[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้

สุขใจในธรรม => พุทธประวัติ - ประวัติพระสาวก => ข้อความที่เริ่มโดย: sometime ที่ 24 มกราคม 2553 23:58:33



หัวข้อ: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 24 มกราคม 2553 23:58:33
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
สอนseo (http://www.thaiwebpromote.com) เรียนseo (http://www.thaiwebpromote.com)


บุพพกรรมของท่านองคุลีมาล


 กรรมเก่าของท่านองคุลีมาลมาสนอง ก่อนที่ท่านองคุมีมาลจะมาเกิดเป็นคน ท่านได้เกิดเป็นควายป่าที่มีความเก่งกล้าสามารถมาก   สามารถปราบสัตว์ป่าทุกประเภทให้แพ้ท่านได้ เมื่อปราบสัตว์ในป่าได้ก็เลยออกจากป่ามาปราบควายที่ชาวบ้านเลี้ยง
ในที่สุดก็ปราบได้ราบคาบ ขวิดวัวควายช้างม้าของชาวบ้านตายบ้าง บาดเจ็บใช้งานไม่ได้บ้าง ชาวบ้านเขาก็โกรธ ต่อมาเข้าก็รวมตัวกันคิดฆ่าควายป่าตัวนี้ จึงทำคอกที่แข็งแรงมาก ทำทางเข้าแต่เข้าได้ไม่ถึงควายที่กักขังไว้ในคอก ทางที่เข้าคอกปากทางใหญ่ แต่พอใกล้จะถึงคอกก็เล็กคับตัวมา แล้วเขาก็เตรียมไม้ไว้เพื่อสอดเข้าไปกันออก เมื่อเสร็จแล้วจึงเอาควายเลี้ยงไว้ในคอกเพื่อเป็นนกต่อควรจะเรียกควายต่อมากกว่าเมื่อถึงเวลาควาบป่าองคุลีมาลก็ออกจากป่าเพื่อสังหารศรัตรู ความจริงไม่มีใครเป็นศรัตรูท่านเองเที่ยวเป็นศรัตรูกับคนอื่น เดินออกมาก็หาช้างม้าวัวควายไม่พบ เมื่อเดินเข้ามาถึงเขตคอก พวกควายในคอกก็กลัวแต่ไม่ยอมหนี เพราะไม่มีทางหนีออกจากคอกได้ ควายป่าก็เดินไปเดินมาก็เห็นควายพวกนั้นไม่หนี ก็มีความคิดว่าเจ้าพวกนี้ไม่รู้จักราชสีห์ควายเสียแล้ว จะต้องสั่งสอนให้รู้สำนึกว่าเราคือราชสีห์ควาย เดินวนไปวนมาหาทางเข้าไปปราบปรามก็ไม่มีทางเข้าพอมาถึงประตูที่เขาทำลวงไว้ ไม่ทันสังเกตก็พุ้งตัวโดยแรงเข้าประตู เมื่อถึงซ่องแคบตัวก็ติดกลับตัวออกก็ไม่ได้เพราะคับมาก ชาวบ้านเห็นเจ้าควายป่าเกเรติดช่องแคบก็รีบมา เอาไม้ใส่สกัดไม่ให้ออกมา ควายป่าก็หมดทางขยับตัว ต่อจากนั้นชาวบ้านที่ต้องเสียหายเพราะสัตว์เลี้ยงถูกทำร้ายใช้งานไม่ได้ เพราะเจ้าควายตัวนี้ รวมกันทั้งหมดพันคนเศษก็ร่วมมือกันตีเจ้าควายป่าจนตาย คนที่ลงมือตีจริง ๆ คงไม่กี่คนนัก แต่คนที่ร่วมกันคิดร่วมทุนกันจัดทำคอก และร่วมใจว่าเจ้าควายตัวนี้ เราต้องฆ่าให้ตาย ขืนปล่อยไว้สัตว์เลี้ยงเราจะตายหมด ความจริงเขาก็คิดในมุมเมตตาสัตว์เลี้ยงและให้ความเป็นธรรมถูกต้องแล้ว
แต่กฏของกรรมท่านไม่เห็นด้วย ก่อนตายควายป่าตัวนั้นมันลืมตาดูคนที่รุมฆ่ามันและคิดว่าชาติหน้ากูขอฆ่ามึงบ้าง ชาตินี้กูคนเดียวมึงรุมกู ชาติหน้ากูคนเดียวจะฆ่าพวกมึงทั้งหมดเป็นการจองเวรกันชัด ๆ


