หัวข้อ: ผ่านพบไม่ผูกพัน : เสกสรรค์ ประเสริฐกุล เริ่มหัวข้อโดย: นวลปราง ที่ 25 กันยายน 2553 20:32:46 (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/924/2924/images/commit.jpg) ผ่านพบไม่ผูกพัน : เสกสรรค์ ประเสริฐกุล “ผ่านพบไม่ผูกพัน” เป็นความเรียงสั้นอีกหนึ่งเล่มที่ อ่านแล้วชื่นชมคมความคิดของ อาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ผ่านพบไม่ผูกพัน ปรัชญาความรักความผูกพัน ที่แสดงออกได้อย่างละเมียดละไม ลุ่มลึก “ถ้าเราอยากรู้จักสักคนจงดูทั้งเส้นทางที่เขาเลือกและวิถีปฏิบัติของเขาขณะอยู่บนเส้นทาง แต่ไม่ควรใส่ใจดูว่าเขาไปถึงปลายทางหรือไม่” ภูเขาสูงตระหง่านคงให้อะไรได้ไม่มาก ถ้าคุณเพียงพิชิตมัน แต่ถ้ายามไต่เลาะสู่ความสูง ในใจท่านมีเพียงความสัมพันธ์ระหว่างตัวท่านกับก้าวถัดไป ยามนั้นท่านอาจห่างไกลห้วงทุกข์มาหลายก้าวแล้ว การเดินทางไกลไปในภูมิประเทศอ้างว้าง บางครั้งคนเรา คงอยากพบใครซักคนที่มีรสนิยมตรงกัน เช่นเดียวกับในนาทีกันดารของชีวิต เรามักฝันถึงอ้อมกอดของคน ที่อาจมาช่วยแบ่งเบาความทุกข์ และใช่หรือไม่ว่า คนเรามักฝันถึงคนรักในห้วงยามที่เหนื่อยล้า ต้องการการดูแล แม้ความรักจะมิใช่เรื่องดาษดื่นง่ายดาย แต่บางทีความรักบนเส้นทาง ก็ไม่ใช่ปรากฏการณ์ที่หายากจนเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเป็นการพบกันของผู้คนที่ชอบเดินทางคนเดียว อาศัยแสงสุดท้ายของทิวาวารเป็นฉากหลัง เพียงท่านเหลียวไปพบว่าตัวเองมิได้เหม่อมองตะวันลับฟ้าอยู่โดยลำพัง ใครอีกคนที่บังเอิญอยู่ตรงนั้นก็ได้รับไมตรีจิตไปมากแล้ว หรือท่ามกลางสายลมที่กรีดเฉือน หากมีเพศอื่นมองท่านสั่นสะท้านด้วยแวงตาอาทร บางทีท่านอาจเริ่มชิงชังชีวิตสันโดษขึ้นมาบ้างเล็กน้อย “ปราชญ์บางคนยืนยันว่าความรักเป็นคำสั่งของฟ้าดิน หากจะเกิดก็ย่อมเกิดในพริบตา หากไม่เกิด บางทีท่านกลับต้องรอยคอยอยู่เป็นแรมปี” ถ้าท่านเคยจับจ้องภูผายามต้องแสงจันทร์เพ็ญ ท่านย่อมรู้สึกราวกับว่าดวงเดือนกำลังห่มผ้าให้กับผู้ชายของเธอ ยามนั้น หากยินเสียงสายน้ำไหลรินอยู่ตามหลืบซอกเทือกเขา พร้อมเสียงลมพัดแผ่วจากผาหนึ่งสู่ผาหนึ่ง บางทีท่านอาจต้องกลั้นใจ เพราะไม่ต้องการล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัวของฟ้าดิน แน่นอนความสัมพันธ์ระหว่างผาหิน กับสรรพสิ่งก็เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ ระหว่างผู้ที่ใกล้ชิดกัน คือมิได้ประณีตนิ่มนวลเสมอไป แสงแดดแผดกล้ามีเวลาที่ป่นเผาผิวหินจนร่วงหล่นเป็นผุยผง สายลมกระโชกแรงในบางฤดูกาลก็อาจแกะสลักผิวผา มิพักต้องเอ่ยถึงสายน้ำเชี่ยวกราก ซึ่งในบางห้วงยามอาจถึงขั้นรื้อทำลายขุนเขา เส้นทางแห่งความรัก แตกต่างจากเส้นทางท่องเที่ยว ตรงที่ท่านไม่อาจมีแผนที่เดินทางตระเตรียมไว้ได้ล่วงหน้า ไม่มีมัคคุเทศก์นำพา อีกทั้งยังไม่มีปมเงื่อน บ่งบอกภูมิประเทศที่ท่านจะต้องพบเผชิญ ท่านจะไม่มีวันรู้ว่ามันจะสิ้นสุดตรงไหนเมื่อไร ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่นักเดินทางท่องพิภพจำนวนไม่น้อย ต่อให้เคยปีนเขาฝ่าคลื่นมานับครั้งไม่ถ้วน แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่กล้าก้าวล่วงเข้าไปในเส้นทางสายนี้ มีบางท่านที่เดินทางไกลเป็นกิจวัตร แต่ระยะทางที่เคยทำไว้บนเส้นทางรัก กลับห้วนสั้นจนน่าตกใจ และไม่ว่าเขาจะไปมากี่รอบโลก ก็ไม่อาจชดเชยความพ่ายแพ้ในเรื่องดังกล่าว http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=poppyyellow&month=08-10-2008&group=12&gblog=29 (http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=poppyyellow&month=08-10-2008&group=12&gblog=29) หัวข้อ: Re: ผ่านพบไม่ผูกพัน : เสกสรรค์ ประเสริฐกุล เริ่มหัวข้อโดย: หมีงงในพงหญ้า ที่ 10 พฤศจิกายน 2553 09:01:10 อ้างถึง “ปราชญ์บางคนยืนยันว่าความรักเป็นคำสั่งของฟ้าดิน หากจะเกิดก็ย่อมเกิดในพริบตา หากไม่เกิด บางทีท่านกลับต้องรอยคอยอยู่เป็นแรมปี” ว๊าว... โดนใจ ;D ;D ;D |