"จันทร์ซ่อนดาว"
จันทร์เอาดาวไปซ่อนไว้ตรงไหนของขอบฟ้า
หลายคืนแล้วน่ะที่มองหา...แต่ไม่เห็น
ได้โปรดเถิด ..ดวงจันทร์...
อย่าซ่อนเร้นดวงดาว เอาไว้เลย
นั่งมองเปลวเทียน
ที่มันลุกโชนมอดไหม้
เป็นความเงียบเหงาของแสงไฟ
ซึ่งไม่มีใครแลเห็นมัน
ทุกๆคืน หลับได้เพราะอ่อนล้า
แหงนมองไปบนฟ้าก็เหมือนเก่า
ฟ้ายังคงมีจันทร์ แต่ไร้ดาว
ฉันยังคงมีความเหงา เป็นเพื่อนใจ
เพียงลมโบก..พัดเบา..ให้เหงาจิต
ใบไม้ปลิด ปลิวร่อน ลงจากก้าน
ไผ่ต้นน้อย ลู่ตาม อย่างสุดทาน
เอียงเอนตาม ลมผ่าน ทุกคราไป
.......................................
กฤตบวรวิชญ์