | มหาใจไกรสรมะลอนชา ฯ๒๘คำฯ เชิด |
| ๏ สมิงทอง เมื่อนั้น | | พระมะเหลเถไถมะไหลถา |
| เพลิดเพลินฤทัยมะไลทา | | ลืมทุกข์ศุขามะลาจี |
| ละเลิงจนสนธยาหัศดง | | หัสดับลับลงคิรีศรี |
| พระจึงมีสิงหนาทประภาษพี | | สั่งพวกเสนีมะลีทา |
| ให้ยับยั้งพหลกะรนจง | | กะร้อมชอมล้อมวงมะรงฉา |
| แล้วให้ช่วยกันมะรันทา | | มะเรทับพลับพลาพนาลี ฯ๖คำฯ |
| ๏ ร่าย บัดนั้น | | เสนารับสั่งมาลังปี๋ |
| มะลุกปุกคุกเข่ามะเลาตี | | มะรันทังดังมีมะลีทา |
| เกณฑ์กันฟันแฝกมะแลกแจง | | คัดขุดลุดแชงมาแลงฉา |
| กะรับชับสรรพเสร็จมะเร็จตา | | สำเร็จตามบัญชามะลาเท ฯ๔คำฯ เจรจา |
| ๏ เมื่อนั้น | | พระมเหลเถไถมะไหลเถ |
| เสด็จขึ้นพลับพลามะลาเท | | มะไหลถอนนอนเอ้ทะเวกา ฯ๒คำฯ |
| ๏ ช้า ทะเวศกายคายคันรัญจวน | | ร้อนใจใคร่ครวญหวนหา |
| หวนโหยโดยดิ้นในวิญญา | | วิญญากจากปรามะราโท |
| มาแรมทางกลางป่าพนาดอน | | พนาแดนศิงขรมะยอนโฉ |
| มาเย็นเฉื่อยเรื่อยร้างน้ำค้างโพร | | น้ำค้างพรมลมโวมะโรตอน |
| มารื่นต่างนางในรำไพพัด | | รำเพยเพียงเคียงรัตน์ปัจฐรณ์ |
| ปธมที่ศรีใสจะไลชอน | | จนหลับชิดสนิทนอนมะลอนชา ฯ๘คำฯ ตระ |
| ๏ ยานี มาจะกล่าวบทไป | | ถึงท้าวหัสไนยมะไหลถา |
| สถิตย์ที่วิมานมะลานชา | | กายารุ่มร้อนมะลอนจี |
| จึงเล็งทิพเนตรมะเลดป่า | | ในชมพูแผ่นหล้ามะลาถี |
| เห็นพระมะเหลเถทะเวที | | มาแรมร้างค้างที่มะลีไช |
| เพราะไม่มีคู่จรูสม | | เสวยรมย์ราชามะลาไส |
| ผู้เดียวเปลี่ยวองค์มะลงไต | | จำเราจะให้มะไลทา |
| อันลูกท้าวไทมะไลที | | เลิศล้ำนารีมะลีถา |
| ชื่อนางตะแลงแกงมะแลงกา | | วาสนาควรคู่มะลูตอง |
| อัมรินทร์จินตนาแล้วลาเชด | | เหาะระเห็จจากวิมานมะลานถอง |
| มายังกรุงไกรมะไลทอง | | โดยจิตคิดปองมะรองแทง ฯ๑๐คำฯ เหาะ |
| ๏ ร่าย ครั้นถึงซึ่งภารามะลาตั๋ง | | โกสีย์ลงยังมะลังแต๋ง |
| เข้าไปในปรางค์มะรางแชง | | อุ้มองค์ตะแลงแกงตะแลงมา ฯ๒คำฯ |
| ๏ เหาะลิ่วปลิวฟ้ามาฉับพลัน | | ถึงพลับพลาสุวรรณมะลันถา |
| วางองค์ลงใกล้มะไลชา | | อัมราพินิจมะลิดจู ฯ๒คำฯ |
| ๏ ชมโฉม งามดังสุริยันมะลันตอน | | เคียงดวงศศิธรมะลอนฉู |
| จะดูไหนวิไลกะไรตู | | สมสองครองคู่จะลูเจ |
| ดูโฉมตะแลงแกงแมลงกัด | | งามดังเพชรรัตน์มะลัดเถ |
