กวีประชาไท: หมอกเมือง
<span class="submitted-by">Submitted on Sun, 2023-12-10 21:57</span><div class="field field-name-field-byline field-type-text-long field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even"><p>ตระกองขวัญ</p>
<p> </p>
</div></div></div><div class="field field-name-body field-type-text-with-summary field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even" property="content:encoded"><div class="poet-box">
<p> </p>
<p> </p>
<p>เมื่อเหล่าชาวสวรรค์บนชั้นฟ้า
เจรจาหลอมรวมเรียงร่วมขั้ว
ผลประโยชน์แบ่งปันกันลงตัว
หมอกมืดมัวก็ขึงขอบคลุมครอบเมือง</p>
<p>รออรุณเบิกฉายรายเรียวรุ้ง
รอวันพรุ่งงามงดมาปลดเปลื้อง
ขับมืดมิด อึดอัด ความขัดเคือง
กลับต่อเนื่องสืบทอดตลอดแนว</p>
<p>สิทธิ์เสรีที่หวังไว้ก็ไร้หวัง
ที่ถูกขังหวังปล่อยลับลอยแผ่ว
ประนีประนอมคลายคลี่ไร้วี่แวว
ยังต่อแถวบดบี้ไล่บีฑา</p>
<p>หวังกฎหมายใช้ทั่วตามตัวบท
แต่กฎหมายยังหมายกดหมดสิ้นค่า
เมืองในหมอกอำนาจฟาดศักดา
ไว้ชีวิตหรือเข่นฆ่าตามอารมณ์</p>
<p>ใครติต้านตายทั้งเป็นให้เห็นชัด
ศิโรราบเป่าปัดที่รัดข่ม
ต้องสรรเสริญซึ้งสะอื้นชูชื่นชม
อุปโลกน์โง่งมชมกันไป</p>
<p>อาจดูเหมือนพัฒนาก้าวหน้ายิ่ง
แต่ความจริงดักดานเกินขานไข
ยังอยู่ยุคอยุธยาอ่าวิไล
ฟ้าสีทองผ่องอำไพไร้ที่ยืน</p>
<p>เราต่างเห็นตรงกันว่ามันผิด
ความถูกต้องหมดสิทธิ์คิดแข็งขืน
หวังทั้งหมดอดทนท้นกล้ำกลืน
มิอาจฝืนหมอกอำนาจขึงพาดเมือง</p>
</div>
</div></div></div><div class="field field-name-field-variety field-type-taxonomy-term-reference field-label-hidden"><div class="field-items"><div class="field-item even"><a href="/category/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1" typeof="skos:Concept" property="rdfs:label skos:prefLabel" datatype="">บทคว
https://fb.me/prachatai : ทวิตเตอร์
https://twitter.com/prachatai : LINE ไอดี = @prachatai</div></div></div>
https://prachatai.com/journal/2023/12/107199 







