[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

นั่งเล่นหลังสวน => สุขใจ หนังสือแนะนำ => ข้อความที่เริ่มโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 12 กรกฎาคม 2553 02:09:49



หัวข้อ: [ หนังสือน่าอ่าน ] วิถีแห่งอิ๊กคิวซัง เสริมปัญญาด้วยสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 12 กรกฎาคม 2553 02:09:49
[ โดย อ.มดเอ็กซ์ บอร์ดเก่า ]


(http://www.se-ed.com/eShop/UserControl/ProductDetail/image.axd?picture=9789743078248L.gif&Type=Large)

ขอบคุณที่มารุป : Se-ed (http://www.se-ed.com/Eshop/Book/BookDetail.aspx?No=9789743078248&TypeMCode=BK&ProdMCode=%E0%B8%88%E0%B8%A7&AspxAutoDetectCookieSupport=1)

พบกับวิธีเรียนรู้และวิเคราะห์หลักความคิดกับการแก้ไขปัญหาโดยใช้ปัญญาของ เณรน้อยอิ๊กคิวซังประวัติของอิ๊คคิวซังว่าด้วยอิ๊กคิวซังน่าจะเป็นพระภิกษุที่บรรลุธรรมเมื่ออายุยังน้อยที่สุดรูปหนึ่งในพระพุทธศาสนาเพราะว่าท่านสามารถบรรลุธรรมในขณะที่นั่งสมาธิบนเรือริมฝั่งทะเลสาบ“เหตุแห่งความทุกข์และความเศร้าหมองที่เกิดขึ้นในชีวิตล้วนเกิดจากจิตที่เต็มไปด้วยอัตตา”คือแก่นธรรมที่ท่านค้นพบ (www.pantip (http://"http://www.pantip") .com)ภายในเล่มได้นำเอาประวัติของท่านอิ๊กคิวซังมาเพื่อยกย่องเชิดชูเกียรติคุณของท่าน ที่อุดมไปด้วยข้อคิดที่มากประโยชน์

 
 
 
เนื้อหาโดยสังเขป(ที่เหลืออ่านดูเอาเองครับ สนุกไม่แพ้วิถีแห่งโนบิตะเลย)

  • อิ๊กคิวซังมีเชื้อสายของจักรพรรดิ ญี่ปุ่นในสมัยนั้น
  • ท่านแม่ของอิ๊กคิวโดนเนรเทศเพราะจักรพรรดิหูเบา เชื่อคำยุของนางสนมว่าคิดก่อกบฏ
  • แต่กระนั้นอิ๊กคิวก็ยังรักพ่อ
  • เมื่ออิ๊กคิวบวชเพื่อป้องกันไม่ให้ตนถูกสังหาร ก็ตั้งอกตั้งใจศึกษาพุทธศาสนาอย่างดี
  • อิ๊กคิวมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด คล้ายๆมโหสถบัณฑิตน้อยบ้านเรา
  • แม้ใครจะรังแกอะไรอิ๊กคิวก็ไม่โตตอบ ตรงข้าม กลับชนะความชั่วด้วยความดี
  • อิ๊กคิวสามารถชนะใจ โชกุน อาชิคางะ โยชิมิทสึได้ แม้ว่าโชกุนจะเป็นคนที่ชอบลองภูมิคนอื่นแต่ดุร้ายคล้ายงูพิษ แต่แท้จริงมีความขี้เล่นในตัว
  • แม้แต่พ่อค้าน้าเลือดแบบคิกคิวยะซังยังต้องยอมศิโรราบ
  • อิ๊กคิวเป็ผู้ใหฝญ่นพระที่แต่งกลอนด่าพวก อลัชชี ที่เป็นพระทำตัวนอกลู่นอกทาง ทำให้มีพระหลายคนไม่ชอบอิ๊กคิวนัก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะผู้คนย่อมสาบแช่งคนชั่ว
  • ท้ายที่สุด อิ๊กคิวก็บรรลุมรรคผลนิพานด้วยอายุเพียง 25 ปี และออกเดินทางธุดงค์เพื่อเผยแผ่ธรรมะ
  • แรกสุด อิ๊กคิวไปโปรดเวไนยสัตว์ แต่ไม่ไปหาพระราชบิดา เพราะตนยังเด็ก ย่อมไม่มีคนเชื่อ
  • เมื่ออิ๊กคิวมีชื่อเสียงโด่งดัง จนเป็นที่กล่าวขานแล้วก็ไปโปรดพระจักรพรรดิ
  • อิกคิวปฏิเสธจะครองราชย์ และขอเป็นพระในวัด และไม่ขอรับตำแหน่งเจ้าอาวาสใดๆ
  • อิ๊กคิวเป็นคนสมถะไม่เห็นแก่ลาภยศ และยังเป็นเพื่อนคุยให้กับพระจักรพรรดิตลอดมา
  • แม้อิํกคิวจะชื่อเสียงกระบือนามเพียงใจสังขารก็ย่อมมีวันเสื่อมไป
  • แม้อิ๊กคิวจะสิ้นชีวิตไปแล้ว แต่ความดีของท่านก็ยังอยู่ในใจผู้คนนานเท่านาน
  • ประวัติอิ๊กคิวซํงอาจจะต่างจาการ์ตูนช่อง 3 แต่นี่แหละ เรื่องที่แท้จริงของท่านอิ๊กคิว




