[ข่าวมาแรง] - ILO Voices: ผู้ย้ายถิ่นควรได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิทธิของตนในประเทศปลายทาง

ILO Voices: ผู้ย้ายถิ่นควรได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิทธิของตนในประเทศปลายทาง

<span class="submitted-by">Submitted on Thu, 2023-09-28 16:00</span><div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><p>ILO Voices แพลตฟอร์มการเล่าเรื่องแบบมัลติมีเดียขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ได้นำเสนอเรื่องราวของ 'ดิไทรซา รามิเรส' (Ditraiza Ramírez) ผู้อพยพและผู้ประกอบการชาวเวเนซุเอลาที่อาศัยอยู่ในเมืองกาลี ประเทศโคลอมเบีย ในเวลาว่าง เธอได้ช่วยให้ผู้ย้ายถิ่นได้เรียนรู้เกี่ยวกับสิทธิของตนในประเทศปลายทาง ผ่านแคมเปญ "Rights Migrate Too"</p>
<p><img alt="" src="https://images.prismic.io/ilo-voices/bd4e2421-83e0-43a5-abf6-99d4fdbb8f27__MG_8462+Ditraiza+in+the+middle+of+talking+HERO.jpg" />
<span style="color:#f39c12;">'ดิไทรซา รามิเรส' (Ditraiza Ramírez) ผู้อพยพและผู้ประกอบการชาวเวเนซุเอลาที่อาศัยอยู่ในเมืองกาลี ประเทศโคลอมเบีย | ที่มาภาพ: Mauricio Pulido Bonilla</span></p>
<p>เราย้ายจากเวเนซุเอลาไปยังโคลอมเบียในปี 2021 เนื่องจากสถานการณ์ทางการเงินของเรา แม้ฉันจะร่ำเรียนมาทางการบริหารจัดเก็บภาษี แต่ต้องทำงานในห้องครัวของโรงเรียนสำหรับเด็ก 350 คน มันเป็นสถานการณ์ที่ยากลำบาก ทำให้ฉันต้องตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า</p>
<p>สามีของฉันเป็นช่างไฟฟ้าและทำงานให้กับบริษัทเอกชน วันหนึ่ง ฉันบอกเขาว่าเราต้องออกจากประเทศนี้ และไปโคลอมเบีย ตอนแรกเขาปฏิเสธและพูดว่า “ผมจะตายในประเทศของผม” ฉันจึงบอกเขาว่าฉันจะย้ายไปโดยไม่มีเขาก็ได้ เพราะฉันต้องการอนาคตที่ดีกว่าสำหรับลูกๆ วันหนึ่งเมื่อเขาทำงานเสร็จและได้รับเงิน เขาก็กลับมาบ้านแล้วพูดว่า “เรามีเงินแค่นี้ เราจะอยู่หรือจะไป” ฉันตอบกลับไปว่า "เราไปกันเถอะ"</p>
<p style="text-align: center;">
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/pBIG1I5asuY?si=HLEWSEFYRsyuY5CV" title="YouTube video player" width="560"></iframe></p>
<p>เมื่อฉันย้ายถิ่นฐาน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าฉันได้รับสิทธิประโยชน์การคุ้มครองทางสังคม เช่น การรักษาพยาบาลและเงินบำนาญ เนื่องจากฉันเป็นคนนอก ฉันแค่อธิษฐานขออย่าให้เป็นโรคความดันโลหิตสูงเหมือนแต่ก่อนอีก ฉันมั่นใจว่าฉันจะตายถ้ามันกำเริบขึ้นมา</p>
<p>เริ่มแรกเราอาศัยอยู่ที่กูกูตา เมืองชายแดนของโคลอมเบียเป็นเวลา 1 ปี สามีของฉันได้งานก่อสร้าง ส่วนฉันได้งานเป็นผู้ช่วยในครัว เย็นวันหนึ่ง ฉันป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูง สามีเลยไม่ไปทำงานเพื่อดูแลฉันอยู่ที่บ้าน วันรุ่งขึ้นเขาถูกไล่ออก</p>
<p><img alt="" src="https://images.prismic.io/ilo-voices/ff77bcb1-856f-41f0-8861-4fbaa44592b7__MG_8569+Ditraiza+with+two+sons.jpg" />
