ความเห็นผิดเป็นชอบ โดย พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโตวัดญาณสังวรารามฯ จ.ชลบุรี

ความเห็นผิดเป็นชอบ

ร่างกายกับจิตใจนี้เป็นเหมือนแฝดสยาม มันมาติดกัน แล้วปัญหาของจิตใจก็คือมองไม่เห็นจิตใจ ก็เลยจะเหมาว่าแฝดสยามนี้คือร่างกาย คือคนเดียว คนที่คิดกับคนที่ทำนี้เป็นคนเดียวกัน แต่ความจริงแล้วคนที่คิดคนที่สั่งนี้เป็นคนหนึ่ง คนที่ทำนี้เป็นอีกคนหนึ่ง คนที่รับผลนี้ไม่ได้เป็นคนรับคำสั่ง คนที่รับผลของการกระทำนี้คือคนสั่งคือใจ และการรับผลของใจนี้ก็ไม่ได้รับผลที่ร่างกาย รับผลในใจคือความรู้สึกสุขหรือทุกข์นี้เอง ที่เป็นผลที่เกิดหลังจากที่ใจได้สั่งให้ร่างกายทำบุญหรือทำบาปแล้ว ใจสั่งให้ร่างกายทำบุญ ใจก็เกิดความสุขขึ้นมา ใจสั่งให้ร่างกายทำบาป ใจก็เกิดความทุกข์ขึ้นมา แล้วความสุขความทุกข์ที่ใจได้ทำนี้ มันไม่ได้หายไปหมดทันทีทันใด มันจะสะสมอยู่ในใจ จะทำให้ใจมีความสุขหรือมีความทุกข์อยู่เรื่อยๆ หลังจากที่ร่างกายตายไปแล้ว ความสุขความทุกข์นี้ก็ยังจะอยู่กับใจต่อไปอีกนานกว่าจะเสื่อมหมดไป

ความสุขความทุกข์ที่ใจได้สะสมไว้ในขณะที่มีชีวิตอยู่จากการทำบุญทำบาปนี้ เป็นตัวที่จะทำให้ใจนี้ไปเป็นเทวดา หรือไปเป็นเปรตไปเป็นนรกกัน อยู่ที่การกระทำนี้เอง อันนี้ ถ้าไม่มีศาสนามาสอน คนทั่วไปจะไม่เชื่อ จะไม่คิดว่ามีใจที่ไม่ใช่เป็นร่างกาย จะคิดว่าใจกับร่างกายนี้เป็นคนเดียวกัน แล้วเมื่อร่างกายตายไปใจก็จะตายไปกับร่างกาย จะไม่มีใครไปรับผลบุญผลบาปต่อไป หลังจากที่ร่างกายนี้ตายไปแล้ว อันนี้เรียกว่า “มิจฉาทิฏฐิ” ความเห็นผิดเป็นชอบ คือความเห็นที่ไม่ตรงกับความเป็นจริง ก็จะทำให้คนไม่สนใจกับเรื่องของการทำบุญหรือเรื่องของการไม่กระทำบาปกัน มักจะชอบทำบาปกันเพราะว่าใจนี้มีความปรารถนา มีความต้องการสิ่งต่างๆ มากมาย และการที่จะได้สิ่งต่างๆ มาอย่างง่ายดายและรวดเร็วและมากๆนี้ มักจะต้องทำด้วยการกระทำบาปนี่เอง

โลกเรานี้จึงเต็มไปด้วยคนที่ทำบาปกันเต็มไปหมดเห็นไหม เห็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ทุกวันไหม มีข่าวคนนั้นทำบาปคนนี้ทำบาปกัน ทำไมเขาต้องทำบาปกัน เพราะเขาไม่เชื่อบาป เขาไม่เชื่อว่ามีผลตามมาหลังจากที่เขาตายไปแล้ว จะมีผลก็แค่ในขณะที่เขามีชีวิตอยู่ ถ้าทำบาป ถ้าถูกจับก็ต้องไปรับโทษ แต่ถ้ามีเงินทองก็อาจจะซื้อโทษนั้นได้ ผ่อนโทษนั้นได้ เขาก็เลยไม่ค่อยกลัวการกระทำบาปกัน ถ้าเขาหาเงินได้เยอะๆ เวลาถ้าเขาถูกจับได้ เขาก็สามารถทำให้ตัวเขาพ้นโทษได้ หรือรับโทษน้อยที่สุด เพราะอำนาจของเงินนี้จะมีความสามารถที่จะทำให้โทษหนักกลายเป็นโทษเบาได้ หรืออาจจะทำให้ไม่ต้องไปติดคุกติดตะรางก็ได้ คนเลยไม่กลัวการกระทำบาปกัน ถ้าเขาเห็นว่าผลของการทำบาปนี้มีแค่ในขณะที่มีชีวิตอยู่เท่านั้น แต่ถ้าเขารู้ว่าหลังจากที่เขาตายไปแล้วนี้ ผลของบาปที่เขาทำอยู่นี้มันยังมีติดไปกับใจของเขา และจะสร้างความทุกข์ทรมานใจอย่างแสนสาหัส เขาก็อาจจะไม่กล้าทำบาปกัน แต่อันนี้เขาไม่รู้กัน โลกนี้จึงเต็มไปด้วยคนทำบาปกันสาเหตุที่ทำให้คนทำบาปกันก็เพราะว่า ตัณหาความอยากที่มีในใจของทุกคนนั่นเอง

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จ.ชลบุรี