[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

ถาม -> ขอเรียนถามท่านอาจารย์ครับถ้าขณะที่สติระลึกในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏก็

เป็นการแสดงว่าถ่ายถอน{อัตตสัญญา}ออกไปที่ละเล็ก - ทีละน้อยใช่ไหม ?

ท่านอาจารย์ ถ้าไม่ระลึกไม่มีโอกาสที่จะศึกษาให้เข้าใจลักษณะของสภาพธรรม

ในขณะนั้นตามความเป็นจริงแต่ขณะที่กำลังระลึกนี้ขึ้นอยู่กับปัญญาว่าปัญญา

สามารถจะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมนั้นถูกต้องหรือยังเพราะว่าถ้าเป็นผู้ที่เรี่ม

อบรมเจริญปัญญาจริง ๆ

สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรมแต่เมื่อยังไม่ได้ศึกษา

ความต่างกันของนามธรรมและรูปธรรมขณะนั้นจะกล่าวไม่ได้ว่าสามารถที่จะรู้ชัดใน

ลักษณะของสภาพธรรมว่าไม่ใช่ตัวตนเพราะว่ามักจะมีความคิดเกิดขึ้นแทรกขณะนั้น

ไม่ได้รู้ลักษณะของสภาพธรรมแล้วภายหลังระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมอีกแต่

ก็ยังไม่สามารถที่จะรู้ชัดว่านามธรรมต่างกับรูปธรรมจนกว่าจะระลึกเนือง ๆ บ่อย ๆ แล้ว

ก็พิจารณาเพี่มขึ้นแล้วบุคคลนั้นเองจะเป็นผู้รู้เองว่า ปัญญาค่อย ๆ เข้าใจลักษณะของ

สภาพธรรมเพี่มขึ้นหรือว่ายังถ้ายังก็ระลึกอีกเนือง ๆ บ่อย ๆ เพราะว่าเป็นหนทาง

เดียวในเมื่อสภาพธรรมก็มีจริง ๆ แล้วก็กำลังปรากฏด้วยแต่เมี่อ{สติ}เพี่งเรี่มระลึกปัญญา

ยังไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ทันทีต้องอาศัยการฟังการเข้าใจจากการฟังเรื่องของ

นามธรรมและรูปธรรมจนเมี่อ{สติ}ระลึกอีกก็มีปัญญาซึ่งเข้าใจเรื่องงของนามธรรม

และรูปธรรมเพิ่มขึ้นอีกนั้นเป็นเหตุที่สามารถจะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่สติ

กำลังระลึกได้ค่อย ๆ เพี่มขึ้นโดยอาศัยการฟังการเข้าใจและเมี่อ{สติ}ระลึกเพราะ

เข้าใจแล้วก็สามารถจะพิจารณาได้ถูกต้องว่าลักษณะใดเป็นสภาพ นามธรรม

สภาพใดเป็นรูปธรรม


เมื่อบุคคลเริ่มตั้งความเพียรอันใดอยู่

อกุศลธรรมทั้งหลายย่อมเจริญยิ่ง

กุศลธรรมทั้งหลายย่อมเสื่อมไป

เรากล่าวการเริ่มตั้งความเพียร

เห็นปานนั้นว่า ไม่ควรเริ่มตั้ง

เมื่อบุคคลเริ่มตั้งความเพียรอันใดอยู่

อกุศลธรรมทั้งหลายย่อมเสื่อมไป

กุศลธรรมทั้งหลายย่อมเจริญยิ่ง  

เรากล่าวการเริ่มตั้งความเพียร

เห็นปานนั้นว่าควรเริ่มตั้ง

ผู้ฟัง แสดงว่าปัญญาขั้นต้นนี่

ท่านอาจารย์ ชัดไม่ได้ ชัดได้ก็เป็น{พระโสดาบัน}เป็นพระอรหันต์กันแล้ว

ผู้ฟัง ค่อย ๆ เพี่มขึ้น

ท่านอาจารย์ โดยผู้นั้นเองเป็นผู้ที่รู้ตามความเป็นจริงถ้ายังสงสัยความสงสัยก็มี

จริง ๆ ถ้าค่อย ๆ รู้แล้วก็สงสัยอีกเพราะว่าระลึกแล้วรู้นิดเดียวแล้วก็หมดไปอีกและ

{อวิชชา}ก็เกิดมากมาย โลภะบ้าง โทสะบ้างในวันหนึ่ง ๆ พอ{สติ}เเรี่มระลึกใหม่ความรู้

เดิมก็ไม่พอที่จะรู้ได้ว่าขณะนั้นป็นนามธรรมและรูปธรรรมด้วยเหตุนี้ผู้ที่อบรมเจริญ

ปัญญาจึงรู้ว่าไม่ใช่เรื่องบังคับแต่เป็นเรื่องเข้าใจถูกตั้งแต่ต้นว่าแม้{สติ}ก็ต้องมีเหตุ

ปัจจัยที่จะเกิดขึ้นและปัญญาที่จะรู้มากหรือรู้น้อยก็จะต้องอาศัยเหตุปัจจัยด้วยถ้า

เป็นผู้ที่ได้ยินได้ฟังน้อยไม่รู้เรื่องนามธรรมและรูปธรรมแล้วก็บอกให้{สติ}ระลึกไม่

สามารถที่จะเข้าใจลักษณะของนามธรรมหรือรูปธรรมในขณะนั้นว่าไม่ใช่ตัวตน

สัตว์ บุคคลเพราะว่าการฟังน้อยความเข้าใจน้อย

ผู้ฟัง ถึงแม้ว่าจะเป็นวิปัสสนาญาณขั้นที่ ๑ แล้วที่อ่านจากหนังสือท่านอาจารย์ก็

บอกว่าแม้ประจักษ์ขั้น ๑ แล้วโลกก็ยังรวมกันอีก

ท่านอาจารย์ วิปัสสนาญาณไม่ใช่ปํญญาขั้นต้นแต่เป็นผลของการอบรมเจริญจน

กระทั่งถึงพร้อมในขณะที่ปัญญาแทงตลอดลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

โดยไม่มีสภาพธรรมอื่นปะปนทีละอย่างเพราะฉะนั้นก็ไม่มีโลกที่รวมกันปรากฏ

เหมือนในขณะนี้แต่แม้กระนั้นก็ไม่สามารถที่จะดับกิเลสได้เป็น{สมุจเฉท}เพราะ

ว่าเป็นเพียงวิปัสสนาญาณขั้นต้นเป็น{ตรุณวิปัสสนา}

ผู้ฟัง กราบขอบพระคุณ

ท่านอาจารย์ เรื่องธรรมเป็นเรื่องจริงและทุกท่านก็พิสูจน์ได้และสามารถที่

จะรู้ปัญญาของตนเองได้




มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

สำนักงานเลขที่ 174/1 ซอย เจริญนคร78

ดาวคะนอง ธนบุรี

กรุงเทพมหานคร 10600 โทร 02 - 4680239