[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

อย่ายอมตกอยู่ในอำนาจของจิต - มา  จิตฺตสฺส วสํ คมิ(คุตตาเถรีคาถา ๒๖/๔๖๖)











พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า.........................................

ดูก่อนภิกษุทั้งหลายขึ้นชื่อว่ากิเลสทั้งหลายย่อมเป็นสภาพหยาบถ้า

กิเลสเหล่านี้มีรูปร่างอันใคร ๆ พึงสามารถจะเก็บไว้ในที่บางแห่งได้ไซร้

จักรวาลก็แคบเกินไปพรหมโลกก็ต่ำเกินไปโอกาสของกิเลสเหล่านั้นไม่พึงมี(ให้บรรจุ)เลย

กิเลสเป็นสภาพธรรมที่มีจริงเป็นนามธรรม เป็นเครื่องเศร้าหมองของจิตใจ กิเลส

เวลาที่เกิดขึ้นนั้นไม่ได้เกิดขึ้นมาเฉพาะตัวเขาเองเท่านั้นยังมีสภาพธรรมอื่น ๆ เกิด

ร่วมด้วยและจะต้องเกิดร่วมกับอกุศลจิตเท่านั้นกิเลสจะเกิดร่วมกับอกุศลจิตเท่านั้น

เกิดร่วมกับจิตฝ่ายดีไม่ได้เลยซึ่งเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยไม่อยู่ในอำนาจบังคับ

บัญชาของใครทั้งสิ้น

กิเลสมีมากมายหลายประการพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้โดยละเอียดตามที่

ปรากฏในพระสูตรต่าง ๆ ที่สำคัญไม่ได้พ้นไปจากชีวิตประจำวันเลย เช่น โลภะ

(สภาพธรรมที่ติดข้องยินดีพอใจ) โทสะ (ความโกรธ ความขุ่นเคืองใจ ความไม่พอใจ)

โมหะ(ความหลง ความไม่รู้)มานะ (ความสำคัญตน) มิจฉาทิฏฐิ (ความเห็นผิด)

วิจิกิจฉา(ความลังเลสงสัยในสภาพธรรม)อหิริกะ(ความไม่ละอายต่ออกุศลธรรม)

อโนตตัปปะ(ความไม่เกรงกลัวต่ออกุศลธรรม) เป็นต้นทั้งหมดนั้นเป็น{อกุศลธรรม}

เป็นธรรมฝ่ายดำให้ผลเป็นทุกข์ทั้งนั้นซึ่งจะถูกดับด้วยปัญญาขั้นโลกุตตระ

จะเห็นได้ว่ากิเลสในชีวิตประจำวันมีเยอะมากจริง ๆ มีมากมายมหาศาลแม้แต่ใน

{วันนี้}เองเมื่อเทียบส่วนกันระหว่าง อกุศล กับ กุศล แล้วเทียบส่วนกันไม่ได้เลยเพราะ

มีอกุศลจิตเกิดขึ้นมากกว่ากุศลนั่นเองถ้ากิเลสมีรูปร่าง(แต่จริง ๆ ไม่ได้เป็นเช่นนั้น

เพราะเป็นนามธรรม)ไม่มีที่เพียงพอสำหรับเก็บเลยเพราะมีเยอะมากดังข้อความใน

พระไตรปิฎกที่ได้ยกมาเพราะเหตุว่า...................ทุกครั้งที่อกุศลจิตเกิดจะไม่ปราศจากกิเลสเลย]

ตามแต่ประเภทของ{อกุศลจิต}นั้น ๆ และสะสมอยู่ในจิตทุกขณะอีกด้วย
 
เมื่อรู้ว่ามีกิเลสมากอย่างนี้ก็ควรอย่างยิ่งที่จะได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรม

เจริญปัญญาสะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับเพื่อวันหนึ่งข้างหน้าปัญญา

จะเจริญยิ่งขึ้นจนสามารถดับกิเลสประการต่าง ๆ ได้จริงซึ่งจะต่างจากบุคคลผู้ที่

ไม่ได้ฟังพระธรรมไม่ได้ศึกษาพระธรรมนับวันกิเลสก็มีแต่จะพอกพูนหนาแน่นขึ้น

เรื่อย ๆ เพราะไม่รู้ว่าตนเองมีกิเลส หรือ เพราะเข้าใจผิดว่าตนเองเป็นผู้หมดกิเลสแล้วนั่นเอง

เพราะฉะนั้น.......พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงจึงเป็นเครื่องเตือนที่ดี

เกื้อกูลให้เห็น{อกุศลธรรม} และ เห็นโทษของ{อกุศล}ธรรมตามความเป็นจริงพร้อมทั้ง

ทรงแสดงให้เห็นถึงคุณของปัญญา - ปัญญาเป็นสภาพธรรมที่ดีงาม เป็นโสภณธรรม

อย่างหนึ่งซึ่งเป็นสภาพธรรมที่สำคัญมากในพระธรรมวินัยนี้เพราะเหตุว่าบุคคลผู้มี

ปัญญาเท่านั้นที่จะสามารถดับกิเลสทั้งปวงได้เป็นสมุจเฉท(ถอนขึ้นได้อย่างเด็ดขาด)

ไม่เกิดอีกเลยสามารถจะข้ามพ้นไปจากทุกข์ทั้งปวงได้ในที่สุด........................


ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย  ธรรมดากิเลส  ย่อมไม่มีความชื่นบาน เพราะขจัดคุณความดีมีแต่จะให้ตกนรก




ขอขอบคุณที่มาจาก มูลนิธิเพื่อการศึกษาพระอภิธรรม โดยท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และ คณะวิทยากรบ้านธรรมมะ บุคโล ธนบุรี

สาธุ