| งามพระมเหลไถมะไลเท | | ดังสุวรรณอันเอละเลทา |
| สมวงศ์ทรงศักดิ์จักรพรรดิ์ | | สมเชื้อเนื้อกษัตริย์มะลัดถา |
| สมทรงคงครองกะรองปา | | เป็นมหาจรรโลงมะโรงกี |
| แล้วท้าวหัสไนยมะไลถา | | ก็ออกจากพลับพลาพนาศรี |
| สำแดงแผลงอิทธิ์ฤทธี | | ไปสู่ที่วิมานมะลานทา ฯ๘คำฯ เชิด |
| ๏ ร่าย เมื่อนั้น | | พระมะเหลเถไถมะไหลถา |
| ผวาตื่นฟื้นจากมะรากปา | | เห็นนางกัลยามะลาที ฯ๒คำฯ |
| ๏ ชมโฉม พระเพ่งพินิจมะลิดตัก | | ประไพพักตร์เพียงจันทร์มะลันถี |
| อรชรอ้อนแอ้นมะแรนจี | | เลิศล้ำนารีมะลีทา |
| ฤาหนึ่งนางในมะไลจึก | | พระไพรพฤกษ์พระไทรมะไลต๋า |
| แกล้งจำแลงแปลงกายมะไลทา | | มาหลอกเล่นเห็นมามะลาตม |
| ฤาหนึ่งยักษ์ขินีผีไพร | | มาคิดปองลองใจมะไลถม |
| จึงทรงโฉมโสภามะลางม | | จำจะปลุกชวนชมขึ้นลมปู ฯ๖คำฯ |
| ๏ ร่าย คิดพลางทางอิงมะลิงออง | | ค่อยประคองปลุกนางมะลางฉู |
| เจ้างามชื่นตื่นเถิดมะเลิศตู | | แล้วเล้าโลมโฉมตรูมะลูเตา ฯ๒คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | โฉมนางตะแลงแกงมะแลงเก๋า |
| ลืมเนตรเห็นองค์มะลงเทา | | นงเยาว์เคืองขัดปัดกร |
| เออไฉนไยทำกะลำกัก | | มาหาญหักไม่เกรงมะเลงฉอน |
| ข้าอยู่ถึงภารากะลาตอน | | ไปลักพามาชอนมะลอนไชย ฯ๔คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | พระมะไหลไถเถมะเหลไถ |
| ได้ฟังพจนามะลาไท | | ภูวไนยจึงมีมะลีทา ฯ๒คำฯ |
| ๏ โอ้โลม โฉมเฉลา | | พี่จะเล่าให้แจ้งมะแลงก๋า |
| เดิมทีพี่จากมะรากกา | | มาเที่ยวเล่นป่ามะลาไช |
| พอค่ำย่ำแสงมะแลงชอน | | พี่ดะหลุดหยุดนอนมะลอนไฉ |
| เป็นกุศลดลจิตมะลิดไท | | เคียงได้เคียงคู่มะลูทอง |
| ชรอยว่าเทวัญมะลันที | | อุ้มองค์มารศรีมาสมสอง |
| จึงได้ประสบมะลบออง | | นวลน้องเจ้าอย่าเขินมะเลินใจ ฯ๖คำฯ |
| ๏ ร่าย เมื่อนั้น | | โฉมนางตะแลงแกงมะแลงไก๋ |
| ได้ฟังถ้อยคำมะลำไท | | ทรามวัยจึงตอบมะลอบที |
| ไปว่าเอาเทวัญมะลันตู | | เหมือนหนึ่งใครไม่รู้มะลูถี |
| เมื่อครั้งไรใครพามะลาชี | | เมื่อครั้งไรใครพามะลาชี |
| แล้วนางแค้นขัดมะลัดตอน | | เคืองค้อนภูวไนยมะไหลถา |
| น้อยฤานั่นน่าเชื่อมะเรือปา | | มาเศกแสร้งแกล้งว่ากะลาเกา ฯ๖คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | พระมะไหลไถเถมะเหลเถา |
