[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/30.gif)
ที่นี่มีดอกไม้....สวยสดใสบนพื้นหญ้า

ที่นี่มีแววตา...ไร้มายาพาสับสน

ที่นี่มีความรัก...อบอุ่นนักยามมืดมน

ที่นี่ไม่มืดมน...เพราะมากล้นคนเข้าใจ

ที่นี่มีแสงธรรม...ส่งนำทางชีวิตให้

ที่นี่มีน้ำใจ...หล่อเลี้ยงไว้ให้ทุกคน

หลายคนเคยผิดหวัง...หลายคนยังมีปัญหา

หลายคนยังมีคราบน้ำตา...หลายคนอยากฆ่าตัวตาย

ที่นี่ยังมีหวัง...ที่นี่ยังมีพลังอันยิ่งใหญ่

ที่นี่ยังมีน้ำใจ...ที่นี่ชุบชีวิตใหม่ให้ทุกๆคน

เกี่ยวฝัน. (ขม..ค่ะ)

http://www.youtube.com/watch?v=VQ_tLThPk8Q&feature=share&list=PL68F6B4DB297A4A29

หากเธอนั่งร้องไห้  ฉันก็จะนั่งร้องไห้เป็นเพื่อนเธอเอง

เธอจะบ่นโวยวายใส่ฉัน  ก็ได้ไม่ต้องเกรงใจ

ฉันอาจไม่ใช่..ที่ปรึกษา..ที่เก่งนัก

แต่ฉันสัญญานะ ว่าฉันจะนั่งฟังเธอโดยไม่บ่นเลยสักคำเดียว

เธอเหนื่อยเมื่อไหร่ กลับมานั่งพักข้างๆฉัน
ต่อให้เธอไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำ
ฉันก็ยังยินดีจะนั่งอยู่ข้างๆ เธอ

ขอแค่เธออย่าถาม..."ฉันทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?.."

(http://i687.photobucket.com/albums/vv237/4-one/4-1/cii/cpc-94.gif)

(http://gifzona.com/i/priroda/15.gif)

.....ในอดีตกาลนามมาแล้ว เค้าว่ากันว่า

...มนุษย์ทุกคนมีหัวใจด้วยกันจริงๆแล้วทั้งหมดสองดวง

แต่ยังมีเทวดาน้อยอยู่องค์หนึ่งซึ่งไม่รู้จักสิ่งที่เค้าเรียกว่าหัวใจ

ด้วยความที่สงสัยว่าหัวใจนั้นมันเป็นอย่างไร

เทวดาน้อยจึงได้ไปถามนางฟ้าผู้ที่ดูแลทางเข้าออกของประตูสวรรค์…

“ท่านนางฟ้า โปรดบอกข้า หัวใจคืออะไร…?”

“หัวใจ…ก็คือสิ่ง บริสุทธิ์ สวยงาม ที่สุดของมนุษย์ยังไงเล่า”

“แล้วสิ่งที่เรียกมนุษย์อยู่แห่งใดล่ะ…?”

“อยู่เบื้องล่างยังอีกฟากของประตูสวรรค์นี่ยังไงเล่า”

“เปิดประตูให้ข้าไปชมหัวใจของมนุษย์ได้มั้ย นางฟ้า…?”

“มิได้หรอก มันผิดกฎของสวรรค์ เจ้ากลับไปซะเถอะ

แค่เจ้ามาสนทนากับข้าก็ผิดมากเท่าใดแล้ว เจ้ารู้ตัวมั้ย เจ้าเทวดาน้อย”

เทวนาน้อยทำทีว่าหันหลังกลับไป

แต่ด้วยความที่อยากได้หัวใจมาครอบครองไว้เป็นของตน

จึงได้นำคันศรธนูมาแล้วยิงไปที่นางฟ้าผู้รักษาประตูสวรรค์

หวังจะให้นางฟ้านั้นสลบไปในชั่วข้ามคืนนั้นเอง

เทวดาน้อยแอบเปิดประตูสวรรค์แล้วบิน ไปยังโลกมนุษย์

กลางดึกของคืนนี้เป็นคืนที่เงียบสงบ มนุษย์ทุกคนต่างหลับกันหมดแล้ว

เทวดาน้อยจึงแอบบินเข้าไปในบ้านของมนุษย์ทุกคน

แล้วไปเอาสิ่งที่เรียกว่า “หัวใจ” ของทุกคนบนโลกมนุษย์

มาคนละหนึ่งดวง แล้วนำลอยขึ้นไปบนสวรรค์ หวังจะขโมยกลับไปเป็นของตน

แต่ระหว่างที่เทวดาน้อยกำลังกลับเข้าไป

ปากทางของประตูสวรรค์ได้มีนางฟ้าและเทวดาแห่งความรักยืนกั้นอยู่

เทวดาน้อยเห็นดังนั้นจึงบินหนี

แต่นางฟ้าองค์หนึ่งได้บินตามเพื่อมาแย่งหัวใจของมนุษย์ทั้งหมดมาไว้

แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อหัวใจทั้งหมดได้เกิดกระจายออก

แล้วร่วงโปรยปรายไปยังบนโลกมนุษย์

และได้เกิดการสลับสับเปลี่ยนเจ้าของหัวใจกันในค่ำคืนนั้นเอง…

เทวดาน้อยถูกลงโทษด้วยการเป็นเด็กตลอดกาล

และเปลี่ยนชื่อเป็นกามเทพให้อยู่บนโลกมนุษย์

เพื่อตามหาหัวใจสองดวงของมนุษย์ ที่ไปอยู่กับใครอีกดวงหนึ่งให้มาพบกันตลอดไป

ตอนนี้หัวใจของคุณอีกดวงหน ึ่งก็คงอาจจะอยู่กับใครบนโลกใบนี้ก็เป็นได้

อย่ารอให้ กามเทพ เป็นคนหาหัวใจให้คุณ…

ถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องตามหาหัวใจของคุณคืนมา

และเมื่อคุณได้มันคืนมาแล้ว จงดูแลหัวใจคุณให้ดี

อย่าได้ปล่อยให้หัวใจมันจากคุณไปอีก…

เพราะคุณอาจจะไม่มีวันเจอหัวใจอีกดวงที่แท้จริงของคุณตลอดชีวิต

หรือชั่วชีวิตก็เป็นได้ - - -

** บางที ตอนที่เทวดาน้อยทำหัวจัยร่วง

เวลานั้น .. หัวจัยของฉัน อาจจะจมทะเลหายไป

ไม่มีวัน ... คืนกลับมาหาฉันแล้วก้อได้..ใครจะรู้ ***

(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/37401.gif)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/716/34716/blog_entry1/blog/2010-04-24/comment/588387_images/3_1272109393.jpg)
ขอบคุณค่ะ

(http://img641.imageshack.us/img641/3356/64613401.jpg)

สาธุ...........สาธุ..........สาธุ....

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/102/8102/images/2008oct31/DSC_0070_resize.JPG)

ด้วยความยินดีค่ะ (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:WdLuldpmSZYltM:http://blog.trekkingthai.com/jompana/files/2007/02/DSCF6018_1.jpg)

(http://fwmail.teenee.com/etc/img6/18099.jpg)

"เดียวดาย"

เสียงฟ้าร้องก้องกังวาน...........กลางสายฝน.....

ใบไม้ร่วง กิ่งก้านโอนไหว ไปตามกระแสลม

ความทรงจำเก่าๆ......เริ่มย้อน หวนคืน

.....วันนั้น..........ถึงวันนี้....

ฉันเป็นเพียงตะเกียงน้ำมัน..ไม่ว่าจะวางไว้ตรงไหน..ก็สาดส่องแสง

จุดแรก.......คือพบ..จุดจบ.......คือจาก

เมื่อพบ.......ต้องพรากเมื่อจาก..........ต้องเจอ

..หัวเราะ....ร้องไห้....ชินชา....ทำใจ..

อยากอยู่เพียงลำพังไม่รับรู้เรื่องราวของเขา

...ไร้ความรู้สึก...ทะเลยามค่ำคืน...ดูล้ำลึก

สายน้ำ เงียบนิ่ง ..ดูเยือกเย็น

กฤตบวรวิชญ์

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/603/8603/images/friendship/1.jpg)

บางที

เหนื่อยและล้า...ไม่รู้จะไปไหนดี

สายลมพัด สายน้ำไหล เรื่อยๆ เอื่อยๆ

หัวใจหนาว กายสั่นไหว ..คิดถึงอีกแล้ว

เป็นอย่างไรบ้างหนา..สุข หรือ ทุกข์

ความรู้สึกที่มี...ไม่เปลี่ยนแปลง

เวลานี้..เธออยู่ไหน..ฉันไคร่รู้

ความอบอุ่นยามชิดใกล้มีตักเธอให้หนุนนอน

ลมลอยมาทักทาย..ซักเศร้าหมอง

วันนี้...บางที..ต้องทนเดินเดียวดาย

น้ำตารินไหลเป็นสาย

ทำไมหนอ..ต้องเห็นแก่ตัว

ใจคนเปลี่ยน..แต่ฉันคงไม่ใช่

เกลียดวันเวลา

เพราะเขาจากไปไม่เหลือเงา

จะไม่ถามว่ายังรักกันอยู่มั้ย

ฉันนั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้

เพราะยัง มีเธอเป็นเงาใจ

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/26.gif)

(http://gotoknow.org/file/the_kan/preview/DSCF0589s.jpg)


๐ เหงา เหงา ๐


(http://gotoknow.org/file/the_kan/preview/DSCF0590s.jpg)


เธอคงลืม.. ลืมฉัน.. วันละนิด..
ฉันไร้สิทธิ์.. จะทักท้วง.. ให้ห่วงฉัน..
เพิ่มริ้วรอย.. ความท้อ.. วันต่อวัน..
แต่เธอนั้น.. ก็ยังพราก.. จากฉันไป...


(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:AepNr19kMfQj1M:http://www.naronk.org/uboard/photo/40884088.jpg)


จะให้ ลืม.. เธอได้.. อย่างไรหรือ?
เมื่อเธอ คือ.. หนึ่งในดวงใจฉัน..
เวลา ผ่าน..  พลัดพราก.. เราจากกัน..
แต่ละวัน.. มันคล้อย.. เหมือน ร้อยปี...


 (http://variety.teenee.com/foodforbrain/img1/m82962.jpg)

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTQrVCvjS_yGidVNs-tUcUPMa5bImeWv3SLeT9ILC49myMPw9wB4sWjqqq5FQ)

เคยใหม...ที่บางทีก็รู้สึกเหงาอย่างช่วยไม่ได้

เคยใหม...ที่รู้สักว่าการได้คิดถึงใครบางคนช่างเป็นเวลาที่หวานไหวเหลือเกิน

เคยใหม...ที่อยู่ดีดีก็อยากปลดปล่อยน้ำตาให้พรั่งพรูรินสาย

ถ้าคุณเคย...คงปฏิเสธได้อยากว่าคุณกำลังเผชิญกับความเหงา

บ่อยครั้งที่ฉันต้องถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเพราะเหตุใด

เพราะ...ค่ำคื่นที่สงัดเงียบกระนั้นหรือ

เพราะ...ลมหนาวที่พัดกรูเกรียวจนยอดหญ้าระทวยไหวใช่หรือไม่

เพราะ...สายฝนในค่ำคืนเปล่าเปลี่ยวที่เทสายกระหน่ำมิดได้หยุดยั้งอย่างนั้นใช่มั้ย ?

การถ่ายทอดความรู้สึก คงไม่มีอะไรจะดีเทียบเท่าการเขียน
 
ทุกครั้งที่ได้เขียน  ก็เสมือนได้ปลดปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างให้พ้นจากพันธนาการที่ยึดไว้
 
อย่างนี้แล้วจะมีอะไรอีกเล่า ที่จะดีไปกว่าการขีดเขียน

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/025.gif)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/603/8603/images/friendship/09.jpg)

กันและกัน

โลกแห่งความจริงที่โหดร้าย

สองมือต่างเอื้อมคว้าหาฝัน

เหมือนทุกวันที่ผ่านมา

ไม่มีอะไรทำร้ายฉัน...เท่ากับอ่อนล้าโรยแรง

ร่วมเดิน ร่วมทาง ฟันฝ่า คว้าฝัน

วันคืนที่มีค่า..เวลาที่แสนสุข

ยิ้มอยู่คนเดียว..ยังยิ้มได้..

อารมณ์ความรู้สึก..ลึก ลึก สับสนใจ

เปราะบาง อ่อนแอ อ่อนไหว

คนที่ฉันคิดถึง...จะคิดถึงฉันไหม

หนึ่งความหมาย..ซึ่งผูกพันธ์..เพียงเธอเพียงฉัน

...กันและกัน..ยืนนาน..ยาวไกล

...........................
กฤตบวรวิชญ์

(http://www.212cafe.com/boardvip/user_board/cm99/picture/01012_0.jpg)

๑.@ ปิดดวงตาน่ารัก พักเหนื่อยล้า
ลบน้ำตาจากหน้าสวย ด้วยยิ้มหวาน
ซอสายทิพย์กระซิบบอก ดอกไม้บาน
เล่านิทานที่อยากฟัง อย่างปรานี.......

๒.@ ขวัญเจ้าเอยจงสะอางกลางป่าแก้ว
จะเจื้อยแจ้วจับใจเพลงไผ่สี
ฟังลำนำนกร้องกรองกวี
เคล้าวารีดุริยางค์หลั่งจำเรียง........

๓.@ แทบฝั่งธารที่เราเฝ้าฝันถึง
เสียงน้ำซึ่งกระซิบสาดปราศจากเสียง
จักรวาลวุ่นวายไร้สำเนียง
โลกนี้เพียงแผ่นภพสงบเย็น......

คัดมาจาก หนังสือ "วารีดุริยางค์"
ประพันธ์ โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ....  

.........................

(http://img403.imageshack.us/img403/3421/beauty08.jpg)

http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=44094&Mbrowse=1 (http://www.managerradio.com/radio/webboard/Question.asp?GID=44094&Mbrowse=1)
ชมรมกวี  ชบาพาฝัน 1



(http://www.praphansarn.com/new/forum/uploads//2008-03-09_161643_IMG_4078.jpg)


ขอกายเจ้าจงเป็นเช่นต้นไม้
ยืนอยู่ได้โดยภพสงบนิ่ง
เพื่อแผ่ร่มและเป็นหลักให้พักพิง
แต่งดอกพริ้งผลัดฤดูอยู่ชั่วกาล

และใจเจ้าจักเป็นเช่นสายน้ำ
ใสเย็นฉ่ำชื่นแล้วไหลแผ่วผ่าน
เพื่อเลี้ยงชีพชโลมไล้ให้เบิกบาน
เพียงพ้องพานผิวแผ่วแล้วผ่านเลย

อิสระเสรีที่จะไหล
ด้วยเพลงไพเราะล้ำร่ำเฉลย
ชมดอกไม้สายลมพรมรำเพย
และชื่นเชยกับชีวิตทุกทิศทาง

คัดมาจาก หนังสือ "วารีดุริยางค์"
ประพันธ์ โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ....  



(http://www.praphansarn.com/new/forum/uploads//2007-12-27_200053_IMG_3741.jpg)


ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน

คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย

จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา

รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา

จาก  เดือนดับในดวงตา
ประพันธ์ โดย อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์


แม้มิได้เป็นหงส์ผู้ทรงศักดิ์
ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา
แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา
จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น

แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย
จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ
ก็จงเป็นคืนแรมที่แจ่มตา

(http://www.vcharkarn.com/uploads/18/18946.gif)


"ลูกเอ๋ย ไม่เคยรู้รสร้าย
ที่ความรักกลับกลายแล้วหน่ายหนี

อันเจ็บปวดยวดยิ่งทุกสิ่งมี
ไม่เท่าที่เจ็บช้ำระกำรัก"

จากขุนช้างขุนแผน

 (:LOVE:)   :  http://www.vcharkarn.com/vcafe/12498/5 (http://www.vcharkarn.com/vcafe/12498/5)

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/CatLove.jpg)

"จันทร์ซ่อนดาว"

จันทร์เอาดาวไปซ่อนไว้ตรงไหนของขอบฟ้า

หลายคืนแล้วน่ะที่มองหา...แต่ไม่เห็น

ได้โปรดเถิด ..ดวงจันทร์...

อย่าซ่อนเร้นดวงดาว  เอาไว้เลย

นั่งมองเปลวเทียน

ที่มันลุกโชนมอดไหม้

เป็นความเงียบเหงาของแสงไฟ

ซึ่งไม่มีใครแลเห็นมัน

ทุกๆคืน หลับได้เพราะอ่อนล้า

แหงนมองไปบนฟ้าก็เหมือนเก่า

ฟ้ายังคงมีจันทร์ แต่ไร้ดาว

ฉันยังคงมีความเหงา เป็นเพื่อนใจ

เพียงลมโบก..พัดเบา..ให้เหงาจิต

ใบไม้ปลิด ปลิวร่อน ลงจากก้าน

ไผ่ต้นน้อย ลู่ตาม อย่างสุดทาน

เอียงเอนตาม ลมผ่าน ทุกคราไป

.......................................
กฤตบวรวิชญ์

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:fJxulX6MKrxHOM::&t=1&usg=__QoO-tOS_cylcKsY4XJiwIZ--0mw=)

คืนนี้..บนท้องฟ้า ดวงดาวสวย..สุกสดใส

พร่างพราว...เต็มท้องฟ้า

...พระจันทร์...ส่งยิ้ม..แล้วหลับตา...

พรุ่งนี้ จะได้พบกับวันใหม่ที่งดงาม

ถาม ดาวบนผืนฟ้า

..เธอ..จะคิดถึงฉันหรือเปล่าน่ะ..คนดี

..อยากรู้...เธอสบายดีไหม

อยู่คนเดียว ว้าวุ่นใจ “คิดถึงเธอ”

...มองดูท้องฟ้า...เราไกลกันแค่ไหน...

ตัวตนอยู่ไกล...แต่ใจนั้นอยู่ใกล้

.............คิดถึงเธอ............

อากาศเหน็บหนาวจริงๆน่ะ...คืนนี้

นั่งมองดวงดาวบนฟ้า

ทะเลไร้คลื่น...ซัดสาด...

ฉันมีความรู้สึกหลายอย่าง..เก็บไว

...เป็นเพียงความคิด...

ออกมานั่งเล่นนับดาว

ท้องฟ้าเป็น...สีชมพู

ตอนนี้ถ้ามีเธออยู่ข้างๆ แม่..ก็คงดี

.........................................

กฤตบวรวิชญ์

(http://farm1.static.flickr.com/132/320855108_2daa6c94d0.jpg?v=0)


 มณีดวง..ในแดนดิน.....


พายุพัดแรงเฝ้าครวญคร่ำ
ฟ้าร่ำพลีแด่โลกโศกเหลือแสน
ดวงดอกไม้ปลิดโปรยทั่วดงแดน
ดั่งแทนรักแทนใจอาลัยลา

ฤดูกาลผ่านมาสอนสัจจใจ
มีสิ่งใดเที่ยงแท้เล่าละหนา
ทุกข์ทนวนว่ายพันธนา
แท้มายาทั้งนั้นราวฝันไป


(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/71/TautropfenRose2.JPG/350px-TautropfenRose2.JPG)


ดั่งน้ำค้างพร่างพรมชั่ววูบ
ไล้ลูบกลางกลีบเกสรใส
อาทิตย์มาระเหยหายทันใด
ราวไม่เคยมีร่องรอย

เสมือนเสมอลมหายใจแห่งชีวิต
สั้นนิดใช่นานเคลื่อนคล้อย
อย่ามัวหลงสิ่งใดหวังใครคอย
เป็นมณีดวงหนึ่งในร้อยสร้างโลกงาม...


(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/302/10302/blog_entry1/blog/2009-04-12/comment/424155_images/21_1239544034.jpg) 


แรกรุ่นงดงามบริสุทธิ์ใส
เสมือนน้ำค้างไพรกลางหล้า
ไม่นานทั้งนั้นทุกชีวา
ต่างลับลาโลกนี้นิรันดร์..


(http://www.midnightuniv.org/fineartcmu2001/images/000001111zzz.jpg)


ระหว่างวัยพลีอะไรแด่โลก
ลบรอยโศกทำดีที่สร้างสรร
ให้น้ำใจใสเย็นโอบเอื้อปัน
พบสวรรค์นาทีนี้ที่กลางใจ...