http://shuu.exteen.com/20081120/entry-1 (http://"http://shuu.exteen.com/20081120/entry-1")




หัวข้อ: Re: [ หนังสือน่าอ่าน ] วิถีแห่งอิ๊กคิวซัง เสริมปัญญาด้วยสมาธิ
เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 12 กรกฎาคม 2553 02:10:18
(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/460/8460/images/book0.3.jpg)

ลำดับต่อไป.......
หากเราได้ยินตัวละครในการ์ตูนเรื่องหนึ่งเริ่มต้นด้วยคำว่า.....

“ปุจฉา” ชายร่างใหญ่สวมชุดสีเหลืองหลวมโพรก เอ่ยด้วยน้ำเสียงอันดังก้อง
ตามติดด้วย.......

“วิสัชชนา” เณรร่างเล็กเอ่ยตอบอย่างฉะฉาน
 
และแล้ว........
 
การประลองปัญญาของทั้งสองก็เริ่มต้นขึ้น ซึ่งทั้งชายสวมชุดเหลืองกับเณรน้อยต่างก็เป็นตัวละครหลักของ “อิ๊กคิวซัง เณรน้อยเจ้าปัญญา” โดยชายผู้สวมชุดเหลืองก็คือ “โชกุนอาชิคางะ โยชิมิสึ”ขุนศึกผู้กุมอำนาจสูงสุดแห่งแผ่นดินญี่ปุ่น กับ “อิ๊คคิวซัง” เณรน้อยผู้เปี่ยมไปด้วยปัญญาอันเฉียบแหลมแห่งวัดอังคะคุจินั่นเอง

การ์ตูนเรื่องนี้เป็นที่มาของหนังสือเล่มล่าสุด ซึ่งผมเพิ่งถอยมาหมาดๆ ภายใต้หัวเรื่อง “วิถีแห่งอิ๊คคิวซัง เสริมปัญญาด้วยสมาธิ” เขียนโดยวิทักโข ที่มีผลงานประพันธ์เกี่ยวกับธรรมมะหลายหลากชิ้น ในนามปากกาที่ต่างกันออกไป อย่างเช่น “ธรรมะจากชมพูทวีป” ภายใต้นามปากกา ฮ.นิกฮูกี้ และ “กรรมใหม่” จากนามปากกาโตมรธร เป็นอาทิ

“วิถีแห่งอิ๊คคิวซัง” กล่าวถึงประวัติของพระอิ๊คคิว ตั้งแต่อยู่ในครรภ์ของพระนางโนะจิโบเนะ พระสนมขององค์พระจักรพรรดิ์ฝ่ายเหนือของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของจักพรรดิ์องค์นี้มาก ด้วยแรงริษยาของคนรอบข้างที่เห็นพระนางเด่นเกินหน้าเกินตาพวกตน พวกเขาจึงพากันใส่ไฟองค์จักรพรรดิ์อยู่เนืองๆ จนในที่สุดพระองค์ทรงเนรเทศพระนาง ซึ่งกำลังตั้งครรภ์ออกจากวัง ไปใช้ชีวิตอย่างยากลำบากเยี่ยงสามัญชนในที่สุด

