หัวข้อ: บัณฑิตจอบเหี้ยน เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 06 สิงหาคม 2553 10:20:26 (http://www.nkgen.com/buddha1-1.gif) ..........................ธรรมะน่าคิดพิจารณาวันนี้.......................... จิตมีธรรมชาติดิ้นรน กวัดแกว่ง รักษายาก ห้ามยาก - ผนฺทนํ จปลํ จิตฺตํ ทุรกฺขํ ทุนฺนิวารยํ{ธรรมบท ๒๕/๑๗)} ธรรมะประจำวันที่ 06/08/2010 (http://www.seesod.com/storage33/ljIcFhWBTZ1273279175/o.jpg) http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20TracK%209.wma ในอดีตกาลเมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสีบุรุษผู้หนึ่ง ชื่อกุททาลบัณฑิตบวชเป็นนักบวชภายนอกอยู่ในป่าหิมวันต์ ๘ เดือนเมื่อภูมิภาคชุ่ม ชื้นในสมัยที่ฝนตกชุกคิดว่าในเรือนของเรายังมีข้าวฟ่างและลูกเดือยประมาณ ครึ่งทะนาน และจอบเหี้ยน(อีกอันหนึ่ง)พืชคือข้าวฟ่างและลูกเดือยอย่าเสียไป จึงสึก เอาจอบเหี้ยนปรับพื้นที่แห่งหนึ่ง หว่านพืชนั้น ทำรั้วไว้ในเวลาที่เมล็ดพืชแก่ก็ เหี่ยวเก็บพืชไว้ประมาณทะนานหนึ่งเคี้ยวกินพืชที่เหลือท่านคิดว่าบัดนี้ประ - โยชน์อะไรด้วยเรือนของเรา{เราจักบวชอีก ๘ เดือน}จึงออกบวชแล้ว ท่านอาศัยข้าวฟ่างและลูกเดือยเพียงหนึ่งทะนานและจอบเหี้ยน เป็นคฤหัสถ์ ๗ ครั้ง บวช ๗ ครั้งโดยทำนองนี้แลแต่ในครั้งที่ ๗ คิดว่า เราอาศัย{จอบเหี้ยน}อันนี้ เป็นคฤหัสถ์แล้วบวชถึง ๗ ครั้งเราจักทิ้งมันในที่ไหน ๆ สักแห่งหนึ่งท่านไปยัง ฝั่งแม่น้ำคงคา คิดว่าเราเมื่อเห็นที่ตกคงต้องลงงมเอาเราจักทิ้งมันโดย อาการที่เราจะไม่เห็นที่ซึ่งมันตกจึงเอาผ้าเก่าห่อพืชประมาณทะนานหนึ่งแล้วผูกผ้า เก่าที่แผ่นจอบ จับจอบที่ปลายด้ามยืนที่ฝั่งแห่งแม่น้ำหลับตาแกว่งเวียนเหนือ ศีรษะ ๓ ครั้งขว้างไปในแม่น้ำคงคาหันไปดูไม่เห็นที่ตกได้เปล่งเสียงว่าเรา ชนะแล้วเราชนะแล้ว{ชิตํ เม ชิตํ เม}ดังนี้ ๒ ครั้ง ในขณะนั้นพระเจ้ากรุงพาราณสีทรงปราบปัจจันตชนบทให้สงบราบคาบแล้ว เสด็จมาโปรดให้ตั้งค่ายพักใกล้ฝั่งแม่น้ำเสด็จลงสู่แม่น้ำเพื่อทรงประสงค์จะ สรงสนานได้ทรงสดับเสียงนั้นก็ธรรมดาว่าเสียงที่ว่า เราชนะแล้ว เราชนะ แล้วย่อมไม่พอพระหฤทัยของพระราชาทั้งหลายพระองค์จึงเสด็จไปยังสำนักของ กุททาลบัณฑิตนั้นตรัสถามว่าเราทำการย่ำยีอมิตรมาเดี๋ยวนี้ก็ด้วยคิดว่าเรา ชนะส่วนเธอร้องว่าเราชนะแล้ว เราชนะแล้วนี้ชื่อเป็นอย่างไร ? กุททาลบัณฑิต จึงทูลว่าพระองค์ทรงชนะพวกโจรภายนอกความชนะที่ พระองค์ทรงชนะแล้วย่อมกลับเป็นไม่ชนะอีกได้แท้ส่วนโจรคือความโลภซึ่งมี ในภายใน อันข้าพระองค์ชนะแล้วโจรคือความโลภนั้นจักไม่กลับชนะข้าพระองค์ อีกชนะโจรคือความโลภนั้นอย่างเดียวเป็นดีดังนี้แล้วจึงกล่าวคาถานี้ว่า........................................... ความชนะใด กลับแพ้ได้ ความชนะนั้น มิใช่ - ความชนะที่ดี(ส่วน)ความชนะใด ไม่กลับแพ้ ความชนะนั้นแล เป็นความชนะที่ดี......................................... จาก....พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ตอน ๑ หน้า ๔๒๔ เชิญดาว์โหลดไฟล์ตามอัทยาศัย หัวข้อ: Re: บัณฑิตจอบเหี้ยน เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 06 สิงหาคม 2553 16:42:58 ขอย้ายไปหมวด นิทาน ชาดกนะครับ
เพราะเป็นการกล่าวเล่าเรื่อง มีตัวละคร หรือหากไม่เห็นด้วยเดี๋ยวย้ายกลับให้ครับ 555555 |