|
หัวข้อ: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 14 พฤษภาคม 2554 20:21:01 (http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTpFbtVWuJHPBJJg4ttzbiNkOcq645HaqBvZGuglS8m-HO2BqvZ) กรรม.. ทำกับสุนัข (http://upic.me/i/te/48c653699ae7e.gif) เรื่องนี้ ท่านดร.พระราชวรมุนี รองเจ้าคณะภาค 17 และรองเจ้าอาวาสวัดดุสิดาราม กทม. ได้นำมาเล่าให้ฟังอีกต่อหนึ่ง ท่านเจ้าคุณเล่าว่า วันหนึ่งท่านได้รับนิมนต์ ให้ไปสวดศพแม่ครัวที่วัดแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แม่ครัวคนนี้ถึงแก่กรรมด้วยอุบัติเหตุที่ ไม่น่าเชื่อ คือตกหม้อข้าวต้มตายแล้วท่านเจ้าคุณก็ขยายความต่อไปว่า (http://shechive.files.wordpress.com/2009/11/cute-dog-13.jpg?w=500&h=329) แม่ครัวผู้นี้เป็นมารดาของข้าราชการระดับสูงท่านหนึ่ง เธอเป็นแม่ครัวรับจ้างทำอาหารเลี้ยงแขกที่มาในงานศพที่วัดแห่งนี้ แบบผูกขาดมานานจนร่ำรวย สามารถส่งเสียลูกๆ เรียนจบมหาวิทยาลัยได้ดีไปหลายคน กรรมที่ทำให้เธอต้องมาพบอุบัติเหตุจนถึงแก่ความตายนั้น เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่ง แม่ครัวผู้นี้เห็นว่าเนื้อหมูจำนวนมาก ที่นำมาสับเพื่อเตรียมทำข้าวต้มหมูเลี้ยงแขก ที่มาในงานศพนั้น หายไปอย่างผิดปกติทั้งๆที่เพิ่งสับเสร็จไม่นาน แค่หันไปหยิบเครื่องปรุงหรือไปทำอย่างอื่นแค่ชั่วประเดี๋ยวประด๋าว พอหันกลับมาอีกครั้ง เพื่อจะนำเนื้อหมูที่สับวางทิ้งไว้บนเขียงใส่ลงหม้อข้าวต้ม ปรากฏว่าเนื้อหมูอันตรธานหายไปหมด โดยไม่มีร่องรอย พอถามคนโน้นคนนี้ก็ไม่มีใครรู้เรื่อง เพราะต่างก็วุ่นกับงานของตัวเองแรกๆเธอก็คิดว่าไม่เป็นไร แต่ครั้นเป็นอย่างนี้ติดต่อกันบ่อยครั้งเข้าในทุกครั้งที่เผลอ เธอจึงอดรนทนไม่ได้ ดังนั้นจึงได้วางแผน ที่จะจับเจ้าขโมยตัวดีเธอทำทีเป็นสับเนื้อหมูวางไว้ บนเขียงไม้เหมือนเดิมแล้วก็แสร้งหันไปทำอย่างอื่นเหมือนเคย แต่ทว่าตาคอยแอบจับจ้องอยู่ที่เขียงไม้ตลอดเวลา ทันใดนั้นก็มีลูกสุนัขผอมโซตัวหนึ่งซึ่งแอบซ่อนอยู่ใต้โต๊ะทำกับข้าวนั่นเอง ปีนขึ้นมากินเนื้อหมูสับจนหมดอย่างรวดเร็ว แล้วก็กระโดดวิ่งหนีไปเมื่อเห็นว่าเจ้าหัวขโมยเป็นลูกสุนัข เธอจึงรู้สึกโกรธแค้นมากจึงได้วางแผนที่จะจัดการเจ้าลูกสุนัขตัวนี้ ดังนั้นในวันรุ่งขึ้นเธอก็ทำทีสับเนื้อหมูทิ้งไว้บนเขียงไม้เหมือนเช่นเคย แต่คราวนี้เธอไม่ได้วางเขียงไม้ไว้ที่เดิม (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT-S0aaxavM21L8tn3DhG6Iq1HlsmyH8SuaC8mpyljdcKgPMq2V) หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 