<span style="color:#f39c12;">นี่คือลูกของฉัน 2 คน พวกเขาคือเหตุผลหลักที่ฉันอยากย้ายไปโคลอมเบีย เพื่อให้พวกเขามีอนาคตที่ดีกว่า | ที่มาภาพ: Mauricio Pulido Bonilla</span></p>
<p>จากนั้นเราตัดสินใจย้ายไปที่เมืองกาลีซึ่งอยู่ในโคลอมเบียเช่นกัน ฉันไปกับลูกชายคนโตก่อน ฉันมีลูกพี่ลูกน้องที่นั่นซึ่งบอกว่าเราจะอยู่กับพวกเขาได้ประมาณ 2-3 สัปดาห์ </p>
<p>ฉันไปถึงสถานีขนส่งตอนเที่ยงคืน ฉันไม่ได้นอนหรือกินอะไรเลย เวลา 7.00 น. ฉันออกไปตามถนนสายต่างๆ เพื่อหางานทำ หลังจากหางานมาหลายวัน ฉันได้งานเป็นผู้ช่วยในครัวที่ร้านอาหารมังสวิรัติแห่งหนึ่ง ไม่มีสัญญาจ้างเป็นลายลักษณ์อักษร มีเพียงข้อตกลงด้วยวาจา พวกเขาจ่ายเงินให้ฉัน 10 เหรียญสหรัฐฯ ต่อวัน ฉันอยู่ที่นั่นเพียง 2 เดือน เนื่องจากเจ้าของร้านขอให้ฉันทำงานมากกว่าที่ตกลงกันไว้ในตอนแรก ฉันอารมณ์เสียมาก ฉันบอกเพื่อนร่วมงานว่า “อีกไม่นานเธอ [เจ้าของร้าน] จะขอให้เราทำความสะอาดชุดชั้นในของเชฟ”</p>
<p>หลังจากนั้นไม่นาน ฉันได้ยินมาว่าสามารถลงทะเบียนขออนุญาตเป็นผู้อยู่อาศัยชั่วคราวบนเว็บไซต์ได้ เมื่อฉันลงทะเบียน อีก 2 เดือนต่อมาก็ถูกเรียกไปรับการตรวจไบโอเมตริกซ์ ฉันได้รับบัตรประจำตัวผู้อยู่อาศัยชั่วคราว ฉันทำขั้นตอนเดียวกันนี้กับทั้งครอบครัว ขอบคุณพระเจ้าที่ตอนนี้เราทุกคนได้จดทะเบียนอย่างเป็นทางการในฐานะผู้อยู่อาศัยในโคลอมเบียแล้ว</p>
<p>จากนั้นฉันก็ตัดสินใจว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันคือทำงานอิสระเหมือนที่พ่อแม่ทำ ตอนที่ฉันอายุ 13 ปี พ่อของฉันเปิดธุรกิจน้ำอัดลมในจัตุรัสหลักที่เราอาศัยอยู่ในเวเนซุเอลา และฉันเคยช่วยเขา ฉันยังช่วยแม่ทำธุรกิจขายอาหารด้วย</p>
<p>ฉันเริ่มทำธุรกิจขายขนมหวาน ฉันเคยทำขนมหวานในเวเนซุเอลา ตอนที่ฉันทำงานที่โรงเรียน ฉันมักจะทำตอนที่มีการฉลองวันเกิดเสมอ</p>
<p>ฉันชอบมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แม้มันยังไม่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายทั้งหมด แต่ก็เป็นเรื่องดีที่ได้มีส่วนช่วยในการศึกษาของลูกชาย ฉันขายขนมหวานให้กับผู้คนในละแวกบ้านของฉัน และเริ่มรับทำขนมสำหรับงานอีเว้นท์ด้วย ตอนนี้ฉันกำลังเรียนรู้ด้านการบริหารธุรกิจไปด้วย ฉันรู้ว่าฉันจะบรรลุทุกสิ่งที่ฉันใฝ่ฝันได้</p>
<p style="text-align: center;"><img alt="" src="https://images.prismic.io/ilo-voices/00c691d0-27e7-404c-882a-8d1a6976246e_WhatsApp+Image+2023-06-16+at+21.30.09+creamy+desserts+made+by+Ditraiza.jpeg" />
<span style="color:#f39c12;">ขนมหวานหล่านี้ เป็นที่นิยมของลูกค้าของฉัน | ที่มาภาพ: Ditraiza Ramírez</span></p>
<p>ฉันชอบช่วยเหลือผู้อื่น ฉันคิดว่าพระเจ้าเฝ้าดูทุกสิ่ง แม้ว่าฉันจะไม่ได้อะไรกลับมาบนโลกนี้ก็ตาม ฉันก็รู้ว่าพระเจ้าจะตอบแทนฉัน และพระองค์จะทรงทำสิ่งนั้นกับลูกๆ ของฉัน</p>
