พฤติกรรมของเขา
-ชอบพูดจากระแหนะกระแน ชอบข่มขู่ แต่เอาจริงๆๆเขาก็ไม่ได้ทำอย่างที่เขาพูด แต่เวลาได้ยินเสียงเรากลับมาบ้านหรือจะออกไปทำงาน(ตอนนี้ฝึกงานอยู่ค่ะ) ชอบเดินพุ่งเข้ามาหาเหมือนจะชนเราให้ได้ แต่เขาเคยเดินชนหนูไปแล้วครั้งหนึ่ง ต่อหน้าแม่หนูเลยค่ะ และบางวันเขาก็มองหน้าเรา พอเรามองกลับ เขาก็หลบ พอเราไม่มอง เขาก็จะมองกลับมาอีก และก็ทำหน้ากวนๆ แบบยั่วโมโหเรา แต่เวลาที่มีคนมาส่งหนูเขาก็จะรีบเดินเข้าห้องตัวเองไป
- เขาก็จะมาทำเสียงดังบริเวณข้างๆๆห้องของหนุ ทุกเช้าวันอาทิตย์ แล้วเสียงมันก็ทำให้หนุกับแม่ต้องตื่น
-มีอยู่วันหนึ่งแม่หนูกำลังตากผ้าอยู่ แล้วเขาก็ออกมากวาดหน้าห้องเขา พอกวาดเสร็จเขาก็เอาไม้กวาดตีราวตากผ้าอย่างแรง และยังเอาน้ำมาราดพื้นตรงบริเวณที่แม่ยืนตากผ้าอยู่
- และอีกมากมาย
*** สาเหตุที่เขาทำอย่างนี้ เพราะเขาทะเลาะกับน้าหนู (ส่วนหน้าหนูเขาพักอยู่ที่อื่นไม่ใกล้ไม่ไกลกับที่หนูอยู่เท่าไหร่ แต่บริเวณที่น้าอาศัยอยู่ ยาบ้าเยอะ แม่เลยไม่ย้ายไปอยู่)
*** บอกเจ้าของบ้าน แต่สงสัยเจ้าของบ้านไปบอกเขามั๊งค่ะ วันนั้นพอเขาได้ยินเสียงหนูออกมานอกห้องพอดี เขาจึงออกมาพูดลอยๆๆที่หน้าห้องเขาว่า “อยากโดนตีนก็เข้ามา”
*** บอกแม่ให้ย้ายบ้าน แต่แม่บอกว่าแม่มีเงินไม่พอ และที่ทำงานแม่ก็อยู่ใกล้กับที่พัก แม่บอกจะย้ายออกไปตอนหนูเรียนจบ ทะเลาะกับแม่บ่อยก็เพราะเรื่องนี้แหละค่ะ (แต่แม่อดทนมากๆๆๆ) แล้วไอ้บ้านั้นก็เหมือนคนโรคจิต คือหนูเป็นคนอารมณ์ร้อนด้วยค่ะ บางทีจึงด่าว่าอะไรเขากลับไปบ้าง แต่เขากลับหัวเราะ และก็พูดอยู่คนเดียว

จะทำเช่นไรค่ะ รู้สึกทุกข์มากๆค่ะ อ่านเรื่องกฏแห่งกรรม ธรรมะแล้วก็ไม่ช่วยเลยค่ะ พยายามปล่อยวางก็แล้ว ไม่สนใจ แต่ก็ชอบเก็บมาคิดอยู่เรื่อย
* เรื่องยาวไปหน่อย ขอบคุณที่รับฟังล่วงหน้านะค่ะ