[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => เกร็ดศาสนา => ข้อความที่เริ่มโดย: 【ツ】ต้นไม้ความสุข ♪ ที่ 01 กันยายน 2555 18:11:24



หัวข้อ: การสังคายนาหรือสังคีติ
เริ่มหัวข้อโดย: 【ツ】ต้นไม้ความสุข ♪ ที่ 01 กันยายน 2555 18:11:24
การสังคายนาหรือสังคีติ
โดย นายสุชีพ ปุญญานุภาพ

  (http://school.obec.go.th/wadnon/image/00029_7.gif)

          คำว่า  สังคายนาและสังคีติ เป็นคำภาษาบาลีแปลอย่างเดียวกันว่า "การสวดพร้อมกัน" เป็นคำที่ใช้แทนกันได้  การสวดพร้อมกันหมายความว่า เมื่อรวบรวมเรียบเรียงถ้อยคำที่เคยท่องจำกันมาให้เป็นหมวดหมู่เรียบร้อยดีแล้วก็มีการท่องจำและการสวดพร้อมกันเพื่อเป็นหลักฐานสืบไป แต่ความหมายของการสังคายนาหรือสังคีติในทางปฏิบัติกว้างมากกว่าเพียงการสวดพร้อมกันตามคำแปล เพราะหมายรวมไปถึงการแก้ไขเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชี้ให้เห็นว่าที่ถูกตามคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนาควรเป็นอย่างไร  เสร็จแล้วจึงมีการทบทวนคำสั่งสอนนั้น ๆ ซึ่งท่องจำกันมาหรือจารึกมาแต่อดีต และรวมไปถึงการชำระ  สอบทาน  จดจารึก หรือจัดพิมพ์พระไตรปิฎกด้วย และเพื่อจะให้การใช้ถ้อยคำหมดปัญหา  บางครั้งท่านก็ใช้คำว่า  การ-สังคายนาตรวจชำระพระไตรปิฎก ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง โดยย่อดังนี้


  (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/522/20522/images/piku8.gif)


          สังคายนาครั้งที่  ๑ 
ทำในประเทศอินเดียภายหลังพุทธปรินิพพานประมาณ ๓ เดือน ปรารภการกล่าวจ้วงจาบพระธรรมวินัยของภิกษุรูปหนึ่งแล้วได้มีการรวบรวมคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนา โดยให้ท่านผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะซึ่งได้รับยกย่องจากพระพุทธเจ้า เป็นผู้รวบรวมฝ่ายพระธรรมและฝ่ายพระวินัย ซึ่งเรียกสั้น ๆ ว่าพระธรรมวินัย ท่องจำนำสืบต่อกันมา อันถือว่าเป็นต้นเรื่องของพระไตรปิฎก

          สังคายนาครั้งที่  ๒
ทำในประเทศอินเดีย ภายหลังพุทธปรินิพพานประมาณ ๑๐๐ปี ปรารภการประพฤติย่อหย่อนผิดพระวินัยของภิกษุกลุ่มหนึ่ง  ซึ่งเรียกรวมกันว่า  ภิกษุวัชชีบุตร(บุตรของชาววัชชี) แล้วจึงมีการทบทวนพระธรรมวินัย

          สังคายนาครั้งที่ ๓
ทำในประเทศอินเดียภายหลังพุทธปรินิพพาน ๒๓๕ ปี ปรารภนักบวชนอกพระพุทธศาสนาปลอมบวชอาศัยพระพุทธศาสนาหาเลี้ยงชีพ แต่กลับสั่งสอนลัทธิศาสนาอื่น เมื่อชำระจับสึกนักบวชเหล่านั้นแล้ว จึงได้มีการรวบรวมทบทวนพระธรรมวินัยแยกเป็นพระไตรปิฎกคือ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎกและพระอภิธรรมปิฎก




.