[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

ถาม..................1. ความเข้าใจธรรมมะแตกต่างหรือเหมือนกันกับความเข้าใจสภาพธรรม ?

2. ความเข้าใจธรรมมะ เป็นเหตุให้เกิดความเข้าใจสภาพธรรม?

3. ความเข้าใจสภาพธรรม เป็นเหตุให้พิจารณาธรรมได้ถูกต้องตามลำดับ?

4. ความเข้าใจสภาพธรรม พิจารณาธรรมได้ตรง ถูกต้อง เป็นเหตุให้สติเกิดบ่อยๆ?

5. การระลึกถึงความคิด(ไม่ว่าจะคิดถึงสิ่งใดก็ตาม)คือนามธรรมที่กำลังเกิดหลัง

จากเห็นจะค่อยๆเร็วขึ้น เป็นสติระดับหนึ่งๆ สลับกับสติปัฏฐานจนกว่าจะคมชัดขึ้น

คลายจากความติดข้องเรื่อยๆ หากมีความเข้าใจสภาพธรรมขึ้นเรื่อยๆ แต่ละทวาร

หมายถึงเห็นแล้วคิด ก็ระลึกสภาพคิด จนคมชัดขึ้น ใกล้เคียงเห็นมากขึ้น เป็น

สภาพธรรมที่เกิดสืบต่อกัน ตามเหตุปัจจัย ?

6.ความเข้าใจสภาพธรรมเกิดขึ้นมาเอง ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรมเข้าใจคงไม่เกิด

แน่นอนครับ ?

---

ตอบ..........ความเข้าใจธรรมมะแตกต่างหรือเหมือนกันกับความเข้าใจสภาพธรรม ?

ความเข้าใจธรรม ก็คือ ปัญญาที่เข้าใจพระธรรม เพราะฉะนั้นปัญญามีหลายระดับ หรือ

ความเข้าใจธรรมมีหลายระดับ คือ ความเข้าใจธรรมในขั้นการฟังในเรื่องธรรมส่วนต่าง ๆ

ทั้งในส่วนของพระสูตร พระอภิธรรม และพระวินัย ก็ชื่อว่า ความเข้าใจธรรม ที่เป็น

ปัญญาความเข้าใจ{ขั้นปรัยัติ}ขณะที่ฟังเข้าใจในธรรมส่วนตางๆ มีเรื่องกรรม เป็นต้น

ขณะนั้น มีความเข้าใจธรรมในขั้นการฟังและความเข้าใจธรรมในขั้นปฏิบัติ คือ มี

ปัญญาเกิดรู้ความจริงของสภาพธรรมในขณะนี้ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา คือ เข้าใจตัวจริง

ของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ และความเข้าใจธรรม หรือ ปัญญาที่เข้าใจธรรมที่เป็น

พระนิพพาน และเข้าใจธรรมส่วนอื่น ๆ อย่างละเอียดลึกซึ้งอันเกิดจาก ปัญญาที่เป็น

ปฏิเวธ คือการบรรลุธรรมจะเห็นว่า ความเข้าใจธรรมกินความกว้างขวาง

ทั้งความเข้าใจที่ไมใช่เฉพาะตัวธรรมเท่านั้นที่เป็นสภาพธรรมแต่รวมถึงเรื่องราวของ

ธรรมอื่น ๆ ด้วย มีเรื่องกรรม เรื่อง บารมี เรื่องกุศลประการต่าง ๆ

ส่วนความเข้าใจสภาพธรรม คือ มุ่งหมายถึงเรื่อง ตัวสภาพธรรมที่มีจริง คือ {จิต}

เจตสิก รูปและนิพพาน ที่เป็นนามธรรม และรูปธรรม แต่ไม่ใช่เรื่องอื่น ๆ เช่น ไม่ใช่เรื่อง

กรรม เรื่องสมถภาวนา เป็นต้น

ซึ่งความเข้าใจสภาพธรรม หรือ ปัญญาที่เข้าใจตัวธรรม ก็มีหลายระดับอีกเช่นกัน

ปัญญาขั้นการฟัง ที่เข้าใจสภาพธรรม ที่เข้าใจขั้นการฟังว่า สภาพธรรมมีจริง เห็นมีจริง

ได้ยินมีจริง เสียง สี กลิ่น เป็นธรรม เพราะมีลักษณะให้รู้ กำลังปรากฏ แม้ยังไม่ได้

ประจักษ์ตัวธรรม แต่เป็นการเข้าใจสภาพธรรมในขั้นการฟังความเข้าใจสภาพธรรม

อีกระดับหนึ่ง คือ เข้าใจ คือ รู้ตัวจริงของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏที่ไมใช่เพียงขั้นการ

ฟัง คือ ขณะที่{สติปัฏฐาน}เกิดระลึกรู้ลักษณะของสภาพที่มีในขณะนี้ ว่าเป็นแต่เพียงธรรม

ไม่ใช่เรา คือ เห็น กำลังปรากฏ สติและปัญญาเกิด รู้ตรงลักษณะที่ เห็นกำลังปรากฏว่า

เป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา อันเป็นปัญญา ความเข้าใจสภาพธรรมในขั้น ปฏิบัติที่รู้ที่ตัว

จริงในสภาพธรรม ที่ไม่ใช่ขั้นการฟังและความเข้าใจสภาพธรรม อีกระดับหนึ่ง คือ

ประจักษ์ความจริงที่เป็นพระนิพพาน ขณะที่มรรคจิตเกิดขึ้น ก็เป็นปัญญาความเข้าใจที่

แทงตลอดสภาพธรรม จนสามารถดับกิเลสได้นั่นเอง ที่เป็นปฏิเวธ การบรรลุธรรม

เพราะประจักษ์ตัวธรรม คือ พระนิพพาน

สรุปได้ว่า ความเข้าใจธรรมกินความกว้างขวางว่า ความเข้าใจสภาพธรรม เพราะ

ความเข้าใจธรรม เข้าใจเรื่องราวในส่วนอื่น ๆ ของพระไตรปิฎกด้วย ไม่ใช่เฉพาะความ

เข้าใจสภาพธรรมที่เป็น จิต เจตสิก รูปเท่านั้น

ข้อความจาก......มูลนิธิศึกษาอภิธรรม เลขที่ ๑๗๔/๑ ซอยเจริญนคร ๗๘

แขวง ดาวคะนอง เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร ๑๐๖๐๐

บ้าน ปลายฟ้าของ Sometime...........http://rompho.multiply.com (http://rompho.multiply.com)

1