เมื่อเซนงิกามารุ ผู้บุตรของพระนางโนะจิโบเนะถือกำเนิด จวบจนล่วงเข้าสู่วัยเด็กพอจะรู้ความ พระนางก็อบรมสั่งสอนให้เป็นเด็กดี มีน้ำใจ ซึ่งเซนงิกามารุเป็นเด็กที่เฉลียวฉลาดมากคนหนึ่ง เขาก็เชื่อฟังคำสั่งสอนมารดาของตนเองเสมอมา จนกระทั่ง 1 ปีต่อมา ภยันตรายเริ่มมากร้ำกราย ฝ่ายศัตรูต่างจ้องปลิดชีวิตเซนงิกามารุ เพื่อไม่ให้เป็นเสี้ยนหนามต่อพวกตนในภายภาคหน้า พระนางโนะจิโบเนะจึงพาเซนงิกามารุไปบวชเป็นเณรที่วัดอังคะคุจิ โดยหลวงพ่อโกคัน เจ้าอาวาสวัดอังคะคุจิจึงตั้งชื่อให้เซนงิกามารุว่า “ชูเคน”

ในเวลาต่อมา เณรน้อยชูเคนได้เดินทางไปแสวงหามรรคผล และศึกษาพระธรรมกับพระอาจารย์ ซึ่งมีชื่อเสียงทางด้านปฏิบัติธรรม เช่น หลวงพ่อเคนโอ และหลวงพ่อคะโซ ซึ่งหลวงพ่อเคนโอตั้งชื่อให้เณรชูเคนว่า “โชจุน” เมื่อล่วงเข้าสู่วัยฉกรรจ์ พระโชจุนสามารถบรรลุมรรคผลนิพพาน สำเร็จเป็นพระอรหันต์ หลวงพ่อคะโซ พระอาจารย์องค์สุดท้ายของพระโชจุน ก็ตั้งชื่อให้พระโชจุนว่า “อิ๊คคิวโชจุน” ซึ่งมีความหมายว่า “พระโชจุนผู้บรรลุธรรม” นั่นเอง

จากเรื่อง “วิถีแห่งอิ๊คคิวซัง” ออกแนวเป็นหนังสือธรรมะเต็มขั้น ซึ่งแทรกอยู่ในประวัติของท่านอิ๊คคิวซัง ทั้งในเนื้อหาและบทสรุปของแต่ละบท โดยหนังสือเล่มนี้แบ่งออกเป็น 30 บท (ไม่รวมบทสรุป) ตามลำดับชีวิตของท่าน

ขณะที่เรื่องราวการประลองปัญญากับท่านโชกุนโยชิมิสึ และคิเคียวยะซัง (พ่อค้าหน้าเลือด ที่ผู้เขียนอ้างจากพันธมิตรว่าขี้ตระหนี่ยิ่งกว่าอดีตนายกฯท่านหนึ่ง) เหมือนกับฉบับการ์ตูน แต่จะเน้นไปที่การเดินทางปฏิบัติธรรมของอิ๊คคิวซัง ซึ่งต้องเผชิญกับอุปสรรค นานับประการ โดยผู้เขียนสอดแทรกหลักธรรมทางพุทธศาสนาได้อย่างเฉียบคมยิ่งนัก

หลังจากที่ผมอ่าน “วิถีแห่งอิ๊คคิวซัง” ทำให้หวนนึกถึงสภาพเหตุการณ์ต่างๆ รอบตัวแบบปัจจุบันทันด่วนขึ้นมา เพราะถ้าเราจับประเด็นจากเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ไปเทียบเคียงกัน ก็จะมองเห็นภาพได้อย่างชัดเจน

โดยเฉพาะ หากมนุษย์ทุกคนมีธรรมะอยู่ในใจ และนำมาปฏิบัติบ้าง
โลกนี้ก็คงไม่วุ่นวายดังที่เป็นอยู่อย่างแน่นอน

http://www.oknation.net/blog/autis/2008/11/08/entry-1 (http://www.oknation.net/blog/autis/2008/11/08/entry-1)