หัวข้อ: Re: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 25 มกราคม 2553 00:00:00
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
สอนseo (http://www.thaiwebpromote.com) เรียนseo (http://www.thaiwebpromote.com)



พวกคนที่รุมฆ่าควายตัวนั้น ในชาตินี้มาเกิดเป็นคนในเขตเมืองพาราณสีและในเมืองใกล้เคียง แม่ของท่านองคุลีมาลเองก็อยู่ในกลุ่มที่ฆ่าท่านในชาติก่อนด้วย ชาตินี้ท่านจึงมาเกิดในครรภ์ของคนที่จองจะฆ่าตั้งแต่ชาติก่อน
ทุกท่านที่อ่านเรื่องนี้แล้วช่วยกันคิดว่าลูกที่เราหวังดีบางคนทำไมจึงไม่เห็นใจและไม่เห็นความดีของพ่อแม่ กลับทำลายล้างและเป็นศรัตรูกับพ่อแม่   ให้เอาเรื่องนี้เป็นเครื่องเปรียบเทียบก็แล้วกัน
เมื่อกรรมเก่าของท่านที่กล่าวมาแล้วเริ่มเข้าสนองใจ ก็เป็นเหตุบันดาลให้คณะศิษย์ที่มาเรียนร่วมกันทั้งหมดมีอารมณ์ริษยามากขึ้น ตอนนี้จะเห็นว่า อกุศลกรรมที่ทำไว้เข้าสิงพวกเพื่อนก่อนทุกคนจึงไปยุยงครูว่าอหิงสกะกุมารจะฆ่าท่านครู และจะยึดสำนักนี้เป็นอาจารย์เจ้าของสำนักเสียเองและเวลานี้กำลังรวบรวมพรรคพวกจะลงมือฆ่าท่านในไม่ช้านี้


องคุลีมาล

อุกฺขิตฺตขคฺคมติหตฺถสุทารุณณฺตํ

ธาวนฺติโยชนปถงฺคุลิมาลวนฺตํ

อิทฺธีภิสงฺขตมโน ชิตวา มุนินฺโท

ตนฺเตชสา ภวตุ เต ชยมงฺคลานิ ฯ



หัวข้อ: Re: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 25 มกราคม 2553 00:20:06
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
dictionary (http://www.dictionary.in.th)Domain (http://www.thaihostweb.com)


