กัญชา ในอารยธรรมการกินของคนจีน

กัญชา ในอารยธรรมการกินของคนจีน

ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชาง และต่อเนื่องมาถึงราชวงศ์โจว ตะวันตก (ซีโจวหรือราชวงศ์จิว) ถือว่าเป็นยุคที่ยาวนานที่สุดของอารยธรรมจีน

ในทุกราชวงศ์ได้ให้ความสำคัญของการกิน โดยเฉพาะอาหารที่ครบหมู่ รวมไปถึงขั้นตอนการเตรียมและหลังการกินอาหาร เพื่อสร้างความสมดุลของธาตุในร่างกาย จนอาหารจีนได้รับการจัดอันดับให้เป็น หนึ่งในสามอาหารสำคัญของโลก ร่วมกับอาหารฝรั่งเศส และตุรกี นอกจากนี้ยังเป็นต้นแบบในหลายๆเมนู ของอาหารไทยในสมัยอยุธยา

กัญชา หรือ ต้าหม่า ก็เป็นส่วนสำคัญในวัฒนธรรมการกินของจีน

ในสมัยที่กล่าวมา ชาวจีนโบราณเชื่อว่ากัญชาเป็นตัวแทนความสมดุลระหว่างความบอบบางของหญิง (หยิน) และความแข็งแกร่งในแบบชาย(หยาง)

หากสองสิ่งนี้ไม่สมดุลก็จะเกิดการเจ็บป่วย ชาวจีนโบราณดื่มชาจากใบกัญชา และนิยมปลูกกัญชา และน้ำมันสกัดจากเมล็ด ใส่ลงในอาหารเพื่อใช้เป็นยารักษา เส้น โรคเกาต์ รูมาตอยด์ ไข้มาลาเรีย อาการเน็ตช้า โรคเกี่ยวกับทางเดินอาหารหรือแม้กระทั่งอาการหลงลืม

เชื่อมโยงกับทฤษฎีการแพทย์แผนไทย เรื่องธาตุ ที่ว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นนั้น มีเหตุจากธาตุทั้ง4 คือ ดินน้ำ ลม ไฟ ในร่างกายไม่สมดุล

กัญชาจึงเป็นส่วนประกอบสำคัญใน ตำราพระโอสถพระนารายณ์ หรือตำราแพทย์หลวงในสมัยอยุธยาตอนปลาย ที่จดบันทึกการปรุงยาถวายพระนาราย และตกทอดมาถึงปัจจุบัน