หัวข้อ: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 23 ธันวาคม 2552 21:58:08 ราตรีนาน สำหรับคนนอนไม่หลับ
ระยะทางโยชน์หนึ่งไกล สำหรับผู้ล้าแล้ว สังสารวัฏยาวนาน สำหรับคนพาล ผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม หากแสวงหาไม่พบเพื่อนที่ดีกว่าตน หรือเพื่อนที่เสมอกับตน ก็พึงเที่ยวไปคนเดียว เพราะมิตรภาพ ไม่มีในหมู่คนพาล คนโง่มัวคิดวุ่นวายว่า เรามีบุตร เรามีทรัพย์ เมื่อตัวเขาเองก็ไม่ใช่ของเขา บุตรและทรัพย์จะเป็นของเขาได้อย่างไร คนโง่ รู้ตัวว่าโง่ ยังมีทางเป็นบัณฑิตได้บ้าง แต่โง่แล้ว อวดฉลาด นั่นแหละเรียกว่าคนโง่แท้ หัวข้อ: Re: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 23 ธันวาคม 2552 22:03:03 ถึงจะอยู่ใกล้บัณฑิต
เป็นเวลานานชั่วชีวิต คนโง่ก็หารู้พระธรรมไม่ เหมือนจวักไม่รู้รสแกง ปัญญาชน คบบัณฑิต แม้เพียงครู่เดียว ก็พลันรู้แจ้งพระธรรม เหมือนลิ้นรู้รสแกง เหล่าคนพาล ปัญญาทราม ทำตัวเองให้เป็นศัตรูของตัวเอง เที่ยวก่อแต่บาปกรรมที่มีผลเผ็ดร้อน กรรมใดทำแล้วทำให้เดือดร้อนภายหลัง อีกทั้งทำให้ร้องไห้น้ำตานอง รับสนองผลของการกระทำ กรรมนั้นไม่ดี กรรมใดทำแล้ว ไม่เดือดร้อนภายหลัง ทั้งผู้กระทำก็เบิกบานสำราญใจ ได้เสวยผลของการกระทำ กรรมนั้นดี หัวข้อ: Re: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 23 ธันวาคม 2552 22:08:22 ตลอดระยะเวลาที่บาปยังไม่ให้ผล
คนพาลสำคัญบาปหวานปานน้ำผึ้ง เมื่อใดบาปให้ผล เมื่อนั้นเขาย่อมได้รับทุกข์ คนพาล ถึงจะบำเพ็ญตบะ โดยเอาปลายหญ้าคาจิ้มอาหารกิน ทุกเดือน การปฏิบัติของเขาไม่เท่าหนึ่งในสิบหกส่วน ของการปฏิบัติของท่านผู้บรรลุธรรม กรรมชั่วที่ทำแล้ว ยังไม่ให้ผลทันทีทันใด เหมือนนมรีดใหม่ ๆ ไม่กลายเป็นนมเปรี้ยวในทันที แต่มันจะค่อย ๆ เผาผลาญผู้กระทำในภายหลัง เหมือนไฟไหม้แกลบ คนพาลได้ความรู้มา เพื่อการทำลายถ่ายเดียว ความรู้นั้น ทำลายคุณความดีเขาสิ้น ทำให้มันสมองของเขาตกต่ำไป หัวข้อ: Re: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 23 ธันวาคม 2552 22:14:15 ภิกษุพาล ปรารถนาชื่อเสียงเกียรติยศที่ไม่เหมาะ
อยากเป็นใหญ่กว่าพระภิกษุทั้งหมด อยากเป็นเจ้าอาวาส อยากได้รับบูชาสักการะจากชาวบ้านทั้งหลาย "ขอให้คฤหัสถ์ และบรรพชิต จงสำคัญว่า เราเท่านั้นทำกิจนี้ ขอให้เขาเหล่านั้นอยู่ในบังคับบัญชาของเรา ไม่ว่ากิจการใหญ่หรือเล็ก" ภิกษุพาล มักจะคิดใฝ่ฝันเช่นนี้ ความทะเยอทะยาน และความหยิ่งก็พลอยเพิ่มขึ้น ทางหนึ่งแสวงหาลาภ ทางหนึ่งไปนิพพาน รู้อย่างนี้แล้ว ภิกษุพุทธสาวก ไม่ควรไยดีลาภสักการะ ควรอยู่อย่างสงบ คัดลอกจากหนังสือ พระพุทธวัจนะในธรรมบท หัวข้อ: Re: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 24 ธันวาคม 2552 17:20:45 สาธุ ๆ
ขอกุศลผลบุญจงเกิดแด่ท่านสืบไป อุตส่าห์สละเวลามานั่งพิมพ์ให้ทีละคำ ๆ หัวข้อ: Re: พุทธวัจนะในธรรมบท หมวดพาล เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 24 ธันวาคม 2552 17:54:11 สาธุ
|