|
หัวข้อ: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดมลทิน เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 25 ธันวาคม 2552 23:40:25 บัดนี้ เธอแก่ดังใบไม้เหลือง
ยมทูตกำลังเฝ้ารออยู่ เธอกำลังจะจากไปไกล แต่เสบียงเดินทางของเธอไม่มี เธอจงสร้างที่พึ่งแก่ตัวเอง รีบพยายามขวนขวายหาปัญญาใส่ตัว เมื่อเธอหมดมลทิน หมดกิเลสแล้ว เธอก็จักเข้าถึงทิพยภูมิของพระอริยะ บัดนี้ เธอใกล้จะถึงอายุขัยแล้ว เธอย่างเข้าใกล้สำนักพญามัจจุราชแล้ว ที่พักระหว่างทางของเธอก็ไม่มี เสบียงเดินทาง เธอก็ไม่ได้หาไว้ จงสร้างที่พึ่งแก่ตัวเอง รีบขวนขวายหาปัญญาใส่ตัว เมื่อเธอหมดมลทิน หมดกิเลสแล้ว เธอก็จักไม่มาเกิดมาแก่อีกต่อไป หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดมลทิน เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 25 ธันวาคม 2552 23:45:54 คนมีปัญญา
ควรขจัดมลทินของตน ทีละน้อย ๆ ทุก ๆ ขณะ โดยลำดับ เหมือนนายช่างทอง ปัดเป่าสนิมแร่ สนิมเกิดแต่เหล็ก กัดกินเหล็กฉันใด กรรมที่ตนทำไว้ ย่อมนำเขาไปทุคติฉันนั้น ความเสื่อมของมนตรา อยู่ที่การไม่ทบทวน ความเสื่อมของเรือน อยู่ที่ไม่ซ่อมแซม ความเสื่อมของความงาม อยู่ที่เกียจคร้านตบแต่ง ความเสื่อมของนายยาม อยู่ที่ความเผลอ ความประพฤติเสียหาย เป็นมลทินของสตรี ความตระหนี่ เป็นมลทินของผู้ให้ ความชั่วทุกชนิด เป็นมลทิน ทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดมลทิน เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 25 ธันวาคม 2552 23:51:48 มลทินที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น คือความโง่เขลา
ความโง่เขลา นับเป็นมลทินชั้นยอด ภิกษุทั้งหลายพวกเธอจงละมลทินชนิดนี้ เป็นผู้ปราศจากมลทินเถิด คนไร้ยางอาย กล้าเหมือนกา ชอบทำลายผู้อื่นลับหลัง ชอบเอาหน้า อวดดี มีพฤติกรรมสกปรก คนเช่นนี้ เป็นอยู่ง่าย ส่วนคนที่มีหิริ ใฝ่ความบริสุทธิ์เป็นนิตย์ ไม่เกียจคร้าน อ่อนน้อมถ่อมตน มีความเป็นอยู่บริสุทธิ์ มีปัญญา คนเช่นนี้เป็นอยู่ลำบาก ผู้ใด ฆ่าสัตว์ พูดเท็จ ลักทรัพย์ ประพฤติล่วงเกินภรรยาของผู้อื่น ดื่มสุราเมรัยเป็นนิจศีล ผู้นั้นนับว่าขุดรากถอนโคนตนเองในโลกนี้ทีเดียว หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดมลทิน เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 25 ธันวาคม 2552 23:56:57 จงรู้เถิด บุรุษผู้เจริญเอ๋ย ความชั่วร้าย
มิใช่สิ่งที่จะพึงควบคุมได้ง่าย ๆ ขอความโลภและความชั่วช้า อย่าได้ฉุดกระชากเธอ ไปหาความทุกข์ตลอดกาลนานเลย ประชาชนย่อมให้ทานตามศรัทธา ใครคิดอิจฉาในข้าวและน้ำของคนอื่น เขาย่อมไม่ได้รับความสงบใจ ไม่ว่ากลางวัน หรือกลางคืน ผู้ใดเลิกคิดเช่นนั้นแล้ว ผู้นั้น ย่อมได้รับความสงบใจ ทั้งในกลางวันและกลางคืน ไม่มี ไฟใด เสมอราคะ ไม่มี เคราะห์ใด เสมอโทสะ ไม่มี ข่ายดักสัตว์ใด เสมอโมหะ ไม่มี แม่น้ำใด เสมอตัณหา หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดมลทิน เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 26 ธันวาคม 2552 00:01:53 โทษคนอื่นเห็นได้ง่าย
โทษตนเห็นได้ยาก คนเรามักเปิดเผยโทษคนอื่น เหมือนโปรยแกลบ แต่ปิดบังโทษของตน เหมือนนักเลงเต๋าโกงซ่อนลูกเต๋า ผู้ที่เพ่งแต่โทษคนอื่น คอยจับผิดอยู่ตลอดเวลา เขาย่อมหนาด้วยกิเลสอาสวะ ไม่มีทางเลิกละมันได้ ไม่มีรอยเท้าในอากาศ ไม่มีสมณะภายนอกศาสนานี้ สัตว์พากันยินดีในกิเลสที่กีดขวางนิพพาน พระตถาคตทั้งหลาย หมดกิเลสชนิดนั้นแล้ว ไม่มี รอยเท้าในอากาศ ไม่มี สมณะนอกศาสนานี้ ไม่มี สังขารที่เที่ยงแท้ ไม่มี ความหวั่นไหวสำหรับพระพุทธเจ้า คัดลอกจากหนังสือ พระพุทธวจนะในธรรมบท |