หัวข้อ: กฏแห่งกระจก “ชีวิตคือกระจกส่องสะท้อนจิตใจ” เริ่มหัวข้อโดย: วันศุกร์ นัดทานข้าว ที่ 09 มิถุนายน 2557 01:13:03 (https://fbcdn-sphotos-g-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/v/t1.0-9/10338236_789134604445127_485546838194579242_n.jpg?oh=fe64a94c08cc1780e589e6106cc40cc2&oe=540447D4&__gda__=1408437993_7815f793d517f45da44c0f17d0291ccd)
กฏแห่งกระจก ................ “ชีวิตคือกระจกส่องสะท้อนจิตใจ” คุณยางุจิแนะนำกฎง่าย ๆ ที่ช่วยแก้ปัญหาของคุณเอโกะ กฎข้อนั้นก็คือ “เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตคือ กระจกส่องสะท้อนจิตใจของเราเอง” และนี่คือ กฎแห่งกระจก ถ้าจิตใจของเรามีแต่ความทุกข์เงาในกระจกก็จะสะท้อนออกมาเป็นเหตุการณ์ที่ไม่ดี “ความสบายใจจากการให้อภัย” เมื่อใดที่เกลียดคนอื่นและไม่ให้อภัย เราก็จะรู้สึกไม่สบายใจ ร่างกายจะทำงานไม่ได้ดังใจคิด ทั้งยังกระวนกระวาย ถ้ามีอาการเช่นนี้เราก็จะเป็นทุกข์ ในทางตรงกันข้ามถ้าเราเลือกที่จะให้อภัย เราก็จะรู้สึกผ่อนคลายเบาสบายทั้งร่างกายและจิตใจ “8 ขั้นตอนสู่การให้อภัย” ขั้นตอนที่ 1 เขียนรายชื่อคนที่ให้อภัยไม่ได้ลงในกระดาษ โดยเฉพาะความสัมพันธ์กับพ่อ แม่ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก ลองถามตัวเองว่าเกลียด พ่อแม่ หรือไม่ สำนึกในบุญคุณ พ่อแม่ หรือเปล่า ถ้าไม่แน่ใจเขียนชื่อพ่อแม่ลงไปด้วย ......................................... ขั้นตอนที่ 2 ระบายความรู้สึกของตนเอง เขียนระบายความรู้สึกที่มีต่อคน ๆ นั้น ควรเขียนความรู้สึกในใจแทนที่การเขียนถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขียนระบายความรู้สึกอย่างตรงไป ตรงมา ถ้าอยากร้องไห้ก็ร้องออกมา เมื่อเขียนจนหมดแล้วให้ฉีกกระดาษเหล่านั้นเป็นชิ้น ๆ แล้วทิ้งลงถังขยะไป ......................................... ขั้นตอนที่ 3 จินตนาการสาเหตุของการกระทำ 1) เขียนการกระทำของคน ๆ นั้นลงในกระดาษ 2) ลองจินตนาการถึงสาเหตุที่ทำให้เขาต้องทำเช่นนั้น โดยแยกออกเป็นสองสาเหตุใหญ่คือ อยากมีความสุข และอยากเลี่ยงความทุกข์ 3) อย่าตัดสินการกระทำนั้นว่า “ไม่ถูกต้อง” แต่ขอให้เข้าใจว่าสิ่งนั้นคือการกระทำที่เกิดจากความด้อยประสบการณ์ ความไม่รู้ หรือความอ่อนแอ 4) ให้พิจารณาการกระทำของคนๆ นั้นโดยไม่สนใจว่าจะถูกหรือผิด แล้วพูดออกมาว่า “คุณก็คงอยากมีความสุข คุณก็คงอยากหนีให้พ้นจากความทุกข์เหมือนกันกับฉัน” ......................................... ขั้นตอนที่ 4 เขียนสิ่งที่ควรขอบคุณ เขียนสิ่งที่ควรขอบคุณคนคนนั้นออกมาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้จะเป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ......................................... ขั้นตอนที่ 5 ขอพลังจากคำพูด 1) ปฏิญาณว่า “ฉันจะให้อภัยคุณเพื่อความเป็นอิสระ ความบายใจ และความสุขใจของตัวฉันเอง” 2) กล่าวคำขอบคุณซ้ำ ๆ ว่า “คุณ.......ขอบคุณนะครับ/ค่ะ” โดยให้พูดออกเสียงเบา ๆ ควรใช้เวลาในขั้นตอนนี้อย่างน้อย 10 นาที (จะพูดได้ประมาณ 400-500 ครั้ง) ในขั้นตอนนี้ไม่จำเป็นต้องรู้สึกของคุณคนคนนั้นจากใจจริง แม้ในจิตใจจะยังรู้สึกไม่ให้อภัย แต่ก็ขอให้เริ่มจากคำพูดก่อน ......................................... ขั้นตอนที่ 6 เขียนสิ่งที่อยากขอโทษ เขียนสิ่งที่อยากขอโทษคนคนนั้นให้มากที่สุด ......................................... ขั้นตอนที่ 7 เขียนสิ่งที่ได้เรียนรู้ เขียนว่าได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการรู้จักคน ๆ นี้ ......................................... ขั้นตอนที่ 8 ประกาศว่า “ฉันให้อภัยคุณแล้ว”. ......................................... หากทำครบ 8 ขั้นตอนนี้แล้วยังรู้สึกให้อภัยไม่ได้อยู่ก็ไม่เป็นไร ให้ปฏิบัติตามข้อ 2 ในขั้นตอนที่ 5 ให้เป็นกิจวัตร แล้วสักวันหนึ่งการเปลี่ยนแปลงก็จะเกิดขึ้นแน่นอน “นำพาความสุขสู่ชีวิตคุณ” เมื่อทำตามขั้นตอนทั้งหมดนี้แล้ว หากรู้สึกอยากขอบคุณ หรือขอโทษคน ๆ นั้นขึ้นมาจริง ๆ ก็ขอให้ลงมือทำก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะหายไป และหากมีชื่อ พ่อแม่ ปรากฏอยู่ใน ขั้นตอนที่ 1 ก็ขอให้ลองปฏิบัติตามทุกขั้นตอนให้ได้ มีหลายคนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตไปในทางที่ดีได้อย่างน่าประหลาดใจ เพราะความสัมพันธ์ที่มีต่อพ่อแม่ส่งผลไปยังความสัมพันธ์ที่มีต่อคนอื่น ๆ ด้วย โยชิโนริ โนงุจิ.....เขียน ทิพวรรณ ยามาโมโตะ....แปล |