|
หัวข้อ: บทกลอน เตือนใจ เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 15 เมษายน 2553 02:27:37 หยาดน้ำค้างพร่างพราวสกาวแสง
โลกเปลี่ยนแปลงแปรไปไม่หยุดนิ่ง คนเราเกิดดับแล้วตายวายชีวินน์ ทั้งหมดสิ้นไม่เหลือใครในแผ่นดิน จากกลอนสุภาษิตธรรม เวบไซท์สมาธิดอทคอม หัวข้อ: Re: บทกลอน เตือนใจ เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 15 เมษายน 2553 02:28:24 คนเราเกิดคนเราเลือกที่จะเดิน
ล้วนเพลิดเพลินทางเดินไปในวิถี จนวันหนึ่งใกล้สุดทางของชีวี ตัวเรานี้จะหวาดกลัวต่อมัจจุมาร ที่มา: แหล่งเดียวกับด้านบน หัวข้อ: Re: บทกลอน เตือนใจ เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 15 เมษายน 2553 02:28:58 อย่ากลัวเลยเด็กน้อยจงคอยเดิน
อย่าเพลิดเพลินกับรอบตัวจนลืมสิ้น เร่งทำดี เร่งสร้างบุญทุนประวิง เพื่อให้ยิ่ง เพื่อให้จำ นำสุขใจ ที่มา: แหล่งเดียวกับด้านบน |