หัวข้อ: คติธรรมจากหลวงพ่อ{ชานนท์} เริ่มหัวข้อโดย: 時々๛कभी कभी๛ ที่ 29 สิงหาคม 2553 14:44:38 (http://image.ohozaa.com/im/303097.jpg) http://www.fungdham.com/download/song/allhits/24.wma อย่าเชื่อในสิ่งที่ตนเห็นแล้วจะเห็นในสิ่งที่ตนไม่เชื่อ อย่าเชื่อในสิ่งที่ตนรู้แล้วจะรู้ในสิ่งที่ตนไม่เชื่อ อย่าเชื่อในสิ่งที่ตนเป็นแล้วจะได้เป็นในสิ่งทีตนไม่เป็น ถ้าหยุดคิดที่จะแก้ไขความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้วในตน และหยุดดิ้นรนไขว่คว้าหาความสุขที่ยังมาไม่ถึง นั่นแล เป็นจุดหนึ่งของการ ปล่อยวาง ต้นข้าวและรวงข้าวเกิดขึ้นได้เพราะอาศัยเมล็ดข้าวเปลือก หากกระเทาะเอาเปลือกออกจากจากเมล็ดข้าวกลายมาเป็นข้าวสาร นำไปปลูกก็ไม่ทำให้เกิดเป็นต้นข้าวและรวงข้าวฉันใด ความเกิดขึ้นของสัตว์และมนุษย์ทั้งหลายก็เช่นกัน เพราะอาศัยเปลือกแห่งอวิชชาเป็นเครื่องปิดบัง ถ้าทำลายเปลือกแห่งอวิชชาเสียได้ ความเกิดจะไม่มีอีกเลย" การดูจิตคิดดีคิดชั่วนั้นเป็นเหตุ ส่วนความพอใจและความไม่พอใจจึงเป็นผล และผลอันนี้ทำให้เป็นต้นเหตุ คือเป็นสุขเป็นทุกข์ตามมา (คิดดี+พอใจ+เป็นสุข+คิดชั่ว++ไม่พอใจ+เป็นทุกข์) ตัวตัณหาจึงเกิดขึ้นเพราะความอยาก คืออยากได้สุขไว้และไม่อยากได้ทุกข์ จิตและสังขารจึงทำงานไม่ {หยุด}นั่นคือ สมุทัยเหตุให้เกิดทุกข์ จะดับทุกข์ต้องดับตัณหาก่อน ดับตัณหาคือดับความทะยานอยาก{กามตัณหา - ภวตัณหา}และ วิภวตัณหา และนี่คือการดับทุกข์ อันเกิดจากตัณหา ส่วนทุกข์ ของขันธ์ดับไม้ได้ ถ้าพิจารณาอย่างและเห็นอย่างนี้จึงจะดับทุกข์ ของจิตได้ (ขันธ์กับจิตคนละอย่างกัน) การสร้างวัดนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญก็จริง แต่เป็นได้เแค่เพียงมรดกโลก แต่การสร้างคนให้เป็นพระนั้น สำคัญยิ่งกว่า เพราะจะได้มรดกธรรม เป็นทายาทธรรม นำพาพระพุทธศาสนาให้เจริญสืบต่อไป ทุกสิ่งในโลกนี้ถ้ารู้จักสิ่งนั้นแล้วไม่ยึดป็น{ธรรม} และธรรมนี้ถ้ารู้จักแล้วไปยึดเป็น{กิเลส}ทั้งสิ้น ธรรมชาติทั้งมวลไม่มีชื่อและภาษา แต่ถูกบัญญัติขึ้นโดย สมมติของผู้ที่เกิดมาหลังธรรมชาติ ทั้งที่ผู้สมมติและสิ่งที่ถูกสมมติก็มาจากธรรมชาตินั่นเอง อดีตเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ แต่อนาคตเรากำหนดให้มีให้เป็นได้ ด้วยการเริ่มทำตั้งแต่ปัจจุบันนี้เลย ในสังคมมนุษย์มีทั้งคนรักคนชัง ฉะนั้นจึงไม่ควรทำให้คนที่รักเรา ต้องชังเรา แต่สามารถทำให้คนที่ชังเรากลับมารักเราได้ และถือ ว่าผู้นั้นเป็นผู้ประเสริฐ อย่าทำมิตรให้เป็นศัตรู แต่จงทำศัตรูให้เป็น{มิตร} ..........................โลกนี้ล้วนเป็นสมมุติแม้แต่คำว่าสมมุติยังถูกสมมติขึ้นมา...................... |