แต่เดิมนั้นองคุลิมาลชื่อว่า อหิงสกะ เป็นบุตรของปุโรหิตของพระเจ้าปเสนทิโกศล เมือง Sravasti มารดาของชื่อ มันตานีมื่อตอนที่องคุลีมาลจะเกิดนี้ สรรพศาสตราวุธทั้งปวงในบ้านของปุโรหิตาจารย์นั้น ก็เกิดเหตุอาเภศอัศจรรย์เป็นนิมิตบ่งบอกถึงลุกโพลงขึ้นแสดงว่าจะมีเหตุร้าย เกิดขึ้น ปุโรหิตาจารย์นี้เชื่อหมอดูทายทัก เมื่อมีอาการลักษณะเช่นนี้ก็จับยามดูก็รู้ว่า ลูกของตนที่จะเกิดจากครรภ์ของภรรยายั้น จะเป็นโจรผู้ร้ายกาจเที่ยวเข่นฆ่ามนุษย์ต่าง ๆ นานา จึงนำลูกชายของตนซึ่งยังไร้เดียงสา เข้าไปในพระราชวังสำนักให้พระเจ้าปเสนทิโกศลสั่งประหารชีวิต ให้ฆ่าลูกของตนเสีย ถ้าขืนปล่อยไว้จะเป็นภัยใหญ่หลวงในวันข้างหน้า พระราชาท่านก็ทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม เด็กแรกเกิดขึ้นมานั้น ยังไม่มีความผิด จะไปประหารชีวิตเขา แล้วชาวบ้านเขาจะติฉินนินทราว่างมงายหรือไร้เหตุผล คือพอเขามาบอกว่าาคนนี้ไม่ดี เขายังไม่ได้ทำความผิดแล้วไปลงโทษเขา การปกครองถ้าเป็นไปในลักษณะเช่นนี้ เพียงแต่ข่าวลือเขาบอกคาดการณ์ว่าเหตุการณ์จะเป็นอย่างนั้น ๆ ด้วยความเชื่อตำราของคนคนเดียว และก็ฆ่าคนที่ยังไม่ทำเหตุร้ายอันให้เกิดขึ้นพระองค์ก็ตรัสบอกว่าทำไม่ได้ แต่ปุโรหิตาจารย์นั้นเชื่อแน่ตามตำราว่า นะต้องเป็นคนโหดร้ายทารุณแน่ ก็เลยตั้งชื่อเด็กคนนี้เป็นการแก้เคล็ดเสียว่าอหิงสกกุมารพ่อต้องการจะแก้เคล็ด เมื่อลูกชายเจริญเติบโตขึ้นมาแล้ว ก็ส่งไปเรียนอยู่ในราชสำนัก แปลว่า เด็กผู้ไม่เบียดเบียนใครกิริยาอาการทางกาย ทางวาจา ทางใจนั้น อหิงสกกุมาร นี้เป็นเป็น คนที่อ่อนน้อมพูดจาไพเราะ การเล่าเรียนศึกษาก็เก่งกาจ จนกระทั้งจบหลักสูตรภายในราชสำนัก ก็ไม่มีเหตุอะไรเกิดขึ้น เป็นที่รัก เป็นที่โปรดของพระราชา มหาอำมาตย์ทั้งหลาย ตลอดถึงครูบาอาจารย์ที่สั่งสอน ซึ่งก็เข้าใจกันว่า ปุโรหิตาจารย์พ่อของอหิงสกกุมารนี้จะเลอะเลือน เด็กดี ๆ ถ้าเขาฆ่าเสียตั้งแต่แรกเกิดมันจะโหดร้ายทารุณเกินไป และเป็นคนที่ประชาชนจะไม่เชื่อถือไม่นับถือ..................


หัวข้อ: Re: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 25 มกราคม 2553 00:27:50
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
dictionary (http://www.dictionary.in.th)Domain (http://www.thaihostweb.com)