<p>ฉันอยากจะทำอะไรบางอย่างให้กับผู้อพยพชาวเวเนซุเอลาคนอื่นๆ ตอนแรกฉันได้เข้าร่วมกลุ่ม Whatsapp สำหรับชุมชนชาวเวเนซุเอลา และค้นพบองค์กรพัฒนาเอกชน United Colombians and Venezuelans Foundation หรือ Funcolven ที่คอยสนับสนุนชุมชนผู้อพยพชาวเวเนซุเอลา ฉันสมัครเป็นอาสาสมัคร และทำงานอาสาสมัครให้กับ Funcolven จนถึงทุกวันนี้</p>
<p>ฉันได้เข้าร่วมการฝึกอบรมต่างๆ ผ่าน Funcolven รวมถึงการฝึกอบรมที่ได้รับการสนับสนุนจากองค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ที่เรียกว่า "โรงเรียนผู้อพยพเพื่อการคุ้มครองทางสังคม" ประสบการณ์นั้นเติมเต็มจิตวิญญาณของฉัน ฉันได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างที่ฉันไม่เคยรู้มาก่อน ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับแคมเปญ "Rights Migrate Too" พวกเขาสอนฉันเกี่ยวกับสิทธิของฉันในฐานะแรงงานข้ามชาติ รวมถึงสิทธิที่จะได้รับการคุ้มครองทางสังคม เช่น เงินบำนาญและการรักษาพยาบาล พวกเขาให้ชุดเครื่องมือรวมทั้งแผ่นพับแก่เรา ตอนนี้ฉันได้เป็นโฆษกของโรงเรียนแห่งนี้แล้ว</p>
<p>เมื่อฉันกลับถึงบ้าน สิ่งแรกที่ฉันทำคือพูดคุยกับสามีเกี่ยวกับความเสี่ยงต่างๆ ในตำแหน่งคนขับรถบรรทุกที่เขาทำอยู่ ฉันแจ้งให้เขาทราบถึงสิทธิของเขาและสวัสดิการที่นายจ้างควรมีให้ เขาไม่รู้เรื่องนี้เลยและเขาอยากที่จะเรียนรู้เพิ่มเติม ฉันอธิบายว่าถ้าเขาขับรถแล้วประสบอุบัติเหตุ นายจ้างต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาล ตอนนี้ฉันเป็นคนที่ไปหาเขาและเพื่อนร่วมงาน หากมีอะไรเกิดขึ้นพวกเขาจะมาขอคำแนะนำจากฉัน</p>
<p><img alt="" src="https://images.prismic.io/ilo-voices/d6ae9f30-7a10-4fca-a9b4-d234cfec6839__MG_8552+Ditraiza+shows+shopkeeper+Rights+migrate+too+campaign+materials.jpg" />
<span style="color:#f39c12;">ฉันเป็นอาสาสมัครพูดคุยกับผู้อพยพชาวเวเนซุเอลาคนอื่นๆ ในละแวกบ้านของฉัน ฉันอธิบายกระบวนการที่พวกเขาต้องดำเนินการทีละขั้นตอนเพื่อลงทะเบียน เพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าถึงสิทธิประโยชน์การคุ้มครองทางสังคมในโคลอมเบียได้ | ที่มาภาพ: Mauricio Pulido Bonilla</span></p>
<p>ฉันยังมีส่วนร่วมในรายการวิทยุชื่อ "เสียงการเดินทาง" สำหรับผู้อพยพชาวเวเนซุเอลาในโคลอมเบีย หลังจากการฝึกซ้อมจัดรายการฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ฉันแบ่งปันสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้กับเพื่อนร่วมงาน และเสนอว่าจะสัมภาษณ์ผู้อำนวยการ ILO โคลอมเบีย ฉันพูดกับตัวเองว่า “ถ้าคนอื่นทำได้ แล้วทำไมฉันจะทำไม่ได้ และฉันจะทำมันให้ดีด้วย” พวกเขาให้ไฟเขียวกับฉันในการสัมภาษณ์ มันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากสำหรับฉัน</p>
<p>ฉันชอบงานรณรงค์ ฉันไปหาผู้คนแล้วพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าหลังจากย้ายถิ่นเราก็มีสิทธิด้วยเช่นกัน” ฉันอธิบายว่าการคุ้มครองทางสังคมเป็นสิทธิไม่ว่าเราจะมาจากประเทศใดก็ตาม สิทธิของเราย่อมเป็นของเรา ไม่มีใครพรากมันไปได้</p>
