[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

---

---

เทวดาเตือนภิกษุข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้......................

สมัยหนึ่ง ภิกษุรูปหนึ่ง พำนักอยู่ในแนวป่าแห่งหนึ่ง ในแคว้นโกศล

สมัยนั้นแล ภิกษุรูปนั้น พักผ่อนกลางวัน ตรึกอกุศลวิตกลามกอิงอาศัยเรือน

ครั้งนั้น เทวดาที่สิงอยู่ในป่านั้น มีความเอ็นดูใคร่ประโยชน์แก่ภิกษุนั้น

หวังจะให้เธอสลดใจ จึงเข้าไปหาแล้วกล่าวกะเธอด้วยคาถาว่าท่านใคร่{วิเวก}จึงเข้าป่า

ส่วนใจของท่านแส่ซ่านไปภายนอก  

ท่านเป็นคนจงกำจัดความพอใจในคนเสียแต่นั้น

ท่านจักเป็นผู้มีความสุขปราศจากความกำหนัด

ท่านมี{สติ}ละความยินดีเสียได้

เราเตือนให้ท่านระลึกถึงธรรมของ{สัตบุรุษ}

ธุลีคือกิเลสประดุจบาดาลที่ข้ามได้ยาก

ได้แก่ความกำหนัดในกามอย่าได้{ครอบงำ}ท่านเลย

นกที่เปื้อนฝุ่นย่อมสลัดธุลีที่แปดเปื้อนให้ตกไป......ฉันใด

ภิกษุผู้มีความเพียรมี{สติ}ย่อมสลัดธุลีคือกิเลสที่แปดเปื้อนให้ตกไป.......ฉันนั้น

ดังนี้ลำดับนั้น ภิกษุนั้นเป็นผู้อันเทวดานั้นเตือนให้{สังเวช}

ถึงซึ่งความสลดใจแล้วแล..................

---

---

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

แม้ในอดีตกาลแม้ในอนาคตกาลแม้ในปัจจุบันกาล

สัตว์ทั้งหลายย่อมเทียบเคียงกัน

เสมอกันกับสัตว์ทั้งหลายโดยธาตุแล คือ..........................

สัตว์ผู้มีอัธยาศัยเลว

ย่อมเทียบเคียงกัน เสมอกันกับสัตว์ผู้มีอัธยาศัยเลว

สัตว์ผู้มีอัธยาศัยดี

ย่อมเทียบเคียงกันเสมอกันกับสัตว์ผู้มีอัธยาศัยดี

---

สนทนาธรรมมูลนิธิบ้านธรรมะท่านใดสนใจสนทนาธรรมเรียนเชิญติดต่อมูลนิธิบ้านธรรมะ บุคโล ดาวคะนอง ธนบุรี

---

ขอบคุณครับ

 ;D ;D ;D ;D