เมื่อจบหลักสูตรภายในราชสำนักตักศิลานี้ คือเป็นดงวิชา ๆ เหมือนยังกะในกรุงเทพมหานคร ที่มีวิทยาลัย มหาลัยต่าง ต่างคนก็อยากให้ลูกนั้นได้มีความรู้ ก็ส่งลูกไปเรียนในสำนักตักศิลา อหิงสกกุมารเข้ามาเรียนในสำนักตักศิลาของอาจาร ย์ทิศาปาโมกข์ อหิงสกกุมารนี้เป็นเด็กที่อ่อนน้อม พูดจาไพเราะช่วยงานของอาจารย์เป็นอย่างดี การเล่าเรียนศึกษา เรียกว่าดีเกินหน้าเพื่อนในจำนวนชั้น 500 คนด้วยกัน เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็เกิดความอิจฉาริษยาขึ้นมาในหมู่ของเพื่อนนักเรียนด้วยกัน เป็นลูกเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินก็มี เป็นลูกมหาอำมาตย์ราชบุรุษก็มี เป็นลูกปุโรหิตาจารย์ในสำนักต่าง ๆ ของประเทศต่างก็มาก จึงเห็นว่าอหิงสกกุมารผู้นี้ถ้าพูดถึงฐานะก็ต่ำต้อยกว่าตน ทั้งเรียนก็เก่ง อาจารย์ก็รัก ไม่เป็นที่พอใจของบรรดาศิษย์ทั้งหลายอหิงสกกุมารนี้ไม่ทอดทิ้งธุระขยันหมั่นเพียร กระทำทุกอย่าง เหมือนอย่างท่านทั้งหลายที่เข้ามาบวชแล้วรักษาเสนาสนะที่อยู่ที่อาศัยของตน ให้สอาดสะอ้าน ช่วยทำกิจวัดคือกวาดลานโบสถ์ ลานเจดีย์ลานวิหาร ลานวัด ตามคติโบราณว่า อยู่บ้านเขาไม่นิ่งดูดาย ทั้งไม่นิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นเป็นคำพังเพยที่ว่า อยู่บ้านใครแล้ว อย่าทำให้เจ้าของบ้านอิดระอาใจ ไม่เกลียดคร้านทำบ้านท่านให้เลอะเทอะเประเปื่อนหมั่นปัดกวาด ไปตัดไม้ทำเป็นฟืนและตักน้ำไว้จนเต็มปัดกวาดเช็ดถูเรือนของอาจารย์ เป็นที่โปรดปรานอาจารย์ทั้งหลาย จึงเป็นเหตุให้บรรดาศิษย์ที่มีใจอิจฉาริษยาทั้งหลายไม่พอใจ เพราะดีเกินหน้าของพวกตน พวกเราจะต้องทำลายล้างเสียให้ให้ถึงความวิบัติแก่อหิงสกกุมาร  ฉะนั้น บรรดาศิษย์ทั้ง 499 คน ก็คิดที่จะกำจัดอหิงสกกุมารนี้เสียให้พ้นๆ ถ้าขืนอยู่ต่อไปความดีความชอบทั้งหมดก็จักเป็นของอหิงสกกุมารเสียแต่ผู้เดียว จึงได้ประชุมกัน แบ่งแยกเป็น ๓ พวก พวกหนึ่งให้ไปบอกอาจารย์ว่า อหิงสกกุมารคิดการใหญ่ ต่อไปซึ่งภายหน้าจะแย่งชิงตำแหน่งของอาจารย์เสีย จึงแกล้งมาทำเป็นประจบเอาใจทำดีกับอาจารย์ทั้งหลายเพื่อที่จะล่อให้ตายใจ แล้วคิดการที่หลังพวกตนรู้แผนการของอหิงสกกุมมารจึงได้มาบอกให้ท่านอาจารย์ได้รับรู้ อาจารย์ไม่เชื่อศิษย์กลุ่มแรกที่มาใส่ร้ายแก่อหิงสกกุมาร ว่าเป็นไปไม่ได้ว่าศิษย์คนโปรดจะคิดมิดีมิร้ายกับตนเด็ดขาดจึงไม่สนใจศิษย์ที่มาบอกตน........................


หัวข้อ: Re: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 25 มกราคม 2553 00:32:10
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
dictionary (http://www.dictionary.in.th)Domain (http://www.thaihostweb.com)


