|
หัวข้อ: สุภาษิตสอนหญิง เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 09 กรกฎาคม 2553 07:01:30 (http://fwmail.teenee.com/etc/imr5/681900.jpg) สุภาษิตสอนหญิง ***เกิดเป็นสตรีมีศรีศักดิ์*** ผู้ใดเกิดเป็นสตรีอันมีศักดิ์ บำรุงรักกายไว้ให้เป็นผล สงวนงามตามระบอบให้ชอบกล จึงจะพ้นภัยพาลนินทา ***เป็นสาวศรีเหมือนมณีมีค่านัก*** เป็นสาวแซ่แร่รวยสวยสะอาด ก็หมายหมาดเหมือนมณีอันมีค่า แม้แตกร้าวรานร่อยถอยราคา ก็จะพาค่าหายจากกายนาง ***ค่อยเสงี่ยมเจียมใจไว้ศักดิ์ศรี*** อันตัวต่ำแล้วอย่าทำให้กายสูง ดูเยี่ยงยูงแววยังมีที่วงหาง ค่อยเสงี่ยมเจียมใจจะไว้วาง ให้ต้องอย่างกิริยาเป็นนารี ***จะนุ่งห่มทาแป้งแต่งพอดี*** จะนุ่งห่มดูพอสมศักดิ์สงวน ให้สมควรรับพักตร์ตามศักดิ์ศรี จะผัดหน้าทาแป้งแต่งอินทรีย์ ดูฉวีผิวเนื้ออย่าเหลือเกิน ***เอาผมไว้ให้รับกับใบหน้า*** จะเก็บไรไว้ผมให้สมพักตร์ บำรุงศักดิ์ตามศรีมิให้เขิน เป็นสุภาพราบเรียบแลเจริญ คงมีผู้สรรเสริญอนงค์ทรง ***รู้จัดแจงแต่งร่างเหมือนอย่างหงส์*** ใครเห็นน้องต้องนิยมชมไม่ขาด ว่าฉลาดแต่งร่างเหมือนอย่างหงส์ ถึงรูปงามทรามสงวนนวลนงค์ ไม่รู้จักแต่งทรงก็เสียงาม ***เดินนิ่มนวลก้าวไปไม่ไกวแขน*** ประการหนึ่งซึ่งจะเดินดำเนินขาด ค่อยเยื้องยาตรยกย่างไปกลางสนาม อย่าไกวแขนสุดแขนเขาห้ามปราม เสงี่ยมงามสงวนไว้แต่ในที ***อย่าเดินกรายขยับเสื้อผ้าอย่าเสยผม*** อย่าเดืนกรายย้ายอกยกผ้าห่ม อย่าเสยผมกลางทางหว่างวิถี อย่าพูดเพ้อเจ้อไปไม่สู้ดี เหย้าเรือนมีกลับมาจึ่งหารือ ***ให้กำหนดจดจำแต่คำชอบ*** ให้กำหนดจดจำแต่คำชอบ ผิดระบอบแบบกระบวนอย่าควรถือ ***อย่านุ่งผ้าใต้สะดือถือตามเขา*** อย่านุ่งผ้าพกใหญ่ใต้สะดือ เขาจะลือว่าเล่นไม่เห็นควร ***เวลาเดินให้ปกป้องของสงวน*** อย่าลืมตัวมัวเดินให้เพลินจิต ระวังปิดปกป้องของสงวน เป็นนารีที่อายหลายกระบวน จงสงวนศักดิ์สง่าอย่าให้อาย ***อย่าเที่ยวทอดสอดส่ายส่งสายตา*** อนึ่งเนตรอย่าสังเกตให้เกินนัก จงรู้จักอาการประมาณหมาย แม้นประสบพบเหล่าเจ้าผู้ชาย อย่าชม้ายทำชม้อยตะบอยแล ***อันนัยน์ตาพาตัวให้มัวหมอง*** อันนัยน์ตาพาตัวให้มัวหมอง เหมือนทำนองแนะออกบอกกระแส จริงไม่จริงเขาก็เอาไปเล่าแซ่ คนรังแกมันก็ว่านัยน์ตาคม ***รักในใจอย่าให้ออกมานอกหน้า*** อันที่จริงหญิงกับชายย่อมหมายรัก มิใช่จักตัดทางที่สร้างสม แม้นจักรักรักไว้ในอารมณ์ อย่ารักชมนอกหน้าเป็นราคี ดั่งพฤกษาต้องวายุพัดโบก เขยื้อนโยกก็แต่กิ่งไม่ทิ้งที่ จงยับยั้งชั่งใจเสียให้ดี เหมือนจามรีรู้จักรักษากาย ***สตรีเหมือนดอกไม้ที่ชายหมายดมดอม*** อันตัวนางเปรียบอย่างปทุเมศ พึ่งประเวศผุดพ้นชลสาย หอมผกาเกสรขจรจาย มิได้วายภุมรินถวิลปอง ครั้นได้ชมสมจิตพิศวาส ก็นิราศแรมจรัลผันผยอง ไม่อยู่เฝ้าเคล้ารสผันผยอง ไม่อยู่เฝ้าเคล้ารสเที่ยวลดลอง ดูทำนองใจชายก็คล้ายกัน ***ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น*** แม้นชายใดใจประสงค์มาหลงรัก ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น อันความรักของชายนี้หลายชั้น เขาว่ารักรักนั้นประการใด จงพินิจพิศดูให้รู้แน่ อย่าทำแต่ใจเร็วจะเหลวไหล เปรียบเหมือนคิดปริศนาอย่าไว้ใจ มันมักไพล่แพลงขุมเป็นหลุมพลาง ***พวกแม่ชักแม่สื่ออย่าถือนัก*** อันแม่สื่ออย่าได้ถือเป็นบรรทัด สารพัดเขาจะพูดนี้สุดอย่าง แต่ล้วนดีมีบุญลูกขุนนาง มาอวดอ้างให้อนงค์หลงอาลัย อันร้ายดีมีได้เห็นเป็นแต่ว่า จะคาดหน้าแน่ลงที่ตรงไหน เหมือนเขาหลอกบอกลาภถึงเมืองไกล อย่าควรไปตามคำเขารำพัน ทางไกลตาอุปมาเหมือนเสียเนตร สุดสังเกตเท็จจริงทุกสิ่งสรรพ์ เขาจะนำให้ไปตายก็ตายพลัน คนทุกวันเชื่อมันยากปากมันโกง อันแม่สื่อคือปีศาจอันอาจหาญ ใครบนบานเข้าสักหน่อยก็พลอยโผง อย่าเชื่อนักมักตับจะคับโครง มันชักโยงอยากกินแต่สินบน ***จงฟังหูไว้หูดูให้แน่*** อันความชั่วอยู่ที่ตัวของเราหมด ต้องกำสรดโศกร้างอยู่กลางหน จงฟังหูไว้หูกับผู้คน สืบยุบลเสียให้แน่อย่าแร่ไป ***คนขี้เหล้าเมายาอย่าไปเลือก*** คิดถึงตัวหาผัวนี้หายาก มันชั่วมากนะอนงค์อย่าหลงใหล คนสูบฝิ่นกินสุราพาจัญไร แม้นหญิงใดร่วมห้องจะต้องจน มักเบียดเบียนมีทางประดาเสีย เหมือนเลี้ยง***อัปรีย์ไม่มีผล ไม่ทำมาหากินจนสิ้นตน แล้วซุกซนตีชิงเที่ยววิ่งราว หัวข้อ: Re: สุภาษิตสอนหญิง เริ่มหัวข้อโดย: เงาฝัน ที่ 09 กรกฎาคม 2553 07:30:16 (http://img208.imageshack.us/img208/7260/img130.jpg) ***จะหาคู่ดูชายดีมีไม่น้อย*** จะหาคู่สู่สมนิยมหวัง จงระวังชั่วช้าอัชฌาสัย ที่ชายดีนั้นก็มีอยู่ถมไป ใช่วิสัยเขาจะชั่วไปทั่วเมือง ***อย่าหลงผิดคิดไพล่คว้าชายชั่ว*** แต่ใจคนมักจะรนไปหาผิด ครั้นได้คิดจิตตรอมออกผอมเหลือง ต้องเดือดดิ้นกินน้ำตาอยู่นองเนือง สุดจะเปลื้องราคินให้สิ้นคาว ***จะดีชั่วก็แต่ยังกำลังสาว*** เป็นสตรีสุดดีแต่เพียงผัว จะดีชั่วก็ยังแต่กำลังสาว ลงจนสองสามจืดไม่ยืดยาว จะกลับหลังอย่างสาวสิเต็มตรอง ***เป็นคนดีถึงจนทรัพย์ไม่อับหมอง*** ถ้าคนดีมิได้ซ้ำระยำยับ ถึงขัดสนจนทรัพย์ไม่เศร้าหมอง คงมีผู้ชูช่วยประคับประคอง เปรียบเหมือนทองธรรมดาราคามี ***คนมีราคีไม่เป็นที่ต้องการ*** ถ้าแม้นตัวชั่วช้ำระยำแล้ว จะปัดแถวทางฝืนไม่คืนที่ เหมือนทองแดงแฝงฝ้าเป็นราคี ยากจะมีผู้ประสงค์จำนงใจ ***ดูแลตนตามโบราณท่านขานไข*** จงรักตัวอย่าให้มัวราคีหมอง ถือทำนองแบบโบราณท่านขานไข อย่าเอาผิดมาเป็นชอบประกอบใจ จงอยู่ในโอวาทญาติวงศ์ ***ถนอมตัวให้พริ้งเพริศประเสริฐศรี*** แม้นรู้จักรักร่างเป็นอย่างยิ่ง จะเพริศพริ้งสมสวาทเป็นราชหงส์ จงกำหนดอุตส่าห์รักษาทรง อย่าลุ่มหลงด้วยอุบายของชายพล ***อย่าหลงคารมชาย*** อันคำคมลมบุรุษนั้นสุดกล้า เขาย่อมว่ารสลิ้นนั้นกินหวาน จงระวังตั้งมั่นในสันดาน อย่าลนลานหลงระเริงด้วยเชิงชาย ***อย่าหนีตามชายให้เขามาสู่ขอ*** เขารักจริงให้สู่ขอกับพ่อแม่ อย่าวิ่งแร่หลงงามไปตามง่าย เขาไม่เลื้ยงไล่ขับจะอับอาย ต้องเป็นหม้ายอยู่กับบ้านประจานตน (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/239/239/images/wantong2.jpg) ***จงรักนวลสงวนงามห้ามใจไว้*** จงรักนวลสงวนงามห้ามใจไว้ อย่าหลงใหลจำคำที่พร่ำสอน คิดถึงหน้าบิดาและมารดร อย่ารืบร้อนเร็วนักมักไม่ดี ***อย่าชิงสุกก่อนห่ามไม่งามดี*** เมื่อสุกงอมหอมหวานจึงควรเล่น อยู่กับต้นอย่าให้พรากไปจากที่ อย่าชิงสุกก่อนห่ามไม่งามดี เมื่อบุญมีคงจะมาอย่าปรารมภ์ ***อย่าเกียจคร้านการงานจงหมั่นดี เรื่องคู่ครองถ้าจะมีนั้นทีหลัง*** อย่าคิดเลยคู่เชยคงหาได้ อุตส่าห์ทำลำไพ่เก็บประสม อย่าเกียจคร้านการสตรีจงนิยม จะอุดมสินทรัพย์ไม่อับจน ***ทำการได้ให้ตลอดอย่าทอดทิ้ง*** ถ้าแม้นทำสิ่งใดให้ตลอด อย่าทิ้งทอดเที่ยวไปไม่เป็นผล เขม้นขะมักรักงานการของตน อย่าซุกซนคบเพื่อนไพล่เชือนแช ***ยามเหนื่อยหนักพักผ่อนนอนอยู่บ้าน*** เมื่อเหนื่อยอ่อนนอนหลับอยู่กับบ้าน อย่าเที่ยวพล่านพูดผลอประจ๋อประแจ๋ อะไรฉาวกราวเกรียวอย่างเหลียวแล ฟังให้แน่เนื้อความค่อยถามกัน ***ดูแลเรือนเหย้าและข้าวของ*** ระวังดูเรือนเหย้าและข้าวของ จะบกพร่องอะไรที่ไหนนั่น เห็นไม่มีแล้วอย่าอ้างว่าช่างมัน จงผ่อนผันเก็บเล็มให้เต็มลง ***จงอดออมเก็บหอมรอมริบ*** มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์ จงมักน้อยกินน้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน ***ระวังตนพ้นโลกีย์ราคีคาว*** จะสอนใจไว้ทุกสิ่งเป็นหญิงสาว ให้พ้นคาวข่าวชั่วเข้ามั่วสุม ให้ผ่อนผันเหมือนหนึ่งนอนให้ห่วงรุม จงสุขุมคิดแบ่งให้บางเบา ***ถ้าจะรักรักให้ยืดอย่าจืดจาง*** อย่าทำนอกลักษณะจะเป็นโทษ ตัดประโยชน์ที่น้องเขาหมองหมาง ถึงจะรักรักให้ยืดอย่าจืดจาง จะไว้วางกิริยาให้น่าดู (http://images.palungjit.com/attachments/4457-นางในวรรณคดี-17551_290103-jpg) ***จะพูดจาปราศรัยให้อ่อนหวาน*** จะพูดจาปราศรัยกับใครนั้น อย่าตะคั้นตะคอกให้เคืองหู ไม่ควรพูดอื้ออึงขึ้นมึงกู คนจะหลู่ล่วงลามไม่ขามใจ ***จะขายค้าวาจาอย่าร้ายเหลือ*** แม้จะเรียนวิชาทางค้าขาย อย่าปากร้ายพูดจาอัชฌาสัย จึงซื้อง่ายขายดีมีกำไร ด้วยเขาไม่เคืองจิตระอิดระอา ***ชายมาเกี้ยวถ้าไม่ชอบอย่าตอบความ*** ถึงชายใดเขาพอใจมาพูดเกี้ยว อย่าโกรธเกี้ยวโกรธาว่าหยาบหยาม เมื่อไม่ชอบก็อย่าตอบเนื้อความตาม มันจะลามเล่นเลยเหมือนเคยเป็น ***อย่าใฝ่สูงเหาะเหินจนเกินศักดิ์*** อันตัวต่ำแล้วอย่าทำให้เกินศักดิ์ เขาจะมักเหม็นปากเหมือนซากผี เปรียบเหมือนเกลือเจือปนกับชลธี มันก็มีแต่จะจืดไม่ยืดยาว ***อย่าจับปลาสองมือถือไม่หมด*** อย่าจับปลาสองหัตถ์จะพลัดพลาด จับให้คงลงให้ขาดว่าเป็นผัว จึงนับว่าคนดีไม่มีมัว ถ้าชายชั่วร้ายไปมิใช่ชาย ***รูปไม่สวยแต่ใจงามก็ล้ำเลิศ*** เป็นผู้หญิงสิ่งใดจะล้ำเลิศ จะประเสริฐก็แต่ใจไม่เสื่อมสลาย ถึงรูปทรงนงคราญจะพานคลาย ก็อาจกลายส่งสวยด้วยใจงาม ***อย่ามีผัวหลายคนเป็นมลทิน*** บ้างมีผัวตัวอยู่เป็นคู่ชื่น ยังหาอื่นเข้าประคองเป็นสองสาม ถ้ารักซ้อนซ่อนสนิทปิดเนื้อความ จนเลยลามเป็นระฆังดังขึ้นเอง (:-_-:) http://www.st.ac.th/bhatips/tip48/student48/supasit_teach_women.html (http://www.st.ac.th/bhatips/tip48/student48/supasit_teach_women.html) |