(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/302/10302/blog_entry1/blog/2009-04-12/comment/424155_images/14_1239536030.jpg)



(http://tbn0.google.com/images?q=tbn:Q_QmwDOJw62UAM:http://i.pbase.com/u40/rhaz/large/40128863.rain.drop.bow.jpg)


บทเพลงฝนหล่นมาเหว่ว้านัก
บทเพลงรักสอนโศกโลกเสน่หา
บทเพลงพรากพร้อมบรรเลงบทเพลงลา
บทเพลงมายาสอนยอมรับสัจจะจริง สัจจะใจ

รจนาโดย: พุด

(http://imagecache2.allposters.com/images/pic/SAG/JE003~Blue-Dress-Posters.jpg)

 (:LOVE:)  : http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem116576.html (http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem116576.html)

(http://gifzona.com/i/priroda/12.gif)

“เพราะชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้”

มันก็เป็น เช่นนี้ แหละชีวิต
บ้างก็ถูก บ้างก็ผิด เกินคิดหวัง
สลับเปลี่ยน เวียนวน กี่หนครั้ง
เบาแล้วดัง ย้ายข้าง อย่างละที

อยู่ดำเนิน เดินตาม โชคชะตา
กาลเวลา หมุนนำ ทำหน้าที่
ปะปนกัน ในตัว ทั้งชั่วดี
ตามวิถี เขียนขีด ลิขิตกรรม

เพราะทุกสิ่ง พบเห็น ต้องเป็นไป
เปรียบนที ล่องไหล เคลื่อนไหวสู่
ความผันแปร สอนพร่ำ ดั่งคำครู
เพื่อเรียนรู้ เช่นนี้ “นี่แหละชีวิต”

(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line16/00027557_102300.gif)

(http://gifzona.com/i/priroda/22.gif)

เดินทอดอาลัยอยู่คนเดียวตามทางที่ไร้ผู้คนและดูเงียบเหงา

เดินไปเรื่อยๆ ฟังเสียงฝีเท้าของตัวเองที่ย่ำลงไปบนพื้นถนน

ทีละก้าวๆ อย่างช้าๆ และมีสมาธิ ด้วยหวังว่าถ้ามีสติสัมปชัญญะแล้ว

บางทีอาจจะช่วยให้อะไรๆ ดีขึ้นบ้าง อาจช่วยคลายความเหงาได้บ้าง

ลมพัดตีหน้าให้รู้สึกสบายๆ แบบเหงาๆ ...อีกไม่นานฟ้าคงมืดสนิท

วันนี้ต่างไปจากทุกๆวัน เพราะฉันรับรู้ถึงการอยู่คนเดียว

เดิน นั่ง คอย...คนเดียว ทั้งๆที่เคยอยู่คนเดียวมาตั้งไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

แต่ครั้งนี้แปลกที่สุด...เพราะว่ามันรู้สึกเหงาแบบสุดขั้วหัวใจ

แต่ไม่มีน้ำตา ไม่ถึงกับต้องร้องไห้เหมือนกับก่อนๆ ที่ผ่านมา

อาจจะเป็นเพราะว่าฉันเริ่มจะจับต้องกับความเหงา

และเรียกมันเข้ามาคุยกันใกล้ๆอย่างคนคุ้นเคย

ที่ฉันไม่ค่อยอยากรู้จัก แต่วันนี้คงปฏิเสธไม่ได้อีกต่อไป

"เรามาทำความเข้าใจกันดีกว่า" ฉันคิดในใจ

"โดดเดี่ยวแบบนี้ ดีหรือไม่ดี เหงาแบบเมื่อวานก่อนดีมั้ย"

ฉันเริ่มตั้งคำถามกับความเหงา

"................."
ไม่มีคำตอบใดๆเล็ดลอดออกมาเลยแม้ประโยคเดียว

ฉันเริ่มคิดได้ และคิดอย่างช้าๆ ในใจว่า

เมื่อคนเราต้องอยู่กับตัวเอง มันทรมานและเจ็บปวดนาน

ฉันจึงพยายามปล่อยให้สมองเว้นว่างจากความเจ็บปวดเหล่านั้นบ้าง

พยายามลืมตาเปิดหัวใจตัวเอง มองดูผู้คนที่รายล้อมอยู่ข้างๆ

มองฟ้าที่วันนี้ก็ดูครึ้มๆ สีหม่นๆ เหมือนกับเมื่อวาน

ฉันเริ่มเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าอีกแล้ว...เงียบ - เงียบ

ฉันนั่งนิ่งๆ เงี่ยหูฟังอะไรบางอย่างที่มันเบาๆ มาก ฉันฟังอย่างตั้งใจ

และได้พบว่า...หัวใจห้องที่ 1 ของฉัน....กำลังร้องไห้

:: DIARIST TALK ::

IT'S BEEN A LONG TIME SINCE WE MET?
DO YOU STILL REMEMBER ME?

ฉันตอบประโยคนี้ว่า.....จำได้เสมอ...

แล้วคุณล่ะ..จำได้มั้ย...?

(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38626.gif)

(http://img188.imageshack.us/img188/2610/df2fn.jpg)  (http://img52.imageshack.us/img52/3276/ar1.gif)

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/e35907bc13f7d3865f79ba9b36ccadfa.jpg)

ฟังสิฟัง

เสียงรำพึงลำพังในห้วงจิต

เหนื่อยเกินไปไหมล่ะชีวิต

วิ่งตามใครลิขิตตรองดูที

ดูสิดู

ยังรู้ใจตัวเองไม่ถ้วนถี่

มาคาดหวังอะไรใครโน่นนี่

ให้รู้ดีเข้าใจเท่าใจตน

ไม่มีหรอก คู่แท้

เฝ้าหาแลหนอใจสับสน

พบรักพรากจากกันเป็นวังวน

เหลือเพียงตนสุดท้ายปลายชีวิต.

(http://gifzona.com/i/priroda/26.gif)

..."ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"
ทะเลห่างไกลถามไถ่ถึงเสมอ
บนหาดทรายที่มีเพียงฉันและเธอ
ที่เราละเมอจูงมือกันเนิ่นนาน

..."อยากให้เธออยู่ใกล้ใกล้"
เพราะเธอทำให้ฉันรู้จักความหวาน
ทะเลดูงดงามกว่าเมื่อวาน
แต่ไม่สวยนานเท่าตอนที่มีเธอ

"รู้ไหม...เพราะเธอ...โลกของฉันสดใส"
ดูละไมอ่อนไหวประเพ้อ
วันเวลาหมุนผ่านฉันยังละเมอ
มีเพียงเสียงเธอดังก้องกังวาน

จูบเปื้อนทรายยังคงหอมกรุ่น
สัมผัสดังปุยนุ่นอ่อนหวาน
สุขใดหนอเกินจะเปรียบปาน
มิเคยพบพานมิเคยเจอะเจอ

คืนที่มีเธอเหมือนถูกมนต์ฝัน
ยินเสียงคลื่นโรมรันหาฝั่งเสมอ
คืนนั้นมีพระจันทร์ ฉันและเธอ
เรากระซิบพร่ำเพ้อนานแสนนาน

ทะเลจะสวยถ้ามีเธออยู่
อยากให้เธออยู่คู่เคียงขับขาน
ท้องฟ้าคงงดงามกว่าเมื่อวาน
ลมคงพัดชื่นบานด้วยความรัก

..."เสียดายที่เธอไม่ได้เห็น"
พระอาทิตย์ยามเย็นงดงามยิ่งนัก
คลื่นซัดพัดหาทรายมิเคยหยุดพัก
คงเหมือนความรักที่ฉันมีต่อเธอ

คิดถึงจัง..หวังว่า..เธอคงจะสบายดี..นะ

แม้เนิ่นนาน  เท่าไร  ยากจะเปลี่ยน  
ยังหมุนเวียน  การกระทำ  ตามนิสัย
แต่ละคน  ต่างความคิด  ความเป็นไป
ต่างจิตใจ  การกระทำ  ต่างเวลา

แต่สิ่งหนึ่ง  ที่ทุกคน  ทนเปลี่ยนได้
ไม่เหนื่อยกาย  อีกทั้งยัง  ไม่สับสน
แม้เลือกเปลี่ยน  ไม่ได้  ความคิดคน
แต่เปลี่ยนตน  ให้เหมือนเช่น  เปลี่ยนเวลา

หากว่าเรา  เปลี่ยนเวลา  ใช้ชีวิต
สงบจิต  สงบใจ  ให้สุขขี
นิสัยเรา  เป็นอย่างไร  รู้ตัวดี
แต่บางที  เราต้องกลับ  ปรับเข้ามา

อยู่คนเดียว  เราจึงทำ  ตามความคิด
สมดั่งจิต สมดั่งใจ  จะสรรหา
เวลาเปลี่ยน  และรู้จัก  เปลี่ยนเวลา
จึงเรียกว่า  ผู้รู้จัก  ตระหนักดี

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/142006120.jpg)

โลกใช่ร้าง ว่างเปล่า อย่าเศร้านัก
ก็เพียงแค่ เขาไม่รัก ใช่หนักหนา
หยัดยืนแกร่ง ไม่ย่อท้อ ต่อชะตา
ยอมให้ล้า แต่อย่าล้ม ระทมนาน

(http://www.thainavy21.com/cms/components/com_mamboboard/uploaded/images/missyou.jpg)

(http://tui.gen-y.co.th/wp-content/uploads/2008/08/dreams1.bmp)

 (:88:) (:88:) (:88:)

(http://gifzona.com/i/priroda/03.gif)

เป็นเรื่องธรรมดา...
ที่ชีวิตต้องมีช่วงเวลาเงียบเหงา..
ได้ยินเสียงหายใจตัวเองเป็นเพื่อน
ความเงียบเหงาช่วยให้เข้มแข็งขึ้น

การอยู่คนเดียวเป็นช่วงเวลาที่ดี
ที่จะได้ฝึกฝนตนเองให้แข็งแกร่งมั่นคง
ความเงียบเหงาช่วยให้เข้าใจชีวิต
ได้มีโอกาสสังเกตุุและเรียนรู้สิ่งต่างๆรอบตัว
เป็นเรื่องธรรมดา.....แต่ไม่ใช่เรื่องธรรมดา
ถ้ารู้จักเปลื่ยนแปลงความเหงาให้เป็นประโยชน์แก่ตนเอง

เวลาที่ไม่มีเพื่อน...
เราจะอยู่ได้ด้วยตัวเองอย่างแท้จริง..
ได้เรียนรู้วิธีที่จะเป็นเพื่อนที่ดีให้กับตัวเอง..
เวลาไม่มีเพื่อน..
เป็นเวลาที่เราพิสูจน์ว่าอยู่ได้ด้วยตัวเอง
และจะรู้ว่าเรามีคุณค่าเกินกว่าที่เคยคิด
เวลาที่ไม่มีเพื่อน...
ในที่สุดเราจะค้นพบความเป็นตัวของตัวเอง
รู้จักตัวเองในแง่มุมใหม่ๆได้ทำความเข้าใจกับตัวเองมากขึ้น

อย่าเสียเวลานั่งเหงา..
เวลาที่ไม่มีเพื่อนอยู่ใกล้ๆ
เพราะนั่นคือโอกาสที่ดีของชีวิต
ในการทบทวน..แก้ไขและปรับปรุ่งตัวเอง
เพื่อที่จะได้รักตัวเองให้มากขึ้นและทำแต่สิ่งดีๆในวันต่อไป..
(http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(404).gif)
หากคุณมีใครสักคน...??

คุณคงกำลังรอคอย.....เค้าใช่มั้ย...??

และพร้อมจะคอยให้กำลังใจกันเสมอ ...

คำเหล่านี้  สู้สู้นะ คิดถึงนะ รักอยู่นะ สบายดีไหม กินข้าวหรือยัง อรุณสวัสดิ์ หลับฝันดี

คุณอยากได้ยินคำเหล่านี้ จากคนที่รักทุกวันเลย...ใช่หรือเปล่า....

ขอให้โชคดีนะค่ะ...

(http://img148.imageshack.us/img148/3259/1211351761.jpg)

(http://www.zuxzix.com/images/imageArticle/1254707788._x_cat3.jpg)

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:TxxR_mjQzYi6uM:http://forums.212cafe.com/uploads/2009Dec20/watboonyawad-1261321769-118-172-8-141.jpg)

(http://www.bloggang.com/data/nampikpatu/picture/1214038376.jpg)

สิ่งใดใน แหล่งโลก ที่จีรัง
แม้ฟ้ายัง เปลี่ยนสี และมีหมอง
ประสาคน เราฤา จะถือปอง
มีให้มอง ถมไป ต่างได้เจอ

อาจจะมี เผลอบ้าง ไม่ดั่งหมาย
จิตละลาย ใจผอง ยังหมองเหม่อ
สิ้นหมดแล้ว ดื่มด่ำ คำเพ้อเจ้อ
ดังละเมอ ขาดวิ่น แล้วสิ้นลม

ชีวิตคน บนโลก บ้างโศกสันต์
แม้คืนวัน ผันเปลี่ยน เวียนสุขสม
ควรเรียนรู้ อยู่สุข ไร้ทุกข์ตรม
ดั่งสายลม ผสมผ่าน อยู่นานวัน

ลมพัดโชย โปรยผ่าน ลานสายฝน
แม้นสายชล วนหมุน ครุ่นคิดฝัน
หากสิ่งอื่น หมื่นแสน ทดแทนทัน
สู่คืนวัน ผันไป ใจเปลี่ยนตาม....

(http://www.bloggang.com/data/nampikpatu/picture/1214472594.jpg)

(http://i17.tinypic.com/5xse9n6.jpg)

ทรายกับทะเล
โดย.."ต้นห้อง"

... เคยมีคำพูดที่บอกว่า ทรายย่อมคู่กับทะเล ...

... ทะเลและทรายเป็นสิ่งที่คู่กันมา
ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และจะยังคงอยู่ด้วยกันตลอดไป
คงเหมือนกับรักที่มีความรู้สึกของ2ฝ่ายที่สวยงาม สดชื่อ สดใส ...

... รักที่เข้าใจกันและกัน คงเหมือนกับทะเลที่มีปลาแหวกว่าย
ฝูงปลาหลากหลาย คล้ายกับความเข้าใจในทุกเรื่องของคนรัก
สัตว์ต่างๆที่อาศัยอยู่เหมือนกับความห่วงใยที่คอยดูแลทะเลให้สะอาด
และคอยถนอมคนที่รักเสมอ ...

... น้ำทะเลที่เซาะทราย ยามที่คลื่นซัดสาดเข้ามา
แล้วลูบไล้ชายหาดให้เปียกชุ่มชื่น
คงจะเป็นความห่วงใยเอาใจใส่ ที่มีอยู่เสมอไม่ขาดหาย
เป็นความห่วงใยโหยหาที่นุ่มนวลและอ่อนโยนลึกซึ้ง
เสียงคลื่นกระทบกับชายหาดเบาๆ
เปรียบเสมือนกับคำปลอบโยนและเสียงกล่อมที่อ่อนหวาน ...

... ยามมีคนเดินมาเหยียบย่ำหรือทำให้ทรายต้องเป็นรอย
น้ำทะเลจะคอยซัดสาดมาเบาๆ คล้ายกับจะบอกว่า "ไม่เป็นไร เธอมีฉันข้างกายเสมอ"
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่น้ำทะเลสาดมา ผืนทรายจึงกลับเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง ...

... ยามที่มีพายุโหมกระหน่ำ ทะเลปั่นป่วนโกรธเกรี้ยวแค่ไหน
จะซัดสาดรุนแรงสักเท่าไหร่ ดูน่ากลัว ไม่น่าเข้าใกล้แม้แต่สักนิด
แต่หาดทรายผืนน้อยกลับยืนอยู่ที่เดิม ไม่หนีไปไหน
เมื่อคลื่นร้ายซัดเข้าใส่อย่างรุนแรง ทรายจะเจ็บ จะต้องสูญเสียไปเท่าไหร่
แต่กลับทำให้คลื่นนั้นสงบนิ่งได้ และอยู่เคียงข้างเสมอ
รอจนคลื่นที่เลวร้ายจนใครๆพากันหนีหายนั้นสงบลง
และคอยปลอบโยนอยู่เคียงข้าง ...

... แต่คงมีที่ทะเลไร้ทราย ทะเลที่ไม่มีทราย
ทะเลที่ดูน่ากลัว ดุร้าย และ ย่อมไม่อยากมีใครเข้าใกล้
อาจจะมีก้อนนึ่งก้อนใหญ่ๆ ที่ช่วยให้คลื่นไม่รุนแรงเกินไป
แต่คลื่นนั้นก็ไม่ได้อ่อนโยนเหมือนทะเลที่มีทราย ...

... ทรายกับทะเล โอบกอดซึ่งกันและกัน
ให้ความรักความอบอุ่น ความเข้าใจ และความห่วงใยกันและ
มั่นคงในรักเดียวรักนี้ของตน หากแต่เมื่อใดที่ทรายไร้ซึ่งทะเล
และทะเลปราศจากทรายแล้ว ทั้งคู่จะอยู่ได้อย่างไร
ทะเลจะต้องเจ็บปวดเพียงไหนที่ไม่มีทราย
และทรายจะต้องรวดร้าวเท่าใดหากไม่มีทะเล
ทรายซึ่งปราศจากทะเล จะยังคงความสวยงาม
ชุ่มชื่นไว้ได้แค่ไหน อาจจะมีสายฝนโปรยปรายมาบ้าง
แต่คงไม่ตลอดกาล
แล้วทะเลเล่า หากไร้ซึ้งทรายแล้ว
จะยังคงอ่อนหวานนุ่นนวลเหมือนครั้งก่อนหรือไม่ ...

... ทรายย่อมคู่กับทะเล และ ทะเลย่อมอยู่เคียงข้างทราย
คงไม่มีวันไหนที่ทรายและทะเลจะพรากกัน
อาจจะมีคนสร้างเขื่อนขึ้นมากั้นทะเลไว้กับทราย
แต่คลื่นยังคงซัดสาดไปถึงทราย
ยังคงฝากเสียงรำพึงของคลื่นที่กระทบสาด
ไปให้ทรายรับรู้ว่า ทะเลคิดถึงทราย
แต่ทรายจะรับรู้ไหม กับความคิดถึงของทะเล

(http://www.forumkhonbaakpae.com/board/image_upload/43101461356_ZS9PsQBiAp1019.jpg)

(http://picpost.mthai.com/pic/2007-11-02/353357_7827488_0.jpg)


I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself, what a wonderful world

The colours of the rainbow, so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shakin' hands, sayin' "How do you do?"
They're really saying "I love you"  

I hear babies cryin', I watch them grow
They'll learn much more than I'll ever know
And I think to myself, what a wonderful world
Yes, I think to myself, what a wonderful world


(http://imgthumbs.s3.amazonaws.com/2/wallpaper-1003054b8ff6906e16b.jpg)
แลรวมเป็น หนึ่ง เดียว

(http://static.flickr.com/120/274102480_e506d40246.jpg)

" ใบไม้ป่า”

ใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า     ยังดีกว่าใบไม้เหลืองในเมืองหลวง
                        ที่รอปลิดหล่นเปล่าประโยชน์ปวง
                        เป็นด่างดวงดำเปื้อนในป่าคน

ใบไม้ป่าร่วงแล้วได้เลี้ยงป่า     ทิ้งลงมาเลี้ยงรากเลี้ยงลำต้น
                       เหมือนแม่ให้นมลูกปลูกฝังจน
                       ลูกเติบตนโตแทนเต็มแผ่นดิน

เมื่อเมืองคนคั่งคับด้วยคนป่า    คนดีก็ด้อยค่าเหมือนกรวดหิน
                       เมื่อสัตว์ป่าสร้างป่าไว้หากิน
                      สัตว์เมืองก็ต้องสิ้นวิสัยเมือง


         ใบไม้ป่าชื่อจิตร ภูมิศักดิ์       ได้ร่วงแล้วเป็นหลักให้โลกเลื่อง
                         ดั่งเทียนป่าปลุกแสงขึ้นแรงเรือง
                        ไม่เปล่าเปลืองลมปราณที่ต้านลม

ลมประสานเสียงแคนว่าแค่นแค้น   เปิบข้าวทุกคราวแค่นความขื่นขม

เหงื่อกูรินตากูแล้งน้ำแห้งตรม
 ร่างกูซมซมซานไข้จนเขียวคาว

เสียงปืนดังเปรี้ยงกว่าเสียงปาก       ก็ปิดฉากชีวิตมืดมิดหนาว
แต่วิญญาณคือทิพย์ที่ยืนยาว

ดังดวงดาวยิ่งดึกยิ่งดื่นตา

           กาลเวลาฆ่าจิตร ภูมิศักดิ์          กาลเวลาก็ตระหนักประจักษ์ค่ากาลเวลาฆ่าคนดีทุกทีมา
  แต่เวลาก็ทูนเทิดเชิดคนดี

ใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า        เพื่อแตกมาเป็นใบใหม่ในทุกที่
 จิตรหนึ่งดวงดับไปในวันนี้
     เพื่อจะมีจิตรใหม่มากมายดวง

       ถ้าสัตว์เมืองสร้างเมืองเป็นป่าได้ เราก็เหมือนใบไม้เหลืองในเมืองหลวง
                             ที่โหยหาป่าเขาเปลี่ยวเปล่าปวง
                             จิตรจะร่วงลงทั้งป่าเข้ามาเมือง

 เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/line13.gif)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/603/8603/images/night/6.jpg)

คืนนี้..ฉันนั่งเหม่อมองออกไปนอกระเบียง..พ้นขอบหน้าต่างบนตึกสูง สายตาฉันก็พบกับขอบฟ้า..

