หัวข้อ: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดทาง เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 27 ธันวาคม 2552 12:14:47 ยอดแห่งมรรคา คืออัษฎางคิกมรรค
ยอดแห่งสัจจะ คืออริยสัจสี่ประการ ยอดแห่งธรรม คือความปราศจากราคะ ยอดแห่งมนุษย์ คือพระผู้เห็นแจ้ง มีทางนี้เท่านั้น ไม่มีทางอื่น ที่จะนำไปสู่ความบริสุทธิ์แห่งทัศนะ พวกเธอจงเดินตามทางนี้เถิด ทางสายนี้พญามารมักเดินหลงเสมอ เมื่อเดินตามทางสายนี้ พวกเธอจักหมดทุกข์ ทางสายนี้ เราได้ชี้บอกไว้ หลังจากที่เราได้รู้วิธีถอนลูกศรคือกิเลส พวกเธอจงพยายามทำความเพียรเถิด พระตถาคต เป็นเพียงผู้ชี้บอกทางเท่านั้น ผู้บำเพ็ญฌานเดินตามทางสายนี้ ก็จะพ้นจากเครื่องผูกของพญามาร หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดทาง เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 27 ธันวาคม 2552 12:20:48 "สังขารทั้งปวง ไม่เที่ยงแท้"
เมื่อใด บุคคลเห็นแจ้งด้วยปัญญาดังนี้ เมื่อนั้น เขาย่อมหน่ายในทุกข์ นี้เป็นทางแห่งความบริสุทธิ์ "สังขารทั้งปวง เป็นทุกข์" เมื่อใด บุคคลเห็นแจ้งด้วยปัญญาดังนี้ เมื่อนั้น เขาย่อมหน่ายในทุกข์ นี่เป็นทางแห่งความบริสุทธิ์ "ธรรมทั้งปวง เป็นอนัตตา" เมื่อใด บุคคลเห็นแจ้งด้วยปัญญาดังนี้ เมื่อนั้น เขาย่อมหน่ายในทุกข์ นี่เป็นทางแห่งความบริสุทธิ์ คนเราเมื่อยังหนุ่มแน่น แข็งแรงแต่เกียจคร้าน ไม่ขยันในเวลาที่ควรขยัน มีความคิดตกต่ำ คนเกียจคร้านเฉื่อยชาเช่นนี้ ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดทาง เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 27 ธันวาคม 2552 12:27:16 พึงระวังวาจา พึงสำรวมใจ
ไม่พึงทำบาปทางกาย พึงชำระทางกรรมทั้งสามนี้ให้หมดจด เมื่อทำได้เช่นนี้ เขาพึงพบทาง ที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายแสดงไว้ ปัญญาเกิดมีได้ เพราะตั้งใจพินิจ เสื่อมไป เพราะไม่ได้ตั้งใจพินิจ เมื่อรู้ทางเจริญและทางเสื่อมของปัญญาแล้ว ควรจะทำตนโดยวิถีทางที่ปัญญาจะเจริญ ภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงถางป่า (ราคะ) แต่อย่าตัดต้นไม้ (จริง ๆ) ภัยย่อมเกิดจากป่า (ราคะ) พวกเธอทำลายป่า และพุ่มไม้เล็ก ๆ (ราคะ) ได้แล้ว จักเป็นผู้ไม่มีป่า (ราคะ) ตราบใดบุรุษยังตัดความกำหนัด ต่ออิสตรีแม้นิดหน่อยยังไม่ขาด ตราบนั้น เขาก็ยังคงมีจิตผูกพันอยู่ในภพ เหมือนลูกโคยังไม่หย่านมติดแม่โคแจฉะนั้น หัวข้อ: Re: พุทธวจนะในธรรมบท หมวดทาง เริ่มหัวข้อโดย: Sweet Jasmine ที่ 27 ธันวาคม 2552 12:33:18 จงถอนความรักของตน
เหมือนคนถอนดอกบัวที่เกิดในฤดูสารท จงเพิ่มพูนแนวทางแห่งสันติ คือ นิพพาน ที่พระสุคตเจ้าทรงแสดงไว้แล้ว "เราจักอยู่ที่นี่ตลอดฤดูฝน เราจักอยู่ที่นี่ตลอดฤดูหนาว และฤดูร้อน" คนโง่มักคิดเช่นนี้ หารู้อันตรายจะมาถึงตัวเองไม่ ผู้ที่มัวเมาอยู่ในบุตรและปศุสัตว์ มีมนัสติดข้องอยู่ ย่อมถูกมฤตยูฉุดคร่าไป เหมือนชาวบ้านที่หลับไหล ถูกกระแสน้ำใหญ่พัดพา บุตรก็ป้องกันไม่ได้ บิดาหรือญาติก็ป้องกันไม่ได้ คนเราเมื่อถึงคราวจะตาย หมู่ญาติก็ป้องกันไม่ได้ เมื่อรู้ความจริงข้อนี้แล้ว คนฉลาดผู้สำรวมในศีล ไม่ควรชักช้า ในการตระเตรียมทาง ไปสู่พระนิพพาน คัดลอกจากหนังสือ พระพุทธวจนะในธรรมบท |