 ต่อมาอีกพวกที่ 2 ก็เข้าไปใหม่ เข้าไปแหย่ว่าอาจารย์อย่าไว้ใจทางวางใจคน เห็นอาจารย์หญิงโปรดปรานนัก สักวันหนึ่งอาจจะทำมิดีมิร้ายกับอาจารย์หญิงก็ได้อาจารย์ได้ยินเช่นนี้ชักหน้ามืด เอ......ภรรยาเราก็ยังสาวและยังสวย รึมันจะเป็นไปได้...แต่ไม่น่าเป็นไปได้เพราะอหิงสกกุมารนี้เป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตนไม่มีวี่แววที่จะคิดไม่ดีจึงยังไม่เชื่อแต่ก็เริ่มครางแครงใจ
เมื่อเป็นอย่างนี้พวกที่ 3 ก็เข้าไปใส่ไฟอีกอาจารย์อหิงสกกุมารนี้หน้าเนื้อใจเสือ อาจารย์จะต้องระวัง วันข้างหน้าจะแย่งตำแหน่งและยึดเอาสำนักเป็นของตัว และก็อาจารย์หญิงก็ต้องโดนยึดครองด้วย คราวนี้ได้ผล  ไฟคือราคะไฟคือโทสะ และไฟคือโมหะ ความขาดสติสัมปชัญญะ ที่หึงหวงภรรยาสาวและศิษย์ทั้งหมดได้เข้ามาเป่าหูบ่อยๆเข้า หินผ่าว่าแข็งแกร่งแต่ก็ยังผุกร่อนเพราะน้ำหยดวันละหยด   แล้วจิตใจมนุษย์ธรรมดาอย่างอาจารย์หรือจะทนได้หรือกับลมปากของศิษย์ผู้มีจิตอิดฉาริษยาทั้งหลายได้อย่างไรวันหนึ่งสอนหนังสือไป ๆ อาจารย์ก็ใช้กลอุบายปิดตำราเสียไม่สอนเสียอย่างนั้น อหิงสกกุมารก็ฉงนสนเท่ห์ว่า ทำไมอาจารย์จึงปิดตำราไม่สอนต่อไป จึงได้ถามอาจารย์ว่าทำไมจึงไม่สอนต่อไป อาจารย์อุบายขึ้นมาว่า ครูมีมนต์พิเศษอยู่บทหนึ่งมีชื่อว่าวิษณุมนต์ มนต์บทนี้ถ้าใครได้เรียนสามารถปราบได้ทั่วไตรภพคือ ปราบมนุษย์ เทวดา พรหม ได้ทั้งหมด ไม่มีใครต่อสู้ได้แล้วถามว่าเธอจะเรียนใหมที่ครูเรียกเธอมาบอกนี้ก็เพราะเห็นว่าเธอดีมีความสามารถยิ่งกว่าศิษย์ทุกคนที่เคยสอนมา เห็นว่าควรจะเรียนได้มนต์นี้ยังไม่เคยให้ใครเรียนเลย เพราะศิษย์ทุกคนที่สอนมาไม่มีใครที่ควรคู่กับมนต์บทนี้ มีเธอคนเดียวเท่านั้นที่คู่ควรและสมควรจะเรียนได้


หัวข้อ: Re: องคุลีมาล
เริ่มหัวข้อโดย: sometime ที่ 25 มกราคม 2553 00:38:15
(http://www.wantup.com/images/259_2591.jpg) (http://www.wantup.com/view-259_2591.jpg)
dictionary (http://www.dictionary.in.th)Domain (http://www.thaihostweb.com)


