วิบาก

<table class="maeva" cellpadding="0" cellspacing="0" border="0" style="width: 800px" id="sae1"> <tr><td style="width: 800px; height: 576px" colspan="2" id="saeva1"><script type="text/javascript"><![CDATA[ var oldLoad = window.onload; window.onload = function() { if (typeof(oldLoad) == "function") oldLoad(); if (typeof(aevacopy) == "function") aevacopy(); } // ]]></script><embed type="application/x-mplayer2" src="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" width="800px" height="576px" wmode="transparent" quality="high" allowFullScreen="true" allowScriptAccess="never" ShowControls="True" autostart="false" autoplay="false" /></td></tr> <tr><td class="aeva_t"><a href="http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma" target="_blank" class="aeva_link bbc_link new_win">http://www.se-ed.com/ads/pr/sile/song/09.%20Track%209.wma</a></td><td class="aeva_q" id="aqc1"></td></tr></table>

รูปถ่ายเจดีย์นี้ได้ถูกเก็บไว้ที่ Google Earth ให้ชาวต่างชาติได้ชมว่าประเทศไทยมีสถานที่สวยงามหลายร้อยแห่ง

กรรมใดได้กระทำแล้วก็เป็นเหตุให้เกิดผล คือ................{วิบาก}

แก่ผู้กระทำกรรมนั้นตามควรแก่โอกาสของกรรมนั้น ๆ

ผู้กระทำกรรมจึงเป็นผู้รับผลของกรรม

มีกรรมเป็นกำเนิด คือ เป็นเหตุให้เกิดใน{สุคติภูมิ}หรือ{ทุคติภูมิ}

เกิดมาแล้วก็มีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

เมื่ออกุศลกรรมให้ผล ขณะนั้นก็มีอกุศลกรรมเป็นพวกพ้อง

ถึงโอกาสของกุศลกรรมให้ผลก็ตรงข้ามกับผลของอกุศลกรรม

เพราะฉะนั้น......................ทุกคนจึงมีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

ตราบใดที่ยังมีกิเลสยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาดถึงความเป็นพระ

อรหันต์ก็ยังต้องมีการเกิดในภพต่าง ๆ อยู่ร่ำไปยังเดินทางต่อไปอีกใน{สังสารวัฏฏ์}

ดังนั้น...........เมื่อกล่าวอย่างกว้าง ๆ แล้วใครก็ตามที่ยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ก็ได้ชื่อว่า

เป็น{สัมภเวสี}ทั้งหมดเพราะคำว่า{สัมภเวสี}แปลตามศัพท์ได้ว่า..............ผู้แสวงหาการเกิด

หมายความว่า................เป็นผู้ยังต้องเกิดอีกตามข้อความที่ว่า

เหล่าสัตว์ที่เสาะหา คือ แสวงหาการสมภพ คือ การเกิด ได้แก่การบังเกิดขึ้น

ชื่อว่า{สัมภเวสี}

สัตว์เหล่าใดกำลังแสวงหาการเกิด สัตว์เหล่านั้น ชื่อว่า{สัมภเวสี}คำว่า สัมภเวสี

นี้เป็นชื่อของพระเสขะและปุถุชนผู้กำลังแสวงหาการเกิดต่อไปเพราะยังละสังโยชน์

ในภพไม่ได้คือ ละความติดข้องในภพ ยังไม่ได้

พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่มที่ 17 หน้าที่ 566 - 567

ท่านจงดูปัญญานี้ของ{พระตถาคต}เจ้าทั้งหลาย

ดังไฟอันรุ่งเรืองในเวลาพลบค่ำ

พระตถาคตเหล่าใด

ย่อมกำจัดความสงสัยของเวไนยสัตว์ทั้งหลาย

ผู้มาเฝ้าถึงสำนักของพระองค์

พระตถาคตเหล่านั้นย่อมชื่อว่า

เป็นผู้ให้แสงสว่างเป็นผู้ให้ดวงตา

{กังขาเรวตเถรคาถา}พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม 2 ภาค 2 ตอน 1 หน้าที่ 63

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ท่วนทั่วทุกคนเทอญ......................