ฉันกวาดสายตามองไปทั่วๆผืนฟ้ากว้าง..พบว่า..ท้องฟ้าค่ำคืนนี้ช่างมืดหม่นเหลือเกิน

ทั้งๆที่คืนนี้เป็นคืนที่ฟ้ามีดาว..แต่ดาวเหล่านั้นกลับให้ความรู้สึกเหมือนดาวเหงา

 ดาวไม่สุกสดใสเอาเสียเลย  ทำให้ท้องฟ้าค่ำคืนนี้ ดูมืดหม่นไปด้วย

ดวงจันทร์คงซ่อนเร้นดวงดาวแห่งความสุขเอาไว้แล้วปล่อยให้ดาวเหงา ดาวเศร้า
ออกมาโชว์แสงที่แสนจะริบหรี่เสียเหลือเกิน

อยากถามจันทร์จัง....จันทร์เจ้าเอาดาวสุกสดใสไปซ่อนไว้ที่ตรงไหนของปลายขอบฟ้านะ

แล้วทำไมปล่อยให้ดาวเหงาๆออกมาอยู่ คู่เคียงกับท้องฟ้าหม่นในค่ำคืนนี้..
ทำให้หัวใจของฉันพลอยเหงา แฝงเร้นเอาความเศร้าเข้าไว้ด้วย

..ดวงจันทร์ซ่อนเร้นดวงดาวแห่งความสุข เก็บงำเอาไว้

แล้วปล่อยให้ดวงดาวแสนเศร้าออกมาอยู่เคียงคู่ฟ้า..

แต่ยังดีกว่าฟ้าไร้ดาว..

 ฟ้าไร้ดาว..ทำให้หัวใจของเรา เหงาได้อย่างทรมาน..

แต่ไม่ว่าอย่างไร ฉันก็ยังหลงรักท้องฟ้า

 ไม่ว่าค่ำคืนนี้จะเป็นท้องฟ้าแห่งดาวสุขหรือดาวเหงา

ท้องฟ้ากับแสงแห่งดวงดาวก็คงเปรียบเสมือนกับชีวิตของคนเรา

 บางขณะก็สุขสดใส แต่บางขณะก็มืดหม่นและหมองเศร้า

คืนวันพรุ่งนี้และคืนต่อๆไป ฉันจะออกมานั่งที่เดิม

 แล้วเหม่อมองออกไปนอกระเบียง..พ้นขอบหน้าต่างบนตึกสูง

เมื่อสายตาฉันพบกับขอบฟ้า

ฉันเชื่อว่า ฉันจะพบกับคืนวันฟ้าใสและดวงดาวแห่งความสุข อย่างแน่นอน..

แล้วค่ำคืนที่ท้องฟ้าสดใส ดวงดาวแห่งความสุขเปล่งประกาย..

 ใจฉันจะเฝ้า..ฝันถึงเธอ..

 ฉันรักท้องฟ้าที่มีหมู่ดาว รักจนแอบฝัน

 ทางเดียวที่ฉัน จะได้อยู่ใกล้เธอ อยู่ในแสงแห่งดวงดาว..

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/603/8603/images/night/22.jpg)

(http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/0473/303473/ce855c88fae08970ed2a2b171e9d50e3_1233805851.gif)

ปลายทางแห่งความคิดถึงนั้น..

ทำให้เกิดความรู้สึก..เป็นสุขใจ

ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้มีอะไรเพิ่มเข้ามา..

และอิ่มเอมในหัวใจได้อย่างน่าประหลาด…

น่าแปลกนะ..กับที่เรารู้สึกคิดถึงใครคนหนึ่ง..

แล้วทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ... เช่นนี้ขึ้นมาได้..

น่าแปลก..ที่เพียงแค่..ได้คิดถึง..ก็เป็นสุขใจ..

ใช่....ในบางครั้ง..ชีวิตคนเราก็ไม่ได้คาดหวัง

และอาจไม่ได้ต้องการอะไร..มากมาย..

แค่เพียงได้รู้สึกดีๆ..มีความสุข..

อิ่มเอมกับอารมณ์และความรู้สึก..

ที่มีอยู่แต่เพียงในใจ..ก็คงพอ..

ความคิดถึง..ทำให้แต่ละวันของเรา..สดชื่นได้มากกว่าที่เป็นอยู่

ไม่ว่าวันนั้นๆจะเป็นวันเหงา วันเศร้า หรือวันทุกข์ ..

แต่ในเมื่อเรา..มีลมหายใจแห่งความคิดถึง..

สิ่งนั้นจะนำมาซึ่ง..ความสุขของทุกๆวัน

แค่นึกว่าได้เจอกัน หรือว่าพบกันในฝัน ก็สุขใจเหลือเกิน

ฝากสายลม...ช่วยพัดพาความรู้สึกแห่งความคิดถึงนี้..

ส่งไปให้ใครคนหนึ่ง..ซึ่งไกลห่าง

ช่วยพัดพารอยยิ้ม..และความห่วงใย..ที่เต็มเปี่ยมอยู่ ในหัวใจ..

วอนฝากลมไปให้..ฝากจากใจ..ไปให้เธอ...

ได้รับรู้ถึงความรู้สึกดีๆ..ที่สายลมพัดพามาถึงฉัน....

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:t5lhb2_47gZWCM::www.commentsanook.com/upload/glitter/%E0%B8%84%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%B8%96%E0%B8%B6%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B0...gif&t=1&h=225&w=225&usg=__g1S2_ARReRDqEplb8DylH-pFrJ4=)

ความเศร้า .. มิใช่เหรียญรางวัล
Posted by สายน้ำพระจันทร์
 
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิต ล้วนเป็นสิ่งที่ดี ....
ถ้าเรามองให้เห็นถึงมุมที่ดีของแต่ละเรื่องราว
แต่สิ่งใดที่เลยผ่าน ก็คงต้องให้ผ่านเลย  อย่า กอดเก็บไว้เป็นที่ระลึก

บางความเศร้า ...ไม่ใช่ เหรียญรางวัล ... ที่จะวางโชว์ไว้เพื่อเหลือบตามอง
เมื่อหมดฤดูกาล  ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร   ล้วนเป็นไปแล้ว

สุขก็เก็บไว้เป็นความทรงจำ เพื่อเป็นพลังใจในการดำเนินชีวิต
เศร้าก็คือ บทเรียน .... ของการมีชีวิตอยู่ต่อไป

อย่าทำให้บทเรียน กลายเป็นบาดแผล ...
แล้วซ้ำยังมานั่งสะกิดให้ เจ็บ ปวด

เรื่องราวที่ผ่านเลยมา  อย่างไรก็ไม่อาจย้อนคืนไปแก้ไขแปรเปลี่ยน

แม้แต่กับเส้นทางของความรัก  ...
เมื่อถึงคราต้องแยกจาก หรือไม่อาจได้เคียงครอง
ใครก็ไม่สามารถเปลี่ยนให้เป็นอื่น ....

ด้วยสรรพสิ่งมักดำเนินไปตามวิถี
เราเพียงมนุษย์ผู้ผ่านมาบนเศษเสี้ยวเวลาของจักรวาล
ย่อมไม่อาจหนีพ้นความเป็นไป
ทุกเรื่องราวเกิดขึ้นแล้วย่อมเลยผ่าน
ที่คงอยู่คือร่องรอยของเรื่องราวที่ดำเนินมา

ชีวิต ... บางทีถ้าเราปล่อยให้มันดำเนินไปตามวิถี
ไม่กอดรัดกับอดีต หรือเฝ้าตอกย้ำอยู่กับความเศร้าเสียใจ  ที่ผ่านมา
และไม่มุ่งหวัง วาดฝัน หรือผูกติดกับอยู่ความเป็นไปของใครอื่น

เพราะในความเป็นจริง .. มนุษย์ ถูกสร้างให้แต่ละคนต่างมีหัวใจของตัวเอง
มิใช่เพื่อจะให้ดำรงอยู่ด้วยตัวเอง เช่นนั้นหรือ

เมื่อใครก็ไม่อาจหายใจ แทนใคร ...
ใครก็ไม่อาจดำเนินชีวิตแทนใครได้

ทุกชีวิตจึงล้วนต้องดำเนินไปด้วยตัวเอง
ถ้าเส้นทางชีวิตนำพาให้ต้องยึดโยง หรือพบพานผู้ใด

ใช่หรือไม่ล้วนถูกกำหนดไว้ ...
และนั่น  มันย่อมมีระยะเวลาของความสัมพันธ์  
ที่ใครก็ไม่อาจเปลี่ยนให้เป็นอื่น

เมื่อเรามิใช่ผู้กำหนด .... ในการมาเกี่ยวข้องสัมพันธ์ …. ไม่ว่ากับผู้ใด

ธุลีของจักรวาลอย่างเราจึงต้องยอมรับกฎเกณฑ์ ของวิถีความเป็นไปนั้น

เพราะจะมีประโยชน์อันใด ..
ที่เราจะฝืนเหนี่ยวรั้งหรือเฝ้าคร่ำครวญ   กับสิ่งที่เลยผ่าน

วันเวลาของเรายังมีค่า ให้ได้ทำสิ่งดีดีให้กับชีวิต ... ให้กับผืนโลก
ให้หัวใจได้เปิดรับเรื่องราวดีๆ   ที่อาจรอให้เราได้สัมผัส

คงดีกว่าที่จะกักขังหัวใจให้อยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ทน … ปวดร้าว
เวลานั้นเคลื่อนผ่านไปทุกวินาที  

จะมีประโยชน์อันใดที่จะเอาชีวิตไปผูกติดไว้กับ .... อดีตที่ผ่านเลย
หรือถูกฉุดดึงด้วยวันข้างหน้าที่ยังไม่อาจเห็น หรือรู้ได้

เมื่อ .. ความเศร้า ... มิใช่เหรียญรางวัล ...
วันนี้จะเฝ้ามอง .. เพื่ออะไร ...
เพียง..ไม่ยก....(...มันขึ้นมา....)

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/34.gif)

สิ่งที่อันตราย​ที่สุดของชีวิตคนเรา​คือ
"การคาดหวัง"
อย่ายอมแพ้ ​ถ้ายังไม่​ได้พยายามอย่างเต็ม​ที่
เหตุผลขอคนๆ​ หนึ่ง​ อาจไม่ใช่เหตุผลของคน
อีกคนนึง ​ถ้าคุณไม่ลองก้าว คุณ​จะไม่มีทางรู้เลย​ว่า
ทางข้างหน้า​เป็นอย่างไร
ปัญหาทุกอย่างล้วนอยู่​​ที่ตัวเรา​ทั้งสิ้น
ยินดี​กับสิ่ง​ที่​ได้มา ​และยอมรับ​กับสิ่ง​ที่เสีย​ไป
หลังพายุผ่าน​ไป ฟ้าย่อมสดใสเสมอ
มี​แต่วันนี้​ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง ..

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/23.gif)

การปล่อยให้ตัวเอง​ได้อ่อนแอบ้าง
ไม่จำ​เป็น​ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา
บางครั้งเวลาเรารั้ง​ความเข้มแข็ง​เอาไว้
​ความอ่อนแอมัน​จะมี​กำลังแข็งแกร่ง
​และทำร้ายเรา​ได้ง่ายขึ้น​

ในวัน​ที่เราอ่อนแอ ยอมรับเถิดว่าเราอ่อนแอ
ไม่​ต้องดันทุรังบอกว่า ตัวเองยังไหวอยู่​
ในวัน​ที่เรารู้สึกแพ้ ยอมรับเถิดว่าเราไม่ชนะ
ไม่​ต้องหลอกตัวเอง ​เพื่อ​ที่​จะ​ได้​เป็นคนเข้มแข็ง
​ความอ่อนแอไม่​ได้น่ารังเกียจ​แต่อย่างใด

​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
ก็หมาย​ความว่า เรา​ได้​ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าแล้ว​
​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
ก็ไม่เห็น​ต้องเสียดายเวลาเลย​
​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
​จะแพ้หรือชนะก็ไม่ใช่​ความหมายใหญ่โตอะไร​

ประเด็น​คือ...​เราเคยยอมรับบ้างไหม  ว่าเราก็เคยอ่อนแอ

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/603/8603/images/sad/1_1.jpg)

(http://images.travelpod.com/users/oandb/1.1271457536.kogobu-ji---inside.jpg)


ความเศร้า...เป็นสัจจะของความสุขนะครับ
ความเศร้าชั่วนิรันดร์
แต่ความสุขเหมือนพ่นลมหายใจรดกระจก

ถ้าคุณผ่านความทุกข์เศร้ามาได้แม้เพียงครั้ง
นั่นก็ทำให้คุณแกร่งขึ้น...

และขณะเดียวกัน....
มิใช่ความแกร่งที่ด้านชาเหมือนผาหิน

แต่เป็นภาวะของการเติบโต
ตระหนัก และยอมรับสรรพสิ่งอย่างที่มันเป็น
และดำรงอยู่


พิบูลศักดิ์ ละครพล (นักเขียน)
จากนิตยสาร – ขวัญเรือน ฉบับที่ 779

(http://www.dlc.obec.go.th/sitemap/%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%99/DocLib1/%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81.jpg)

มากมาย

คำถาม และ คำตอบ

มีอยู่ในระยะทางที่เราเดิน

รับรู้ล่วงเลย ผ่านกาลเวลา

เจ็บปวด..ดีใจ

สุข ก็ร้อง...เศร้าก็ร้อง

ทางไม่ใช่ว่าจะเรียบเสมอไป .........

บางสิ่งไม่ได้เป็นเหมือนดังที่ตาเห็น

หลุมพราง...หลอกล่อ

กับดัก หลอกลวง และ โกหก

เหน็บหนาว โดดเดี่ยว

ครุ่นคิด

อ้างว้าง สับสน

หาเพื่อน..ยึดเหนี่ยว ผูกพัน

สัญญา คล้องในเกลียวที่เหน็บหนาว

สวยงาม รำพัน ไม่ห่าง

ก่อเกิดสิ่ง สวยงาม

คืนวันที่หนาวเหน็บ

คลายตัว อบอุ่นปกคลุม

แสงทีหายไป

ทางที่สับสน

คืนวันที่หนาวเหน็บ

หลุมพรางอับแยบยล

สับสนกับจิตตัวเอง

บัดนี้หายไป........แล้ว

ซึ่ง..วีถีเก่าก่อเกิดสิ่งใหม่ๆ

ชีวิตใหม่ กับ การต่อสู้  กำลังจะเริ่มต้น..

..เดินข้ามสะพานชีวิต..ไปอย่างระทึก..

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/671/3671/images/sapan.jpg)

ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน

ใครมีความรู้สึกเหมือนเราบ้าง

ได้แต่อ้ำอึ้ง กลัวเธอรู้

แล้วเปลี่ยนไป...ไม่เหมือนเดิม

เธอทำให้ฉันรู้สึกมีค่า

ตลอดเวลาที่คบกัน

อยากเป็นคนที่เธอให้ความสำคัญ

คอยห่วงใย เคียงข้าง ทุกเวลา

ป่วยการที่จะคิด

ยิ่งถวิลหายิ่งวุ่นวาย

เพราะ..คำตอบสุดท้าย

เดียวดายเหมือนเดิม

....................................................

กฤตบวรวิชญ์

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/825/17825/images/a67.jpg)

(http://i146.photobucket.com/albums/r261/TesnoMel/profilefall2.gif)

เพียงสายตาที่มองไป
เจอต้นไม้ใหญ่ทอดเงาลงสู่ผืนดิน
มอบความร่มรื่นให้แก่ธรณีที่ให้กำเนิด
สายฝนร่วงอยู่ข้างนอกนั่น
ประดุจดั่งน้ำหล่อเลี้ยงชีวิตที่แล้งล้า
หลายต่อหลายชีวิต
ธรรมชาติสร้างและทำสิ่งที่ดีทีสุดเสมอ
หัวใจก็เกิดคำถาม
แล้วความสงสัยก็เริ่มต้นขึ้น

จะใช้เวลานานเท่าไหร่นะ
ที่ใบไม้สักใบ ดอกไม้สักดอก
จะผลิออกจากก้าน....เติบโต
....เบ่งบาน....เปลี่ยนสี....และร่วงหล่น

หนึ่งวัน..... หนึ่งสัปดาห์..... หนึ่งเดือน..... หรือมากกว่านั้น

บางทีอะไรบางอย่างก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
และจบลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
แต่บางทีบางสิ่งอาจคงอยู่
เนิ่นนานกว่านั้น

ถ้าเพียงเรามีเวลาสักนิด
เวลาที่ยาวนานกว่านี้อีกสักหน่อย
เพื่อที่จะมองดู สังเกตุ
เราคงจะตอบคำถามง่าย ๆ ข้อนี้ได้
แต่บางทีบางสิ่งเราก็อาจไม่มีเวลายาวนานขนาดนั้น
ไม่มีเวลาจะสังเกตุใบไม้สักใบ ใครสักคน
และสังเกตุหัวใจของตัวเอง ก่อนที่จะตอบคำถาม
เพราะคนถามเขารีบเร่งอยากได้คำตอบเหลือเกิน
เราเองก็จำเป็นจะต้องตอบคำถามนั้นทันที

คำตอบของบางคนอาจถูกต้อง
คำตอบของใครหลายคนอาจผิด
เพราะเขาคงไม่มีเวลาสังเกตุให้นานพอ

(http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/line13.gif)

(http://www.siamonlineshop.com/picproduct/5-45/thumbnailshow114198.jpg)

คุณเคยมีศรัทธาในชีวิตไหม?
ในยามเมื่อมองย้อนกลับไป
ศรัทธาอาจสามารถทำสิ่งยิ่งใหญ่
ศรัทธาทำให้เรามีไฟแห่งความกระตือรือร้น
และทำงานได้อย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย

หลายครั้งศรัทธาได้ทำลายธรรมชาติของมนุษย์
ผู้หนึ่งที่พึงมี เช่น ความรักในวัยหนุ่มสาว
ที่ถูกเก็บกดเอาไว้ในวัยที่พึงมี
และหากไม่มีวิกฤตการณ์อะไรเกิดขึ้น
ชีวิตจะได้สัมผัสกับบทเรียนแห่งรักบ้างไหม?

ในเงื่อนไขที่ไม่สามารถเป็นจริงได้
โลกความเป็นจริงอาจเจ็บปวด
เมื่อเราเผชิญปัญหาชีวิต
เมื่อเราผ่านบทเรียนชีวิตครั้งแล้วครั้งเล่า
คงทำให้เรากร้านชีวตมากขึ้น
และเรียนรู้ที่จะไม่ทำผิดซ้ำอีก

วันนี้ฉันมีศรัทธาในชีวิต
เป็นศรัทธาที่อยู่ในโลกความเป็นจริง
และสร้างโลกใหม่ด้วยมุมมองใหม่
ด้วยศรัทธาที่มีรูปธรรมจับต้องได้

ฉันยังหวังว่าสักวันฉันจะค้นพบมัน...
เมื่อฉันหลุดจากคำว่าหนอน...ที่ทุกเกลียดกลัว
เป็นผีเสื้อที่สวยงามออกโปยบิน...ค้นหาสัจจะธรรม....

(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/38164.gif)

(http://diary.yenta4.com/diary_folder/107627/107627_uploaded/2311768834682.jpg)

เพื่อนที่ดีที่สุด

คือ

คนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกัน

โดยไม่ต้องพูดอะไรกันเลย..ซักคำ

แต่สามารถเดินจากไป

ด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกัน..อย่างประทับใจที่สุด

ใครหลายคนไม่กล้าเข้าไปปลอบโยนให้คำปรึกษากับเพื่อน

เพราะคิดว่าเราไม่รู้จะบอกเค๊ายังไง

เพราะเราเป็นแค่เพื่อน

แต่ความจริงแล้ว...

คุณเป็นตั้งเพื่อนต่างหาก

(http://img208.imageshack.us/img208/4006/62905795ew0.gif)

Japan BBC gallery in Full HD 1080p (http://www.youtube.com/watch?v=BvuvgV3w33o&feature=fvw#ws)

 (:88:) (:PING:) (:88:)
ขอบคุณนะคะ...

(http://img8.imageshack.us/img8/277/521u.jpg)

 ..คุณเชื่อในพรหมลิขิตมั้ย..

..หลายคนอาจจะมองว่าพรหมลิขิต คือ สิ่งที่เราเสกสรร ปั้นแต่งขึ้นเอง..

..และอีกหลายคนอาจจะพยายามทำให้ความรักของตนเองเป็นแบบพรหมลิขิต..

..โดยการสร้างสถานการณ์ต่างๆ ..