เมื่อได้เจอลูกยอเข้าแบบนี้และคนที่เก่งอยู่แล้วก็อยากจะเก่งถึงที่สุด ก็รับปากว่าจะเรียน แต่ท่านอาจารย์ก็บอกว่ามนต์นี้ต้องยกครูก่อนการยกครูหรือการเสียค่าครูนี้ใช้เงินทองของใช้ไม่ได้ ต้องฆ่าคนถึงพันคนก่อนจึงจะเรียนได้  
กระผมจะเรียนวิชานี้ ถึงแม้จะไม่เคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาก่อนแม้แต่น้อย แต่เพื่อให้ได้ซึ่งวิชาวิษณุมนต์วิเศษนี้กระผมจะทำเมื่ออหิงสกกุมารได้รับดาบ ฟ้าฟื้น จากอาจารย์แล้ว ก็กราบลาอาจารย์ออกจากสำนัก ตั้งแต่นั้นมาก็คอยดักซุ่มฆ่าคนเรื่อยไป เจอใครฆ่าหมดไม่ว่าผู้หญิงผู้ชายคนเฒ่าคนแก่เด็กเล็กเด็กแดงไม่เลือก เมื่อฆ่ามามากต่อมากก็จำไม่ได้ว่าตนเองได้ฆ่าไปเท่าไหร่แล้ว จึงได้ตัดเอานิ้วมือที่ตนได้ฆ่าร้อยเข้ากับเถาวัลย์ห้อยคอไว้ และชื่อของอหิงสกกุมารก็ลบเลือนไป กลายเป็นชื่อ องคุลีมาร โจรแปลว่า โจรผู้มีนิ้วมือเป็นพวงมาลัยค้องคอ เป็นที่หวาดกลัวของผู้คนยิ่งนัก อหิงสกกุมารหรือองคุลิมาลได้ฆ่าคนได้ 999 คน ก็จะครบหนึ่งพันแต่ความจริงฆ่ามาเกินพันแล้วแต่ตนเองจำไม่ได้ ก็ไปในเมืองสาวัตถีแอบซุ่มอยู่ตามพุ้มไม้ พระเจ้าปเสนทิโกศล ได้ทรงทราบว่าโจรองคุลีมาลเข้ามาเพ่นพ่านในเขตแควันปกครองของพระองค์ ก็เตียมยกทัพ 500 คน เพื่อจะไปปราบโจรองคุลีมาล มารดาขององคคุลีมาลนั้นก็ทราบข่าวว่า พระราชาจะยกทัพไปจับลูกชายประหารชีวิต ด้วยความรักของผู้เป็นแม่ ไม่ต้องการให้บุตรได้รับอันตราย จึงออกเดินทางเพื่อไปบอกลูกบุตรชายให้หนีไปเสีย ต่อมาอีกพวกที่ 2 ก็เข้าไปใหม่ เข้าไปแหย่ว่า.......อาจารย์อย่าไว้ใจทางวางใจคน เห็นอาจารย์หญิงโปรดปรานนัก สักวันหนึ่งอาจจะทำมิดีมิร้ายกับอาจารย์หญิงก็ได้อาจารย์ได้ยินเช่นนี้ชักหน้ามืด เอ......ภรรยาเราก็ยังสาวและยังสวย รึมันจะเป็นไปได้......แต่ไม่น่าเป็นไปได้เพราะ อหิงสกะ กุมารนี้เป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตนไม่มีวี่แววที่จะคิดไม่ดี จึงยังไม่เชื่อแต่ก็เริ่มครางแครงใจ  เมื่อเป็นอย่างนี้พวกที่ 3 ก็เข้าไปใส่ไฟอีก อาจารย์อหิงสกกุมารนี้หน้าเนื้อใจเสือ อาจารย์จะต้องระวัง วันข้างหน้าจะแย่งตำแหน่งและยึดเอาสำนักเป็นของตัว และก็อาจารย์หญิงก็ต้องโดนยึดครองด้วย คราวนี้ได้ผลไฟ คือราค ไฟ คือ โทสะ และไฟคือ โมหะ ความขาดสติสัมปชัญญะ ที่หึงหวงภรรยาสาวและศิษย์ทั้งหมดได้เข้ามาเป่าหูบ่อยๆเข้า  หินผ่าว่าแข็งแกร่งแต่ก็ยังผุกร่อนเพราะน้ำหยดวันละหยดแล้วจิตใจมนุษย์ธรรมดาอย่างอาจารย์หรือจะทนได้หรือกับลมปากของศิษย์ผู้มีจิตอิดฉาริษยาทั้งหลายได้อย่างไร............................