14 พฤษภาคม 2554 21:08:20 (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSV--QKMrtlF6tK0IHo8zz33XY11Ftg5KAbuC-exiERmRFuQoa-) แต่กลับนำเขียงไม้ไปพาดกับปากหม้อข้าวต้มใบใหญ่ ที่กำลังเดือดพลั่กๆอยู่ แล้วเอาปลายไม้ข้างหนึ่งพาดหมิ่นๆไว้ที่ปากหม้อข้าว จากนั้นเธอจึงเดินออกไปแอบดูอยู่ใกล้ๆ ฝ่ายเจ้าลูกสุนัขเมื่อเห็นไม่มีคนอยู่ตรงนั้น มันจึงกระโดดเต็มแรงเพื่อขึ้นมากินเนื้อหมูสับอย่างเคย แต่ทว่าปลายไม้ที่วางหมิ่นๆพาดกับปากหม้อข้าวไว้นั้นได้กระดกขึ้นมา ทำให้เจ้าลูกสุนัขตกลงไปในหม้อข้าวต้มที่กำลังเดือดพลั่กๆทันที ผลคือตายคาที่ โดยไม่มีโอกาสได้ร้องเลยสักแอะเดียว อนิจจา..เจ้าหมาน้อย เมื่อจัดการกับเจ้าลูกสุนัขได้แล้วเธอก็รู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจเป็นอันมาก เพราะไม่ต้องมาคอยกังวลว่า เนื้อหมูสับจะหายไปอีก เพียงไม่กี่วันเธอก็ลืมเรื่องนี้เสียสนิท ประกอบกับหลังจากนั้นไม่มีงานศพที่วัดเธอจึงไม่มีงาน ที่ต้องมาทำอาหารเลี้ยงแขกเวลาผ่านไป 7 วันครบวันที่ลูกสุนัขตายพอดี วันนั้นเผอิญมีงานศพที่วัดแม่ครัวคนนี้ก็เข้าไปรับงานจัดเลี้ยงเหมือนเดิม วันนั้นเป็นวันแรกของงานศพเธอจึงได้ต้มข้าวต้มหมูเหมือนทุกครั้งที่ผ่านๆมา ขณะที่ข้าวต้มกำลังเดือดพลั่กๆอยู่นั้นเธอก็บอกคนงานให้มาช่วย ยกหม้อข้าวลงจากเตาไฟ แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ก็เกิดขึ้น หูหิ้วหม้อข้าวต้มข้างที่เธอถือนั้นเกิดหักหลุดจากมือ ตัวเธอจึงถลำลื่นหัวทิ่มลงไปในหม้อข้าวต้มใบใหญ่ ที่กำลังเดือดพลั่กๆ นั้น ตายทันทีโดยไม่ทันได้ร้องสักแอะเดียว เป็นชะตากรรมเดียวกับที่เธอทำกับเจ้าลูกสุนัขตัวนั้นอย่างไม่ผิดเพี้ยน!! ลูกสุนัขกับแม่ครัวคนนี้คงจะเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมา หลายภพหลายชาติ ผูกพยาบาทอาฆาตกันไม่จบสิ้น ในชาตินี้ จึงมาสร้างกรรมทำเวรซึ่งกันและกัน เพิ่มเข้าไปอีก ผู้เขียนขอย้ำว่ากฏแห่งกรรมนั้นมีจริง เป็นจริงได้ตลอดเวลาโดยไม่คาดฝันสุดแท้แต่ว่าจะให้อโหสิกรรมต่อกัน เลิกอาฆาตพยาบาทจองเวรกันและกันหรือไม่หากไม่ได้ ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน เจริญสติปัฏฐาน 4ก็จะไม่รู้ซึ้งถึงกฏแห่งกรรม จะไม่รู้ถึงการให้อภัยทานการเลิกอาฆาตพยาบาทกันและกัน กฏแห่งกรรมนั้นนอกจากจะมีจริง เป็นจริงแล้วยังเกิดขึ้นได้โดยไม่เลือกกาลเวลาและสถานที่อีกด้วยดังนั้นคงไม่มี อะไรประเสริฐเท่ากับความมีเมตตา ให้อภัยต่อกัน ไม่ว่ากับคนด้วยกัน หรือกับสรรพสัตวเพราะต่างก็มีชีวิต