..คำว่า "พรหมลิขิต" จึงเป็นเพียงเรื่องในจินตนาการ ที่ไม่มีทางเกิดขึ้นจริง..

  ..แต่สำหรับฉัน ฉันเชื่อนะ แม้อาจจะดูว่าเป็นความคิดที่เหมือนเด็ก..

..แต่ฉันก้อได้เจอกับตัวเอง..

..พรหมลิขิตเกิดขึ้นกับฉันจริงๆ..

..เค้าคนนั้น เป็นคนที่อยู่ไกลแสนไกล..

..หลายคนที่รู้จักเค้า อยู่ใกล้ๆ เค้า อาจจะคิดว่าเค้าเป็นผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง..

..แต่สำหรับฉัน เค้าคือ เทวดาองค์น้อยๆ..

..เทวดาเจ้าเสน่ห์ ที่แสนน่ารัก..

..แม้บางครั้งจะดื้อ ซน และแสนจะเอาแต่ใจ..

..แต่ฉันก้อหลงรักเค้าเข้าแล้วล่ะ..

..หากถามว่าฉันรักเค้าเพราะอะไร..

..คำตอบที่ได้ก้อคงจะเป็นคำตอบเดิมๆ ..

.."เพราะเค้าเป็นคนดี"..

.."เพราะเค้าเอาใจใส่"..

.."เพราะเค้าคอยอยู่เคียงข้าง แม้ยามสุขและทุกข์"..

.."เพราะฉันรักเค้า"..

..เห็นมั้ยล่ะว่า ยังงัยก้อต้องลงเอยที่คำว่ารัก..

..ฉันคิดว่าความรักก้อคือความรักนะ..

..การที่เราจะรักใคร ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอะไรมากมาย..

..รักก้อคือรัก..

..แม้จะคุยกันไม่กี่ครั้ง ถ้าเรารักก้อคือรัก..

..แต่สำหรับบางคน ต่อให้เรารู้จักเค้ามาเป็น 10 ปี..

..ถ้าเราไม่รักก้อไม่สามารถบังคับให้รักได้..

..สำหรับฉัน ฉันไม่เคยคิดเลยนะว่าจะได้เจอกับคนๆ นี้..

..คุณรู้มั้ยว่า ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ใกล้กันนะ..

..เราอยู่ห่างกันไกลแสนไกล..

..จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราจะได้เจอกัน อาจจะเป็นเดือน เป็นปี..

..แต่คุณ คุณอาจจะได้อยู่ใกล้คนที่คุณรักตลอดเวลา..

..ได้เห็นหน้า ได้พูดคุย ได้สัมผัส..

..คุณคงมีความสุขกว่าฉันหลายเท่า..

..จงเก็บความสุขนี้ไว้นานๆ นะ..

..ดูแลเค้า เอาใจใส่เค้าให้ดี..

..แม้บางครั้ง เค้าอาจจะดื้อ ซน ขี้งอน ขี้น้อยใจไปบ้าง..

..แต่วันหนึ่ง หากไม่มีคนๆ นี้ อยู่เคียงข้าง..

..คุณอาจจะรู้สึกว่า "โลกนี้ช่างแสนอ้างว้างเหลือเกิน"..

..ฉันก้อจะดูแลคนๆ นี้ให้ดีที่สุดเหมือนกัน..

..ฉันรู้สึกว่าเป็นฉันคนที่โชคดี และมีความสุขคนหนึ่งนะ..

.."ขอบคุณฟ้า ที่ส่งเค้ามาให้ฉันรัก"..

..แม้ตัวของเราจะห่างกันไกลแสนไกล แต่หัวใจของเราก้ออยู่ใกล้กันตลอดเวลา..

..แล้วคุณล่ะ คุณเคยเจอพรหมลิขิตบ้างรึป่าว..

..คุณเชื่อเรื่องนี้มั้ย..^_^

..อย่าลืมเล่าขานกันบ้างนะ โลกนี้จะได้อบอวลด้วยกลิ่นไอของความรัก..

Posted by  แพรไหม 

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/505/13505/images/daddy1.jpg)

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/2146/2146721vlds1wvhcn.gif)

ทุกค่ำคืน..มองขึ้นไปบนท้องฟ้า..

จะเห็นดวงดาวล้านล้านดวงทอแสงระยิบระยับเหมือนเพชรพลอยที่งดงาม

ดวงดาวเหล่านั้น คือความลี้ลับ คือปริศนา..

หลายคนต่างต้องการคำตอบที่ซ่อนอยู่ในนั้นว่าคืออะไร?

เคยมีคนบอกฉันว่า..ทุกชีวิตจะมีดาวประจำตัวของตนเอง

มีอิทธิพลต่อชะตาชีวิต..ที่คอยช่วยเหลือเราในเวลาหลงทาง

และโลกนี้คือ...โรงเรียนแห่งชีวิตที่สอนให้ได้เรียนรู้..

และผจญภัยในกฎแห่งกรรม

เราต่างคือพี่น้อง เพื่อนผ่อง แห่งสายธรรมเดียวกัน

หากมีใครหลุดพ้นเป็นอิสรภาพจากกระแสแห่งกรรมได้

ดวงดาวจะนำพาเรากลับบ้าน

ทั้งหมดนี้จะเป็นจริงดั่งกล่าวขานหรือเปล่า?

คงเป็นปริศนาที่ต้องค้นหาคำตอบต่อไป

นักดาราศาสตร์ให้คำจำกัดความของดวงดาวว่า

“คือลูกไฟสุกสว่างที่มีชีวิตอันปัจเจก รุนแรง และเป็นพลวัต

การจบชีวิตของดาวบางดวงมีการระเบิด

ทำให้ดาวเพียงดวงเดียวเปล่งแสงสว่างโชติช่วงกว่าดาวนับแสนล้านดวง”

มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของเอกภพนี้ในทุกเรื่อง

ดั่งสุภาษิตที่ว่า “เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว”

ในการเดินทางของคนโบราณดวงดาวคือเข็มทิศที่บอกทิศทาง

และดวงดาวได้สื่อถึงความฝัน ความรัก ความหวัง ความศรัทธา ..

คือเป้าหมาย คุณค่าที่สูงส่งที่จะก้าวไปถึงปลายฟ้า

ร่วมทั้งความมีเกียรติยศและศักดิ์ศรี....

ดวงดาวจะมีหน้าที่ทอประกายบนฟากฟ้า ทุกวัน ทุกราตรี

แม้กลางวันวานจะถูกกลบแสงด้วยดวงอาทิตย์..เมฆฝน และไอหมอก

ตอนกลางคืนจะถูกปิดบังแสงให้ด้อยค่ากว่าดวงจันทร์

ดาวยังคงทอแสงประกาย...ให้ความหวัง และความฝัน

เป็นกำลังใจต่อนักเดินทางที่ก้าวสู่ทางฝันเสมอมา

ดวงดาวทอแสงอิสระ ณ กลางห้าว

ในบางคราวถูกบดบัง..มิแลเห็น

ดาวดวงน้อยยังเป็น..อย่างที่เป็น

กระพริบเด่น..ให้เห็นทุกราตรี..

(http://img509.imageshack.us/img509/3508/1195098265.jpg)

(http://www.bloggang.com/data/wansook/picture/1203190882.jpg)

แส้แห่งสายลม

ลมพัดโยกโลกบอกเหมือนตอกย้ำ
ที่เปื้อนช้ำผิวคล้ำเปื้อนดำด่าง
แรงหาญฮึกเหิมเติมแนวทาง
เกิดขึ้นกลางวิถีแห่งชีวิต

หวดฟาดฟันแส้ผ่านรัตติกาล
เป็นเหมือนมารชีวิตที่ถูกปิด
จึงมืดมนหม่นคว้างไร้ทางทิศ
ช่วงชีวิตลิขิตติดแค้นเคือง

ถูกเฆี่ยนโบยโดยแส้แห่งสายลม
ทุกข์ระทมขมขื่นยื่นต่อเนื่อง
ต้องฟาดฟันสู้ถนนแห่งคนเมือง
กลับเปล่าเปลืองเวลาบ้าสิ้นดี

เสียงลมร้ายหัวเราะยิ้มเยาะยื่น
พร้อมเสียงปืนลั่นปังดังรัวถี่
ปลิดร่างร่วงล้มจมธรณี
แล้วไม่มีแม้เสียงที่สั่งลา

ทีละนิดลมโบกโลกวิบัติ
เป็นลมพัดบ่มโยกโลกปวดปร่า
ระอุร้อนทะลุผ่านกาลเวลา
ลมน้ำตามีมากกว่าลมทะเล

หยุดเสียเถิดลมร้ายอย่าพรายพัด
อย่าซวนซัดลมร้ายกลายหักเห
เปลี่ยนเป็นแส้ลมหวังดีที่ถ่ายเท
มากล่อมเห่ให้ความสุขทุกทุกคน

ขอบคุณกระต่ายใต้เงาจันทร์.....

(http://image4.greetingcards.com/dgc/i/c/shs_BabyButterfly.jpg)

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/1700/1700082g0gksyhd1j.gif)

แววตาแห่งความเหงา น้ำตาแห่งความเศร้า และเงาหลังดวงจันทร์

ลาแล้วเอย ....สาวเอย....กลืนน้ำตาของเงาอดีต

รุ่งสาง เมื่อจันทร์ลาลับไป ..

แสงตะวันนำความอบอุ่นมาแทนที่..ลมหนาวและดาวเดือน

ตะวันนำความอบอุ่นมาให้เสมอ

เพียงเธอเปิดใจเปิดประตูสู่โลกภายนอก

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/415/5415/images/wellingtears.jpg)

โปรดนิ่งมองและตรองตรึก

เมื่อครั้งความรู้สึกเธอสดใส

หากไม่เคยเศร้าร้าวรานใจ

จะลึกซึ้งอย่างไรในความชัง

สุขทุกข์คือคู่ขนานในชีวิต

อย่าครุ่นเพียงจริตที่ผิดหวัง

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/228/228610fguvrh62c3.gif)

หากวันนี้ของเธอเผลอผิดพลั้ง

ขอดอกไม้แห่งหวังสะพรั่งบาน

ทุกสิ่งล้วนก่อร่างที่กลางใจ

อย่าได้หวั่นไหวบนหนทางผ่าน

หากเธอทันความคิดจิตวิญญาณ

เธอจะผ่านพ้นความทุกข์ตรมด้วยตนเอง

(http://i283.photobucket.com/albums/kk305/thanatdar_bucket/a06fa8e9.jpg)

สงบงามอบอุ่นเลิกครุ่นคิด
กราบพนมก้มจิตอธิษฐาน
ขอพบเจอแสงสว่างทางนิพพาน
สิ้นทุกกาลบาปบุญเคยจุนเจือ

รับรสธรรมแห่งมนต์ท่องบ่นบอก
จากภายนอกสู่ภายในได้ช่วยเหลือ
พบวิบากมากน้อยคอยเอื้อเฟื้อ
เพื่อบรรเทาปล่อยวางจนรางเลือน

น้อมดำรงคงไว้มิไหวหวั่น
ขอตั้งมั่นเช่นนี้ไม่มีเคลื่อน
พุทธธรรมตามรอยจะคอยเตือน
โอบล้อมเรือนเยือนอยู่ด้วยบูชา

(http://yamiejung6.webs.com/photos/mie02/19.gif)

ก้อนเมฆฟ่องล่องลอยค่อยค่อยห่าง

ลมบางบางอ่อนโอนโยนพฤกษา วูบวาบไหวใบไม้ใต้ชายคา

นกเหินฟ้าบินลับกลับรังนอน แลสุดริมขอบฟ้าทิวาวาย

ตะวันรอนอ่อนแรงแสงเริ่มลบ ณ ขอบภพพื้นดินเริ่มสิ้นสาย

สงัดเงียบค่อยเหยียบเยือน คึบเคลื่อนกาย

ม่านราตรีเริงร่ายก่ายท้องนา สุดถนนหนทางคว้างรอยผ่าน

สุดสิ้นกาลตะวันเคลื่อนเดือนเห่หา สุดปลายฝันบรรทุกกายย้ายกายา

สุดเหว่ว้า สุดใจ ไม่ลืมเลย ตะวันลา...ลาตะวัน หันหลังกลับ

เท้าก้าวฉับลับลาดาวคราวฟ้าเผย ทิ้งรอยอุ่นจากมารดามาเช่นเคย

โอ้ใจเอ๋ย...เดินเดียวดายใต้นาคร............

ลมอีสาน.......

(http://www.yenta4.com/cutie/upload/581/1581/4b680722ef4ca.jpg)

(http://khunnamob.globat.com/backup/khunnamob/www.khunnamob.info/board/photo/mXT0HkNN/BTQnhIrY.jpg)

หลายหลากในความหมาย
ที่วุ่นวายคิดค้นหา
ยึดหลงพะวงพา
เพียงคุณค่าหลอกลวงใจ



(http://khunnamob.globat.com/backup/khunnamob/www.khunnamob.info/board/photo/mXT0HkNN/FTwg32Wz.jpg)

ภาพชีวิต คิดวาด เกินคาดหมาย
ความวุ่นวาย แห่งชีวัน ยังผันผวน
ยังแต่ความ หักเห ความเรรวน
เป็นกระบวน ชีวิต ในทิศทาง





โดย : ลานเทวา


(http://khunnamob.globat.com/backup/khunnamob/www.khunnamob.info/board/photo/mXT0HkNN/6achR4hV.jpg)

(http://)

ถักดอกไม้มาวางในอ้อมตัก
ทายทักทุกดวงใจผู้สิ้นหวัง
เรียนรู้โลกโศกสุขไร้จีรัง
ประดุจดั่งเมฆน้อยลอยลา

ให้อดีตลืมเลือนล่วงลับ
อย่านึกนับห่วงหา
อนาคตอีกนานรอเวลา
ปัจจุบันปรารถนาสิ่งใด

หากถามฉันขอคำตอบ
กระซิบบอกความจริงยิ่งใหญ่
สำหรับจิตขวัญอัญมณีไพร
แท้ไซร้เพียงความเงียบสงบงาม

อยู่กับเดียวดายหมายพบโลก
ที่สอนโศกทุกข์ทนรู้มองข้าม
เพียงว่างเปล่าลบเงากรรมเฝ้าติดตาม
คือนิยามความหมายชีวิตนิจนิรันดร์...!

(http://www.tarad.com/gadflower52/img-lib/spd_20090825193251_b.jpg)

(http://variety.teenee.com/foodforbrain/img3/44709.jpg)

“Have you ever noticed a tree standing naked against the sky,
ต้นไม้ใหญ่ แต่ไร้ใบ กิ่งไม้น้อยใหญ่รูปร่างแปลกตาสูงตรงตัดกับท้องฟ้าสีคราม
how beautiful it is?
รูปทรงสวยงามใช่ใหม?
All its branches are outlined,
กิ่งไม้เหล่านั้นเป็นกรอบล้อมรอบ
and in its nakedness there is a poem,
แต่ความว่างเปล่านั้นคือบทกวี
Every leaf is gone and it is waiting for the spring.
ใบไม้แห้งร่วงหล่นสู่พื้นดินรอคอยใบไม้อ่อนที่จะผลิบาน
When the spring comes it again fills the tree
เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง ใบไม้ผลิบานเต็มต้นเหมือนเคย
with the music of many leaves,
ดนตรีแห่งใบไม้ ดนตรีแห่งชีวิตได้เริ่มต้น
which in due season fall and are blown away.
เมื่อวันเวลาผ่านพ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ใบไม้ปลิดปลิวไปตามกาล
And that is the way of life.”
ชีวิตย่อมเป็นเช่นนี้เอง
(http://www.thaiweddingmall.com/wedding/sponsor/webmaster/images/Picture-07031327280775.jpg)

(http://img42.imageshack.us/img42/5729/ghjg1.gif)

 (:88:)

                     (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/839/26839/blog_entry1/blog/2008-07-29/comment/293308_images/1_1217339989.jpg)

(http://www.bloggang.com/data/pinkyrose/picture/1249224592.jpg)

โลกใบนี้..ไม่เคยมีอะไรแน่นอน
ให้เราเตรียมพร้อมทางจิตวิญญาณ ไว้เพียงนั้น
ที่จะฝ่าฟันพาดวงใจอันผ่องแผ้ว
ไปสู่ฝั่งฝัน อันว่าง สว่าง สงบ และจบด้วยความสุขนิรันดร์..
ไม่มีภพมีชาติอีกต่อไป..
แม้..หนทางจะยังแสนไกลเป็นยิ่งนัก..ก็จักอย่าได้ละความเพียร..

ใจดวงนี้..เลือดเนื้อจากใจดวงน้อย..ก็ยากยิ่งที่ใครจะหยั่งถึง
ความรู้สึกมากมายมากมีที่ตราตรึงเงียบงาม สงบ สว่าง
พร่างพรมใจให้ใสสวยในทุกยามด้วยความภาคภูมิเป็นยิ่งนัก..
เท่ากับ..การให้..ให้..และให้..
กับผู้คน...สรรพสัตว์..และสิ่งมีชีิวิตบนโลกใบนี้
ดั่งพี่น้องเพื่อนพ้อง....ที่ร่วมชะตากรรม

พุดพัชชา..ไทยโพสต์

(http://www.bloggang.com/data/pinkyrose/picture/1249224701.jpg)

(http://i413.photobucket.com/albums/pp213/Okooi/pic/beautifulwm/w45.jpg)


๐๐๐

วารีดุริยางค์
   เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ..


(http://i116.photobucket.com/albums/o8/kedluvu/miscellenious/MoonBeachGif.gif)


แทบฝั่งธารที่เราเฝ้าฝันถึง
เสียงน้ำซึ่งกระซิบสาดปราศจากเสียง
จักรวาลวุ่นวายไร้สำเนียง
โลกนี้เพียงแผ่นภพสงบเย็น

เพื่อชื่นชมรมณีย์กับชีวิต
ที่จะคิดที่จะทำตามคิดเห็น
ระเรื่อยเรื่อยเฉื่อยฉ่ำลืมลำเค็ญ
ลืมความเป็นปรัศนีของชีวิต

หางนกยูงระย้าเรี่ยคลอเคลียน้ำ
แพนดอกฉ่ำช้อยช่อวรวิจิตร
งามดั่งเปลวเพลิงป่ามานิรมิต
สร้อยโสภิตอภิรุมพุ่มหัวใจ

เพชรน้ำค้างค้างหล่นบนพรมหญ้า
เย็นหยาดฟ้ามาฝันหลงวันใหม่
เคล้าเคลียหยอกดอกหญ้าอย่างอาลัย
เมื่อแฉกดาวใบไผ่ไหวตะวัน


(http://gotoknow.org/file/orawanin1/150809emz7sj9a4k.jpg)


มโหรีจากราวป่ามาเรื่อยรี่
ราชินีแห่งน้ำค้างจะห่างหัน
ฝักต้อยติ่งแตกจังหวะประชันกัน
จักจั่นจี่เจื้อยรับเรื่อยร้อง

ลมระเริงลู่หวิวพลิ้วระลอก
สัพยอกยอดไม้ไปลิ่วล่อง
แล้วใบไม้ก็ไหวส่าย ขึงข่ายกรอง
ทอแสงทองทอดประทับซับน้ำค้าง

ดอกไม้ป่าปรุงกลิ่นประทิ่นป่า
อบบุหงามาลัยทั่วไพรกว้าง
หอมจนหอบหัวใจไปเคว้งคว้าง
เคลิ้มถวิลกลิ่นปรางอบกลางทรวง

ผีเสื้อสวยแต้มสีที่กลีบแก้ม
ชมพูแย้มแดงระยับสลับม่วง
ก้านเกสรอ่อนฉ่ำน้ำผึ้งรวง
หยาดหยดพวงพุ่มระย้าจากคาคบ


(http://i413.photobucket.com/albums/pp213/Okooi/pic/beautifulwm/w31.jpg)


และเราลิ้มรสหวามของความหวาน
จากสายธารที่ไหลไม่รู้จบ
จากสายใจไหลย้อนซอกซอนซบ
เงียบสงบระงับลงตรงมุมนี้

เลิกความคิดขันเข่งปรุงแต่งจิต
เลิกชีวิตวุ่นวายในทุกที่
เลิกเดือดร้อนดิ้นรนคนไยดี
ไม่ต้องมีปรารถนาในอารมณ์

ฟังต้นไม้สายน้ำย้ำให้หยุด
หยุดเสียทีเถิดมนุษย์หยุดสะสม
หยุดปรุงแต่งแสร้งตามความนิยม
สร้างสังคมโสโครกโลกจึงร้อน

จงหยุดชมชื่นใจในใจเถิด
ทุกสิ่งเกิดก่อไว้ในใจก่อน
สมมติจากหัวใจไปทุกตอน
                               
          
สงสารใจ ใจเจ้าเอ๋ยไม่เคยนิ่ง
วนและวิ่งคืนและวันหวั่นและไหว
เหมือนถูกกายกำบังกักขังใจ
ใจจึงได้ดิ้นรนทุกหนทาง

กลางคืนคอยเป็นควันอั้นอัดไว้
ครั้นกลางวันก็เป็นไฟไปทุกอย่าง
ร่างกายถูกผูกพันสรรพางค์
เป็นสื่อกลางแก่ใจรับใช้การ

เมื่อใจทุกข์กายก็ต้องทนครองทุกข์
ครั้นใจสุขกายก็สุขสนุกสนาน
วนเวียนหว่างทุกข์สุขทุกวันวาร
แล้วสะสมสันดารการเป็นคน

ทุกวิถีที่ใจได้เที่ยวท่อง
ล้วนขึ้นล่องอยู่ระหว่างกลางปลายต้น
ที่โคจรของใจไม่เคยจน
ไม่เคยพ้นไม่เคยพรากจากวงจร


(http://img523.imageshack.us/img523/9410/521307616hv6.jpg)


ใจจึงหน่ายจึงเหนื่อยจึงเมื่อยล้า
วุ่นผวาว่อนไหวถูกไล่ต้อน
เกิดแล้วก่อล่อแล้วเร้นเย็นแล้วร้อน
ไม่พักผ่อนเพียงสักคราวเฝ้าแฟบฟู

รู้และเห็นเป็นไปตามใจอยาก
จึงเหมือนฉากขวากขวางกำบังอยู่
หยุดเสียทีหยุดเสียเถิดเปิดประตู
เพื่อได้รู้และได้เห็นตามเป็นจริง

ขอกายเจ้าจงเป็นเช่นต้นไม้
ยืนอยู่ได้โดยภพสงบนิ่ง
เพื่อแผ่ร่มและเป็นหลักให้พักพิง
แต่งดอกพริ้งผลัดฤดูอยู่ชั่วกาล

และใจเจ้าจักเป็นเช่นสายน้ำ
ใสเย็นฉ่ำชื่นแล้วไหลแผ่วผ่าน
เพื่อเลี้ยงชีพชโลมไล้ให้เบิกบาน
เพียงพ้องพานผิวแผ่วแล้วผ่านเลย

อิสระเสรีที่จะไหล
ด้วยเพลงไพเราะล้ำร่ำเฉลย
ชมดอกไม้สายลมพรมรำเพย
และชื่นเชยกับชีวิตทุกทิศทาง

วงของน้ำทำประกายกับสายแดด
ร้อนจะแผดเผาทรายพริบพรายพร่าง
ราวกากเพชรเกล็ดโปรยโรยระวาง
หาดกรวดกว้างกลางน้ำเริ่มคร่ำครวญ

ไม่ใยดีปรีดาประสาโลก
ไม่ทุกข์โศกเสียใจหรือไห้หวน
มีความสุขอยู่ทุกยามตามที่ควร
ไม่ปั่นป่วนไปตามความเร่าร้อน

รู้จักเพียงพอดีที่จะรับ
ความเกิดดับธรรมดาอุทาหรณ์
พร้อมรู้สึกตามวิสัยไปทุกตอน
เหมือนทุกก้อนกรวดทรายย่อมคล้ายกัน


๐๐๐
 

...



