[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

การฟังธรรม ถ้าไม่ละเอียดก็ไม่เห็นในความลึกซึ้งของธรรมะเป็นเพียงการฟังอย่าง

ผิวเผินเท่านั้น อย่างเช่น มีคำถามว่า ธรรมะคืออะไร ถ้าตอบว่าธรรมะคือสิ่งที่มีจริง

กับตอบว่า สิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้เป็นธรรมะ อะไรจะแสดงถึงความลึกซึ้งของความเข้า

ใจในความเป็นธรรมะจริง ๆ

---

ท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อธิบายดังนี้..........

 ก็คงไม่ลืมน่ะค่ะ ธรรมเป็นสิ่งที่ลึกซึ้งอย่างยิ่ง เพราะเหตุว่าทุกขณะเป็นธรรมไม่

ต้องไปหาที่ไหนเลยแม้แต่เดี๋ยวนี้เป็น{ธรรม}แต่ความลึกซึ้งของสภาพธรรมที่มีจริงใน

ชีวิตประจำวัน ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมโดยละเอียด โดยเข้าใจจริง ๆ ก็ไม่สามารถเห็นความ

ลึกซึ้งของธรรมได้ก็ดูเผิน ๆ เหมือนเป็นสิ่งธรรมดา แต่ทุกคำถ้าไตร่ตรองก็สามารถเข้า

ใจว่า เราเข้าใจสิ่งที่ได้ยินได้ฟังวันแล้ววันเล่าบ่อย ๆ เรื่องของสิ่งที่มีจริงทางตา หู จมูก

ลิ้น กาย ใจ แค่ไหน และถ้าเป็นคำถามให้คิด ก็อาจทำให้เราเริ่มเข้าใจความละเอียด

เช่นถ้าถามว่า คำที่ว่า ทุกสิ่งที่มีจริงเป็นธรรม กับ ธรรมคือสิ่งที่มีจริง แค่นี้ค่ะ เหมือน

กันหรือเปล่า หรือความเข้าใจละเอียดขึ้นอย่างไร เช่น ถ้าคนที่ไม่เคยฟังธรรมเลยจะให้

เขารู้ได้อย่างไรว่า ธรรมคืออะไรก็บอกว่า ธรรมคือสิ่งที่มีจริง ๆ พอที่จะเข้าใจได้ สิ่งที่มี

จริง แต่ก็ต้องคิด เดี๋ยวนี้มีสิ่งที่มีจริง ๆ หรือเปล่าเมื่อเดี๋ยวนี้มีสิ่งที่มีจริง ๆ สิ่งนั้นแหละเป็น

ธรรม

นี่ก็เป็นความเข้าใจในเรื่องของการฟังว่า ธรรมคืออะไร แต่เวลาที่ศึกษาแล้วฟัง

ธรรมต่อไป ถ้าเราจะเปลี่ยนเป็น สิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้เป็นธรรม แทนที่จะบอกว่า ธรรมคือ

สิ่งที่มีจริง แต่บอกว่า สิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้เป็นธรรม ความเข้าใจต่างกันไหมค่ะ เพราะว่า

ทุกสิ่งทุกอย่างธรรมคือสิ่งที่มีจริงเป็นปริยัติ ให้เราเข้าใจความหมายของคำ เวลาที่ใช้

คำว่า ธรรม คืออะไร มิฉะนั้นแล้วเราก็จะพูดคำที่ไม่เข้าใจ แต่ถ้าบอกว่า ธรรมก็คือสิ่งที่

มีจริงทุกขณะ คนที่ฟังเผินก็รับไป สิ่งที่มีจริงทุกขณะแต่ถ้าไตร่ตรอง อะไรกำลังมีจริง

ขณะนี้ เห็นมีจริง ๆ เป็นธรรม แต่ก็ยังไม่เคยคิด ไม่เคยเข้าใจเลยว่าเป็น ธรรม ต่อเมื่อไรที่

ระลึกได้ว่า เห็นขณะนี้เป็นธรรม เริ่มเข้าใจแล้วว่า ธรรมอยู่ที่ไหนได้ยินขณะนี้เป็นธรรม

ก็เริ่มรู้ลักษณะที่ได้ยิน เพราะได้ยินมีจริง ๆ และก็เริ่มเข้าใจว่าได้ยินนี่แหละเป็นธรรมไม่

เหมือนกับฟังขั้นปริยัติว่า ทุกอย่างเป็น{ธรรม}ธรรมคือสิ่งที่มีจริงแต่ก็ยังไม่ถึงแต่ละ

ลักษณะว่า กำลังเห็นเดี๋ยวนี้เป็นธรรม ได้ยิน ขณะที่ได้ยินเกิดขึ้นเป็นธรรม จากไม่ได้ยิน

แล้วก็เกิดได้ยิน แล้วได้ยินหายไปไหน ไม่เคยคิดเลยว่าได้ยินขณะนี้เกิดขึ้นได้ยินแล้ว

ก็หมดไป แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลยแต่ก็ไปสนใจในเรื่องราวของสิ่งที่ได้ยิน เพราะฉะนั้นก็

ไม่สามารถเข้าใจความจริงของธรรมว่า จากไม่มีก็เกิดมี แล้วก็หามีไม่

เพราะฉะนั้นความละเอียดของธรรม ก็คือว่า ฟังแล้วก็ค่อย ๆ เข้าใจธรรมที่มีจริง ๆ

ขึ้นโดยความเคารพอย่างยิ่งที่จะตรงต่อธรรม มิฉะนั้นแล้วก็ไม่สามารถเข้าใจถูกต้องใน

สิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้ในชีวิตประจำวันได้

ด้วยเหตุนี้การฟังธรรม ไม่ใช่ฟังเรื่องราวมาก ๆ แต่ก็ไม่เข้าใจว่า ขณะนี้เองคิดมี

จริง ๆ แล้วหายไปไหน ไม่กลับมาอีกเลย เสียงมีจริง ๆ เกิดขึ้นปรากฏแล้วหมดไปแล้วไม่

กลับมาอีก

นี่คือลักษณะของธรรมตั้งแต่เกิดจนตาย เพราะฉะนั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่จะเป็นของใคร

มีใครเป็นเจ้าของ หรือว่าจะเปลี่ยนแปลงความจริงของธรรมได้เพราะฉะนั้นความเป็นผู้

เคารพธรรม ก็คือศึกษาจนมีความเข้าใจที่ถูกต้องตรงตามความเป็นจริงของธรรมซึ่งก็

จะต้องอาศัยการฟังบ่อย ๆ แล้วก็พิจารณาไตร่ตรอง แล้วเข้าใจตัวธรรมแท้ ๆ จริง ๆ ซึ่ง

กำลังเกิดขึ้นแล้วก็หมดไปอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ


 (:LOVE:)จากการสนทนาธรรมที่มูลนิธิบ้านธรรมะโดยท่าน อาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และคณะวิทยากรของมูลนิธิบ้านธรรมมะ  (:LOVE:)



Sometime Home........http://poerlife.fx.gs/index.php?topic=1074.0 (http://poerlife.fx.gs/index.php?topic=1074.0)

เอ่อ... เค้าเรียกนั่งหลับมั้งครับ