| เห็นนางกัลยามะลาเตา | | จึงตรัสโลมเล้ามะเลาปอน ฯ๒คำฯ |
| ๏ ชาตรี ดูก่อนโฉมตรูมะลูถี | | เวทีมิเชื่อมะเหลือถอน |
| อันพระอุณรุทมะลูดชอน | | เทวาก็พาจรมะลอนเกา |
| ไปสมสร้อยอุษามะลาตึก | | โฉมยงจงนึกมะลึกเก๋า |
| นี่บุญของพี่ยามะลาเตา | | จึงพาเจ้ามาสมมะลมเต |
| ว่าพลางทางถดมะหลดติด | | อย่าอายเอียงเบี่ยงบิดมะลิดเป๋ |
| นางป้องปัดหัตถามะลาเท | | มะโลโตโปเปมะเลตุง |
| สองภิรมย์ชมเชยมะเลยปม | | สำราญรมย์รื่นเริงมะเลิงตุ๋ง |
| สัพยอกหยอกเย้ามะเลาชุง | | สมสวาดิ์มาดมุ่งมะลุงแชง ฯ๘คำฯ โลม |
| ๏ ร่าย ครั้นรุ่งรางส่างแสงมแลงทอง | | สกุณาร่าร้องมะรองแฉ่ง |
| พระตื่นจากไสยาศน์นลาตแทง | | ชวนองค์ตะแลงแกงมะแลงกง |
| สระสรงภักตรามะลาเต็ด | | สรรพเสร็จออกจากมะลากก๋ง |
| พร้อมหมู่ทหารมะลานปง | | ก้มเกล้าเค้าคงมะลงแตง |
| พระจึงมีสิงหนาทมะลาดจู | | เหวยหมู่ทหารมะลานแฉง |
| จงตรวจเตรียมโยธามะลาแกง | | ตามตำแหน่งของใครมะไลที ฯ๖คำฯ |
| ๏ บัดนั้น | | เสนารับสั่งมะลังปี๋ |
| ต่างชะแง้แลดูมะลูจี | | พาทีเบี้ยวบุ้ยมะลุยตุง |
| แล้วมาเร่งรัดจัดเจา | | พร้อมพรั่งดังเก่ามะเลาปุ๋ง |
| คอยพระมะเหลไถมะไลทุง | | ต่างนายหมายมุ่งจะลูงทา ฯ๔คำฯ |
| ๏ เมื่อนั้น | | พระมเหลไถมะไหลถา |
| ชวนนางตะแลงแกงมะแลงกา | | ขึ้นทรงคชามะลากุย |
| ออกจากพลับพลามะลาโท | | ทวยหาญขานโห่ตะลุ๋ยปุ๋ย |
| ดัดดั้นบั่นบุกปุกปุย | | อีหลุกขลุกขลุยมะลุยปอย ฯ๔คำฯ เชิด |
| ๏ มาจะกล่าวบทไป | | ถึงท้าวไทอสุรามะลาก๋อย |
| มรายกาดชาดเชื้อสะเรือดอย | | สุราต้องกองกอยพะลอยไช |
| เพราะลอบชมนางฟ้าสลาโสด | | ศุลีซ้ำทำโทษมะโดดไข |
| มาตัวขาดอาจองทะลงใจ | | เที่ยวไล่จับสัตว์ไพรสะไรกุง |
| สุรากินสิ้นซากมายากทุกข์ | | กำลังอยากบากบุกมะลุกปุ๋ง |
| มาแลปะมะเหลไถสะไรชุง | | สุราชาติมาดมุ่งมะรุงแชง |
| มราชักยักษ์ย่องมาลองดู | | มาลอบด้อมค้อมอยู่พะดูแถง |
| พอได้ทีลีลามมะหามแทง | | มะฮึกทำสำแดงแทลงกี |
| ถลากายหมายมั่นมะลันจ้อง | | มะเหลจับรับรองสะรองกี้ |
| สุราก๋อยถอยท่ามะลารี | | มะเหลรุกคลุกคลีประชีไช |
| ประชิดชิงอาวุธยุทธนา | | ยักษ์ทนงทรงคทาตะลาไป๋ |
| ตลบป้องคล่องแคล่วมะแลวไท | | มะลวงทีหนีไล่มะไลทอง ฯ๑๒คำฯ เชิด |