(http://p.webshots.com/ProThumbs/35/50835_wallpaper280.jpg)

บนถนน หนทาง ระหว่างฝัน
มีบางวัน นั้นกรุ่น ด้วยไอเหงา
มองเส้นทาง ที่เคย มีสองเรา
เหลือเพียงเงา ผ่านมา พาเรรวน

ยามตะวัน ไกลลับ กับขอบฟ้า
แสงสุรีย์ ลับลา พาคิดถึง
เสน่หา พาหวน ครวญคำนึง
นั่งรำพึง มองฟ้า ลาตะวัน

เหลืองกับแดง แสงจาง ยังมองเห็น
น้ำทะเล สาดกระเซ็น เป็นเหมือนฝัน
ไม่มีเมฆ มาพราง กลางตะวัน
ขอบฟ้านั้น ตะวันลา พาอาวรณ์

ไม่อยากจร จากไกล ใจอิงฟ้า
เสน่หา จางไป ใจสังหรณ์
รักก็ลา จากไป ใจรอนรอน
ตะวันจร รักจาง ยังยืนมอง

คืนนี้นั่ง ดูดาว ที่ปลายฟ้า
มองเวหา ภาพฝัน นั้นยังหวน
ขอเดือนดาว มาสอด กอดเนื้อนวล
วอนลมครวญ เพลงหวาน ฝันฝากใจ

สงสัยนัก ในค่า ของคำรัก
เหมือนจมปลัก เปียกปอน ใจอ่อนไหว
ขอแสงจันทร์ มาลบ รอยแผลใจ
อิงอุ่นไอ ใจภักดิ์ รักนิรันดร์

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/396/5396/images/lateekan/1272360227.jpg)

(http://www.muslimthai.com/mnet/imggallery/2010-05-04-15-49-22.jpg)


อาทิตย์อัสดง
ยามอัสดงนั่งลงมองเหม่อ
ฉันขาดเธอเคียงใกล้ในยามนี้
ก่อนนั้นหนามีเธออยู่คู่ชีวี
มาบัดนี้เธอห่างร้างจากไกล

.....

แต่อาทิตย์ที่อัสดงลงฝั่งฟ้า
คงเวียนมา ทูมอโร่อีกหน
เหมือนชีวีต ที่ต้องสู้ทน
จะกี่หน คงต้องทน สู้ต่อไป

โดย : ADB


(http://www.muslimthai.com/mnet/imggallery/2010-04-27-13-45-17.jpg)


(http://www.muslimthai.com/mnet/imggallery/2009-06-15-18-47-28.jpg)


สวัสดี..ความเหงา
พักนี้เราเจอกันบ่อยจัง..
แถมชักชวนเอาความอ้างว้าง
มานั่งข้างข้าง เป็นเพื่อนทุกที..

อยู่ห่างห่าง ฉันบ้างก็ได้
ไม่ต้องมาอยู่ข้างกายกันอย่างนี้
พักซะมั่งนะเจ้าความเหงาตัวดี
เจอกันทั้งปีไม่เบื่อบ้างหรืออย่างไร...

ว่างว่างก็พาเจ้าความรัก
ให้มาทายทักกันบ้างจะได้ไหม?
ไม่อยากเจอแล้วล่ะความเหงาเข้ามากวนหัวใจ
ขอเจอความรักสดใส..ได้บ้างก็คงดี...

โดย : mommam


(http://4.bp.blogspot.com/_5-9pSyTiM_U/SRwGn67-qVI/AAAAAAAAFyo/_fn6JilZ3ik/s400/most_beautiful_beaches_15.jpg)


Credit by : http://www.muslimthai.com/mnet/content.php?bNo=48&qNo=2729&kword= (http://www.muslimthai.com/mnet/content.php?bNo=48&qNo=2729&kword=)
ขอบพระคุณที่มาทั้งหมดมากมายค่ะ

บนเส้นทางสายความรัก

ไม่ง่ายนักกับความรักที่หล่นหาย  เคยยืนอยู่เคียงคู่..ข้างกาย  

แต่กลับกลายเลือนหายเมื่อสายไป

กับช่วงเวลาที่ผ่านพ้น  ดั่งว่าวังวนกลับมาใหม่

หวนคืนความรักที่จากไป  มายืนยิ้มข้างกาย..อีกครา

สวัสดีเจ้าความรัก ดีใจนักที่รักทักทายหา

ขอบคุณกับคืนวัน..กาลเวลาที่พัดผ่านนำเจ้ามาไม่ลาไป

ก้อไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะว่างเปล่า หรือจะทนปวดร้าวอีกหนไหม

หรือจะต้องเจ็บปวดทุกครั้งไป แต่คงไม่เป็นไรเมื่อใจมันต้องการ

ในบางครั้งที่คิดกลัว กลัวว่าใจดวงนี้จะร้าวฉาน

กลัวว่าต้องทุกข์ทนทรมาน กลัววันวานเจ็บปวดจะหวนคืน

ถึงตอนนี้ยอมรับกับความรู้สึก เธอจะนึกอย่างไรฉันไม่ฝืน

เธอจะส่งรักมาหรือไม่ในวันคืน แต่จะยืนส่งรักไปในทุกช่วง..ห้วงเวลา

หรือจะเป็นแค่ที่พึ่งทางใจก้อไม่ห่วง หรือจะเป็นเพียงบางช่วงก้อไม่ว่า

เพราะอย่างน้อยใจดวงนี้ดีใจที่ใครได้พึ่งพา แม้วันนี้รักเข้ามา..ถามหาแล้วลาไป

(http://images.paraorkut.com/img/recados/Amizade_1277091756_077_amizade.jpg)

ปล..ขอบคุณสี่แยกเกษตรที่ทำให้รถติดจนมีเวลาเขียนบทกลอนนี้ได้
      
ขอบคุณเธอ..คนไกลๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่ทำให้ฉันคิดถึงเธอทุกเวลา

ขอบคุณ...หนุ่มใต้ใจดี้ดี......

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/302/10302/images/00005.jpg)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/302/10302/blog_entry1/blog/2009-04-12/comment/424155_images/21_1239544034.jpg)

 (:88:)

ไม่อยากเป็นคนที่มีเหตุผล
อยากเป็นคนไร้ตัวตนแม้สั่นไหว
และอยากเป็นคนที่ไร้หัวใจ
ทำอย่างไรหนอขอแค่มอง

(http://gabo.ru/wp-content/uploads/2008/09/42-furiae-tn.jpg)

ทุกคืนวันนั้นอยากมีฝัน
มากมายเรื่องราวนั้นให้ลืมหมอง
ใจของเราต้องคอยมาตรึกตรอง
ท่วงทำนองของชีวิตขีดเส้นเดิน

(http://blogs.elpais.com/photos/uncategorized/miraycalla01.jpg)

อยากหลับแล้วนอนให้ใจฝัน
ทุกค่ำคืนและวันยามห่างเหิน
ในทุกย่างก้าวที่เราต้องเดิน
คงเพลิดเพลินถ้าไม่เดินเพียงเดียวดาย

(http://1.bp.blogspot.com/_Po77UXb_FL0/SZ9rT35A1lI/AAAAAAAAAJI/pq3gi0O5E2o/s400/fada022.jpg)

แต่ในโลกนี้ที่มีอยู่
ยังต้องสู้ไปให้ถึงซึ่งจุดหมาย
เหตุผลนั้นมีตั้งมากมาย
วางเรียงรายเหตุไฉนใจยากเดา

ขอบคุณ..khonshop@hotmail.com..

(http://3.bp.blogspot.com/_Pr3eB1gKsv4/SrUqeVkWqfI/AAAAAAAAAGI/vrnWQmKaIpA/S700/fada31.jpg)

(http://img227.imageshack.us/img227/4517/bubblefloweruz1.gif)

ฝนโปรยโรยรินกลิ่นดินหอม
เมฆห้อมล้อมบดบังดาวห่างหาย
ลมพัดไหวบางเบาให้เหงาคลาย
ก็ไม่วายคิดถึงจึงรำพัน…

เสียงฟ้าร้องก้องไปจนไกลลับ
ดั่งสดับสำเนียงเสียงโศกศัลย์
หยาดสายฝนหล่นหายกลับกลายพลัน
ที่เห็นนั้นคือหยาดหยดแห่งน้ำตา…

แม้ฝนโปรยโรยรินให้ดินหอม
แต่ใจตรอมไม่หอมชื่นสะอื้นหา
ดวงฤทัยเจ้าอยู่ไหนในเวลา
ไม่พบพาห่างตัวกลัวเจ้ากลาย…

จึงฝากไปกับสายฝนหล่นจากฟ้า
ฝากน้ำตาที่ไหลหลั่งตั้งใจหมาย
ให้ใจเจ้ากลับคืนมาอย่ากลับกลาย
เคียงคู่กายเหมือนฝันวันของเรา…

หนุ่มใต้ใจดี

(http://www.meditationexpert.co.uk/images/3889.jpg)

(http://www.santoshashop.com/asanas/images/surya-namaskar-animation1.gif)



ในการคิดแต่ละทีมีแตกต่าง
ยิ่งมองกว้างเห็นประโยชน์โทษแสลง
พบช่องโหว่ร่องรอยความปลี่ยนแปลง
เห็นบทบาทแสดงที่จบไป

รู้สิ่งควรไม่ควรการด่วนคิด
ดูแลจิตปัจจุบันให้แจ่มใส
การเนื่องด้วยผู้อื่นหรือผู้ใด
ยิ่งเกรงใจยิ่งเพิ่มเติมอ่อนแอ

รักษาใจของเขาแต่เราทุกข์
หมดความสุขเพราะระวังเมฆบังแข
คิดเสียใหม่เมฆลอยคอยตอแย
ก็เพียงแค่..ละครตอนวุ่นวาย

ยังมีดาวรายเรียงเคียงฟ้าใส
มีละครตอนใหม่ที่รอฉาย
และเรื่องราวหลายหลากอีกมากมาย
ที่ท้าทายสายตาคราฉายจริง

         พี่ดอกแก้ว



(http://4.bp.blogspot.com/_agHXcORx9eY/SZNeXjbkL6I/AAAAAAAABmg/oE_TkaoBzHA/s400/mousemeditate.jpg)

(http://tn3-1.deviantart.com/fs10/300W/i/2006/096/9/5/Golden_by_enayla.jpg)

.....เช้าแห่งการร่ำให้.....

สวัสดียามเช้าแห่งการร่ำให้
โหยหาอ่อนไหวให้ใครนั้น
ระลึกถึงความเศร้าโศก..ความผูกพัน
ลับลาพลันล่วงไปในวันคืน……

แดดยามเช้าสาดแสงที่สดใส
แต่หัวใจยังคงต้องทนฝืน
ยิ้มรับกับน้ำตา..กล่ำกลืน
ดั่งชื่นฉ่ำใจในนิรันดร์……

สวัสดียามเช้าแห่งการร่ำให้
คงเป็นเช้าที่สวยใสในวันก่อน
ร้องร่ำเรียกหาให้อาวรณ์
กับหัวใจที่ขาดรอนทอดถอนกาย……

..หนุ่มใต้ใจดี..

(http://www.retratosagua.com/thumbs/te_amo/amor_e_confiar.gif)

เพื่อนเอย..เพื่อนที่แสนดี
มาวันนี้..ดูแววตาหม่นหมอง
ใบหน้าเคยแย้มสรวลและนวลผ่อง
น้ำตานองอาบแก้มไม่แจ่มใส

นั่งลงตรงนี้สิเพื่อน…
แก้มเปื้อนเพื่อนจะเช็ดน้ำตาให้
ไม่เป็นไรหรอกนะ..ไม่เป็นไร
แค่อ่อนไหว..หัวใจจึงอ่อนแอ

ดื่มน้ำก่อนจะดีไหม…
เรื่องอื่นใด..ที่ทำใจท้อแท้
ค่อยค่อยพูดค่อยเล่า..ค่อยค่อยแก้
ค่อยลบแผล..พ่ายแพ้ที่ผ่านมา

หากเหนื่อยนักพักบ้างเถิด…
สิ่งที่เกิดมากหมายหลายปัญหา
บางครั้งเรื่องที่เพื่อนได้พบมา
อาจเป็นภาพมายาแค่ละเมอ

อยากเล่าให้ฟังบ้างไหม…
จะนั่งใกล้..คอยรับฟังเพื่อนเสมอ
หลายเรื่องราวผ่านมาที่ได้เจอ
ยามเพื่อนเผลอ..อ่อนไหวในเรื่องนั้น

ค่อยค่อยพูดเถิดนะ..เพื่อน
ฟังดูเหมือน..เรื่องราวที่เล่านั่น
จักบาดลึกเจ็บร้าวให้หวาดหวั่น
อย่าปิดกั้น..เก็บไว้ในใจเลย

ค่อยค่อยคิดเถิดนะ..เพื่อน
เพียงอยากเตือน..ด้วยสติที่จะเอ่ย
สติมาปัญญาเกิดไม่เก่าเลย
ล้วนเฉลยทางสว่างกระจ่างใจ

เอนกายพักใจเถิดนะ..
ปลดภาระ..ปล่อยวาง..ลงจากไหล่
ในโลกกว้างระยะทางนั้นแสนไกล
เก็บแรงไว้เพื่อไต่…บันไดดาว

เพื่อนคนนี้อยู่นี่ตลอด
มีอ้อมกอดกุมมือให้คลายหนาว
พร้อมจะรับฟังเพื่อนทุกเรื่องราว
เพียงบอกกล่าว..ปวดร้าวในเรื่องใด

สายสัมพันธ์..นั้นคือเพื่อน
ไม่ลบเลือนลาลับดับสิ้นได้
แม้นเดือนดับดาวสิ้นแผ่นดินไป
สานสายใย..ย้ำเตือน..เราเพื่อนกัน

(http://fotocache02.stormap.sapo.pt/fotostore02/fotos//a5/ce/f7/4380498_WtTLT.jpeg)

(http://www.gifzona2.narod.ru/i/flower/047.gif)

โลกสอนมนุษย์ว่า
ทุกสิ่ง​ต้องมีการเปลี่ยนแปลง
​แต่โลกก็กลับสอนให้มนุษย์ผูกพัน
จง​พร้อม​ที่รับการเปลี่ยนแปลง
​แต่อย่าปล่อยให้คุณค่าของคุณหลุดลอยจาก​ไป

จงมองอะไร​ให้มีสองด้านเสมอ
มีกลาวงวัน ก็​ต้องมีกลางคืน
​เมื่อมีสุข ก็ย่อม​จะหนี​ความทุกข์​ไปไม่พ้น
ไม่มี​ใคร​จะสุข​ได้อย่างเดียว
​และไม่มี​ใคร​จะทุกข์ตลอด​ไป​ได้เช่นกัน

มีพบ ก็​ต้องมีจาก
มีรัก ก็​ต้องมีเลิกลา
ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น​
​จะมามัวนั่งเศร้ากัน​ไปใย
เพียงแค่เรามีรอยยิ้มในหัวใจ
โลกกลม ๆ​ ใบนี้ก็เปลี่ยน​ไปแล้ว​

​ความเงียบก็​เป็นคำตอบ​ที่ดี​ที่สุด
ทำใจให้เรายอมรับคนอื่น
เข้าใจคน​ที่แตกต่าง​ไปจากเรา
​เพราะในบางครั้ง..เรายัง​เป็นแบบ​ที่​ใครๆ ​เป็นไม่​ได้เลย!

ในวันนี้ .. ก่อนเรา​จะทำ​ความรู้จัก​กับเพื่อนใหม่
สำรวจตัวเองก่อนว่า ในช่วงเวลา​ที่ผ่านมา...​
" เราทำ​ใคร..หล่นหาย​ไปจากชีวิตหรือเปล่า ?"

(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/25241.gif)

(http://www.book530.com/oilpaintingpic/Landscape/pic2/b/Landscape-0266.jpg)

บนรอยทางที่ว่างเปล่า

ท่ามกลางความเงียบเหงานั้น

เดียวดายใต้เงาตะวัน

เก็บเกี่ยวแสงจันทร์ยามค่ำคืน…

ก้าวย่างบนทางเจ็บปวด

ร้าวรวดอย่างไรใจฝืน

จำทนหนทางกล้ำกลืน

ด้วยยิ้มระรื่น...ชื่นน้ำตา...แต่สุขใจ...

