[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

มัททวะเป็นไฉน คือ อ่อนโยน ความละมุนละไม ความไม่แข็ง ความไม่กระด้าง

ความเจียมใจ อันใด นี้เรียกว่า มัททวะ

บุคคลชื่อว่าเจียมใจเพราะอรรถว่ามีใจเจียมด้วยไม่มีมานะภาวะแห่งบุคคลผู้

เจียมใจชื่อว่าความเจียมใจ


เป็นชีวิตประจำวันที่ต้องอาศัยการสังเกตุจริง ๆ มิฉะนั้นก็ไม่สามารถที่รู้จัก

สภาพธรรมในขณะที่สภาพธรรมนั้น ๆ ปรากฏ

สำหรับการที่จะรู้แจ้งอริยสัจธรรมทุกคนก็คงจะทราบแน่ว่าไม่ใช่การอบรมเจริญ

ปัญญาเพียงชาติเดียว 2 ชาติ 3 ชาติและในแต่ละชาติก็สั้นมากการที่บุคคลใดเกิดมา

ในชาตินี้จะมีชื่อเสียงมีสกุลมีมิตรสหายมีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นถ้าพิจารณาแล้ว

ก็จะเห็นได้ว่าขณะที่เป็นอกุศลมากกว่าขณะที่เป็นกุศลถ้าชาตินี้หมดไปคือ.............................

ผ่านไปซึ่งก็จะต้องหมดไปแน่นอนผ่านไปโดยไม่มีสี่งใดเหลือในความเป็นบุคคลนี้อีก

และเมื่อเกิดชาติหน้าสามารถจะระลึกได้อาจจะรู้สึกเสียดายว่า

ชาตินี้ทำกุศลน้อยไปหรือว่าเสียเวลากับสี่งที่ไม่มีสาระมากไป

แต่ขณะนี้ กำลังเป็นชาตินี้อยู่แต่ทั้ง ๆ รู้ก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะกิเลส

หรือว่าหมดกิเลสได้

ถ้ากล่าวถึงกิเสที่มากมายที่สะสมมามากในอดีตอนันตชาติก็เป็นของที่แน่นอนค่ะ

ที่จะเห็นชัดว่าช่างละยากเพราะว่าสะสมมามากแต่ลองคิดถึงกิเลสเพียงขณะเดียว

ไม่ต้องคิดถึงกิเลสมาก ๆ ที่สะสมมาที่จะดับเป็นสมุทเฉทขอให้เป็นเพียงกิเลส

ขณะหนึ่งขณะใดที่จะละในขณะนั้นละได้ไหมลองคิดดูนะคะกำลังสนุกละสิคะ

กิเลสในขณะนั้นเพียงขณะเดียวไม่ต้องคิดถึงถึงขณะที่สะสมมามากมายเพียงแต่

ละขณะ ๆ ที่่นึกจะละกิเลสในขณะที่มีกิเลสอยู่ยังละไม่ได้เพราะฉะนั้นตามความเป็น

จริงแล้วเมื่อกิเลสมีมากยี่งกว่าเพียงขณะเดียว ๆ การที่จะละกิเลสจึงเป็นเรื่องที่จะ

ต้องอบรมเจริญปัญญาอีกนานทีเดียว





ผู้แสวงหาที่ไม่ฉลาดในธรรมย่อมไม่เห็นแจ้งนิพพานที่อยู่ในตัว - สนฺติเก น วิชานนฺติ มฺคคา ธมฺมสฺส อโกวิทา(ปัคคัยหสูตร

๑๘/๑๔๒)