[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน => ข้อความที่เริ่มโดย: ใบบุญ ที่ 15 ตุลาคม 2560 11:35:59



หัวข้อ: หลวงปู่พรหมา โชติโก วัดศรีเทพประดิษฐาราม อ.เมือง จ.นครพนม
เริ่มหัวข้อโดย: ใบบุญ ที่ 15 ตุลาคม 2560 11:35:59
(http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/58942062738868_view_resizing_images_2_.jpg)
หลวงปู่พรหมา โชติโก (พระราชสุทธาจารย์ )
อดีตเจ้าคณะจังหวัดนครพนม (ธ) และอดีตเจ้าอาวาสวัดศรีเทพประดิษฐาราม อ.เมือง จ.นครพนม

"พระราชสุทธาจารย์" หรือ "หลวงปู่พรหมา โชติโก" อดีตเจ้าคณะจังหวัดนครพนม (ธ) และอดีตเจ้าอาวาสวัดศรีเทพประดิษฐาราม อ.เมือง จ.นครพนม

มีนามเดิมว่า พรหมา มิฆวาฬ เกิดเมื่อ วันอังคารที่ 3 ก.ย.2450 ชาติภูมิเป็นชาวบ้านหนองหอยทุ่ง หมู่ 10 ต.พระกลางทุ่ง อ.ธาตุพนม จ.นครพนม

ชีวิตในวัยเยาว์ ด้วยครอบครัวเป็นโยมอุปัฏฐากวัด จึงคลุกคลีผูกพันอยู่กับวัด เรียนหนังสือกับน้าชาย สอนให้อ่านหนังสือไทยน้อยหรือหนังสือลาวจากวรรณคดีอีสาน

ครั้นเมื่ออายุ 16 ปี เข้าพิธีบรรพชา เมื่อวันที่ 15 ก.ค.2466 ที่วัดศิลามงคล ต.พระกลางทุ่ง อ.ธาตุพนม จ.นครพนม โดยมีพระสีหาเป็นพระอุปัชฌาย์

กระทั่งอายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ เข้าพิธีอุปสมบท เมื่อวันที่ 17 เม.ย.2470 ที่วัดโพนแก้ว อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม โดยมีพระเทพสิทธาจารย์หรือหลวงปู่จันทร์ เขมิโย เป็นพระอุปัชฌาย์, พระธรรมเจดีย์ (จูม พันธุโร) เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูมานะชัยมุณีเป็นพระอนุสาวนาจารย์

ภายหลังอุปสมบท ศึกษาพระปริยัติธรรมที่สำนักเรียนวัดศรีเทพฯ ก่อนย้ายไปเรียนที่วัดโพธิสมภรณ์ จ.อุดรธานี

พ.ศ.2472 ย้ายไปเรียนที่วัดพระธาตุพนม อ.ธาตุพนม แต่เกิดน้ำท่วมใหญ่ ไม่ได้สอบ จึงกลับมาที่วัดศิลามงคลตามเดิมเพื่อช่วยสร้างโบสถ์จนแล้วเสร็จ พ.ศ.2474 และสอบได้นักธรรมชั้นเอก พ.ศ.2481 สอบได้เปรียญธรรม 5 ประโยค จากนั้นสอบเทียบได้ ม.3 เมื่อปี พ.ศ.2484

ลำดับงานปกครองคณะสงฆ์ พ.ศ.2486 ได้รับแต่งตั้งเป็นหัวหน้าคณะวินัยธรรม เขต 6 ภาค 3

พ.ศ.2493 ได้รับแต่งตั้งเป็นพระอุปัชฌาย์ในคณะธรรมยุต พ.ศ.2494 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะอำเภอศรีสงคราม (ธ) พ.ศ.2509 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะจังหวัดนครพนม (ธ)

พ.ศ.2517 ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดศรีเทพประดิษฐาราม

ลำดับสมณศักดิ์ พ.ศ.2486 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูวิจิตรวินัยการ พ.ศ.2497 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญในราชทินนามที่พระวินัยโศภณ

พ.ศ.2517 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นเป็นพระราชาคณะชั้นราชในราชทินนามที่พระราชสุทธาจารย์

ชอบค้นคว้าตำราเรียน ทั้งหนังสือขอม และวิชาความรู้ทางโลกหลายอย่าง อาทิ ช่างโยธา ช่างไม้ ช่างก่อสร้าง เป็นต้น และเป็นครูสอนพระปริยัติธรรม แผนกบาลี ที่มีฝีมือชำนาญด้าน ช่างแกะสลักไม้ลวดลายต่างๆ

ผลงานด้านสาธารณูปโภค ได้สร้างโรงเรียนนักธรรมและ บาลีขึ้น ปัจจุบันคือตึกสารภาณนุสรณ์และยังปรับปรุงเสนาสนะซ่อมแซมโรงเรียนพระปริยัติธรรม ศาลาการเปรียญ และศาลาเทพสิทธาคม 1-3 ซ่อมแซมอุโบสถ กุฏิ ซุ้มกำแพงแก้ว กำแพงรอบวัด เมรุ

ด้านการศึกษา เป็นกรรมการตรวจธรรมสนามหลวงชั้นตรีส่วนภูมิภาค (ธ) ร่วมกับคณะสงฆ์ในจังหวัดรางวัลให้แก่นักเรียนที่สอบไล่ได้ทั้งนักธรรม-บาลี

ส่วนงานด้านเผยแผ่ เป็นผู้ให้การอบรมภิกษุสามเณร อบรมกัมมัฏฐาน อบรมจิตตภาวนาตลอดทั้งปี ซึ่งท่านยังเป็นนักแสดงธรรมที่เทศนาอบรมญาติโยม ชุมชน ครอบครัว และเยาวชน ให้เห็นโทษภัยของยาเสพติด

อีกทั้ง ยังสนับสนุนส่งเสริมกิจกรรมพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองตามลำดับ หลังจากขยายการศึกษาพระปริยัติธรรมไปในสำนักเรียนตามวัดในอำเภอต่างๆ

ในช่วงชีวิตแม้ท่านไม่เคยเจ็บป่วยด้วยโรคภัยร้ายแรง แต่ด้วยสังขารที่ร่วงโรยตามวัย ต่อมาท่านได้อาพาธนานกว่า 1 เดือน

จนกระทั่งวาระสุดท้าย เมื่อวันที่ 14 เม.ย.2545 ก็มรณภาพอย่างสงบ ภายในกุฏิตึกสารภาณนุสรณ์ สิริรวมอายุ 95 ปี พรรษา 75

อริยะโลกที่ 6 ข่าวสดออนไลน์