(http://photos3.hi5.com/0119/774/102/.l68Xb774102-02.jpg)

(http://photos2.hi5.com/0090/997/845/8EjQ1r997845-02.jpg)

(http://thummada.com/php_upload2/Couple.jpg)

(http://board.palungjit.com/attachment.php?attachmentid=292658&stc=1&d=1205320014)

(http://dl4.glitter-graphics.net/pub/994/994424o2y9yrk9ec.gif)

(http://i17.tinypic.com/4kkxjl5.jpg)

(http://i19.tinypic.com/4qnudyr.jpg)

นำภาพประกอบมาฝากน้องขม..ค่ะ

(http://3.bp.blogspot.com/_XdE_RnSGZMs/SEXRGOD_6NI/AAAAAAAABjc/wEKnh29rC30/s320/donald%2Bzolan%2B1.jpg)

การเป็นผู้ใหญ่ มันไม่ง่ายเลย
มันไม่คุ้นไม่เคย ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ
ไม่มีเวลาเหลือ ไว้ฟังไว้คิดถึงใคร
โตแล้ว ต้องทำอย่างไร

เมื่อนาฬิกาในชีวิตหมุนเร็วกว่าใจ
จนตัวเราเองอาจหล่นหาย
เมื่อเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในใจ เขาไปไหน
ทำไมวันนี้เขาหายไปจากเรา

จะต้องถอนใจ อีกสักเท่าไร
โลกแห่งความเป็นจริง ไม่เคยเป็นอย่างใจ
วันและคืนเปลี่ยนหมุน ให้เราวิ่งตามเรื่อยไป
โตแล้ว ทุกอย่างเปลี่ยนไป

ขอพื้นที่เล็กๆให้ยังเป็นเด็กอยู่ได้ไหม
ไม่ว่านานเท่าไร ก็ไม่เปลี่ยนไปได้หรือเปล่า
ให้ความสดใส ยังอยู่กับเรา อย่าให้ใครเขามาแย่งไป

แค่เพียงอยาก ขอพื้นที่เล็กๆ นี้ยังเป็นเด็กไปนานๆ
ให้เรายังได้ฝัน ให้เรายังยิ้มได้
โลกแห่งความจริง มันจะดีหรือร้าย
เก็บความเป็นเด็กในหัวใจ...เอาไว้

ตรงขอบฟ้านั้น มีรุ้งพาดผ่าน
เมื่อความจริงความฝันได้มาบรรจบกัน
ที่ดินแดนแห่งนั้น เด็กน้อยคนหนึ่งกับฉัน
จูงมือเดินไปด้วยกัน

(http://i1006.photobucket.com/albums/af188/pannanya/Zolan-Donald-SummerThunder.jpg)

กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้

หอมสดใสอบอวลช่างชวนฝัน

ดอกเบ่งบานปานดาวพราวนับพัน

กลีบดอกนั้นโดดเด่นเช่นนภา…

(http://www.design-warez.ru/uploads/posts/2009-09/1254046181_411103.gif)

กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้

สวยสดใสอบอวลชวนค้นหา

โอนเอนอ่อนร่อนรัดลมพัดพา

สุขอุราน่ามองเมื่อต้องลม…

(http://blestiashki.narod.ru/images/File032.gif)

กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้

ผ่านวันคืนร่วงไปให้ขื่นขม

ไม่ไหวอ่อนซ่อนกายในสายลม

คงระบมร้าวรานกาลเวลา…

(http://img1.liveinternet.ru/images/attach/c/0//47/970/47970254_8f7591330c5c.jpg)

กาลครั้งหนึ่งเจ้าดอกไม้

จากลาไกลห่างเหินเกินค้นหา

กลีบสดใสเคยกรุ่นไม่คุ้นตา

เพียงค้นหาความว่างเปล่าที่เฝ้าคอย

(http://poem.com.ua/data/upimages/love_15.jpg)

เดียวดายกลางสายลม
ขื่นขมอารมณ์เหงา โดดเดี่ยวเปลี่ยวเปล่า
แค่เงาข้างกาย…

โหยหาสับสน วกวนอ่อนไหว
เพ้อพร่ำร่ำไป รอใครสักคน…

ห่อเหี่ยวจิตใจ ท่ามกลางสายฝน
ในห้วงทุกข์ทน หมองหม่นจนชิน

(http://tinypic.com/246mmvp.jpg)

“ หนึ่งนาทีที่หลับใหล “

ทุกก้าวของกระแสที่แปรเปลี่ยน เวลาเวียนหมุนรอบไม่หมอบนิ่ง
วันเดือนผันตามกาลนั้นเรื่องจริง วัฏจักรทุกสิ่งอิงธรรมดา

หนึ่งนาทีหลับไปใช่หยุดคิด ยังมีหมื่นชีวิตแสวงหา
ต่างแข่งขันหมั่นกู้สู้ชะตากับกรอบกาลเวลาท้าให้เดิน

หนึ่งนาทีที่ใจได้พักผ่อน สิ่งแน่นอนกร่อนกิ่วดูผิวเผิน
โลกรออยู่ผู้กล้าท้าเผชิญ ไม่หลงเพลินหลับใหลในนาที

หนึ่งนาทีที่หลับขยับฝัน คิดเกิดพลันล้านตื่นไกลหมื่นลี้
กระแสเดียวเทียวเปิดบังเกิดมี บงการชี้จิตเพลินเดินทางไป

หนึ่งนาทีที่หลับกับกาลเปลี่ยน เรามุ่งเพียรเรียนรู้ดูสิ่งไหน
หรือหนึ่งวินาทีที่หัวใจ ของคนเรายาวไกลไม่เหมือนกัน

หนึ่งนาทีที่ฉันนั้นลืมตื่น สิ่งใดอื่นแปรไปไกลเกินฝัน
วิ่งตามโลกโยกเปลี่ยนเวียนไม่ทัน เพียงหลับนั่นในนิทราแค่นาที

masapaer.

(http://www.hawanaajd.com/backgd/data/media/2/children_1.jpg)

(http://www.floatingbed.com/images/Outdoor-beds/Sophia400.jpg)

ขอบคุณนะคะ...

สายลมถั่งโถมกระแสเกรี้ยวกราด
บริสุทธิ์แห่งใจไหวสะท้าน
ความอบอุ่นจากแสงตะวันเคลื่อนผ่านอย่างเฉยเมย
ความเดียวดายโอบอุ้มจิตไว้

ท่ามกลางหุบห้วงน้ำค้าง-น้ำตาอันเหน็บหนาว
ทุกก้าวย่างแห่งตะวันแลจันทรา
ขับเคลื่อนผ่านกาลเวลาความโหดร้ายรุมเร้า
ในปรารถนาแห่งธรรมอย่างมิรู้สิ้น

(http://img29.imageshack.us/img29/482/97990714.jpg)

(http://img174.imageshack.us/img174/5089/originals7heartsey4.jpg)
เรามีเราค่ะ..


สายลมถั่งโถมกระแสเกรี้ยวกราด
บริสุทธิ์แห่งใจไหวสะท้าน
ความอบอุ่นจากแสงตะวันเคลื่อนผ่านอย่างเฉยเมย
ความเดียวดายโอบอุ้มจิตไว้

ท่ามกลางหุบห้วงน้ำค้าง-น้ำตาอันเหน็บหนาว
ทุกก้าวย่างแห่งตะวันแลจันทรา
ขับเคลื่อนผ่านกาลเวลาความโหดร้ายรุมเร้า
ในปรารถนาแห่งธรรมอย่างมิรู้สิ้น


ชอบจัง! ขอบคุณน้องขมค่ะ.. น๊า...

(http://www.gifzona2.narod.ru/i/flower/049.gif)

กลิ่นหอมเจ้ามิเคยระเหยหาย  ยังหอมอยู่มิวาย หอมเสมอ
หอมความรักหอมเอยเคยหอมเธอ  หอมนำเพ้อ ก็โหยไห้ไหลน้ำตา

หอมรอยยิ้มของเจ้ายังเย้ายวน  ยังหอมหวนในความปรารถนา
หอมมิเคยจืดจางหอมร้างรา  หอมยังกรุ่นผกาหอมตระการ

ยังหอมอยู่มิรู้หายมิคลายหอม  หอมดอกไม้เคยดอมหอมน้ำหวาน
หอมหัวใจกลิ่นย่อมหอมประทาน  ให้หอมรักบริบาลวันเดือนปี

จะหอมอยู่อย่างนี้หอมนิรันดร์  ให้รู้สึกหอมกันหอมนั้นถี่
หอมจรุงหัวใจหอมใยดี  ให้หอมนี้หอมเตือนมิเลือนจาง

ว่ารักเรายังหอมตลอดไป  ยังหอมอยู่ในใจหอมไม่สร่าง
มิได้หอมระเหิดหายหอมวายวาง  จะหอมอยู่ระหว่างกันและกัน

ยิ่งคิดถึงความหอมก็ยิ่งหอม  แม้ความเหงาห้อมล้อมหอมเพียงฝัน
เพียงเพ้อผ่านน้ำตาหอมรำพัน  สูดจมูกหอมนั้น...ก็อันตรธาน

ยิ่งคิดถึงความหอมยิ่งจางหาย ก่อนเคยหอมกลับกลายไม่หอมหวาน
หัวใจเอยหอมหนอช่างทรมาน ใจจะขาดปิ้มปานจะปางตาย

ห่อนเคยมีหอมใดเท่าหอมเจ้า  ซึ่งหอมเย็น หอมเช้าหอมยามสาย
เคยได้หอมแก้มเจ้าหอมเร้ากาย  หอมยังตรึงอยู่ภายในภวังค์

หอมเจ้าเอยมิเคยระเหยหอม  คิดถึงเจ้าก็ตรอมแต่ความหลัง
ก็แต่ตรมหัวใจไร้พลัง  ได้แต่หลังน้ำตาร้องอาลัย

เพียงแต่หวังวาดคิดอธิษฐาน  หอมของเจ้าจะลอยผ่านสายลมใส
มาประทังความหวังกำลังใจ  ให้ชีวิตมิขาดไร้หอมในรัก

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:gRgFuIAHLbooHM:http://www.albarz.net/vb/up/2586_1219505975.jpg&t=1)

http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php.. (http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php..)ผมชื่อโจ้

ตราบใดศรัทธายังไม่สิ้น แสงแห่งธรรมย่อมประจักษ์
แม้บางวันฝันชื่น หรือบางคืนเฝ้าฝันร้าย
ชีวิตจักสดใส ทุกข์ไปใย ยิ้มระรื่นโลมเล้า..คลายเศร้าใจ

(http://yamiejung24.webs.com/photos/AA6/36.jpg)

(http://img72.imageshack.us/img72/795/kissthepainbyprincessofcy4.jpg)

วันเหงาๆ ฟ้างามๆ
ภูเขาจะถามสายน้ำว่าอะไร
สงสัยในบางที

บทสนทนาคงดำเนินไปในความสงัดเงียบ
แต่อาจมีนกน้อยบินจากภูเขาลงมาที่ข้างหู
เพื่อกระซิบบอกข้อความสั้นๆ

ว่า...

เงาสะท้อนภูเขายังสั่นไหวยามสายน้ำกระเพื่อม
ต้นไม้ไหวเอนเมื่อต้องลมก็ฉายชัดในเงาน้ำ
ที่จะแห้งเหือดลงเมื่อไร้อ้อมกอดสีเขียวของภูเขา

มันยังมีท่วงทำนองหลากชั้นเกินจะเรียนรู้
ที่สรรพชีวิตร่วมขับขานและร่ายรำไปพร้อมกัน
บ้างเร็ว บ้างช้า บ้างสั่นระรัว บ้างสงบนิ่ง

แต่ทว่า...

บทสนทนาแห่งธรรมชาติ
ใช้หูฟังไม่ได้ยิน ใช้ตามองมองไม่เห็น
ใช้ใจสัมผัสแล้วความรู้สึกจะเด่นชัด

ฟังสิฟัง มองสิมอง
ใช้ใจฟัง ใช้ใจมอง
และเมื่อนั้น ภาพเช่นนี้...
ก็จะกลายเป็นภาพของสายใยแห่งชีวิต
ที่ถักทอสอดประสานกันอย่างงดงามสมบูรณ์

และภาพตรงหน้าจะสวยยิ่งขึ้น เมื่อเธอตระหนักว่า...
เธอเองก็เป็นส่วนหนึ่งในโยงใยแห่งชีวิตเช่นกัน

แล้วฉับพลันนั้น คำถามก็จะสว่างไสวไปด้วยคำตอบ...

โดย..gluhp

(http://www.charming-land.com/wp-content/uploads/2009/01/12line18oc1.gif)

(http://diary.yenta4.com/diary_folder/88917/88917_uploaded/alone.jpg)

บทสนทนาแห่งธรรมชาติ
ใช้หูฟังไม่ได้ยิน ใช้ตามองมองไม่เห็น
ใช้ใจสัมผัสแล้วความรู้สึกจะเด่นชัด


ขอบคุณนะคะ...

ดั่งพันธนาการแห่งสวนดอกไม้
คมหนามเหล่านั้นเริงร่าอย่างปราโมทย์ท่ามกลางสวนใจ
ที่โอบรัดดวงใจให้ไร้เสรีภาพและบาดเจ็บจากริ้วรอยร้าวราน
หยาดเลือดและหยาดน้ำตาเป็นเครื่องสักการะ
ด้วยหวังว่า...
สักวันดอกไม้จะคลี่กลีบตระการ
แม้ดวงใจจะสะท้านด้วยความทรมานจากการฝังคมของเรียวหนาม
เป็นของขวัญจากกาลเวลา เป็นสิ่งที่มีค่าและน่าจดจำ

(http://www.decorreport.com/images/th/13807.jpg)

(:88:)  (:88:)  (:88:)

แท้จริงแล้ว
ตัวตนของเราถูกคุกคามด้วยกรอบของสังคม ที่ตีค่าเพียงภายนอก
ความปวดร้าวในความนิ่งงัน สันติภาพที่ฉาบทา
ปรากฎเพียงความงดงามที่ธรรมชาติซ่อนเร้นไว้
เพื่อรักษาตัวตนของตนเองไว้อย่างเงียบๆ

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/688/37688/images/poo1.jpg)

กงล้อแห่งกาลเวลาได้ผันอดีตมาสู่ปัจจุบัน
แต่ก็ยังเฝ้าหวังว่า...
สักวันหนึ่ง กลีบดอกอันละมุน
จะช่วยลูบไล้ปลอบโยนบาดแผลร้ายกาจเหล่านั้น
ด้วยกระแสแห่งธรรม.

แม่มณี.

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/337/23337/images/artexhbithion1/DSC02882.jpg)

แมกไม้เอนไหวพลิ้ว
อาจปลิดปลิวสุดแรงคว้าพริบหายในสายตา
หมดแรงล้าจะคว้าทันหมองนักยิ่งรักร้าว
น้ำตาพราวจากคราวนั้นหม่นไหม้ไร้ชีวัน
ภาพเงาฝันก็โค้งรับเรียวรุ้งโอบฟ้าไว้
ถึงแม้ใครที่ใหลหลงกล้ำกลืนหรือยืนยง
จึงปลดปลงลงได้ในไม่นาน..

(http://fwmail.teenee.com/etc/img0/m43257.jpg)

(http://www.bloggang.com/data/pecharin/picture/1240654287.jpg)

อย่าโกรธเกรี้ยวเกรี้ยวโกรธพิโรธเรื่อง ในข้อเคืองเคืองข้อไม่พอผล
อย่าร้ารานรานร้าตรองท่ายล ดูเล่ห์กลกลเล่ห์คะเนใน

เช่นตีวัววัวตีให้เจ็บเปล่า อย่าร้อนเร้าเร้าร้อนไปก่อนไข้
จงตรองตรึกตรึกตรองให้ต้องใจ จะด่วนได้ได้ด่วนไม่ควรการ

ไม่ควรที่ที่ควรสงวนงด พึงออมอดอดออมถ่อมสมาน
คิดเผื่อเลือกเลือกเผื่อไว้ให้วิจารณ์ อย่ารอนราญราญรอนจงผ่อนตรอง

แม่มณี.

เมื่อน้ำค้างหยดหล่นบนดอกไม้
ลมรำเพยระเหยหายเมื่อใกล้สาง
กับชีวิตวันนี้ที่บอบบาง
เหมือนน้ำค้างระเหยหายด้วยสายลม

สนธิกาญจน์ กาญจนาสน์

(http://www.boonthavorn.com/lib/product/phpThumbL.php?src=../../cms/data/products/floorwall/thumbnail/l/20685.jpg)

ลมดึกกรรโชกสายสัมพันธ์ หอบพัดพาความตายให้รู้จัก
ผ่านซีกมุมงดงามของความรัก หยาดน้ำตาทายทักอย่างเข้าใจ

ลมดึกกรรโชกสายลมพัดพา เพียงความตายนั้นมาถึง
ซีกโลกอันโสภาอันตราตรึง ชีวิตงามช่วงหนึ่งใคร่มอบวาง

เหมือนเก่าก่อนที่เคยรู้จักยิ้มทายทัก เงาโศกโลกอ้างว้าง
ก่อนวิญญาณจะระเหินเดินทางผ่าน สายลมบางเบา"ช่างเหงาจัง"

ลานเทวา

(http://www.bloggang.com/data/srisurang/picture/1183261502.jpg)

รอยยิ้มอันเย็นชา ปรารถนาแด่โดยระโหยไห้
เกลื่อนกลบสบโอกาสฝากอาลัย บอกวัฏฏะเป็นไปอยู่เช่นนั้น

แล้วโลกก็รู้สึกไปจนถึงรากลึกแห่งความฝัน
เราแค่เพียงผ่านมาพบกัน ความพลัดพรากยืนยันปรากฏกาล

อย่ากระนั้นเลย สิ่งที่เชยชื่นชมรู้ขมหวาน
หรืออาจเก็บชื่นฤดูดอกไม้บาน มาตระการกล่อมย้ำห้วงรำพึง

ลานเทวา

(http://www.gmwebsite.com/upload/kawethai.com/webboard/%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3...jpg)

เพลาโพล้เพล้ว้าเหว่เหงา ถวิลเงาเช้าตรู่อันสูงศักดิ์
ทุกสิ่งสิ้นหายเสียดายนัก ใครเขาจักเห็นจิตอนิจจา
รัตติกาลทรมานด้วยพิษฝัน รวีวันหวังเปล่าไร้วาสนา
จะมืดมิดชีวิตอยู่อัตตา ประดุจว่าขุมนรกหมกใจ

อังคาร กัลยาณพงศ์
(http://porasit.exteen.com/images/in.jpg)

อย่าโศกอย่าเศร้า เปล่าเจ้าจะสยุมพรไฉน
สนธยาย่อมค่ำลงรำไร ห่วงหวงอรุโณทัยไว้ป่วยการ
เปรียบแก้วตาดุจฟ้าอุษาโยค โชคดีชีวีมีมหาศาล
เล่ห์กลสนธยากาลนาน อนธการกรรมมืดจืดชืดรัก

อังคาร กัลยาณพงศ์
(http://images.wx216.com/images/2006-11-28/1164674752099.jpg)

(http://kbusociety.eduzones.com/th/wp-content/uploads/2010/06/39.jpg)

อุษาโยคสุโนกเจื่อยแจ้ว วิเวกหวาน
สาหร่ายโสนบัวบาน ช่อช้อย
นานาป่าสุคันธมาลย์ หอมชื่น ใจเอย
รีรี่กาลจักรคล้อย ครู่ม้วยเสมอฝัน

อังคาร กัลยาณพงษ์
(http://i617.photobucket.com/albums/tt258/auddy228/1200642942.jpg)

ทุรโยชน์ถวิลว่ายเวิ้ง ภวังค์สวรรค์
สุหร่ายพรายดาวพลัน พร่างพร้อย
มุหมายเพ่งพิภพขวัญ อนันตค่า
ดูข้าตัวเจ้าน้อย หิ่งห้อยอย่าผยอง

อังคาร กัลยาณพงษ์
(http://www.boonthavorn.com/lib/product/phpThumbL.php?src=../../cms/data/products/floorwall/thumbnail/l/73003.jpg)

โกกิลาเหินสู่ฟ้า ดาวดึงส์
วาหนึ่งจักถลาถึง เทพเจ้า
ปาริชาติชื่นหอมจึง ระลึกลิ่ว
เปิดแหล่งปรโลกเศร้า ร่วงด้าวดับขันธ์

อังคาร กัลยาณพงษ์
(http://fwmail.teenee.com/etc/img7/m66520.jpg)

เพลงพลิ้วหวิวหวามมาตามเตือน  
สามสายซอล้อรื่นตื่นอารมณ์ แนบนิ้วพรมแผ่วพร่ำร่ำอาลัย  
ทอดคันสีหรี่เสียงเพียงใจขาด พิศหรือผาดเพ่งพรั่นก็หวั่นไหว
ขนตางอนช้อนตาขลับจับแสงไฟ เหมือนล้อให้ดาวดับลับแสงเดือน

(http://i95.photobucket.com/albums/l145/Rachel-Viar/Wannakadee/6f3c3d97.jpg)
(http://www.roietphotoclub.com/uploads/monthly_08_2010/post-81-1282288970.jpg)

อนิจจาชะตาไซร้ กระไรช่างจะขื่นขม
มณีแท้มิทิ้งคม มนุษย์หรือจะยอมจน
ผิสบอุปสรรคไซร้ มนุษย์ใคร่จะล่วงพ้น
ประสงค์ใดจะได้ดล ดำรงอารยธรรมผอง

ครูเทพ

(http://nanagarden.com/Picture/Product/400/119945.jpg)

มาลัยเสน่หา
โดย สุจิตต์ วงษ์เทศ

จะขอเส้นเกศามาแทนไหม เจ้าคงไม่หลงเสน่ห์เส้นเกศา
หอมกระแจะแตะกลิ่นประทิ่นทา เพื่อนึกหน้าผมหอมเมื่อดอมดม

แม่ผมปอยปล่อยปลายคล้ายพู่หงส์ ดูเครื่องทรงสดใสสไบห่ม
มาลัยรักจักน้อมถนอมชม ขอเพียงผมเส้นน้อยร้อยมาลัย

จะเชิญแก้วแพรวกล้ามาร้อยแก้ว ครั้นตรองแล้วก็มิกล้าพูดจาได้
อันกลิ่นหอมจอมขวัญทุกวันไป เป็นจอมใจจรุงรสจึงจดจำ

โอ้แก้วเจ้าพราวพริ้งยิ่งแก้วต้น ประกายกลมณีแท้ที่แก่ก่ำ
หวาดว่าแก้วชูกิ่งยิ่งถ้อยคำ แต่ร่ำร่ำร้อยแก้วไม่แล้วกัน

สวาทวาดมาดหมายสายสวาท ยังมิอาจซาบซึ้งถึงสวรรค์
ศักดิ์เจ้าจอมหม่อมห้ามจึงคร้ามครัน ถึงกระนั้นไพร่ฟ้าก็กล้าพอ

แก้วเสน่ห์เกศาถ้ามิให้ ตามแต่ใจจักจำไม่ซ้ำขอ
เถอะจะหามาลัยกรองมาคล้องคอ ซึ่งเหมือนสร้อยพระศอนรกานต์

(http://www.nanagarden.com/Picture/Product/400/109006.jpg)

ขออำลานิรันดร์
ขอบคุณสายสัมพันธ์ที่ทอถักภิรมย์รื่นแห่งคืนวันช่างสั้นนัก
แต่ก็ยินดีที่รู้จักก่อนจากลา
คงไม่มีอะไรจะมอบ
ไม่มีแม้คำตอบที่ปรารถนา
ลบเลือนความว่างเปล่าของน้ำตา
ขอแย้มรอยยิ้มอีกครา...เย้ยความตาย.....