มีความรู้สึกเจ็บปวด ทุกข์ทรมานเหมือนๆกัน ขอขอบคุณบทความจาก อารมณ์ดีดอทคอม (http://farm3.static.flickr.com/2728/4355225308_49bfe89479_m.jpg) นำมาแบ่งปันโดย ทรงกลด http://www.bp.or.th/webboard/index.php?action=profile;u=11106;sa=showPosts (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?action=profile;u=11106;sa=showPosts) อนุโมทนาสาธุค่ะ หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: 【ツ】ต้นไม้ความสุข ♪ ที่ 14 พฤษภาคม 2554 21:11:01 ขอบคุณครับ เห็นลูกหมาตาแป๋ว ๆ แล้วทำใจไม่ได้ เคยเลี้ยงหมาตัวนึง แต่เล็กจนโต สุดท้ายก็เลี้ยงไม่ไหว เอาไปให้คนอื่นเลี้ยง มาเจอรูปแล้วคิดถึงมันขึ้นมาทันทีเลย (:NG:)
หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 15 พฤษภาคม 2554 06:48:42 (http://www.bloggang.com/data/poivang/picture/1180253134.jpg) กรรมของภรรยานายเรือที่ถูกถ่วงน้ำตาย เรื่องจาก พระไตรปิฎก มีเรื่องอยู่ว่าภิกษุบางพวกที่มาเฝ้าพระบรมศาสดานั้น พวกหนึ่งมาทางเรือ ในขณะที่เดินทางมานั้นเรือเกิดหยุดนิ่งเสียเฉยๆ ในกลางทะเล คนโดยสารในเรือก็จัดทำสลากขึ้นเพื่อหาคนที่เป็นกาลกิณี แต่ภรรยาสาวของนายเรือจับได้สลากนั้นถึง ๓ ครั้ง นายเรือนั้นปกติเป็นคนที่รักภรรยามาก แต่เพื่อชีวิตของคนโดยสารอีกเป็นจำนวนมาก จึงจำเป็นต้องตัดใจโยนภรรยาของตนลงน้ำไป แต่นายเรือก็ไม่อยากที่จะต้องทนเห็นภรรยาของตนลอยคออยู่ในน้ำและส่งเสียงร้องขอชีวิต จึงให้คนโดยสารเหล่านั้นผูกหม้อทรายแล้วยกหม้อทรายผูกติดไว้กับคอภรรยาตนและจับภรรยาตนโยนลงทะเลไป นางได้จมลงไปในน้ำและถูกสัตว์ร้ายกัดกินจนถึงแก่ความตาย พระภิกษุที่โดยสารมาด้วยเห็นอย่างนั้นก็คิดว่า ไม่มีใครที่จะรู้กรรมของผู้หญิงคนนี้ได้ เราจักไปกราบทูลถามพระบรมศาสดา ครั้นเดินทางไปถึงพระวิหารเชตวัน พระภิกษุได้เข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดากราบทูลเรื่องราวให้ทรงทราบแล้วพระผู้มีพระภาคก็ตรัสว่าหญิงนั้นได้เสวยกรรมที่ตนเคยกระทำไว้ในอดีตชาติ พระผู้มีพระภาคเล่าว่า ในอดีตกาลหญิงนี้ได้เกิดเป็นภรรยาของคหบดีคนหนึ่งในเมืองพาราณสี ได้ทำกิจการบ้านเรือนด้วยตนเอง ในเรือนนั้นมีสุนัขอยู่ตัวหนึ่ง คอยติดตามอยู่ใกล้หญิงนั้นอยู่เสมอ แม้เวลาที่หญิงนั้นออกไปหาผักหาฟืนในป่า สุนัขก็ติดตามไปด้วย พวกหนุ่มๆ ก็ล้อเลียนว่า วันนี้นายพรานสุนัขออกไปแล้ว พวกเราคงได้กินเนื้อเป็นแน่ หญิงนั้นเกิดความละอายไล่ให้สุนัขกลับไปบ้าน สุนัขกลับไปแล้วก็กลับมาอีก ไม่ว่าจะถูกตีด้วยไม้หรือถูกปาด้วยก้อนหิน