|
หัวข้อ: คนไม่มีประโยชน์อยู่ถึงอายุ 100 ปีก็ไร้ค่าเสียเวลาเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 03 กุมภาพันธ์ 2555 12:37:11 (http://fx.gs/uploadpic/2012/02/03/12/poerlife-2012-02-03-1328248016-636861483622818690.gif) พระธรรมป้องกันไม่ให้ตกไปในฝ่ายผิดเพราะได้เข้าใจอย่างถูกต้อง ความโกรธ อยู่ที่ใคร ความโกรธไม่ได้อยู่ที่คนอื่นเลย อยู่ที่ตัวเรา แสดงว่าเรายอม ให้ความโกรธทำร้ายมาเรื่อย ๆ เพราะความไม่รู้ โกรธเพราะไม่รู้ ไม่โกรธก็เพราะเข้าใจขึ้นสะสมความโกรธไปทีละเล็กทีละน้อย แล้วความสุขจะมาจากไหน ? สิ่งที่ทำร้ายใจ คือ กิเลส บุคคลที่รู้โทษของอกุศลเพิ่มขึ้น ก็จะเป็นผู้ไม่ประมาทในการเจริญกุศลประการ ต่าง ๆ เพราะถ้ากุศลจิตไม่เกิดก็เป็นโอกาสของการเกิดขึ้นแห่งอกุศลจิต อกุศล เป็น อกุศล ไม่ว่าจะเกิดกับใครก็ตาม เพียงแค่ได้ยินเสียงสุนัขเห่าอาจจะเป็นปัจจัยให้ไปสู่อบายภูมิได้เมื่อสะสม ความไม่พอใจมากขึ้น ๆ ล่วงเป็นทุจริตกรรม ฆ่าสุนัขด้วยความโกรธ กรรมนี้สามารถ ทำให้เกิดในอบายภูมิได้จึงไม่ควรประมาทกำลังของกิเลสเลย เขาไม่ชอบเรา ใครกันแน่ที่เป็นทุกข์ ? โลก ไม่ได้สงบสุข เพราะความไม่เมตตาแต่สงบสุขได้ด้วยเมตตา ไม่มีอะไรดีขึ้น ด้วยความไม่รู้ ภาระหน้าที่ที่จะต้องกระทำ คือ ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ความน่าอัศจรรย์ของปัญญา คือ สามารถดับกิเลสทั้งปวงจนหมดเกลี้ยงจากใจ ปัญญาเท่านั้นที่จะทำให้พ้นจากกิเลสทั้งปวง ปัญญา นำทางไปสู่ความถูกต้อง ทั้งหมด{สังสารวัฏฎ์}ก็คือขณะนี้ที่กำลังท่องเที่ยววนเวียนไป ทางตาบ้าง ทางหูบ้าง ทางจมูกบ้าง ทางลิ้นบ้าง ทางกายบ้าง ทางใจบ้าง มีชีวิตอยู่เป็น 100 ปี แต่ไม่ได้เข้าใจอะไร ก็ไม่มีประโยชน์ แต่ถ้าได้เข้าใจแม้มี ชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ก็มีประโยชน์ http://www.fungdham.com/download/song/allhits/21.wma หัวข้อ: Re: คนไม่มีประโยชน์อยู่ถึงอายุ 100 ปีก็ไร้ค่าเสียเวลาเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2555 00:08:02 สาธุ ๆ แต่หยั่งผมนี่ควรจะอยู่ร้อยปีขึ้นไปใช่ไม๊ครับ จะได้เข้าใจอะไรได้มากยิ่ง ๆ ขึ้นไป ;D ;D ;D ;D ;D |