|
หัวข้อ: พุทธศาสนสุภาษิต : วาจา เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 16 ธันวาคม 2552 12:45:42 พุทธศาสนสุภาษิต : วาจา
หทยสฺส สทิสี วาจา วาจาเช่นเดียวกับใจ สํโวหาเรน โสเจยฺยํ เวทิตพฺพํ ความเป็นผู้สะอาด พึงทราบได้ด้วยถ้อยคำสำนวน ทุฏฺฐสฺส ผรุสวาจา คนโกรธมีวาจาหยาบคาย มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ คนเปล่งวาจาชั่วย่อมทำตนให้เดือดร้อน อภูตวาที นิรยํ อุเปติ คนพูดไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก สณฺหํ คิรํ อตฺถาวหํ ปมุญฺจ ควรเปล่งวาจาให้ไพเราะที่มีประโยชน์ ตเมว วาจํ ภาเสยฺย ยายตฺตานํ น ตาปเย ควรกล่าวแต่วาจาที่ไม่ยังตนให้เดือดร้อน น หิ มุญฺเจยฺย ปาปิกํ ไม่ควรเปล่งวาจาชั่วเลย สํโวหาเรน โสเจยฺยํ กลฺยาณิง ควรเปล่งวาจางาม ให้เป็นที่พอใจฯ วาจํ มุญฺเจยฺย กลฺยาณิง ควรเปล่งวาจางาม โมกฺโข กลฺยาณิกา สาธุ เปล่งวาจางาม ยังประโยชน์ให้สำเร็จ มนุญฺญเมว ภาเสยฺย ควรกล่าวแต่วาจาที่น่าพอใจ นามนุญฺญํ กุทาจนํ ในกาลไหนๆ ไม่ควรกล่าววาจาไม่น่าพอใจ วาจํ ปมุญฺเจ กุสลํ นาติเวลํ ไม่ควรกล่าววาจาที่ดี ให้เกินกาล ฟังธรรม.com |