[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => ประวัติพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในยุคปัจจุบัน => ข้อความที่เริ่มโดย: ใบบุญ ที่ 03 สิงหาคม 2563 16:14:29



หัวข้อ: หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่
เริ่มหัวข้อโดย: ใบบุญ ที่ 03 สิงหาคม 2563 16:14:29


(http://www.sookjaipic.com/images_upload_2/48941893544461_bud01p1_13_320x200_.jpg)

หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม
วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่

หลวงปู่สิงห์ วรุตตโม วัดวิเวกการาม (แม่สูนน้อย) ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ อดีต พระเถราจารย์ที่ชาวเมืองเชียงใหม่ให้ความเคารพนับถือเป็นพิเศษ

นอกจากเคร่งครัดในพระธรรมวินัย ยังมีความเชี่ยวชาญด้านวิปัสสนากัมมัฏฐานด้วย

เกิดเมื่อวันที่ 23 ก.ค.2466 ตรงกับวันศุกร์ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 11 เหนือ ปีกุน ที่บ้านแม่กุ้งก้อย ต.ทุ่งต้อง อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่เป็นบุตรคนโต มีพี่น้องร่วมท้องเดียวกันจำนวน 10 คน

วัยเยาว์มีสัมมาคารวะอ่อนน้อมถ่อมตนไม่มีนิสัยเกเรก้าวร้าว ชอบทำบุญสุนทาน ไม่ชอบรังแกสัตว์ ว่านอนสอนง่าย มีน้ำใจต่อเพื่อนๆ จึงเป็นที่เอ็นดูรักใคร่ของผู้ใหญ่

จบการศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านแม่กุ้ง ต.ทุ่งต้อง ต่อมาได้รับการบรรพชาในปี พ.ศ.2477 ที่วัดรัตนารามแม่กุ้งน้อย

มุ่งมั่นศึกษาพระปริยัติธรรมวินัย สอบได้นักธรรมชั้นตรีในปี พ.ศ.2479 ในตอนนั้นศึกษาอักษรธรรม (ตั๋วหนังสือเมือง) บทพระสูตรจนสวดมนต์ทำวัตร ท่านมีความสามารถพิเศษในการเทศนาธรรมมหาชาติแบบล้านนาได้อย่างชำนาญ เช่น เทศน์กัณฑ์กุมาร มัทรี ฉกษัตริย์ และการสวดเบิกเนตรทำนองแบบล้านนา

มีโอกาสเดินทางไปกราบครูบาศรีวิชัย โดยขึ้นขี่หลังพ่อเดินทางเป็นวันเพื่อไปกราบครูบาศรีวิชัย เพราะพ่อได้ไปช่วยใช้แรงงานในการสร้างพระธาตุหริภุญชัยลำพูน

ครูบาศรีวิชัยเรียกตุ๊อุ้ยสิงห์ขณะนั้นว่า “เณรน้อย” และยังเรียกให้เณรน้อยไปรับของที่ศรัทธาเอามาถวายด้วย

พ.ศ.2487 ลาสิกขาสละเพศบรรพชิต ออกมาใช้ชีวิตเป็นคฤหัสถ์ แต่งงานอยู่ครองเรือนกันมาจนมีลูก 5 คน

เมื่อปี พ.ศ.2505 อพยพครอบครัวเดินทางมาปักหลักอยู่ที่บ้านแม่สูนน้อย ต.แม่สูน อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ ในสมัยนั้นความเจริญ ยังมาไม่ถึง การสัญจรไป-มาต้องเดินเท้าหรือใช้วัวควายเทียมเกวียน เมื่อมาปักหลักอยู่ที่แม่สูนน้อย ประกอบอาชีพหาของป่า ทำการเกษตร และรับจ้างเพื่อเลี้ยงครอบครัว จนลูกเติบโตและมีครอบครัวกันหมด

พ.ศ.2538 ขณะนั้นอายุ 72 ปี รู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตแบบคฤหัสถ์ จึงสละทางโลกเข้าศึกษาพระธรรมอีกรอบ เข้าร่วมบรรพชาอุปสมบทในโครงการบวชหมู่ถวายเป็นพระราชกุศลแด่สมเด็จย่า ซึ่งตรงกับวันที่ 25 ต.ค.2538 ที่พัทธสีมาวัดนันทราราม โดยมีพระครูธรรมทิน เจ้าอาวาสวัดศรีบุญเรืองและเจ้าคณะอำเภอฝางเป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูวิสิฐปุญญาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดนันทรารามเป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูคำปัน ปภัสสโร เจ้าอาวาสวัดดอยแก้ว เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่า วรุตตโม

ตลอดระยะเวลาที่อยู่จำพรรษา ตั้งใจศึกษาพระธรรมคำสอนของพระศาสดา ชอบปฏิบัติสวดมนต์เช้า-เย็น หมั่นเจริญภาวนาแผ่เมตตาอย่างต่อเนื่องมิได้ขาด

ด้านวัตถุมงคล ท่านสร้างลูกสมอหรือตะกรุดใบลาน ด้วยการเขียนจารอักขระภาษาล้านนาที่ได้รับการสืบทอดมาจากพ่ออุ้ยมาถือเป็นเครื่องรางของขลังที่มีพุทธคุณรอบด้าน

ต่อมาเริ่มอาพาธมีโรคประจำตัวหลายโรค

ท้ายที่สุดมรณภาพเมื่อวันที่ 16 พ.ค.2561 สิริอายุ 95 ปี พรรษา 22
ข่าวสดออนไลน์