ลานเทวา

(http://paweenrat.files.wordpress.com/2009/12/moonlove.jpg?w=450&h=299)

(:6:) (:6:) (:6:) (:6:)

เวิ้งวาดน้ำคำพร่ำหา
ดั่งว่ารังเกียจเดียดฉันท์
ตัดพ้อล้อคำรำพัน
ลาลับแสงแห่งตะวัน กันหรือไร..

(http://img338.imageshack.us/img338/2526/whyiloveyoun.jpg)

โดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงา
ความเศร้ารุมเร้าหวั่นไหว
นั่งนิ่งเดียวดายไร้ใคร
ปลอบโยนห่วงใยใต้เงาไม้.....

(http://www.taksilanakhon.com/images/awb_image2892554143331.jpg)

แผ่วเพลงรักเอื้อนพ้อล้อคำหวาน เจียนจะลานใจลงเพราะหลงใหล
ทุกภาพพจน์รสถ้อยร้อยฤทัย แทบคว้าไขว่ไหวหวามตามรำพัน
เคลิ้มคลับคล้ายสายสุดามาแผ่วแผ่ว กรีดเสียงแก้วกลึงกลอนกล่อมสวรรค์
เพียบพิมานม่านมุ่นละมุนจันทร์ แม้ใกล้กันก็เหมือนไกลให้ระทม

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTFzs66QUbjqLKSKEh-171C5So2dgT42nF12kp4GK6SBfpJuTysS2Qfpo7ilg)

ขอกลอนดลมนตร์ผ่านละหานห้วย พระพายช่วยพัดพลิ้วละลิ่วไหว
สกุลเกริ่นลำนำนี้ระรี่ไกล สู่ห้องใจเธอแม้นแทนดนตรี
กระซิบสั่งกวีวากย์ฝังฝากจิต ว่ามิ่งมิตรห่วงใยไม่แหนงหนี
หากไม่เลือนเพื่อนใจเคยไยดี เธอจงมีจิตชื่นคิดคืนมา

(http://img29.imageshack.us/img29/482/97990714.jpg)

มาลัยร้อยรอยช้ำย้ำให้ซึ้ง บุปผาพึงเผือดเฉาเศร้าโศกสิง
มาลัยพจน์บทกวีที่อ้างอิง ยืนยงยิ่งยิ่งมาลัยใดจะปาน
มาลัยรักสลักเสลาเราแนบหมอน ในยามนอนมนัสนันท์ด้วยฝันหวาน
มาลัยพจน์บทกวีมีวิญญาณ คือกังวานชีวิตสถิตทรวง

(http://www.bloggang.com/data/yyswim/picture/1234674688.jpg)

สืบสายธารกาลสมัยห่างไกลพ้น ชีพผจญเศิกสรรพ์สุดผันผวน
คำกังวานขานกวีที่ขับครวญ คงอบอวลอมรรตัยไปนิรันดร์

(http://www.pixpros.net/forums/attachment.php?attachmentid=228325&stc=1&d=1250849160)

ยามมืดมนพ้นเนตรสังเกตเห็น แสงงามเด่นสว่างแดนแสนเฉิดฉัน
คือดวงไฟใสสว่างดังกลางวัน เป็นมิ่งขวัญฉัตรชัยให้ชีวิต
ยามภพงามอร่ามตาประชาชื่น กังวานรื่นลำนำคำลิขิต
ดุจบัณเฑาะว์เสนาะโสตปราโมทย์มิตร ภาพโสภิตความฝันอันเป็นจริง

(http://www.uppices.com/images/28586852629760105728.jpg)

ชีวิตที่เหลือ..ขอเป็นเช่นอุษาฟ้ารุ่งสาง ลบเลือนรางผืนไผทผ่องไพศาล
ชีวิตที่เหลือ..ขอเป็นเช่นพิณรินกังวาน ยามชีพผ่านมหันตภัยใดใดเทอญ

(http://www.bloggang.com/data/g/gamnang-norway/picture/1273932057.jpg)

ฤดูคิมหันต์ สาวโฉมสวรรค์เจ้าสูญหาย
ร้อนรนสกนธ์กาย ชายนั่งนอนห่อนฤาเย็น ฯ

ฤดูสุริยเดชร้อน โลกา
โฉมสวรรค์พรรณโสภา พี่แคล้ว
เรียมร้อนอรกายา ชลแช่
นอนนั่งคลั่งคลึงแก้ว ก่ายรื้อฤาเย็น ฯ

เจ้าฟ้ากุ้ง

(http://www.boonthavorn.com/lib/product/phpThumbL.php?src=../../cms/data/products/floorwall/thumbnail/l/1019368.jpg)

ฤดูวัสสันต์ เนื้อนวลจันทร์พัญเอิญสูญ
ไม่สุขทุกอาดูร พูลเพิ่มคร่ำน้ำตาฝน ฯ

ฤดูสารทพร้อม พรรสันต์
นึกเนื่องเนื้อนวลจันทร์ พี่เหล้า
ไม่สุขทุกข์เนืองนันต์ นองเนตร
พูลเพิ่มเติมทุกข์เร้า คร่ำน้ำตาฝน ฯ

เจ้าฟ้ากุ้ง

(http://3.bp.blogspot.com/_gS-7JPhg_YA/SxIgWoqgqDI/AAAAAAAAAA4/Ie4_pqgC3hg/s1600/index.jpg)

ฤดูเหมันต์ เนื้อกลิ่นจันทน์อันหอมรวย
น้ำค้างว่างลมช่วยด้วย ไกลสมรที่นอนเย็น ฯ

ฤดูลมว่าวเหิน หาวติดบน
เกรี้ยงกลิ่นจันทน์นฤมล เฟื่องฟุ้ง
น้ำค้างว่างลมทน ฤารอด
ใคร่กอดค่ำจนรุ่ง อุ่นเนื้อเสมอสมร ฯ

เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ๗

(http://www.sahavicha.com/UserFiles/Image/0(59).jpg)

สงสารรักนางงาม สามฤดูอยู่โหยหา
รูปเอี่ยมของเรียมอา คลาคลาศเจ้าเศร้าอกตรม ฯ

สงสารการพรากแก้ว หัทยา
สามฤดูโหยหา คู่เคล้า
สนิทเรียมเอี่ยมเอกา ยายิ่ง
สุดสวาทคลาศคลาเจ้า อกว้างเกรียมตรม ฯ

เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ๗

(http://bbznet.pukpik.com/images/upload2/chomtong/UHbD20090425105633.jpg)

(http://www.kathiyavad.com/scraps/scrapsimg/Hug009.gif)
(http://www.kathiyavad.com/scraps/scrapsimg/divider39.gif)
(http://www.kathiyavad.com/scraps/scrapsimg/Hug017.gif)

โอ้... หัวใจคนไกลบ้าน
ฝากลมแผ่วผ่านเอารักไปส่ง
ไปโอบกอดต้นไม้ทุกต้นที่คง
โอบกอดที่เหลือหลง จากชีวิตคนไกล

โอ้ ... หัวใจคนไกลบ้าน
ปีหนึ่งก็นาน นานเสียฉันหวั่น
แล้วต้องผ่านกี่ปีแล้วต้องผ่านกี่วัน
แหละคือนิรันดร์ - แห่งความทุกข์ในใจ

กวี..กวิสรา

(http://e1.s1sf.com/df/0/ui/post/2012/05/23/2/b/1727a2efc300a162c09313d28c198a77.jpg)

ชั่วขณะ...
เราหล่อหลอมลมหายใจไว้ด้วยกันยามเรานิ่ง
ขณะเราฟังกันและกันพูด ผ่านความเงียบว้าง
ขณะเราสัมผัสกัน ผ่านฤดูกาล
เรามอบภาพฝันของชีวิตไว้แด่กัน
ให้ตระหนักสักเล็กน้อยว่า
หากทุ่งฝันแห่งความเงียบว้างไม่มีจริง
ชีวิตมันช่างโดดเดี่ยวไร้ความหมาย
แต่หากทุ่งฝันแห่งความเงียบว้างปรากฎ
เราคือผู้โดดเดี่ยวที่ทรนงเพียงใด
หลังจากที่เรา..สละลมหายใจในชีวิตเดียวของเรา
มอบแด่ทุ่งฝัน...นิรันดร์

กวี..กวิสรา
ภาพ..paintings
(http://www.gifzona.com/i/masters/vnmoh/01.gif)

 (:4:) (:4:) (:4:) (:4:)

 (:6:) (:6:) (:6:) (:6:) (:6:)

เหม่อมองอยู่หลังบานประตู
คอยเฝ้าดูทั้งที่ไม่มีข่าว
การจากไกลจนเหมือนไร้เรื่องราว
แต่ก็สุขใจทุกคราว ที่คิดถึง

ฟังสิเสียงหัวใจในความเหงา
พร่ำบอกเล่าความห่วงใย ใครคนหนึ่ง
รัก ยังรักทุกถ้อยย้ำ ทุกคำนึง
รัก ยังรักตราตรึง ทุกห้วงใจ

ภาพรอยยิ้มที่มักคุ้น
ยังอวลพบอบอุ่น เหมือนชิดใกล้
ถึงความจริงจะอ้างว้าง จะห่างไกล
บนรอยทางสิ้นไร้ ทางหวนคืน

"ด้วย... ความคิดถึง....!"

โดยคำ ลานเทวา

(http://www.kasemrad-saraburi.com/upload/image/081031pic%5B1%5D.jpg)

(http://widget.sanook.com/static_content/full/diy_1/2886/101886/2e2ae81fae827841c698cc62b1f6a32b_1216275808.gif)

คำตอบ...บางอย่าง

ก็คือ..สิ่งที่รกร้างร้างในหัวใจ

ยามไร้ซึ่งแสงที่กำลังจากจางไปทุกที

มีเพียงแสงเทียนในหัวใจ รำไรแสงน้อยๆ กับจิตใจ

ซึ่งหวั่นไหวโบกบินไปตามความปราถนาที่จะไป

แม้ต้องอยู่เดียวที่เดิมเช่นเคย

เกี่ยวฝัน.(ขม..ค่ะ)

(http://webboardnl.thde.com/picture/12657/1265794027webboardnl.jpg)

รอยยิ้ม
ดอกไม้ริมทาง
หยอกเอินสายลมผ่านแผ่ว
ปลุกอาทรสายใย ผูกพัน ดอกไม้ และสายลม

คนมอซอ ผู้เลอะเลือน
นั่งหวนนับคืนวันแห่งอดีตกาล
สืบสาวสายใยบางสิ่ง
อันความคุ้นเคยได้ทิ้งเอาไว้ให้..นานแล้ว…

ความกลับกลอกแห่งโลกอนาถา
ผลักไสข้า หลงลืม
เลอะเลือน ฟั่นเฟือน……… ?

รอยยิ้มเธอผู้ล่วงผ่านความเดียวดายแห่งเงา...

โดยคำ ลานเทวา

(http://img1.liveinternet.ru/images/attach/c/2//64/238/64238510_listopad.gif)

สรรพสิ่งใช่เพียงพลิก กระดิกนิ้ว
เปลี่ยนรันทดอดหิว ให้อิ่มหนำ
เฝ้าปลอบประโลมร้อยผ่านถ้อยคำ
ดังทายท้าชะตากรรม มิจำนน

สบตาฉันสิ ...
จะบอกเล่ากาลเวลา ของความฝัน
เพราะโลกแลงมงาย คล้ายคล้ายกัน
ชีวิตต่างยืนยัน ทุกเงื่อนงำ

โดยคำ ลานเทวา

(http://img1.liveinternet.ru/images/attach/c/1//63/862/63862135_1284151156_25.gif)

(http://rava.exteen.com/images/1149319988.jpg)

คืนจันทร์เพ็ญเด่นดวงในห้วงหาว
ทอดเงาพราววาวหวามท่ามธารใส
ลอยกระทงส่งสาส์น ณ ลานใจ
จากคนไกลไปถึงหนึ่งดวงมาน

แม่คงคาคราไหลไปถึงเขา
โปรดนำเอาเนาจิตอธิษฐาน
มอบความรักหนักแน่นนานแสนนาน
ทุกห้วงกาลสานใจไม่ลืมกัน

วอนลมพัดซัดส่งกระทงล่อง
แสงเทียนทองส่องสว่างเส้นทางฝัน
ดั่งดาราคราร้างห่างไกลจันทร์
เพียงแรมวันพลันคู่อยู่ฟ้าเดียว

ขออย่าปล่อยคอยเก้อละเมอถึง
สักน้อยหนึ่งคะนึงเพี้ยงแม้เพียงเสี้ยว
มิอยากเป็นเช่นข้าวเฝ้ารอเคียว
กระต่ายเปลี่ยวเหลียวจ้องเฝ้ามองเดือน

โปรดได้ส่งกระทงใจให้ไหลกลับ
อย่าลอยลับดับหายคล้ายตัดเฉือน
ขอไออุ่นกรุ่นกลิ่นถวิลเตือน
ให้เสมือนเดือนเพ็ญเช่นปีกลาย

โอ้จันทร์เพ็ญเห็นไหมใครคนนั้น
กระทงฝันฉันไปคงไม่สาย
โปรดรอท่าราตรีคงมิวาย
น้ำค้างพรายร่ายฝันคืนจันทร์เพ็ญ

ฝากฝัน / ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

(http://webboard.sanook.com/forum/?action=dlattach;topic=3208878.0;attach=876350;image)

ความเหงาไม่ใช่ความโหดร้าย
แต่ถ้าหากเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดยามหว้าเหว่
เธออยู่เดียวดายในหลุมนั้น
มันมีเพียงความเหงา หนาวเหน็บ กับร่างกายที่อ่อนแรง

แต่สิ่งที่โหดร้ายที่สุดในหลุมนี้
ไม่ใช่ความเหงา หนาวเหน็บ หรือความเศร้า
แต่มันคือความทรงจำดีๆ ต่างหาก
ที่คอยดึงเธอไว้ไม่ให้ขึ้นจาก"หลุม"นี้ได้เสียที

(http://i70.photobucket.com/albums/i100/What_love/Ophelia__s_Madness_II__Animated_by_.gif)

(http://www.gifzona2.narod.ru/i/flower/032.gif)

นิรนามแห่งความใคร่
แตกงามยอดบอดใบ้ปรารถนา
กระสันนี้เจ้าได้แต่ใดมา
ค้นถามเถิดกาลเวลา ระอุใด

จากหลุบหลืบคืบศอกผ่านบอกเล่า
การชำเราเหงาโศกในโลกสาม
หวานรอยยิ้มพริ้มสบบัดซบทราม
ครุ่นตะกรามเล่ห์เสน่ห์ร้าย

โดยคำ ลานเทวา
(http://dl9.glitter-graphics.net/pub/56/56769e2b3kmecs1.gif)

เติมใจให้กัน-โจ้ วงพอส (http://www.youtube.com/watch?v=Av211W9B4kE#)
 (:Y:) (:Y:) (:Y:)

(http://www.gifzona2.narod.ru/i/flower/023.gif)

เสียงหัวเราะทั้งน้ำตา
ก็ดังเย้ยความบิ่นบ้าที่มอบให้
หันแลโลกครั้งหนึ่งคิดถึงใคร
รอยอดีตก็เลือนไกลสิ้นเสียแล้ว

ทบทวนย้อนอ่อนไหวในรู้สึก
ก็ล่วงดึกบั้นปลายสายลมแผ่ว
แลวัยวันฝันจางจนร้างแนว
ได้แต่ยิ้มเย้ยแซวชะตากรรม

เงียบเหงาในห้วงทะเลฝัน
ผ่านแผ่วเสียงรำพันแห่งภูผา
ท่ามสายลมโบยโบกโชคชะตา
แพ้ชนะในมรรคาอันเป็นไป

โดยคำ ลานเทวา
(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/810/810890llyzu75ab3.gif)

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/968/46968/blog_entry1/blog/2010-11-21/comment/661617_images/12_1290526729.jpg)

 (:88:)  (:88:)  (:88:)

โลกนี้แสนกว้างใหญ่ให้สับสน
แทรกระคนหม่นเศร้าเคล้าปัญหา

สิ่งที่เห็นอาจเป็นเพียงภาพลวงตา
และจะร้ายยิ่งกว่าหากลวงใจ

เหนื่อยแล้วพักหนักแล้ววางลงครั้งหนึ่ง
มองให้ซึ้งถึงดวงดาวสกาวใส

ที่อยู่หลังหมอกหม่นมัวสลัวไร
เคียงข้างจันทร์อำไพให้ชื่นชม

จะว่าดีหรือร้ายเพราะใจคิด
จะถูกผิดอยู่ที่วางอย่างเหมาะสม

ธรรมดาโลกล้วนชวนอภิรมย์
ก็เพราะคมความคิดพิจารณา

(http://www.gifzona.com/i/good_day/good_day_008.gif)

ละอองแดดแผดเผาโลกผ่าวร้อน
ไม่อาจผ่อนฤดีผ่องจึงหมองไหม้
ร้อนลุกลามรุมเร้า…ครอบเงาไพร
ด้วยห่างไกลหยาดพิรุณเคยหนุนโปรย

สายลมแรงหมุนคว้างที่กลางหาว
แดดผ่าวผ่าวเงียบหาย…เริ่มคลายโหย
เมฆทะมึนครอบเวหาพาฝนโปรย
สายลมโชยความชื่นฉ่ำ…พร่ำสู่ดิน

พร่างพรมเถิด…เพื่อพฤกษาได้พาชื่น
ดอกระรื่นกรุ่นหอมนานสราญถิ่น
หอมดอกปีปที่พร่างพรายสู่พื้นดิน
คลายถวิลของหนึ่งใจ…จากใครนั้น

(http://gifzona.com/i/priroda/14.gif)

**  สังคมออนไลน์  : วัฒนธรรมผสานสายบนปลายนิ้ว  **

จากความคิดใกล้ไกลทั้งใหญ่น้อย
มารัดร้อยสัมพันธ์สร้างสรรค์สมัย
สื่อความหมายภายนอกถึงภายใน
หลอมดวงใจแลกเปลี่ยนรับเรียนรู้

คลี่รอยยิ้มไมตรีจิตมิตรภาพ
ต่างซึมซาบห้วงฤดีชีวีอยู่
สื่อออนไลน์ลัดฟ้าจับตาดู
ผสมผสานเป็นครู เพียงนิ้วคลิ้ก

สิ่งใดดีมีค่าเลือกมารับ
สิ่งใดเลวเปลี่ยนปรับขยับหลีก
ด้วยวิจารณญาณแปรผันพลิก
โรแมนติกพรางลับลวงทุกห้วงจินต์

ทั้งดีชั่วมั่วมาเต็มหน้าจอ
สมองอิ่มปริ่มรอรับไว้สิ้น
ใดสอดคล้องตัณหาพายลยิน
ไม่ถวิล ใดเรื่องราว ว่างเปล่า กลวง

เมื่อวัฒนธรรมปะทะสังสรรค์
บูรณาการกัน ในเหวห้วง
ยากแยกแยะว่าสิ่ง ใด จริง-ลวง
รู้ประยุกต์ทุกยวงที่แย้มเยือน

ไหลผสมกลมกลืนวันคืนค่ำ
ร่องรอยกรรมสุขโศกโลกเสมือน
เสาะความหมายคลายคลี่ผ่านปีเดือน
วัฒนธรรมเคลื่อนผสานสายบนปลายนิ้ว

อณูทิพย์  ธารทอง

(http://tui.gen-y.co.th/wp-content/uploads/2008/08/dreams1.bmp)

(http://ez-host.org/graphics/UploadFile/3984/friendship-cats_.jpg)

(http://krasota-gif.narod.ru/s/flowers/07.gif)

ตรงนี้.....ณ.ที่เก่า
ในร่มเงาเรือนรักเรือนแห่งฝัน
เรือนดอกไม้หอมนานาพันธุ์
เรือนหวานจันทร์ปันรักได้พักใจ

ดูเดียวดายเรือนไม้โบราณร่ำ
ที่ชื่นฉ่ำด้วยธรรมชาติพิสุทธิ์ใส
รายรอบเรือนล้อมด้วยบัวบังใบ
แลลงไปเห็นหมู่มัจฉามาว่ายวน

ยามราตรีได้กลิ่นกรรณิการ์
จำปีจำปากระดังงาอวลลมฝน
ทั้งพุดซ้อนโมกอรชรรสสุคนธ์
ให้กมลละมุนกรุ่นกำจาย

นี่คือเรือนงามใจไกลสับสน
ห่างผู้คนวนว่ายไร้จุดหมาย
กับกิเลสมากมายรอทำลาย
ก่อนจะค่ำยังหมายรอเธอ..ผู้มาเยือน...เสมอ.

