9.ม้วนวีดีโอ/ม้วนเทป/ดิสสี่เหลี่ยม/ฟิล์ม



ตอนนี้ใครหลายๆ คนคงลืมเจ้าพวกนี้ไปแล้ว ว่าสมัยก่อนเคยใช้พวกมันดูหนัง ใช้พวกมันฟังเพลง ใช้พวกมันเซฟงานกันอยู่ ซึ่งบอกตรงๆ เลยว่า ถ้าไม่ได้อ่านกระทู้คงไม่นึกถึงพวกมันอีกแล้วและพวกมันก็ถูกรวมอยู่ใน 10 สิ่งของที่ถูกลืมเช่นกัน




10.สามล้อถีบ



สมัยนี้อาจจะเห็นน้อยมาก เรียกได้ว่าเป็นของหายากที่ถูกลืมเลือนไปเสียแล้ว หากใครยังเห็นอยู่ก็ถือว่าบุญพาวาสนาส่งทีเดียวและสมัยก่อนเวลาจะไปไหนมาไหน ก็ได้ท่านสามล้อถีบนี่แหละพาไป ซึ่งเรียกว่าเป็นระบบขนส่งมวลชนยุคแรกเริ่มกันเลย



เครดิต nikime

7. PIRCH98



ใครยังจำโปรแกรม Chat สุดฮิต อย่าง Pirch98 กันได้ คงไม่ลืมกันหรอกนะว่า เมื่อก่อนมันเคยฮิตแค่ไหน แต่สมัยนี้อะไรเล่าจะไปเทียบเท่าMSN(Windowslive)ซึ่งตอนนี้ Pirch ได้ถูกลืมเลือนไปแล้ว ใครยังเล่นอยู่ก็เข้ามารายงานตัวกันหน่อยนะ ถ้ายังทันยุคห้องดังๆ ต่างๆ ในนั้นกันได้ ไม่ว่าจะเป็น กรุงเทพ,เชียงใหม่,น่ารัก,หาแฟน หรืออื่นๆ อีกมากมาย



8.ซือกง



คงไม่ต้องนับย้อนไปถึงไหน เอาแค่ซือกงละครจีนย้อนยุคฉบับจีนยอดฮิต ที่เมื่อก่อนหลายๆ คนเป็นแฟนพันธุ์แท้แน่นหนึบ แต่เดี๋ยวนี้กระแสกาลเวลาได้ทำให้ลืมเลือนไปแล้ว(ไม่ยกเอาเปาบุ้นจิ้นมาพูด เพราะหลายๆ คนยังไม่ลืม)ถ้ามาถึงปัจจุบันนี้คงไม่มีใครจำรายละเอียดของละครฮิตชุดนี้ได้แล้ว ว่าซือกงเป็นใครกันน้อ ห้าๆ

5.Famicom



เครื่องเล่นเกมยุคแรกๆ ที่ใช้ตลับต่างๆ ในการเล่น นับตั้งแต่เกม มาริโอ้ ยันเกม ตัวต่อ ฯลฯแต่ทุกวันนี้มันถูกลืมไปแล้ว ไม่มีใคร นำมันมาต่อกับโทรทัศน์เพื่อเล่นเกมเก่าๆ อีก เพราะถ้าหากมีคนอยากจะเกมเหล่านั้นจริงๆ เขาก็เล่นกันบนคอมพิวเตอร์ ในชื่อของ Emurator เพื่อเล่น Rom เก่าๆ ของเครื่อง Famicomต้องยอมรับว่ามันตกยุคไปอีกอย่างแล้ว ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนฮิตระเบิดเถิดเทิงไปเลย(เคยมีร้านเกมเปิดให้เล่นด้วยนะพวกนี้ เมื่อ 25 ปีก่อน)



6.ยาคูลท์



เชื่อหรือไม่ว่า ยาคูลท์เดี๋ยวนี้หาซื้อกันลำบากแล้ว และเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ค่อนข้างจะถูกลืมเลือนไป ถ้าสังเกตให้ดี จะพบว่า ยี่ห้อนมเปรี้ยวสไตล์นี้ส่วนใหญ่ไม่ใช่ยาคูลท์อีกต่อไปแล้ว(บีทาเก้นตีตลาดหมด)ดังนั้นใครยังหาซื้อยาคูลท์ได้อยู่ เรียกได้ว่าท่านโชคดีแล้ว ที่ท่านยังทันเจ้ายาคูลท์ในยุค พศ. 50-55 ไม่เชื่อลองไปหาซื้อดูสิ ว่าใช่ยาคูลท์ หรือบีทาเก้นที่ขายกันอยู่

