[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

        เรื่องนี้เกิดขึ้นนานมากแล้วนะครับ สมัยผมอยู่มัธยมอยู่เลย ตอนผมหัดเล่นดนตรี ตั้งวงกันใหม่ ๆ เราก็ไม่มีห้องซ้อมกันหน่ะครับ ก็เลยต้องหาห้องซ้อมเพื่อนัดกันไปซ้อมเป็นประจำ  ซึ่งก็หาไปเรื่อย ๆ ที่ไหนถูกและไม่ไกลมากก็จะไปที่นั่น เพราะว่าแต่ก่อนเด็กยังไม่มีเงินเยอะเท่าไหร่ จึงเอาถูกเข้าว่า ผมได้ยินจากเพื่อนว่ามันไปเจอห้องซ้อมดนตรีที่ราคาไม่แพงนัก แล้วก็ไม่ไกลจากโรงเรียนด้วย ผมกับเพื่อนในวง ก็เกิดความคิดว่าอยากจะลองเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนห้องซ้อมดูบ้าง ในวันแรกที่ผมกับเพื่อนไปติดต่อขอเช่าห้องซ้อมดนตรีทีนี่ บังเอิญเราได้ห้องที่อยู่บนดาดฟ้าพอดี ซึ่งในตึกแห่งนั้น จะคล้ายกับอาคารพาณิชย์ แต่จะมีห้องอีกห้องหนึ่งอยู่บนดาดฟ้าของตึกนั้น ผมกับเพื่อนๆ ก็เห็นว่าเป็นห้องซ้อมที่ตั้งอยู่บนดาดฟ้าเพียงห้องเดียว สามารถซ้อมกันได้แบบเต็มที่ไม่ต้องเกรงใจใครก็เลยเลือกห้องนั้น พอมาถึงวันซ้อมวันแรก พวกเราก็ซ้อมดนตรีกันตามปกติครับ ใส่อารมณ์ดนตรีเต็มที่แบบไม่สนใจใครเลย ซ้อมจนดึกจนดื่นที่นี่เป็นเวลาหลายวัน แต่แล้ววันนึงผมกับเพื่อนๆ ก็ต้องเจอกับเหตุการณ์น่าประหลาด วันนั้นพวกผมตกลงกันว่าหลังจากซ้อมดนตรีเสร็จในวันนี้ ก็จะแยกย้ายกันกลับไปพักผ่อนที่บ้านกันสัก 3 วัน พวกผมซ้อมดนตรีเสร็จประมาณ 5 ทุ่มแล้ว พวกผมเดินลงมาจากห้องซ้อมจนถึงชั้นล่างของตึก เพื่อนผมเพิ่งคิดได้ว่าลืมสมุดการบ้านไว้ ก็เลยต้องขึ้นไปเอาของ ด้วยความที่รีบร้อนขึ้นไปก็เลยไม่ได้เปิดไฟ เพราะตรงบันไดจะมีหน้าต่างบานใหญ่ ๆ อยู่พอที่จะมีแสงลอดเข้ามา พอเห็นชัดอยู่ พอเดินขึ้นไปถึงหน้าห้องซ้อม ผมกวาดสายตาไปเห็นคล้ายๆกับมีคนใส่ชุดขาวมานั่งอยู่ที่กลองชุด ผมนึกว่าสงสัยตาผมฝาด ก็เลยไม่ได้สนใจอะไร รีบไปหยิบสมุด ในขณะที่ผมกำลังเดินออกมาจากห้องซ้อมดนตรี ผมก็ได้ยินเสียงเครื่องดนตรีดังขึ้น(ผมก็ไม่รู้ว่าเครื่องดนตรีนั้นคืออะไรบ้างนะครับ) พอผมหันกลับไปมอง เงียบ....!!! ผมเดินไปอีก เครื่องดนตรีก็ดังขึ้นอีก มันหันกลับไปมอง ก็เงียบอีก....คราวนี้ผมเดินกลับเข้าไปในห้องซ้อมอีกครั้งและก็เดินตรวจดูก็ไม่มีอะไร ผมก็เลยพูดขึ้นว่า("เสียงอะไรวะ) ผมก็เลยเดินออกมา คราวนี้ เครื่องดนตรีก็ดังขึ้นพร้อมกัน แถมมีคนใส่ชุดสีขาวที่ผมเห็นในตอนแรกมานั่งบนกลองด้วย ทีนี้เห็นชัดเลย คราวนี้ผมรีบวิ่งลงมาเลยครับ พอมาถึงกลุ่มเพื่อนที่นั่งรอผมอยู่ข้างล่าง ถามว่า ทำไมขึ้นไปนานจัง ผมรู้สึกไม่ดีและกลัวเพื่อนล้อว่ากลัวผี ก็  เลยตอบเพื่อนไปว่า..ทางมันมืด พอวันหลังผมก็พยายามบอกให้เพื่อน ๆ เปลี่ยนไปซ้อมห้องเดิม โดยหาเหตุผลต่าง ๆ นา มาอ้าง เพื่อนๆผมก็พากันงง แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรผมอีกเลย ก็ยอมย้ายกลับมาห้องซ้อมเก่าแต่โดยดี โดยที่ผมก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังนะครับ




ที่มา:
http://ghost.osk119.net/forum/index.php/topic,1271.0.html (http://ghost.osk119.net/forum/index.php/topic,1271.0.html)