[ สุขใจ ดอท คอม บ้านหลังเล็กอันแสนอบอุ่น ] ธรรมะ พุทธประวัติ ฟังธรรม ดูหนัง ฟังเพลง เกมส์ เบาสมอง ดูดวง สุขภาพ สารพันความรู้
24 มิถุนายน 2568 15:22:16 *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
 
  หน้าแรก   เวบบอร์ด   ช่วยเหลือ ห้องเกม ปฏิทิน Tags เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก ห้องสนทนา  

หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี" !!! ... วีรกรรม ของ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท  (อ่าน 2436 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
มดเอ๊ก
สุขใจ คนพิเศษ
นักโพสท์ระดับ 14
*

คะแนนความดี: +8/-1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

Thailand Thailand

กระทู้: 5162


ระบบปฏิบัติการ:
Windows XP Windows XP
เวบเบราเซอร์:
Chrome 50.0.2661.273 Chrome 50.0.2661.273


ดูรายละเอียด
« เมื่อ: 07 มกราคม 2560 02:35:57 »



"มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี"!!! ... วีรกรรมของหลวงปู่เจี๊ยะที่ทำเอาฝ่ายศาสนพิธีในวังถึงกับวงแตก!!!

ในแวดวงพระป่ากรรมฐานต่างรู้กันเป็นอย่างดีว่า "หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท" เป็นพระที่มีบุคลิกตรงไปตรงมา พูดจาห้วนๆ สั้นๆ ขวานผ่าซาก เสียงดังเอะอะโวยวาย ชนิดที่ว่าบางครั้งก็คาบเกี่ยวกับความหยาบคาย ไม่ไพเราะ แถมกิริยาอาการทางร่างกายก็ไม่สุภาพเรียบร้อย นั่งกระดิกเท้า ขยับหัวขยับไหล่ยึกยักตลอดเวลา ไม่งดงามเหมือนครูบาอาจารย์องค์อื่นๆ ในวงศ์พระป่า

แต่โดยเนื้อแท้แล้ว พระป่าบ้านนอกลูกครึ่งจีนองค์นี้คือพระอริยเจ้าอย่างแท้จริง และเป็นพระนักปฏิบัติภาวนาที่หาคนทัดเทียมได้ยากยิ่ง จนพระอาจารย์ใหญ่อย่างหลวงปู่มั่นถึงกับออกปากชมและตั้งฉายาให้ว่า "ผ้าขี้ริ้วห่อทอง"



ครั้งหนึ่ง หลวงปู่เจี๊ยะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยมาพำนักอยู่ที่วัดบวรนิเวศฯ และในเวลาต่อมาก็บังเอิญว่าท่านมีกิจนิมนต์ให้เข้าวัง  แต่ก่อนจะรับนิมนต์ ท่านได้สอบถามเจ้าหน้าที่ฝ่ายศาสนพิธีในพระราชวังว่า

"จะต้องใช้พัดยศหรือเปล่า? เพราะพัดยศอยู่ที่จันทบุรี ส่วนเราพักอยู่ที่วัดบวรฯ"

ฝ่ายศาสนพิธีก็บอกว่า "ไม่ต้องใช้"

พอหลวงปู่เจี๊ยะทราบว่าไม่ต้องใช้พัดยศก็เลยรับกิจนิมนต์เข้าไปในวัง โดยมีพระสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่รูปอื่นๆ รับนิมนต์ด้วยเช่นกัน



เมื่อเจ้าหน้าที่ตระเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อยพร้อมฉัน พระสงฆ์ก็จะต้องสวด และตอนนี้แหละถึงจะใช้พัดยศ ซึ่งหลวงปู่เจี๊ยะไม่มี  เจ้าหน้าที่คนหนึ่งสังเกตเห็นโดยไม่ทราบเรื่องราวมาก่อน แถมยังไม่รู้จักหลวงปู่เจี๊ยะอีกด้วย ก็เลยถามขึ้นเสียงดังว่า

"ทำไมพระองค์นั้นไม่เอาพัดยศมา?!"

เท่านั้นแหละ...หลวงปู่เจี๊ยะก็ตะโกนบอกพระรูปอื่นๆ ว่า

"เฮ้ย! หยุดกินเดี๋ยวนี้นะ! หยุดกินเดี๋ยวนี้เลย! ... เดี๋ยวอาตมาจะไปเอาพัดยศที่จันทบุรีก่อน"

เจอไม้นี้เข้าไปเล่นเอาวงแตกเลยทีเดียว ต่างคนต่างก็หยุดชะงัก ... เมื่อฝ่ายศาสนพิธีหายตกใจจึงรีบเข้ามาหาหลวงปู่เจี๊ยะแล้วถามว่า

"ทำไมอาจารย์พูดอย่างนั้น?"

หลวงปู่เจี๊ยะก็สวนทันที ...


"กูถามมึงแล้วว่ามึงจะเอาหรือเปล่า...พัดยศน่ะ  มึงบอกไม่เอา...กูก็ไม่เอามา  มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี!!!"  (ฮา)



ที่มา : หนังสือ "ลีลาพระอรหันต์" โดย เธียรนันท์


จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/200313/

Share this topic on AskShare this topic on DiggShare this topic on FacebookShare this topic on GoogleShare this topic on LiveShare this topic on RedditShare this topic on TwitterShare this topic on YahooShare this topic on Google buzz

บันทึกการเข้า

ทิ นัง มิไฮ นัง มิจะนัง ทิกุนัง แปลว่า
ที่นั่ง มีให้นั่ง มึงจะนั่ง ที่กูนั่ง ทิ้งไว้เป็น
ปริศนาธรรม นะตะเอง
คำค้น:
หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  


คุณ ไม่สามารถ ตั้งกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ ตอบกระทู้ได้
คุณ ไม่สามารถ แนบไฟล์ได้
คุณ ไม่สามารถ แก้ไขข้อความได้
BBCode เปิดใช้งาน
Smilies เปิดใช้งาน
[img] เปิดใช้งาน
HTML เปิดใช้งาน

Powered by MySQL Powered by PHP
Bookmark and Share

www.SookJai.com Created By Mckaforce | Sookjai.com Sitemap | CopyRight All Rights Reserved
Mckaforce Group | Sookjai Group
Best viewed with IE 7.0 , Chrome , Opera , Firefox 3.5
Compatible All OS , Resolution 1024 x 768 Or Higher
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.137 วินาที กับ 29 คำสั่ง

Google visited last this page 07 มีนาคม 2568 15:21:11