(http://www.gifzona.ru/i/spas/107.gif)

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRM7jx-GHeYC49Fb6FQ6VZVd4YHy8DKWk2pMkXRuD-CuZvGlPL2)  (:QS:)   (o0!)   (:QS:)  (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTz2Lw1lXfUfohE4ipJYD0Ig9IzdGWF8BjUGMCselEBk9S9CIDd)


ขอเพียงให้เธอมาเยือน.. ขอเป็นเพื่อนใจ.. ฉันไม่หวังสิ่งใด.. 
ขอเพียงเธออยู่ใกล้.. ช่วยปลอบใจฉัน...
(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQTanvdeaaypur_w4L6AkmXkMeAIC1gr8KM7kUH5Bp-PjET_Umh)(:PING:)   (:SY:)  อิอิ ออดอ้อนสุดๆ เพลงน่ะค่ะ

(http://krasota-gif.com/s/cats/57.gif)

"..น่ า รั ก น ะ เ นี๊ ย .. ค น เ นี้ ย ม า ก ม า ย  (:fall:)

ใ ก ล้ พ อ มั้ ย ค่ ะ .... พี่ แ ป๋ ม .." (^^)

ขอบคุณ..ในไมตรีจิต..ที่ทุกท่านมีให้เสมอมา

(http://krasota-gif.com/23.gif)

บทละครชีวิตที่คิดสร้าง
การแสดงเริ่มเคลื่อนแล้วเลือนราง
ก่อนทุกอย่างร้างมลายจะหายไป
นิ่งมองดูความผันแปรไม่แน่นอน

(วรรณ วริญญา ๒๗ กุมภา ๕๓)

(http://krasota-gif.com/s/cats/87.gif)

แค่!  อยากหยุดพักสักนาทีไม่มีแหล่ง
ความเปลี่ยนแปลงเร็วไวให้ผวา
คลื่นลูกใหม่เกิดก่อรอเวลา
โถมถลาทับกลบจนลบเลือน

(http://img-fotki.yandex.ru/get/5500/bestgifanimation.b/0_54beb_b492bd61_orig)

(http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRJrklFkWbqMNRBh9Whco0BsCfJ2mgaoBXSysjzaOLhr89oqyeY)

 (^^) (^^) (^^) (^^) (^^)

ในความมืดนั้นมีอะไร..?

มีความคิดกลัว...สิ่งที่มองไม่เห็น..?

มีความจริง...ที่คิดถึงใครๆ..เสียจนวุ่นวาย..

(http://img403.imageshack.us/img403/5074/bluenigh1.jpg)

(http://gotoknow.org/file/kulkanit/PICT2260.10.JPG)

ยามกังวลเปรียบดังความมืดมิด
ด้วยดวงจิตสับสนทนไม่ไหว
ยามเจออุปสรรครุมเร้าเศร้าจับใจ
เหมือนอยู่ในวังวนแห่งรัตติกาล

ยามอารมณ์โกรธครอบงำซ้ำเติมเรา
คือเงื้อมเงาแห่งราตรีที่พาดผ่าน
ยามก้าวพลาดล้มลงเมื่อวันวาน
คือบาดแผลร้าวรานในดวงใจ

ขอเธอจงก้าวผ่านรัตติกาล
สามารถสมานรอยแผลอย่าหวั่นไหว
ใช้ปัญญาสำรวมกายและใจ
รุ่งอรุณอยู่ไม่ไกลใจของเรา

ความมืดมนคือบทเรียนสอนใจเรา
แล้วคอยเฝ้าดูแสงสว่างเป็นเป้าหมาย
ราตรีเพียงสิ่งลวงตาพาวุ่นวาย
ขอกลับกลายเป็นรอยยิ้มแห่งรุ่งอรุณ


กุลกนิษฐ์  ใจดี

ความคิดกลัดกลุ้ม...รุมไล่
เหมือนใจลอยไกล...ให้เคว้ง
หมอกมืดบังตา...กลัวเกรง
คอยค่อยระวัง...วางใจ

(http://www.yenta4.com/webboard/upload_images/1238650_5822257.gif)

แว่วหวานกังวานเสนาะเสียงสำเนียงชื่นอารมณ์

หริ่งหริ่งหวีดลอยลมละอองฟุ้งพริ้มพราว

ยามนี้ความหม่นเศร้าก็เลือนหายลับลา

จิตนั้นเคลื่อนคล้อยโบยบินไปตามประสา

จากเคยนึกฝันความผ่องแผ้วอันโสภา

ความหรรษาได้มาเยือนช่างน่าอภิรมย์จริง

หยิบรุ้งมาถักทอ  เป็นสายใจจากขั้วหัวใจ

มอบรักอันแสนอบอุ่นห่มคลุมมิ่งมิตรใกล้ไกล

มอบควมคิดสถิตย์แห่งปัญญาให้เธอผู้แสนดี

บังเกิดความสว่างไสวโลดแล่นไปกลางใจนี้

(http://img6.imageshack.us/img6/8330/1703048525jpg.gif)

หลากสภาพคล้ายพรมเพียงลมพร่าง
ระหว่างทางวาบเธอเคยเจอไหม
เจอความรักถักทอใครต่อใคร
หรือเจอใจกระเจิงแผดเพลิงชัง
.
โลกรอบข้างทางเดินเผชิญหน้า
อาจมายามาอยู่เพียงครู่หยั่ง
แท้ความจริงอิงย้ำห้วงลำพัง
อนิจจังทั้งเพ... กาลเวลา

วัฒนา ธรรมกูร

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/882/8882/images/m23.jpg)

(http://blog.spu.ac.th/home/blog_data/838/838/images/pix/80356609.jpg)

กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ตั้งคำถาม
พยายามโยงนี่ทั้งโยงนั่น
ถามความจริงอิงอ้างระหว่างกัน
ตอบความฝันร่ำฟุ้งสะดุ้งตัว!

กรากเกรียวลมพรมพรูฤดูหนาว
ดอกหญ้าดาววาวแววทั่วแนวผ่าน
เพลงใบไม้หลากมนต์เหมือนหล่นกาล
สดับนานนิ่งทั่วแนวหัวใจ

วัฒนา ธรรมกูร

(http://i.kapook.com/faiiya/28-2-54/aut6.jpg)

..แค่บางครั้ง
ที่รู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยว
เมื่อมองเห็นขอบฟ้าอยู่ไกลโพ้น
อยู่ๆ ก็จุกในลำคอ...ไม่มีแม้เสียงสะอื้นไห้

(http://sl.glitter-graphics.net/pub/2084/2084470v1ylga6w5x.gif)

(http://1.bp.blogspot.com/-Of7V_CvjWdY/TaheXi6i3XI/AAAAAAAAGLU/WeNJkma8DXM/s320/green+nature+falls+images.jpg+%)

บางที..อาจแค่เหงา เห็นเหงา วางเหงา
เป็นกำลังใจให้น้องขม.. นะคะ...

(http://anywhereis.exteen.com/images/072415.gif)

(http://2.bp.blogspot.com/-87WrysJ-opk/TcE509wZVnI/AAAAAAAAAfk/jSMthFAY52k/s400/tip-43211.jpg)

ด้วยบรรยากาศตะวันจะลับขอบฟ้า
สายลมพัดมาอย่างบางๆ พอให้เนื้อสะท้าน
ทุกชีวิตที่อยู่รอบตัว..อยู่กันพร้อมหน้า....
สุนัขวิ่งไล่กวดกันไม่รู้เหนื่อย...
นกกระจิบส่งเสียง..จิ๊บจั๊บ..กันแจ๊วแจีว...

(http://www.bloggang.com/data/kaopanom/picture/1202744625.jpg)

แม่ไก่พาลูกๆ คุ้นเขี่ยหาอาหาร..

(http://upic.me/i/j9/headpink1421.jpg)

ลูกวัวตัวใหม่พึ่งคลอดเมื่อวันศุกร์...วิ่งเล่นไม่ห่างแม่..
มันชื่อ "..ดาวพระศุกร์.."

(http://lanpanya.com/sutthinun/files/2011/04/img_2501-300x225.jpg)

และอีกหลากหลายชีวิตที่มีเพื่อนอยู่ข้างกาย
แต่..ตัวฉันยามนี้ไม่มีใคร...ก็เลยทิงน่องน๋อย...
ทอดอาลัยลอยตามตะวันที่กำลังลับขอบฟ้า...ต่อหน้าต่อตากัน

(http://4.bp.blogspot.com/-Hz4btCGSxdY/TcFC2G0y9KI/AAAAAAAAAfs/PBwj3H99zF0/s1600/tip-4324.jpg)

ขอบคุณภาพประกอบบางภาพจาก Goolg.

เหม่อมองดู หมู่แมกไม้ ใบครึ้มเขียว
อีกแลเหลียว กุหลาบแย้ม พาแจ่มใส
โอ้โลกนี้ แสนสุขล้ำ งามเหลือใจ
มองทางไหน ดูสดใส แสนเปรมปรีด์

เหม่อมองดู หมู่เมฆา นภาใส
ช่างเป็นวัน แสนสุขใจ หาใดเหมือน
ทั้งทิวา อีกราตรี พร่ำย้ำเตือน
โลกใบนี้ ไม่แชเชือน แสนสุขจริง

รุ้งแสนงาม ยามฟ้าสาง ช่างงามแท้
อีกผู้คน เดินเซ็งแซ่ มีหลากหลาย
จับมือถาม สารสุขทุกข์ อยู่กลายกลาย
ทั้งบอกรัก กันลงท้าย ยามพาที

เสียงทารก นอนร้องไห้ อยู่จ้าจ้า
โอ้เวลา พาเจ้าโต แลเติบใหญ่
เจ้าเรียนรู้ เหลือคณา เกินกว่าใคร
โอ้โลกนี้ มองทางไหน เปรมปรีดา

ด้วย..ความรู้สึกดีดีที่ฉันมีให้โลกใบนี้...

(http://rongbomfun.exteen.com/images/theme/head11.jpg)

ขอบคุณ....http://www.oknation.net/blog/Tip2/2011/05/08/entry-2 (http://www.oknation.net/blog/Tip2/2011/05/08/entry-2)

คนที่มีความสุขที่สุดในโลกไม่ใช่คนที่ร่ำรวย
คนที่มีความสุขที่สุดในโลกไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จ
แต่คนที่มีความสุขที่สุดในโลกคือ คนที่มีความสบายใจเท่านั้นเอง

(http://2.bp.blogspot.com/-DZtSwqdA2go/TvDZMpOwQDI/AAAAAAAAAyE/7tSdaT0MrNI/s400/2918592465_1.gif)

โลก..ของบทกวี

โลก...ของเรา 

โลก..อันข้าพานพบในบทกวี

สุดคะเนเสรีศัพท์ภาษา   

ไร้ขอบเขตโบยบิน จินตนา

เหนือดินแดนสุดตา โพ้นสุดใจ 

คือ อีกด้านของโลก แห่งความจริง

ภาพที่ซ่อนสรรพสิ่ง อันวาดไหว   

สะท้อนเห็นเป็นเขาเป็นเรา ใคร

ผู้ต่างนัยต่างฝัน ต่างสัญจร

ดังข้า ผู้หลงพลัดระเริงร่าย

อยู่ท่ามสายใยรัก แห่งอักษร

เจิดจรุงปรุงฝัน ด้วยจันทร

ดับอาวรณ์แผ่วโผย โดยตะวัน

โดยคำ ลานเทวา

(http://i.kapook.com/pete/25-05-2011/e4.jpg)

" ข ณ ะ นึ ก ถึ ง "

เมื่อ..วัน-เวลา..ผ่านไป

เรื่องราวรอบๆ ตัว..ก็เริ่มเปลี่ยนแปลง

ต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ..ตามเส้นทางที่อยู่ตรงหน้า..

บางครั้ง..สายตาอาจพล่ามัว..ไปบ้าง

แต่ก็พร้อม..ที่จะก้าวต่อ...อาจใช้เวลาสักหน่อย...

นานหรือไม่?......ไม่มีคำตอบ..?

(http://www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201203/31/54198f9ae.jpg)

ตอนนี้..คงคาดหวังอะไรไม่ได้...

ทั้งยังไม่สามารถ..พูดถึงวันข้างหน้าได้...

แต่วันหนึ่ง..ฉันต้องชดเชย..

ชดเชยวัน-เวลา..ที่สูญเปล่าไป..อย่างไร้สติ

ด้วยไม่อยากให้ใครจดจำ..ฉัน!

และ..ฉัน..ไม่อยากจดจำอะไร..เช่นกัน

(http://www.phudoilay.com/northeast/chaiyaphum/images/Kra_Jiao_Flower_Saithong6.jpg)

ทุกสรรพชีวิต..เหมือนดอกไม้-ใบหญ้า..ในทุ่งกว้าง

เติบโต-เบ่งบาน-และเหี่ยวเฉา..ในที่สุด

ไม่มีใครรู้ว่า..มันเคยงดงาม..อยู่ที่ใด?

นอกจากผู้ที่รู้จักมันจริงๆ เท่านั้น.

ที่รู้ว่า..จะหามันเจอที่ไหน?..เวลาใด?

(http://www.phudoilay.com/northeast/chaiyaphum/images/Kra_Jiao_Flower_Saithong4.jpg)

ผู้ืที่เฝ้ารอเท่านั้น....ที่จะพบมันอีก..อย่างมีความสุข..

" ข ณ ะ นึ ก ถึ ง "

ในยามที่มีดอกสวยสะพรั้ง..หรือไม่มีแม้แต่ต้นให้เห็นก็ตาม

ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้เฝ้ารอ..เช่นนี้เสมอ...

แม้..เพียงลำพัง....ก็สุขใจ.

(http://1.bp.blogspot.com/-SebvfibLVeg/TjYrovVRljI/AAAAAAAAAvk/vsZnzESpb_I/s400/r7_4.jpg)

ขอบคุณครับ

 (:88:) (:88:)

(http://www.dhammajak.net/forums/download/file.php?id=18567)
บริเวณ Lake of Love

เป็นทะเลสาบสวยที่สุดแห่งเมือง Bruge ใน Belgium

ที่นี้มี" หงส์ " อาศัยอยู่มากที่สุด มาหลายร้อยปีแล้ว

มีความเชื่อกันว่า..หากคู่รักใด..มาขอพร

หรือ..อธิฐานขอความรัก..ณ.ทะเลสาปแห่งนี้

มักสมปราถนา และครองรักกันยาวนานตลอดไป

" หงส์ " เป็นตัวแทนของชีวิตคู่ เป็นสัตว์ที่มีคู่เพียงตัวเดียวตลอดชีวิต

หากวันใดคู่ของมันมีอันเป็นไป หรือพลัดพรากกัน

เจ้าตัวที่เหลือ..จะติดตามค้นหาจนเจอ หรือไม่ก็จะรอ..อยู่ตรงนั้นโดยไม่มีคู่ใหม่

แต่ส่วนใหญ่มักจะตายตามกันไปในไม่ช้า

ทุกคนชื่นชมในตำนานของหงส์

หลายคู่ฝันที่จะดำรงวิถีชีวิตแบบหงส์ แต่ในความเป็นจริง..ช่างทำได้ยากนัก..

มากมายหลายคู่..ที่รู้จักคำว่า.. นิ รั น ด ร์ . .อีกหลายคู่..ร้างลาเลิกกันไป..ค้นหาฝันใหม่

บางคู่เบื่อหน่าย..กับความรู้สึกเจ็บซ้ำซาก เดินหนีโอกาสดีๆ ที่จะเริ่มต้นใหม่

ทุกคู่..ยอมรับกับคามจริงที่เกิดขี้น..แต่ยังสับสน

ลองมอบโอกาส..ให้เนื้อแท้ของหัวใจดู

ทุกคู่...ต่างรอคอยการเติมเต็มของหัวใจที่ขาดหายไปเสมอ

เหมือนกับหงส์พวกนั้น..ที่ต้องเลือกคู่ที่ดีที่สุด

แล้วรักษา..ถนุถนอมกัน..อย่างดีที่สุด

แม้ความตายก็ไม่สามารถพราก..รักที่มั่นคง..ของมันได้

มีแต่รอ..และตายตามหัวใจที่หายไป..เท่านั้น

อย่าสัญญา..อย่าสาบาน..ที่จะรักกันตลอดไป

และอย่าขอ..ให้รักเรา..ผู้เดียว

ในความเป็นจริง..ไม่มีใครรักษามันไว้ได้ . .นิ รั น ด ร์ . .

เพราะ..ไม่มีใครรู้หรอกว่า..ความรักของคุณ..จะยาวนานแค่ไหน?

ก็ต่อเมื่อ..วัน-เวลา..ล่วงเลย..เปลี่ยนไป..นั้นแหละ..!

เพราะ..ไม่มีใครบอกได้ว่า..คามรักของคุณ..มีค่าแค่ไหน?

เพียงวันนี้-เวลานี้..ดีต่อกัน..ถนอมน้ำใจกัน..ทำให้ทุกๆ วินาทีมีค่ามากที่สุด

ในอนาคต..ทุกๆ วินาที่ผ่านมาของอดีต..จะมีค่า . . นิ รั น ด ร์ . .

http://youtu.be/XiGF-k4Rbuo
 
When it comes to love, there's no easy answer

I'm laughing with my friends

But I can't stop

To keep myself from thinking.

Someone's gonna cry when they know they've lost you

เกี่ยวฝัน.(ขม..ค่ะ)

(http://www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201209/23/541985b7d.gif)

ขอบคุณเพลงเพราะ ๆจาก YouTube.

ฝนปลายฤดูโปยปรายสู่หนองน้ำ
สายลมเย็นๆ พัดผ่านม่านหน้าต่าง
เถาพวงชมพูพันเกลียวขอบรั่วหน้าบ้านถึงผืนดิน
ปลายฤดูร้อนมันยาวนาน..เฝ้ารอ..ฤดูฝนดูนานกว่า
ปลายฤดูฝนช่างเนินนาน..เฝ้ารอ..ฤดูหนาวที่งดงาม
ลมหนาวมาแล้ว...ราตรีนี้คงหนาวเหน็บ
กายใจนี้..เหน็บหนาวยิ่งกว่า..ไม่ว่าฤดูไหน?

เกี่ยวฝัน.(ขม..ค่ะ)

(http://1.bp.blogspot.com/-QthWyUFt73Q/UL2XlH6yv4I/AAAAAAAABIs/LRd2-RsUaXc/s400/%E0%B8%9E%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%8A%E0%B8%A1%E0%B8%9E%E0%B8%B9%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%A71485.jpg)

ขอบคุณ..ลมหนาวที่หวนผ่านมาอีกครั้ง
ขอบคุณ..แสงแดดอ่อนแห่งฤดูใบไม้ผลิ
ขอบคุณ..ฝนปลายฤดูที่ทำให้ผืนดินชุ่มชื้นเขียวชอุ่ม
ขอบคุณ..เจ้าพิกุลส่งกลิ่นหอมกรุ่นอยู่ริมรั่ว
ขอบคุณ..สายลมพัดดอกร่วงหล่นเกลือนลานดิน

เกี่ยวฝัน.(ขม..ค่ะ)

(http://2.bp.blogspot.com/-pOGwDs56tlc/UL2fXwaLtjI/AAAAAAAABJI/W-hQ9l9ss9M/s1600/94TiJ485tip.JPG)

กาสะลองชุ่มฉ่ำเริงร่าหยาดเม็ดฝน
กาสะลองเติบโตชูก้านดอกย่างปลายฝน
กาสะลองเบ่งบานหอมฟุ้งพร้อมลมหนาวที่หวนมา
กาสะลองร่วงหล่นเคล้าน้ำค้างเพียงข้ามคืน

เกี่ยวฝัน.(ขม..ค่ะ)

(http://sphotos-f.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/522511_236705296459976_1735777132_n.jpg)