สุนัขนั้นก็ยังตามมาอีก ทั้งนี้ก็เพราะสุนัขนั้นเคยเป็นสามีของหญิงนั้นในอัตภาพที่ ๓ เพราะฉะนั้นจึงไม่อาจตัดความรักในหญิงนั้นได้ หญิงนั้นเห็นสุนัขติดตามตนอยู่เสมอ ไล่ก็ไม่ไปจึงโกรธคิดจะกำจัดสุนัขเสีย วันหนึ่งนางได้เอาข้าวต้มไปให้สามีที่ทำงานอยู่ในนา แล้วก็เอาเชือกติดมือไปด้วย เมื่อปฏิบัติจัดอาหารให้สามีเรียบร้อยแล้ว นางได้ถือหม้อเปล่าไปที่แม่น้ำแห่งหนึ่ง เอาทรายใส่หม้อจนเต็ม แล้วเรียกสุนัขที่ตามมาด้วยให้เข้ามาใกล้ สุนัขดีใจเพราะไม่เคยได้ยินเสียงเรียกมานานแล้ว เคยแต่ได้ยินเสียงไล่ สุนัขจึงเข้าไปหานาง หญิงนั้นเอาเชือกข้างหนึ่งผูกที่คอสุนัข อีกข้างหนึ่งผูกหม้อทรายแล้วโยนหม้อทรายลงไปในน้ำ หม้อทรายก็จมลงไปในน้ำ สุนัขก็ติดตามหม้อตกลงไปในน้ำจมน้ำตาย ด้วยผลแห่งกรรมนั้นนางต้องไปตกนรกอยู่เป็นเวลานาน เมื่อพ้นจากนรกแล้วก็ยังมาถูกเขาเอาหม้อทรายผูกติดคอโยนลงน้ำอยู่อีกถึง ๑๐๐ ชาติ ด้วยอำนาจของเศษบาปที่ยังเหลืออยู่ ภรรยานายเรือนั้นก็คือหญิงที่โยนสุนัขลงไปในน้ำนั่นเอง (http://www.dhammajak.net/images/stories/pic/lotus1_80.jpg) http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=poivang&group=4&month=05-2007&date=27&gblog=7 (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=poivang&group=4&month=05-2007&date=27&gblog=7) อนุโมทนาสาธุค่ะ หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 15 พฤษภาคม 2554 07:22:29 ขอบคุณครับ เห็นลูกหมาตาแป๋ว ๆ แล้วทำใจไม่ได้ เคยเลี้ยงหมาตัวนึง แต่เล็กจนโต สุดท้ายก็เลี้ยงไม่ไหว เอาไปให้คนอื่นเลี้ยง มาเจอรูปแล้วคิดถึงมันขึ้นมาทันทีเลย (:NG:) (:???:) ภาพลูกหมาตาแป๋วๆ หายยย.. ค่ะ (:SY:) นำภาพลูกหมาแววตาขอความเมตตา มาแทน (:Y:) หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 15 พฤษภาคม 2554 08:41:29 (http://gotoknow.org/file/suphamart/T170809_08C.gif) (http://www.sookjai.com/index.php?action=dlattach;topic=19901.0;attach=1168;image) (:LOVE:)การเดินทางครั้งสุดท้ายของชีวิตเป้าหมายมีไว้พุ่งชน (:LOVE:) (:LOVE:)ขึ้นเขา สุขใจ ไป POST ธรรมกัน (:LOVE:) หัวข้อ: Re: กรรม.. ทำกับสุนัข เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 15 พฤษภาคม 2554 09:56:00 ไอ้กี้ร์
เจ้าของคำพูด "เป้าหมายมีไว้ให้พุ่งชน" หลังออกโฆษณาตัวนี้ไม่นาน ไอ้กี้ร์ ก็ขับรถชนก่อนเข้าเส้นชัย เป็นที่รู้กันในวงการครับ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ปล. จารย์ก็อย่าไปชนอะไรเข้าหละ |