3.ทามาก็อต



มันคือสัตว์เลี้ยงพกพาที่สมัยก่อนนิยมกันมาก(ช่วงปี พศ.40-43) เรียกได้ว่ายุคนั้นใครไปที่ไหนก็พกพาพวกมันไปด้วย กดให้อาหารพวกมันเป็นว่าเล่น รักพวกมันยิ่งกว่าหมายิ่งกว่าแมวจริงๆ เสียอีกแต่พอถึงปัจจุบันนี้ มันเป็นสินค้าสำหรับเด็กอนุบาล(เผลอๆ เด็กอนุบาลก็ไม่รู้จักด้วยซ้ำ) ทั้งๆ ที่สมัยก่อน ผู้ใหญ่บางคนก็ติดมันเป็นชีวิตจิตใจ และทำให้มันเป็นสินค้าตกเทรนไปในที่สุด(ยุคหลังมาเป็นดิจิม่อน แต่ก็ตกเทรนตามกันไปแล้ว)



4.MS-DOS



สมัยก่อนไม่มีระบบปฏิบัติการอย่าง Windows หรือ Linux ที่เราใช้กันอยู่ในปัจจุบันนี้ และคอมพิวเตอร์รุ่นแรกๆ นั้นถูกสั่งให้รัน แอพพลิเคชั่นต่างๆ ผ่านDOS ทั้งหมดคอมพิวเตอร์สมัยก่อนไม่มีเม้าส์ และที่สำคัญ เวลาแก้ปัญหา หรือเข้า Folderต่างๆ ล้วนใช้ Dos ในการเชื่อมต่อทั้งนั้น แต่พอ Windows หรือ Linux กำเนิดขึ้นมา Dos ก็ตกยุคไป และที่ง่ายกว่านั้นในสมัยนี้ เราไม่ต้องพิมพ์คำสั่งต่างๆ ให้โปรแกรมทำงานแล้ว เพราะตอนนี้เราเพียงแค่คลิกที่ Icon บน Windows ก็เข้าใช้งานสิ่งต่างๆ ได้ง่ายดายอย่างไร้ที่ติ

10 สิ่งยอดฮิต ในอดีต ที่เกือบถูกลืมไปแล้ว (ในไทย)

1.เพจเจอร์



ใครยังจำกันได้มั่ง ว่าโลกของเรานี้ยังเคยมีเพจเจอร์อยู่บ้าง ซึ่งวิธีใช้ของมันคือโทรไปสั่งข้อความต่างๆ ให้ไปปรากฏอยู่ในเบอร์เพจของผู้ที่จะรับเช่น โทรกลับหน่อย หรือสัพเพเหระอื่นๆ อีกมากมายแต่ปัจจุบันนี้โลกกลับลืมมันไปแล้ว ไม่รู้ว่ามันหายเข้ากลีบเมฆไปที่ไหน ซึ่งช่วง 7-10 ปีก่อน เคยฮิตมากๆ จนมมีวลียอดฮิตเกิดขึ้นว่า.. คิดถึงก็เพจหา... จนกลายพันธุ์เป็น คิดถึงก็โทรหาสิ



2.โรลเลอร์เบลด



เจ้าสิ่งนี้คือรองเท้าสเก็ตชนิดหนึ่ง ซึ่งเมื่อก่อนเคยฮิตมาก ออก MV เพลงก็มาก แต่เดี๋ยวนี้ไม่ยักมีคนสนใจในตัวของผลิตภัณฑ์มันเลย จนกลายเป็นสิ่งที่ถูกลืมอีกชิ้นที่ติดชาร์ตของคนไทยเราไปเจ้ารองเท้าสเก็ตแบบนี้ แต่ก่อนเคยฮิตถึงขนาดว่า บ้านไหนไม่มี ไม่ได้เชียวนะ เพราะจะถูกเป็นที่ฟูมฝอยกันเลยทีเดียวว่าทำไมตกเทรน แต่เดี๋ยวนี้กลับถูกมองเป็นของตกยุค ทั้งๆ ที่เจ้าสิ่งนี้เกิดหลังสเก็ตบอร์ดอีกต่างหาก(แต่สเก็ตบอร์ดยังไม่ตกยุคนะเอ้อ)

เกิดโรคลึกลับระบาดในหลายประเทศที่ตั้งอยู่ตอนกลางของทวีปอเมริกา ทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 20,000 คน
โดยผู้ป่วยจะมีอาการไตวาย เหนื่อยอ่อน ไม่มีแรง ปวดศีรษะและอาเจียน

