[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

   ในปีแรกที่อาตมาบวชเป็นพระที่ภาคอีสานของไทย อาตมากำลังนั่งอยู่ในตอนหลังของรถคันหนึ่งกับพระฝรั่งอีกสองรูป หลวงพ่อชาท่านอาจารย์ของอาตมานั่งที่เบาะหน้า จู่ๆ หลวงพ่อชาก็หันหน้ามาข้างหลัง และจ้องดูพระหนุ่มชาวอเมริกันซึ่งเพิ่งบวชใหม่ๆ ที่นั่งอยู่ข้างๆอาตมา แล้วท่านก็พูดอะไรบางอย่างเป็นภาษาไทย พระฝรั่งอีกรูปหนึ่งที่นั่งอยู่ในรถที่ท่านพูดภาษาไทยได้คล่อง จึงแปลให้พระฝรั่งรูปที่หลวงพ่อพูดด้วยว่า “หลวงพ่อบอกว่า คุณกำลังคิดถึงแฟนของคุณที่อยู่ที่แอลเอนู่น”
   พระบวชใหม่ชาวอเมริกันถึงกับอ้าปากค้างด้วยความงงงัน หลวงพ่อรู้วาระจิตของท่าน รู้ว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่ แถมยังแม่นยำเสียด้วย

   หลวงพ่อชายิ้ม แล้วพูดต่อว่า “ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จัดการได้ ให้เขียนจดหมายไปหาเธอ ขอให้เธอส่งของส่วนตัวบางอย่างมาให้คุณ เอาสิ่งที่ใกล้ชิดกับตัวเธอมากที่สุด ที่คุณจะสามารถเอาออกมาชื่นชมได้ เมื่อคุณคิดถึงเธอ เพื่อจะเตือนคุณให้ระลึกถึงเธอ”
   พระบวชใหม่ถามด้วยความประหลาดใจว่า “โอ้ ! พระเจ้าเราทำได้หรือครับ” หลวงพ่อชาตอบว่า “ทำได้”

   เห็นทีพระท่านก็เข้าอกเข้าใจในเรื่องรักๆ ใคร่ๆ กระมัง.. สิ่งที่หลวงพ่อชากล่าวต่อไปนั้นต้องใช้เวลาอยู่หลายนาที กว่าพระฝรั่งรูปที่เข้าใจภาษาไทยจะแปลออกมาได้ ล่ามของเราถึงกับต้องกลั้นหัวเราะให้อยู่และรวบรวมสมาธิเสียก่อน

   หลวงพ่อบอกว่า.. ท่านพยายามที่จะเอ่ยคำออกมา พลางปาดน้ำตาที่เล็ดจากการหัวเราะทิ้ง
หลวงพ่อบอกว่า.. "คุณควรจะขอให้เธอส่งขี้ใส่ขวดมาให้ แล้วเมื่อไหร่ที่คุณคิดถึงเธอ คุณก็จะได้หยิบขวดขี้ของเธอออกมาสูดดม ! "