[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => ห้องวิปัสสนา - มหาสติปัฏฐาน 4 => ข้อความที่เริ่มโดย: sometime ที่ 18 กรกฎาคม 2553 21:30:18



หัวข้อ: สมถภาวนา
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 18 กรกฎาคม 2553 21:30:18
(http://www.seesod.com/storage34/dkvY92sus51275369914/o.jpg)

http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/03.%20Track%203.wma



ถ้าเป็นความสงบจะต้องประกอบด้วยปัญญา ถ้าเป็นการอบรมเจริญสมถภาวนา ขณะ

ใดที่กุศลจิตเกิดขณะนั้นสงบเพราะฉะนั้นการที่จะรู้ได้คือสติสัมปชัญญะเกิดและ

พิจารณา สภาพลักษณะชองจิตว่าในขณะนั้นสงบเพราะอะไรหรือเพียงแต่ตั้งมั่นชั่ว

คราวแล้วก็ไม่ฟุ้งซ่านเท่านั้น  แต่ไม่ใช่ลักษณะของกุศลจิตซึ่งสงบ  ผู้ที่เจริญสมถ

ภาวนาต้องรู้ลักษณะของนิวรณธรรมซึ่งเป็น อกุศล {มิฉนั้นแล้ววิตก เจต วิจาร เจ }ก็

ไม่ได้กระทำกิจที่จะละนิวรณธรรมเหล่านั้นแต่เพราะฉนั้นสติสัมปชัญญะของผู้อบรม

เจริญสมถภาวนา ต้องเป็นผู้ที่ประกอบด้วยปํญญาจึงจะรู้ขณะจิตที่เป็นอกุศลแล้วจึงรู้

ว่าที่จะสงบเพราะ {วิตก วิจาร เจ.}ระลึกอย่างไร มนสิการอย่างไร มนสิการอย่างไร จิต

จึงสงบไม่ใช่เพียงแต่ให้จิตตั้งมั่นเท่านั้นด้วยความไม่รู้ด้วยการปราศจากปัญญา

เช่นผู้ที่กำลังฟุ้งซ่านแล้วอยากสงบก็เลยท่อง สี่งหนึ่งสี่งใดก็ได้คำไหนก็ได้


(:LOVE:)คำสอนของท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ มูลนิธิบ้านธรรมมะ บุคโล ธนบุรี (:LOVE:)