[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

วิทยาศาสตร์ทางจิต เรื่องลี้ลับ => ประสบการณ์ ผี ๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 30 เมษายน 2554 00:53:36



หัวข้อ: พี่กาหลง
เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 30 เมษายน 2554 00:53:36
ฉันเคยเล่าให้คุณฟังกันหรือยังคะ.....

ว่าฉันเริ่มเจอผีครั้งแรก หรือเรื่องราวลี้ลับ ตั้งแต่กี่ขวบ?


ย้อนเวลากลับไปเมื่อตอนฉันอายุสักเกือบ 8 ขวบ

ตอนนั้นคุณแม่ของฉันทำธุรกิจเนอสเซอรี่ รับเลี้ยงเด็กแรกเกิดน่ะค่ะ

คุณแม่ก็อยากจะให้ธุรกิจดี ๆ ได้เงิน ได้กำไรเยอะ ๆ

ประกอบกับมีคนบอกว่า ให้ลองหากุมารทอง ลักยม หรือพี่กาหลง มาเลี้ยงดู
จะช่วยให้ธุรกิจดี มีกำไร

คุณแม่ของฉันก็เลยลองไปเช่ามาดู ในวัดดัง ที่ขึ้นชื่อที่สุดว่าเก่งทางด้านเรื่องนี้
(ฉันจำชื่อวัดไม่ได้หรอกนะคะ เพราะว่ามันนานมากแล้ว รู้แต่ว่าไกลมาก)

วัด ๆ นี้ มีคนขึ้นกันเยอะมากจริง ๆ ค่ะ คนแน่นขนัดเต็มศาลาไปหมด

อย่างว่าแหละค่ะ ใคร ๆ ก็อยากจะค้าขายดี มีกำไรกันทั้งนั้น

ตอนนั้นฉันจำได้แม่นเลยว่า หลวงพ่อพูดขึ้นมากลางศาลา
เกี่ยวกับวิธีการใช้พี่กาหลง พี่กุมารทอง พี่ลักยมนะคะ

(ขออนุญาติเรียกว่าพี่นะคะเพราะว่าตอนที่เอามานั้นฉันยังเด็กมาก ๆ เลยเรียกว่า พี่ ค่ะ)


หลวงพ่อบอกว่า คืนนี้ ถ้าใครดวงดี โชคดี พี่กาหลงท่านจะไปหา


ตอนนั้นฉันกับน้องชาย ภาวนาว่า ขออย่าได้มาหาพวกเราเลย


ลักษณะของพี่กาหลงจะเป็น รูปแกะสลักไม้ ทำมาจากไม้จันทร์หอม ถ้าไม้เนื้อแข็งก็แสดงว่าพี่กาหลงสาว ถ้าไม้เนื้ออ่อน ก็แสดงว่าเป็นเด็กอยู่ เป็นรูปผู้หญิงนุ่งขาวห่มขาวแบบแม่ชี จะอยู่ในขวดแก้วเล็ก ๆ รู้สึกจะแช่อยู่ในน้ำมันตานี (มั้งนะคะ)........


ส่วนพี่กุมารทองจะเป็นเด็กผู้ชายผมจุก อ้วนน่ารัก น่าตาน่าเอ็นดู แต่งชุดโจงกระเบน

ส่วนพี่ลักยมนั้นแม่เราไม่ได้เช่ามาหรอกค่ะ แต่พี่ลักยมจะลักษณะคล้ายพี่กาหลงเช่นกัน คือจะอยู่ในขวดแก้วเล็ก ๆ แช่อยู่ในน้ำมัน


ในคืนนั้น อากาศหนาวมาก ๆ ฉันนอนเตียงเดียวกันกับน้องชาย เตียงติดกำแพง น้องชายฉันกลัวผีมาก เลยเลือกนอนชิดกำแพง ส่วนฉันเป็นพี่ แม่สอนให้เสียสละให้น้อง จำเป็นต้องนอนริมขอบเตียงซึ่งสยิวกิ๊วเป็นที่สุด


คืนนั้นเป็นเวลากี่โมง ฉันไม่ทราบ จำไม่ได้ รู้แต่ว่า แอร์ในห้องเย็นมาก ๆ แต่เหงื่อฉันท่วมเลยค่ะ มันเป็นบรรยากาศที่อึดอัดที่สุด

ขณะที่ฉันกำลังจะข่มตาหลับอยู่นั้น ฉันก็เห็นว่ามีควันสีขาว ฟุ้งอยู่เต็มปลายเตียง

ควันนั้นค่อย ๆ ขาวขึ้น ขาวขึ้น

ฉันเพ่งมองควันสีขาวนั้นอย่างตกใจ ใจเสีย ว่ามันเป็นควันอะไรนะ


สักพักควันนั้นค่อย ๆ รวมตัวกัน จนกลายเป็นผู้หญิงนุ่มชุดขาว หน้าเหมือนในขวดเล็ก ๆ ที่เอามาจากวัดวันนี้เลย

นาทีนั้นบอกตรง ๆ ว่า ช็ อ ก ม า ก ! ! !