<p>ฉันแนะนำให้พวกเขาตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาได้ลงทะเบียนเพื่อรับการคุ้มครองทางสังคม แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าพวกเขาจะอยู่ในประเทศนี้ไปอีกนานแค่ไหน</p>
<p>คุณไม่มีทางรู้ว่าคุณจะป่วยเมื่อใด แม้คุณจะสบายดีในวันนี้ แต่ในวันพรุ่งนี้ล่ะ หากคุณยังไม่ได้ลงทะเบียน การเข้าถึงสิทธิ์ของคุณก็จะยากขึ้น</p>
<p>คนที่ฉันคุยด้วยมีความสุข เพราะพวกเขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องราวเหล่านี้</p>
<p>การเรียนรู้ว่าเรามีสิทธิในฐานะคนทำงานได้เปลี่ยนชีวิตฉัน ฉันรู้สึกได้รับพลังจากการมีความรู้นี้ ตอนนี้ฉันสามารถให้ข้อมูลนี้เป็นของขวัญแก่ผู้อื่น แบ่งปันให้กับชุมชนของพวกเขา เมื่อเวลาผ่านไปทั้งชุมชนก็จะมีความรู้นี้เช่นกัน</p>
<p> </p>
<div class="summary-box">
<p><strong>Fast facts</strong></p>
<ul>
<li>ผู้อพยพและผู้ลี้ภัยชาวเวเนซุเอลามากกว่า 2.4 ล้านคน อาศัยอยู่ในโคลอมเบีย หรือคิดเป็นประมาณ 34% ของผู้อพยพและผู้ลี้ภัยจากเวเนซุเอลาทั้งหมด</li>
<li>การเข้าถึงบริการสุขภาพเป็นหนึ่งในความท้าทายหลักที่ผู้อพยพชาวเวเนซุเอลาต้องเผชิญ ผู้ย้ายถิ่นส่วนใหญ่ไม่ได้ลงทะเบียนในระบบการรักษาพยาบาล สิ่งนี้เป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงการรักษาพยาบาล ยา และการรักษาที่จำเป็น</li>
<li>แคมเปญ "Rights Migrate Too" มุ่งเป้าไปที่ผู้อพยพและผู้ลี้ภัยชาวเวเนซุเอลา โครงการนี้ให้ความรู้เกี่ยวกับการเข้าถึงการคุ้มครองทางสังคม รวมถึงบริการด้านสุขภาพ การว่างงาน เงินบำนาญ และความคุ้มครองอุบัติเหตุและความเจ็บป่วยในที่ทำงาน</li>
<li>การฝึกอบรมที่เรียกว่า “โรงเรียนผู้อพยพเพื่อการคุ้มครองทางสังคม” ผู้เข้าร่วมจะได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับสิทธิการคุ้มครองทางสังคมและทักษะด้านอารมณ์ พวกเขายังได้รับชุดเครื่องมือเพื่อให้สามารถแบ่งปันความรู้จากแคมเปญได้</li>
<li>การรณรงค์นี้ดำเนินการโดย ILO และโครงการอาหารโลก (WFP) โดยความร่วมมือกับกระทรวงแรงงานโคลอมเบีย ได้รับทุนจากสหภาพยุโรปผ่านการปรับปรุงการทำงานร่วมกันระหว่างการคุ้มครองทางสังคมและโครงการการจัดการการคลังสาธารณะ</li>
</ul>
</div>
<p><strong>ที่มา:</strong>
Rights migrate too (ILO Voices, 6 September 2023)</p>
</div></div></div><div class="field field-name-field-variety field-type-taxonomy-term-reference field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even"><a href="/category/%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%A8%E0%B8%A9" typeof="skos:Concept" property="rdfs:label skos:prefLabel" datatype="">รายงานพ�https://fb.me/prachatai : ทวิตเตอร์ https://twitter.com/prachatai : LINE ไอดี = @prachatai</div></div></div>

https://prachatai.com/journal/2023/09/106119