เกิดโรคลึกลับระบาดในหลายประเทศที่ตั้งอยู่ตอนกลางของทวีปอเมริกา โดยผู้ป่วยจะมีอาการไตวาย ทำให้ร่างกาย
มีแต่สารพิษส่งผลให้เกิดความเหนื่อยอ่อน ไม่มีแรง ปวดศีรษะและอาเจียน อาการรุนแรงจนถึงขั้นเสียชีวิต
โดยขณะนี้พบผู้เสียชีวิตจากอาการดังกล่าวประมาณ 20,000 คน ขณะที่ นักวิทยาศาสตร์ กล่าวว่า
ขณะนี้ได้รับรายงานการพบโรคในพื้นที่ตั้งแต่ภาคใต้ของประเทศเม็กซิโกลงไปจนถึงปานามา
ซึ่งเป็นย่านอเมริกากลาง

ที่มา: Click

ประมวล ภาพล่าสุด 11 เดือนหลังคลื่นสึนามิซัดญี่ปุ่น

สำนักข่าวต่างประเทศได้ประมวลภาพการฟื้นฟูพื้นที่ที่เคยประสบภัยธรรมชาติจากแผ่นดินไหวและคลื่นยักษ์สึนามิ
บริเวณชายฝั่งทะเลตะวันออกของญี่ปนุ่น เมื่อเดือนมีนาคม 2011 ซี่งปัจจุบันเหตุการณ์ดังกล่าวผ่านไปประมาณ
11 เดือน สถานที่ต่างๆ ที่เคยเต็มไปด้วยซากปรังหักพังไม่มีปรากฎให้เห็นแล้ว

อาคารบ้านเรือนก็ถูกซ่อมแซมและสามารถดำรงชีวิตได้เช่นเดิม ส่วนระบบสาธารณูปโภคต่างๆ ก็ได้รับการฟื้นฟู
แล้วตั้งแต่เนิ่นๆ ทำให้ในวันนี้เหลือเพียงพื้นที่โล่งกว้าง ไร้สิ่งปลูกสร้าง เป็นเครื่องเตือนใจและให้ระลึกถึง
เหตุการณ์อันเลวร้ายครั้งนั้นเท่านั้น

คนใกล้จะตายควรแนะนำอย่างไร
โดย หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง



“..ถ้าป่วยใหม่ๆ อาตมาแนะนำให้ทำดังนี้คือ...
๑) ให้นำพระพุทธรูป ผ้าไตรจีวร พร้อมอาหารและของใช้ที่จำเป็น นำไปให้ผู้ป่วยเห็นและให้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
“ของ ทั้งหมดนี้ขอถวายเป็นสังฆทานแก่พระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา เพื่ออุทิศส่วนกุศลผลบุญทั้งหมดนี้ให้เจ้ากรรมนายเวรของผู้ป่วยได้โมทนาและ อโหสิกรรมให้ผู้ป่วยด้วย”
แล้วญาติก็นำของทั้งหมดไปถวายพระเป็นสังฆทาน จิตใจของผู้ป่วยจะได้สบายเพราะได้เห็นพระพุทธรูปและได้ทำบุญ
๒) ถ้าจะให้ดีขึ้นไปอีก ก็ควรนำเงินจะมากหรือน้อยตามแต่ศรัทธา ให้ผู้ป่วยถือเงินไว้และให้ตั้งจิตอธิษฐานว่า
“เงินจำนวนนี้ขอถวายชำระหนี้สงฆ์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ถ้าเคยไปหยิบหรือนำของสงฆ์มาโดยเจตนาหรือไม่ได้เจตนาก็ตาม”
๓) ในระหว่างที่นอนป่วยอยู่ ควรนำพระพุทธรูปมาตั้งไว้ให้ผู้ป่วยได้มองเห็น อย่าไปตั้งไว้ในที่ผู้ป่วยเห็นไม่ถนัด ผู้ป่วยลืมตาขึ้นมาเมื่อใดก็จะเห็นพระทันที จิตของผู้ป่วยจะได้จับอยู่ที่พระ ใจจะสบายช่วยให้คลายจากทุกขเวทนาได้บ้าง และถ้าตายเมื่อใดก็จะไม่ลงนรก
๔) ถ้าป่วยมากมีทุกขเวทนามาก ควรแนะนำสั้นๆ ให้นึกถึงพระพุทธเจ้า หรืออย่างใดอย่างหนึ่งดีกว่า ถ้าไปแนะนำยาวๆ จะเกิดอาการกลุ้ม
๕) ถ้าต้องการให้ผู้ป่วยตายแล้วไปพระนิพพาน ให้นึกภาวนาว่า “นิพพานัง สุขัง” ถ้าคิดว่าป้องกันไม่ให้ลงนรกก็ให้ภาวนาว่า “พุทโธ” ให้บอกสั้นๆ อย่าบอกยาว
๖) ถ้าผู้ป่วยภาวนาไม่ไหว ก็ให้นึกถึงพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งก็ได้ ให้นึกถึงพระไว้หรือจะนึกถึงพระสงฆ์ก็ได้ อย่าไปแนะนำยาวๆ เพราะเวลานั้นทุกขเวทนามากจะทำให้กลุ้ม ดีไม่ดีจิตใจเขาดีอยู่แล้ว ถ้าแนะนำไม่ดี พูดมากไปเขาจะกลุ้มจะทำให้ลงนรกไป ให้ดูตาคนป่วย ถ้าตาลอยๆ ตาปรือๆ อย่าไปพูดมาก