ไม่เคยคิดว่า จะเจอเรื่องราวอะไรแบบนี้


สิ่งที่ทำได้ในนาทีนั้นคือ การสวดมนต์ และสะกิดน้องชายให้ช่วยตื่นมารับรู้ด้วยกัน ฉันไม่สามารถจะรับรู้คนเดียวได้ทั้งหมด (แหม ก็มันกลัวนี่คะ)

แต่ว่า น้องชายของฉันก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเลย หลับสนิทเลย

ฉันสวดมนต์ทุกบทที่สวดเป็น สวดมั่ว ๆ ไปบ้าง เพราะลิ้นพันกัน
แถมลืมบทสวดมนต์อีกต่างหาก


ได้ยินเสียงพี่กาหลงถามฉันว่า " ทำไมต้องสวดมนต์กลัวเหรอ ? พี่ไม่ใช่ผีนะพี่ไม่กลัวเสียงสวดมนต์หรอก "

"อย่ากลัวพี่เลย พี่มาดีนะ พี่มาแค่ให้น้องรู้ไว้ว่า พี่มีตัวตนอยู่จริง ก็เท่านั้น พี่มาให้เห็นแค่วันนี้เท่านั้นแหละ ถ้าน้องกลัวพี่ก็จะไม่มาอีก"


นาทีนั้นฉันตอบไปว่า "ฉันกลัวค่ะ"

พี่เค้าก็เลยบอกว่า "งั้นไม่ต้องกลัว เอาเป็นว่าพี่เค้าจะคอยดูแลฉันอยู่ห่าง ๆ ละกัน"

แล้วพี่เค้าก็หายเข้าไปในกำแพง หายวับไปกับตาเลยค่ะ.

.

หลังจากที่แม่ฉันเอาพี่กาหลง และพี่กุมารทองมาไม่นาน

แม่ก็เอาไปไว้ที่เนอสเซอรี่ ซึ่งคุณยายฉันจะเป็นคนดูแลอยู่ ก็เชิญพี่กาหลงไป 2 องค์ พี่กุมารทองไป 2 องค์ รวมเป็น 4 องค์

ที่นี่พอตกกลางคืน สักตี 2 คนข้างบ้านก็จะเห็นว่า มีเด็กชาย 2 หญิง 2 แต่งตัวแปลกประหลาด

คือ พี่กุมารทองจะใส่ชุดไทยโจงกระเบน

และพี่กาหลงจะใส่ชุดแบบแม่ชีสีขาว

มาวิ่งเล่นกันรอบเนอสเซอรี่ ซึ่งในเนอสเซอรี่จะมีพวกเครื่องเล่นด้วยไงคะ จะมีพวกม้าหมุน ชิงช้า ม้าโยกเยก ม้าลื่น ฯลฯ

สรุป ทุกคืนตั้งแต่ตี 2 เป็นต้นไป จนถึงตี 3 คนข้างบ้านหลายบ้านเลย ก็จะเห็นว่ามีเด็ก 4 คนวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน แถมยังยิ้ม และยกมือบ๊าย บาย ให้พวกเค้าด้วย


ในตอนแรก ๆ คนข้างบ้านเค้าก็ไม่รู้อะไร คิดว่าเป็นเด็กที่แม่ฉันรับเลี้ยงเอาไว้ คือเป็นเด็กในเนอสเซอรี่ เค้าจะมาว่าน่ะค่ะ ว่าทำไมดึกแล้วยังปล่อยให้เด็กมาวิ่งเล่นกันอีก

พอตอนเช้าเค้าก็มาโวย ตอนแรกเค้าก็นึกว่าเป็นฉันกับน้องซะด้วย

พอยายฉันบอกไปว่า ไม่มีนี่ ไม่มีเด็กที่ไหนมาวิ่งเล่นกันหรอก เพราะส่วนใหญ่เด็กที่รับเลี้ยงจะเป็นเด็กทารก ซึ่งยังเดินไม่ได้ และทางเราก็ไม่ได้รับเลี้ยงเด็กค้างคืนด้วยน่ะค่ะ

สรุป คนข้างบ้านเหว๋อไปตาม ๆ กัน

แต่พวกเค้าก็บอกว่า พี่กาหลง และ พี่กุมารทองบ้านฉันให้โชค ให้ลาภพวกเค้านะคะ เพราะว่าพวกเค้าจะไหว้ และขอหวยกันประจำ

ซึ่งแน่นอนว่า ได้รางวัลซะด้วยค่ะ

แต่สำหรับฉัน พี่กาหลง และพี่กุมารทองไม่เคยมาหาเลยนะคะ อย่างมากช่วงเด็ก ๆ ฉันก็แค่ฝันเห็น ว่าพี่เค้าชวนมาวิ่งเล่นหลังบ้าน ก็มาเล่นพวกเครื่องเล่นน่ะค่ะ

แต่ตอนนี้ก็ไม่มีแล้ว ไม่รู้ว่าพี่เค้าไปอยู่ที่อื่นหรือเปล่านะคะ เพราะไม่เคยเจออีกเลย แล้วก็ไม่อยากเจอด้วย แบบว่า กลัวน่ะค่ะ ถ้าเจอ ขอเจอในความฝันแบบดี ๆ แล้วกันนะคะ

บุญรักษาค่ะ