หัวข้อ: สัจจะบารมี epidode 4 เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 20 สิงหาคม 2553 11:15:50 (http://lh5.ggpht.com/_3F1lshAWYBc/TFGYvJYLtfI/AAAAAAAAAY4/en5R9f7DC24/s640/PC94002191.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/24.wma ท่านอาจารย์ สุจินต์.....................ต้องเห็นโทษของอกุศล สำหรับ{สัจจบารมี}นั้นก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรมากในชีวิตประจำวันแต่ว่าความจริงแล้ว สัจจะเป็นธรรมที่ส่งเสริมให้กุศลทั้งหลายเกิดขึ้น และเจริญขึ้นด้วยเพราะว่าเป็นผู้ที่ จริงใจต่อการที่จะขัดเกลากิเลส เพราะฉะนั้นขณะใดที่กุศลไม่เกิด และเกิดระลึกได้ ว่าเราเป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะเจริญกุศล ก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่จะทำให้กุศลเกิดได้ หรือว่าในขณะที่อกุศลกำลังเกิด ไม่เป็นผู้ที่จริงใจที่จะละคลายอกุศล ขณะนั้นก็ ปล่อยให้อกุศลเจริญขึ้นแต่ว่าขณะที่อกุศลเกิดแล้ว เป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่จะละ คลายอกุศล ขณะนั้นกุศลก็เกิดได้ เช่นขณะที่กำลังมีมานะมีความสำคัญตนใน ชีวิตประจำวันเหตุการณ์ต่าง ๆ แม้แต่การที่จะบริโภคอาหารในร้านอาหารก็มี มานะได้ใช่ไหมค่ะ มานะจะแซกเข้ามาได้บ่อย ๆ กำลังขับรถอยู่ ก็มีมานะได้ คนอื่น เราเป็นอย่างไรมีกายวาจามีการขับรถที่ไม่ถูกต้องตามกฏหรืออะไร อย่างนั้นก็เหตุให้เกิดมานะได้แต่ถ้ากุศลจิตเกิดในขณะนั้นเป็นผู้ที่จริงใจต่อการที่ จะละอกุศลคือสติสัมปชัญญะเกิด ขณะนั้นละมานะเพราะฉะนั้นการที่จะละอกุศลได้นี้ ก็จะต้องเป็นผู้ที่จริงใจ พร้อมด้วยสติสัมปชัญญะ ที่จะระลึกรู้ลักษณะของอกุศล ในขณะนั้นแล้วละเป็นเหตุที่จะทำให้กุศลเจริญขึ้นได้ การดำเนินชืวิตประจำวัน ของพระโพธิสัตว์ เป็นการเจริญกุศลที่ละเอียดทุกทางและ ทุกท่านที่ยังไม่รู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นผู้ที่กำลังดำเนินรอยตามพระโพธิสัตว์คือจะต้อง อบรมเจริญปัญญาทุกประการเพื่อที่จะดับกิเลสเพราะฉะนั้นก้ควรที่จะได้พิจารณาถึง ชีวิตประจำวันของพระโพธิสัตว์ก่อนที่ท่านจะได้ตรัสรู้เป็พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยพระองค์เป็นผู้ที่มีสัจจะคือความจริงใจในการเจริญกุศลเพื่อละคลายและขัดเกลากิเลส |