ฉะนั้น การแนะนำคนป่วยก่อนตาย ต้องระมัดระวังให้ดี..”

ปัญหา คนป่วยหนักที่มีความห่วงหน้าห่วงหลังในเวลาใกล้ตายเราควรจะสอนเขาอย่างไร ?



พุทธดำรัสตอบ “ ดูก่อนมหาบพิตร อุบาสกผู้มีปัญญาพึงปลอบอุบาสก ผู้มีปัญญาที่กำลังป่วย เป็นทุกข์หลัก เป็นไข้หนัก ด้วยธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งความเบาใจ ๔ ประการว่า ท่านจงเบาใจเถิดว่า ท่านมีความเลื่อมใสอันไม่หวั่นไหวในพระพุทธเจ้า....ในพระธรรม....ในพระสงฆ์ มีศีลอันเป็นที่รักของพระอริยเจ้า

“ครั้นปลอบ....ด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล้ว....พึงกล่าวกรรมอย่างนี้ว่า ถ้าแม้ท่านห่วงใยในมารดาบิดาก็จักตาย แม้ไม่ห่วงใยในมารดาบิดาก็จักตายเหมือนกัน ขอท่านจงละความห่วงใยในบุตรภริยาเสีย...
“พึงกล่าวกะเขาอย่างนี้ว่า ท่านก็เช่นเดียวกับเรา มีความตายเป็นธรรมดา ถึงแม้ท่านจะห่วงใยในบุตรและภริยา ท่านก็จักตาย ถ้าแม้ไม่ห่วงใย....ก็จักตายเหมือนกัน ขอท่านจงละความห่วงใยในบุตรภริยาเสียเถิด....

“ถ้าเขากล่าวว่า เรายังมีความห่วงใยในกามคุณ ๕ อยู่....พึงกล่าวกับเขาอย่างนี้ว่า กามอันเป็นทิพย์ยังดีกว่า ประณีตกว่ากามของมนุษย์ แล้วน้อมจิตไปในพวกเทพชั้นจาตุมหาราชเถิด....พวกเทพชั้นดาวดึงส์ยังดีกว่าเทพชั้นจาตุมหาราช พวกเทพชั้นยามายังดีกว่าเทพชั้นดาวดึงส์ พวกเทพชั้นดุสิตยังดีกว่า เทพชั้นยามา พวกเทพชั้นนิมมานรดียังดีกว่าเทพชั้นดุสิต พวกเทพชั้นนิมมิตวสวัตตียังดีกว่าเทพชั้นนิมมานรดี พรหมโลกยังดีกว่า เทพชั้นปรนิมมิตวสวัตตี แม้พรหมโลกก็ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืนยังนับเนื่องในสักกายะ ขอท่านจงพรากจิตจากพรหมโลก แล้วนำจิตเข้าไปในความดับสักกายะเถิด

“ ดูก่อนมหาบพิตร อาตมาภาพไม่กล่าวว่า มีความแตกต่างอะไรกันเลยระหว่างอุบาสกผู้มีจิตหลุดพ้นแล้วอย่างนี้ กับภิกษุผู้หลุดพ้นแล้วตั้งร้อยปี คือพ้นด้วยวิมุติเหมือนกัน....”

---

คิลายนสูตร มหา. สํ. (๑๖๒๘-๑๖๓๓ )
ตบ. ๑๙ : ๕๑๔-๕๑๖ ตท. ๑๙ : ๔๖๒-๔๖๕
ตอ. K.S. ๕ : ๓๔๙-๓๕๑