[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => จิตอาสา - พุทธศาสนาเพื่อสังคม => ข้อความที่เริ่มโดย: sometime ที่ 17 พฤษภาคม 2553 16:05:32



หัวข้อ: พุทธโอวาท ตอน บ้านที่มีเทวดา
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 17 พฤษภาคม 2553 16:05:32
(http://im1.shutterfly.com/media/47a0db36b3127ccefa77d3f2312200000030O00EYt3LJm3cMge3nw0/cC/f%3D0/ps%3D50/r%3D0/rx%3D720/ry%3D480/)

http://www.fungdham.com/download/song/allhits/22.wma



พระพุทธองค์ตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย ตระกูลใด พวกบุตรบูชามารดาบิดา ภายในเรือนตระกูลนั้น ชื่อว่ามีพรหม
พระ พุทธองค์ตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย ตระกูลใด พวกบุตรบูชามารดาบิดา ภายในเรือนตระกูลนั้น ชื่อว่ามีบุรพาจารย์
ภิกษุทั้งหลาย ตระกูลใด พวกบุตรบูชามารดาบิดา ภายในเรือนตระกูลนั้น ชื่อว่ามีบุรพเทวดา
ภิกษุทั้ง หลาย ตระกูลใด พวกบุตรบูชามารดาบิดา ภายในเรือนตระกูลนั้น ชื่อว่ามีอาหุเนยยบุคคล
ภิกษุทั้งหลาย คำว่าพรหมก็ดี บุรพาจารย์ก็ดี บุรพเทวดาก็ดี อาหุเนยยบุคคลก็ดีนั้นเป็นชื่อของมารดาบิดาทั้งหลาย เพราะเหตุไร ภิกษุทั้งหลาย
เพราะเหตุว่า มารดาบิดาเป็นผู้มีอุการะมาก เป็นผู้ให้ชีวิต เป็นผู้เลี้ยงดู เป็นผู้แสดงโลกนี้
ตามพุทธโอวาทที่ยกมานี้ แสดงให้เห็นความสำคัญของมารดาบิดาว่า มีอยู่แค่ไหนอย่างไร แต่เพราะความเป็นอยู่ระหว่างบุตรธิดาและมารดาบิดา
ใกล้ชิดติดต่อคลุกคลีกันอยู่ทุกเช้าเข้านอนเลยกลายเป็นความเคยชิน ทำให้บุตรธิดามองข้ามความสำคัญของมารดาบิดาไปหมด
ความวิสาสะคุ้นเคยมีทั้งคุณและโทษ ถ้าความสนิทคุ้นเคยเป็นไปพอเหมาะพอควร แต่ถ้าความสนิทคุ้นเคยเป็นไปเกินประมาณเป็นเหตุให้เกิดความชะล่าใจ ท่านแสดงโทษว่าเป็นที่มาแห่งภัย เช่นเดียวกับบุตรธิดาที่ไม่รู้จักความสำคัญของพ่อแม่ หรือรู้แล้วแต่ไม่ได้ทำตามที่รู้ ทำให้เสื่อมจากคุณ
งามความดี และก่อทุกข์โทษเวรภัยแก่ตัวเองโดยไม่รู้ตัว ฉะนั้น ถ้าหากโลกนี้จะปราศจากศาสนา ไม่มีพระผู้เป็นเจ้า ก็ใช่ว่าจะขาดสิ่งที่ควรเคารพ
หรือบุคคลที่ควรแก่การบูชาไม่ ความดีของมารดาบิดาคือศาสนาของโลก โลกนี้มีพระผู้เป็นเจ้าผู้ควรแก่การบูชาตลอดกาลผู้นั้นคือมารดาบิดาบ้านหนึ่ง ตระกูลหนึ่ง ย่อมมีมารดาบิดาเป็นหัวหน้า เป็นผู้แนะนำหรือพร่ำสอน เป็นผู้รับผิดชอบกิจการนั้น ๆ จึงจำเเป็นอย่างยิ่งที่บุตรธิดาจะเชิดชูบูชา
ไว้ในที่สูง เชื่อถ้อย ฟังคำ ปฏิบัติตามคำแนะนำพร่ำสอนของท่าน
มารดา -  บิดาบางคนไม่เห็นความสำคัญของขนบธรรมเนียม มุ่งแต่ให้การศึกษาในด้านความรู้ความฉลาด ไม่มีธรรมเนียมไว้เป็นมรดกสำหรับลูกหลาน เมื่อถึงปูนวัยชรา ก็มักจะบ่นว่าหลูกหลานดื้อด้าน ทำอะไรก็ทำไม่เป็น เพียงแต่จะกราบพระก็ทำไม่ได้ ทั้งนี้หาใช่ความผิดของลูกหลานไม่ มารดาบิดานั่นแหละที่ไม่ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง การแนะนำพร่ำสอนด้วยปาก สู้การทำให้ดูเป็นตัวอย่างไม่ได้ ฉะนั้นมารดาบิดาทั้งหลายควรยึดมั่นขนบธรรมเนียมของตระกูล เช่น การกราบไหว้ การแสดงความเคารพ การไหว้พระสวดมนต์ การทำบุญตักบาตร สอนให้รู้จักวันพระวันโกน
ขนบธรรมเนียมเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้ ย่อมหุ้มห่อความดีไว้เหมือนลำอ้อยอมความหวานไว้ข้างในฉะนั้นฯ



คัดจากบทความ บ้านที่มีเทวดาหนังสือ ข้อคิดประจำวันโดย พระราชวินยาภรณ์